There is no doubt that citizenship

There is no doubt that citizenship has also
emerged as a major theme connecting policy
domains that range from welfare, education,
and labor markets to international relations
and migration. Citizenship connects these
because it brings within its orbit three
fundamental issues: how the boundaries of
membership within a polity and between
polities should be defined (extent); how the
benefits and burdens of membership should
be allocated (content); and how the ‘thickness’
of identities of members should be
comprehended and accommodated (depth).
As a simple matter of law, nationality is the
primary axis by which peoples are classified
and distributed in polities across the globe.
However, the continuing rise of new forms of
cultural politics has challenged modern understandings
of belonging and has contributed to
rethinking the meaning of citizenship. The
reality of immigration and emigration, the formation
of such supranational and transnational
bodies as the European Union (EU),
the formation of new successor states, the
movement of refugee populations, and the
codification of international human rights
norms has prompted increasing recognition
of citizenship as a transnational matter. The
growing incidence of plural nationality
exemplifies the transnational dimension of citizenship not only as an object of policy
but also increasingly as a source and marker
of social identity. The difficulty in this
growing recognition is that it has arisen
through the interaction of citizenship rules
that states, acting as sovereign agents, have
adopted, but whose effects reach into the
domestic jurisdictions of other states and
invest individuals with binding affiliations
to two or more states. This difficulty is compounded
for nations that have seen themselves
as ethnically or racially homogenous.
Moreover, the increasing importance of
cities in organizing and shaping cultural,
social, symbolics, and economic flows has
also prompted a recognition of their role in
fostering citizenship. Thus, the sovereign
state is no longer the only locus of citizenship.
Yet very few citizenship laws are
enacted either above or below national
levels (e.g. EU). So while negotiations for
citizenship take place above and below the
state, laws are still enacted at national levels.
Hence national trajectories and practices still
constitute important issues in citizenship
studies despite the fact that citizenship is now
negotiated at a variety of levels and sites.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีข้อสงสัยที่ยังมีสัญชาติกลายเป็นธีมหลักที่เชื่อมต่อนโยบายโดเมนที่หลากหลายจากสวัสดิการ การศึกษาและตลาดแรงงานความสัมพันธ์ระหว่างประเทศและการย้ายถิ่น พลเมืองที่เชื่อมต่อเหล่านี้เพราะมันนำอยู่ในวงโคจรสามปัญหาพื้นฐาน: วิธีขอบเขตของสมาชิกภาย ในแบบ polity และระหว่างpolities ควรกำหนด (เท่า) ; วิธีการผลประโยชน์และภาระของการเป็นสมาชิกควรปันส่วน (เนื้อหา); และ 'ความหนา'ของตัวตนของสมาชิกควรcomprehended และอาศัย (ความลึก)เป็นเรื่องธรรมดาของกฎหมาย สัญชาติเป็นการแกนหลักที่จะจัดคนและ polities กระจายทั่วโลกอย่างไรก็ตาม การดำเนินขึ้นรูปแบบใหม่ของการเมืองวัฒนธรรมได้ท้าทายความเข้าใจที่ทันสมัยเจ้าของ และมีส่วนร่วมทบทวนความหมายของพลเมือง การความเป็นจริงของตรวจคนเข้าเมือง และวน้ การก่อตัวเช่นองค์กรเหนือรัฐ และข้ามชาติร่างกายเป็นสหภาพยุโรป (EU),การก่อตัวของรัฐใหม่ที่สืบ การการเคลื่อนไหวของประชากรผู้ลี้ภัย และกฎเกณฑ์ของสิทธิมนุษยชนระหว่างประเทศบรรทัดฐานที่ได้รับรู้เพิ่มขึ้นความเป็นพลเมืองเป็นเรื่องข้ามชาติ การเกิดเติบโตสัญชาติพหูพจน์ทุกมิติข้ามชาติของพลเมืองไม่เพียงเป็นวัตถุของนโยบายแต่ยังเพิ่มขึ้นเป็นต้นและเครื่องหมายตัวตนทางสังคม ความยากลำบากในการนี้การเจริญเติบโตคือ ว่า มันได้เกิดขึ้นผ่านการโต้ตอบของกฎการเป็นพลเมืองมีอเมริกา ทำหน้าที่เป็นตัวแทนอธิปไตยนำ แต่เข้าถึงที่มีผลกระทบเขตในประเทศของรัฐ และทุนบุคคลผูกสัมพันธ์อเมริกาสองราย หรือมากกว่า ปัญหานี้ถูกมากสำหรับประเทศที่ได้เห็นตัวเองเป็นชนชาติ หรือไม่ว่าจะเป็นเนื้อเดียวกันนอกจากนี้ จากเมืองในการจัดระเบียบ และการสร้างวัฒนธรรมสังคม symbolics และกระแสเศรษฐกิจมีได้ รับการแจ้งการรับรู้บทบาทของตนในอุปถัมภ์เป็นพลเมือง ดังนั้น พ่อรัฐจะไม่โลกัสโพลเฉพาะของสัญชาติยังไม่ ได้มีกี่สัญชาติกฎหมายตราขึ้นด้านบน หรือด้าน ล่างแห่งชาติระดับ (เช่น EU) ดังนั้นในขณะที่การเจรจาสำหรับพลเมืองขึ้นด้านบน และด้านล่างนี้รัฐ กฎหมายยังคงมีผลในระดับประเทศดังนั้นทีมชาติและแนวทางปฏิบัติยังเป็นปัญหาสำคัญในการเป็นพลเมืองการศึกษาที่เป็นพลเมืองอยู่ในขณะนี้เจรจาต่อรองที่หลากหลายระดับและเว็บไซต์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีข้อสงสัยว่าเป็นพลเมืองที่ยังไม่
กลายเป็นที่สำคัญรูปแบบการเชื่อมต่อนโยบาย
โดเมนที่หลากหลายจากสวัสดิการการศึกษา
และตลาดแรงงานเพื่อความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ
และการย้ายถิ่น สัญชาติเชื่อมต่อเหล่านี้
เพราะมันจะนำภายในวงโคจรของมันสาม
ปัญหาพื้นฐาน: วิธีขอบเขตของ
สมาชิกที่อยู่ในรัฐธรรมนูญและระหว่าง
การเมืองควรจะกำหนด (ขอบเขต); วิธีการที่
ผลประโยชน์และภาระของการเป็นสมาชิกควร
ได้รับการจัดสรร (Content); และวิธีการที่ 'หนา'
ตัวตนของสมาชิกควรจะ
เข้าใจและอาศัย (ลึก).
ในฐานะที่เป็นเรื่องธรรมดาของกฎหมายสัญชาติเป็น
แกนหลักโดยที่ประชาชนมีการจัด
ทำและเผยแพร่ในการเมืองทั่วโลก.
อย่างไรก็ตามการเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องของ รูปแบบใหม่ของ
วัฒนธรรมการเมืองได้ท้าทายความเข้าใจที่ทันสมัย
​​เป็นเจ้าของและมีส่วนร่วมใน
การทบทวนความหมายของการเป็นพลเมือง
ความเป็นจริงของตรวจคนเข้าเมืองและผู้อพยพ, การก่อตัว
ของเหนือรัฐและข้ามชาติเช่นการ
ร่างเป็นสหภาพยุโรป (EU)
การก่อตัวของทายาทฯ ใหม่
การเคลื่อนไหวของประชากรผู้ลี้ภัยและ
การประมวลของสิทธิมนุษยชนระหว่างประเทศ
บรรทัดฐานได้รับแจ้งการเพิ่มการรับรู้
ของความเป็นพลเมือง เป็นเรื่องข้ามชาติ
อุบัติการณ์การเติบโตของสัญชาติพหูพจน์
โรมรันมิติข้ามชาติของความเป็นพลเมืองไม่เพียง แต่เป็นเป้าหมายของนโยบาย
แต่ยังมากขึ้นเป็นแหล่งที่มาและเครื่องหมาย
ของเอกลักษณ์ทางสังคม ความยากลำบากในครั้งนี้
ได้รับการยอมรับการเจริญเติบโตก็คือว่ามันได้เกิดขึ้น
ผ่านการมีปฏิสัมพันธ์ของกฎการเป็นพลเมือง
ที่ระบุว่าทำหน้าที่เป็นตัวแทนอธิปไตยได้
นำมาใช้ แต่มีผลกระทบถึงเข้าไปใน
เขตอำนาจภายในประเทศของรัฐอื่น ๆ และ
ลงทุนบุคคลที่มีความผูกพันที่มีผลผูกพัน
ไปสองคนหรือมากกว่ารัฐ . ความยากลำบากนี้ประกอบ
สำหรับประเทศที่ได้เห็นตัวเอง
เป็นเชื้อชาติหรือเชื้อชาติเป็นเนื้อเดียวกัน.
นอกจากนี้ยังมีความสำคัญที่เพิ่มขึ้นของ
เมืองในการจัดระเบียบและการสร้างวัฒนธรรม
ทางสังคม Symbolics และงบกระแสเศรษฐกิจได้
นอกจากนี้ยังได้รับแจ้งการรับรู้ของบทบาทของพวกเขาใน
การสนับสนุนให้เกิดความเป็นพลเมือง ดังนั้นอำนาจอธิปไตย
ของรัฐไม่มีความเชื่ออำนาจเฉพาะของความเป็นพลเมือง.
แต่กฎหมายพลเมืองน้อยมากที่จะมีการ
ประกาศใช้อย่างใดอย่างหนึ่งสูงหรือต่ำกว่าระดับชาติ
ระดับ (เช่นสหภาพยุโรป) ดังนั้นในขณะที่การเจรจาต่อรองสำหรับ
พลเมืองใช้สถานที่ดังกล่าวข้างต้นและด้านล่างของ
รัฐกฎหมายยังคงตราในระดับชาติ.
ดังนั้นวิถีแห่งชาติและการปฏิบัติที่ยังคง
ถือเป็นประเด็นที่สำคัญในการเป็นพลเมือง
ศึกษาแม้จะมีความจริงที่ว่าเป็นพลเมืองอยู่ในขณะนี้
การเจรจาต่อรองที่หลากหลายของระดับและเว็บไซต์