Heidegger was originally regarded a

Heidegger was originally regarded as an Existentialist, with the common desire to shock people out of their purposeless, "inauthentic " existences. Being human is the point of our existence, the opportunities we are given of fulfilling possibilities. Nothing is preordained. But nor is it unconstrained: we are rooted in our times and its social preoccupations. But to live properly we need to discover our uniqueness, and act as we consciously desire to. Doing so may bring alienation. It will certainly bring anxiety as we understand that we ourselves make the reality of the world around us. And there will be an element of negation, since much lies in the future, which we cannot see at present. Moreover, we all die, and die on our own, each person turning towards his eventual nothingness. In anguish we realize that we are propelled into the world by chance, and are removed equally blindly. Beyond realizing our own potential there is no purpose to life.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Heidegger เดิมถือเป็นการ Existentialist ด้วยความปรารถนาทั่วไปไล่คนออกจาก existences "ผิดๆ" ของพวกเขา purposeless มีมนุษย์เป็นจุดของการดำรงอยู่ของเรา โอกาสที่เราจะได้รับของตอบสนองไป มีอะไรแท้ แต่ ไม่เป็นมัน unconstrained: เราจะใช้ในเวลาและ preoccupations ของสังคม แต่อยู่อย่าง เราต้องค้นพบเอกลักษณ์ของเรา และทำ ตามที่เราต้องการสติ การทำเช่นนั้นอาจนำมาจำหน่าย มันจะนำความวิตกกังวลอย่างแน่นอน ตามที่เราเข้าใจว่า เราเองทำให้ความเป็นจริงของโลกรอบตัวเรา และจะมีองค์ประกอบของนิเสธ เพราะมากอยู่ในอนาคต ซึ่งมองไม่เห็นในปัจจุบัน นอกจากนี้ เราทั้งหมดตาย และตายแต่ละคนที่เปิดต่อ nothingness ของเขาในทางของเราเอง การ ในความปวดร้าว เราตระหนักว่า เราจากไปโลกโดยบังเอิญ และเอาอย่างคนตาบอดเหมือนกัน นอกเหนือจากการตระหนักถึง ศักยภาพของเราเองมีคือ ไม่มีวัตถุประสงค์เพื่อชีวิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไฮเดกเกอร์ได้รับการยกย่องเดิมเป็นอัตถิภาวมีความปรารถนาร่วมกันที่จะช็อตคนออกจากจุดมุ่งหมายของพวกเขา "ไม่น่าไว้วางใจ" ดำรงชีวิต มนุษย์เป็นจุดของการดำรงอยู่ของเราโอกาสที่เราจะได้รับการตอบสนองเป็นไปได้ ไม่มีอะไรที่เป็นดลบันดาล แต่ไม่เป็นมันไม่มีข้อ จำกัด : เรามีรากในช่วงเวลาของเราและเพ้อพกสังคม แต่การที่จะมีชีวิตอยู่อย่างถูกต้องเราต้องค้นพบความเป็นเอกลักษณ์ของเราและทำหน้าที่ตามที่เราต้องการที่จะมีสติ การทำเช่นนี้อาจนำมาซึ่งความแปลกแยก แน่นอนมันจะนำมาซึ่งความวิตกกังวลในขณะที่เราเข้าใจว่าเราเองให้เป็นจริงของโลกรอบตัวเรา และจะมีองค์ประกอบของการปฏิเสธเนื่องจากอยู่มากในอนาคตที่เราไม่สามารถมองเห็นในปัจจุบัน นอกจากนี้เราทุกคนตายและตายของเราเองแต่ละคนเปลี่ยนไปในความว่างเปล่าของเขาในที่สุด ในความปวดร้าวเราตระหนักดีว่าเราจะขับเคลื่อนไปสู่​​โลกโดยบังเอิญและจะถูกลบออกอย่างเท่าเทียมกันสุ่มสี่สุ่มห้า นอกเหนือจากการตระหนักถึงศักยภาพของเราเองมีจุดประสงค์ที่จะไม่มีชีวิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไฮเดกเกอร์ แต่เดิมถือเป็นนักอัตถิภาวนิยมที่มีความปรารถนาที่จะร่วมกันคนตกใจออกของตนอย่างไร้จุดประสงค์ " ตาม " ไม่ตั้งใจ . มนุษย์ คือ ประเด็นของการดำรงอยู่ของเรา โอกาสที่เราจะได้รับการตอบสนองที่เป็นไปได้ ไม่มีอะไรถูกกำหนดมาก่อนแล้ว แต่ไม่ใช่ต่างกันไป : เราเป็นรากฐานในเวลาของเราและ preoccupations ทางสังคมของแต่การใช้ชีวิตได้อย่างถูกต้อง เราต้องการค้นหาเอกลักษณ์ของเรา และทำอย่างที่เราตั้งใจปรารถนา . การทำเช่นนั้นอาจทำให้เหินห่าง . มันจะทำให้เราเข้าใจตัวเราเองในฐานะที่ทำให้ความเป็นจริงของโลกรอบตัวเรา และจะมีองค์ประกอบของการปฏิเสธ เพราะ มาก อยู่ ใน อนาคต ซึ่งเราไม่สามารถมองเห็นในปัจจุบัน นอกจากนี้ เราทุกคนต้องตาย และตายบนของเราเองแต่ละคนเปิดไปสู่ความหลุดพ้นในที่สุดของเขา ในความเจ็บปวดที่เราตระหนักว่าเรากำลังขับเคลื่อนเข้าสู่โลกโดยบังเอิญ และจะถูกลบออกอย่างสุ่มสี่สุ่มห้า นอกจากตระหนักถึงศักยภาพของเราเอง ไม่มีวัตถุประสงค์ในชีวิต