When Bad Things HappenBY MARY TAMER

When Bad Things Happen
BY MARY TAMER
How might you convince your 8-year-old that it’s safe to return to school the day after a bomb scare? Or persuade a slightly older child that their risk of contracting Ebola is slim to none, despite what they’ve heard from peers at school?
Worse yet, how do you assuage a child’s fears in the wake of a horrific event like the Boston Marathon bombing — the kind of story that dominates local news and traumatizes not just children but entire communities?
“These can be complicated, tough conversations to have, but they’re essential,” says psychologist Richard Weissbourd, a senior lecturer at HGSE and HKS and co-director of the Making Caring Common project.
Our 24/7 news culture — in conjunction with easily accessible iPads, cell phones, and televisions — provides a window to events that both children and adults grapple to understand. And when bad things happen on the world’s stage, such as the attacks of September 11 or the Marathon bombing, Weissbourd says it is very natural and healthy for children to bring up questions at home or in the classroom.
“I think when events happen like the Marathon bombing, children, like the rest of us, need to wrap their minds around it,” says Weissbourd. “They’re seeing images and hearing stories that are hard to absorb.”
Decisions about what to say, and what not to say, should be guided by a child’s developmental age, says Weissbourd. Among his tips for parents and educators:
1. It’s important to listen to children to begin to understand how they understand the trauma. “What you’re scared about, as an adult, may not be what they’re scared about … and this is likely to be different for children at different developmental ages.” In a classroom setting, Weissbourd says having a school therapist present can also prove helpful.
2. Prepare to answer the “why” questions that will inevitably come. Weissbourd says children are inclined to ask, for example, “Why did these Marathon bombers do this?” They’re owed an explanation, he says, but the answer should be tailored to a child’s age. “It’s hard for a 4- or 7-year-old to understand terrorism, but an adolescent can have that conversation. For a 7-year-old, you might say, ‘There are bad people in the world, but there are lots of people who are protecting us from bad people.’” Weissbourd's message is further reinforced within parenting resources available on the Mr. Rogers website, including a quote from the late Fred Rogers: “When I was a boy and I would see scary things in the news, my mother would say to me, ‘Look for the helpers. You will always find people who are helping.’ To this day, especially in times of ‘disaster,’ I remember my mother's words and I am always comforted by realizing that there are still so many helpers — so many caring people in this world.”
3. Protect your child from seeing traumatic visual images over and over again. “You don’t want your child to get re-triggered,” says Weissbourd, mentioning the extensive, recurrent footage after 9/11 of the airplanes hitting the World Trade Center in New York City. This goes for adults, too, who should also “protect themselves from being re-traumatized.”
4. Develop a safety plan with your child, or for your classroom. Weissbourd uses the example of the Boston Marathon bombing and its potential impacts. “If a child is scared about being in crowds or being in downtown Boston, try to think about how a child might do these things and still be safe.” Among his suggestions: talk to the child about safety in groups, or provide a phone number to call should they need encouragement when facing a situation that may trigger fears.
5. Self-soothing techniques can pay off in dividends. “If kids are feeling really stressed and worked up, deep breathing, getting exercise, listening to music and other strategies for calming down and managing anxiety can really help,” says Weissbourd.
6. Modeling how you manage through tough times also helps to build resilience in children. “Your kids or your students will watch how you respond to scary events, and they take cues from you,” says Weissbourd, “So often events that are scary for kids are scary for adults, too. As parents and educators, we also have to take care of ourselves.”
What should you not say? Weissbourd says the guiding principle is to talk to kids in ways they understand, while being careful to not provide too much detail to a younger child.
“When children can understand why, when they can make a scary event coherent, they are better able to trust again,” says Weissbourd. “Spend some time thinking — and talk to other adults you trust — about how to talk to your child in a way that will help them understand and make sense of events that may otherwise feel unpredictable and overwhelming.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อเกิดสิ่งไม่ดีโดย MARY TAMERวิธีอาจคุณโน้มน้าวของคุณ 8 ปีว่า ไม่ปลอดภัยเพื่อกลับไปที่โรงเรียนในวันหลังจากแผลระเบิด ชักชวนเด็กเล็กว่าความเสี่ยงของสัญญาอีโบลาบางเพื่อไม่มี แม้มีสิ่งที่พวกเขาได้ยินจากเพื่อนที่โรงเรียนแย่ยัง วิธีทำคุณ assuage ความกลัวของเด็กในการปลุกของเหตุการณ์แบบผิด ๆ ที่นำเช่นบอสตันมาราธอนระเบิด — ชนิดของเรื่องราวที่กุมอำนาจข่าวท้องถิ่น และ traumatizes เด็กไม่เพียงแต่ชุมชนทั้งหมด "นำบทสนทนาที่ซับซ้อน ยากมี แต่พวกเขากำลังจำเป็น กล่าวว่า นักจิตวิทยาริชาร์ด Weissbourd วิทยากรอาวุโสที่ HGSE และ HKS และผู้อำนวยการร่วมของโครงการทำให้การดูแลทั่วไปวัฒนธรรมข่าวสารตลอด 24 ชั่วโมง 7 — ร่วมกับเข้า iPads โทรศัพท์มือถือ และโทรทัศน์ — แสดงหน้าต่างทั้งเด็กและผู้ใหญ่ที่ต่อสู้เพื่อให้เข้าใจ และเมื่อสิ่งไม่ดีเกิดขึ้นในเวทีโลก เช่นการโจมตีของ 11 กันยายนหรือมาราธอนระเบิด Weissbourd กล่าวว่า มีธรรมชาติ และสุขภาพที่ดีสำหรับเด็กเพื่อให้คำถามที่บ้าน หรือ ในห้องเรียน"ผมคิดว่า เมื่อเกิดเหตุการณ์เช่นมาราธอนระเบิด เด็ก เหมือนกับของเรา จำเป็นต้องตัดใจมา Weissbourd กล่าว "จะเห็นภาพและได้ยินเรื่องราวที่ดูดซับ"ตัดสินใจเกี่ยวกับสิ่งที่จะพูด และอะไรไม่ควรพูด ควรตามวัยพัฒนาการของเด็ก Weissbourd กล่าวว่า ในหมู่เขาเคล็ดลับสำหรับผู้ปกครองและนักการศึกษา:1. It’s important to listen to children to begin to understand how they understand the trauma. “What you’re scared about, as an adult, may not be what they’re scared about … and this is likely to be different for children at different developmental ages.” In a classroom setting, Weissbourd says having a school therapist present can also prove helpful.2. Prepare to answer the “why” questions that will inevitably come. Weissbourd says children are inclined to ask, for example, “Why did these Marathon bombers do this?” They’re owed an explanation, he says, but the answer should be tailored to a child’s age. “It’s hard for a 4- or 7-year-old to understand terrorism, but an adolescent can have that conversation. For a 7-year-old, you might say, ‘There are bad people in the world, but there are lots of people who are protecting us from bad people.’” Weissbourd's message is further reinforced within parenting resources available on the Mr. Rogers website, including a quote from the late Fred Rogers: “When I was a boy and I would see scary things in the news, my mother would say to me, ‘Look for the helpers. You will always find people who are helping.’ To this day, especially in times of ‘disaster,’ I remember my mother's words and I am always comforted by realizing that there are still so many helpers — so many caring people in this world.” 3. ป้องกันเด็กจากการได้เห็นภาพบาดแผลซ้ำแล้วซ้ำอีก "คุณไม่ต้องให้เด็กได้รับการถูกทริกเกอร์ Weissbourd กล่าวถึงภาพยนตร์อย่างละเอียด กำเริบหลังจาก 9/11 ของเครื่องบินตีเวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ในนิวยอร์กกล่าว นี้ไปสำหรับผู้ใหญ่ เกินไป ที่ควรยัง "ป้องกันตัวเองจากการบอบช้ำอีกครั้ง"4. พัฒนาแผนความปลอดภัย กับลูกของคุณ หรือห้องเรียนของคุณ Weissbourd ใช้ตัวอย่างของบอสตันมาราธอนระเบิดและผลกระทบอาจเกิดขึ้น "ถ้าเด็กจะกลัวเกี่ยวกับการอยู่ในฝูงชน หรืออยู่ในตัวเมืองบอสตัน พยายามที่จะคิดเกี่ยวกับ ว่าเด็กอาจทำสิ่งเหล่านี้ และถูก" ในหมู่ของเขาแนะนำ: พูดคุยกับเด็กเกี่ยวกับความปลอดภัยในกลุ่ม หรือใส่หมายเลขโทรศัพท์การเรียกควรต้องให้กำลังใจเมื่อเผชิญกับสถานการณ์ที่อาจก่อให้เกิดความกลัว5. ตัวเองผ่อนคลายเทคนิคสามารถจ่ายออกในเงินปันผล "ถ้าเด็กที่ เน้นความรู้สึกจริง ๆ และทำขึ้น การหายใจ การออกกำลังกาย ฟังเพลงและกลยุทธ์อื่น ๆ สำหรับสงบลง และการจัดการความวิตกกังวลลึกจริง ๆ สามารถช่วย ให้ กล่าวว่า Weissbourd6. การสร้างแบบจำลองวิธีจัดการ ด้วยยากเวลายังช่วยสร้างความยืดหยุ่นในเด็ก "เด็ก ๆ หรือนักเรียนของคุณจะดูว่าคุณตอบสนองกับเหตุการณ์ที่น่ากลัว และใช้สัญลักษณ์จากคุณ กล่าวว่า Weissbourd "เหตุการณ์ที่น่ากลัวสำหรับเด็กจึงมักจะเป็นที่น่ากลัวสำหรับผู้ใหญ่ เกินไป เป็นผู้ปกครองและนักการศึกษา เราต้องดูแลตัวเองด้วย"ควรคุณไม่พูดหรือไม่ Weissbourd กล่าวว่า หลักการพื้นฐานคือการ พูดคุยกับเด็กด้วยวิธีที่พวกเขาเข้าใจ อย่างระมัดระวังไม่ให้รายละเอียดมากเกินไปในเด็กอายุ"เมื่อเด็กสามารถเข้าใจทำไม เมื่อทำเหตุการณ์น่ากลัวมัด พวกเขาสามารถที่จะเชื่อถืออีกครั้ง กล่าวว่า Weissbourd "ใช้เวลาคิดบาง — และพูดคุยกับผู้ใหญ่คนอื่นๆ ที่คุณเชื่อถือ — เกี่ยวกับวิธีการพูดคุยกับลูกในทางที่จะช่วยให้เข้าใจ และทำความเข้าใจในเหตุการณ์ที่อาจรู้สึกไม่ครอบงำ และคาดเดาไม่ "

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อสิ่งเลวร้ายที่เกิดขึ้น
โดยแมรี่ TAMER
วิธีที่คุณอาจโน้มน้าว 8 ปีว่ามันปลอดภัยที่จะกลับไปที่โรงเรียนในวันหลังจากที่ความหวาดกลัวระเบิด? หรือชักชวนเด็กที่มีอายุมากกว่าเล็กน้อยว่าความเสี่ยงของการทำสัญญา Ebola เป็นบางที่ไม่มีแม้จะมีสิ่งที่พวกเขาเคยได้ยินจากเพื่อนที่โรงเรียน?
เลวยังอย่างไรคุณระงับความกลัวของเด็กในการปลุกของเหตุการณ์ที่น่ากลัวเช่นบอสตันมาราธอนระเบิด - ชนิดของเรื่องราวที่ครอบงำข่าวท้องถิ่นและ traumatizes ไม่เพียง แต่เด็ก แต่ชุมชนทั้ง
"เหล่านี้จะมีความซับซ้อน, การสนทนาที่ยากที่จะมี แต่พวกเขากำลังสำคัญ" ริชาร์ดนักจิตวิทยา Weissbourd เป็นวิทยากรอาวุโสที่ HGSE และ HKS และร่วมกล่าวว่า -Director ของการทำโครงการร่วมกันดูแล.
วัฒนธรรมข่าว 24/7 ของเรา - ร่วมกับไอแพดสามารถเข้าถึงได้ง่าย, โทรศัพท์มือถือและโทรทัศน์ - ให้หน้าต่างเพื่อเหตุการณ์ที่ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ต่อสู้ที่จะเข้าใจ และเมื่อสิ่งเลวร้ายที่เกิดขึ้นบนเวทีของโลกเช่นการโจมตี 11 กันยายนหรือมาราธอนระเบิด Weissbourd บอกว่ามันเป็นธรรมชาติมากและมีสุขภาพดีสำหรับเด็กที่จะนำขึ้นคำถามที่บ้านหรือในห้องเรียน.
"ผมคิดว่าเมื่อมีเหตุการณ์เกิดขึ้นเช่น มาราธอนระเบิดเด็กเช่นที่เหลือของเราจำเป็นที่จะต้องห่อจิตใจของพวกเขาไปรอบ ๆ มัน "Weissbourd กล่าวว่า "พวกเขาได้เห็นภาพและได้ยินเรื่องราวที่ยากที่จะดูดซับ."
ตัดสินใจเกี่ยวกับสิ่งที่จะพูดและสิ่งที่ไม่ได้กล่าวควรได้รับคำแนะนำจากพัฒนาการสมวัยของเด็ก Weissbourd กล่าวว่า ท่ามกลางเคล็ดลับของเขาสำหรับผู้ปกครองและนักการศึกษา:
1 มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะฟังให้กับเด็กที่จะเริ่มต้นที่จะเข้าใจว่าพวกเขาเข้าใจการบาดเจ็บ "สิ่งที่คุณกำลังกลัวเกี่ยวกับเป็นผู้ใหญ่อาจจะไม่สิ่งที่พวกเขากำลังกลัวเกี่ยวกับ ... และนี่คือแนวโน้มที่จะแตกต่างกันสำหรับเด็กที่อายุการพัฒนาที่แตกต่างกัน." ในการตั้งค่าห้องเรียน Weissbourd กล่าวว่ามีโรงเรียนบำบัดโรคในปัจจุบันสามารถ ยังพิสูจน์เป็นประโยชน์.
2 เตรียมความพร้อมที่จะตอบว่า "ทำไม" คำถามที่ย่อมจะมา Weissbourd กล่าวว่าเด็กมีแนวโน้มที่จะขอยกตัวอย่างเช่น "ไม่เหล่านี้ทิ้งระเบิดมาราธอนทำเช่นนี้ทำไม?" พวกเขากำลังเป็นหนี้คำอธิบายเขาพูด แต่คำตอบที่ควรจะปรับให้เหมาะสมกับวัยของเด็ก "มันเป็นเรื่องยากสำหรับ 4- หรือ 7 ปีที่จะเข้าใจการก่อการร้าย แต่เป็นวัยรุ่นสามารถมีการสนทนาว่า สำหรับ 7 ปีคุณอาจจะบอกว่า "มีคนเลวในโลกที่มี แต่มีผู้คนจำนวนมากที่จะปกป้องเราจากคนเลว. '" ข้อความ Weissbourd จะเสริมต่อไปภายในทรัพยากรการอบรมเลี้ยงดูที่มีอยู่บนนาย เว็บไซต์ของโรเจอร์สรวมทั้งอ้างจากปลายเฟร็ดโรเจอร์ส A: "ตอนที่ผมยังเป็นเด็กและฉันอยากจะเห็นสิ่งที่น่ากลัวในข่าวแม่ของฉันจะพูดกับผมว่า 'มองหาผู้ช่วย คุณมักจะหาคนที่จะช่วยให้. จนถึงวันนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงเวลาของ 'ภัยพิบัติ' ผมจำคำพูดของแม่ของฉันและฉันกำลังปลอบโยนเสมอโดยตระหนักว่ายังมีผู้ช่วยเหลือจำนวนมาก. - คนดูแลจำนวนมากในโลกนี้ "
3 ป้องกันเด็กจากการได้เห็นภาพที่เจ็บปวดซ้ำแล้วซ้ำอีก "คุณไม่ต้องการให้บุตรหลานของคุณที่จะได้รับอีกครั้งเรียก" กล่าวว่า Weissbourd กล่าวขวัญอย่างกว้างขวางภาพกำเริบหลัง 9/11 เครื่องบินชนตึกเวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ในนิวยอร์กซิตี้ นี้ไปสำหรับผู้ใหญ่เกินไปที่ยังควรจะ "ปกป้องตัวเองจากการถูก re-บอบช้ำ."
4 พัฒนาแผนความปลอดภัยกับลูกของคุณหรือสำหรับห้องเรียนของคุณ Weissbourd ใช้ตัวอย่างของบอสตันมาราธอนระเบิดและผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นของมัน "ถ้าเด็กมีความกลัวเกี่ยวกับการอยู่ในฝูงชนหรือการอยู่ในเมืองบอสตันพยายามที่จะคิดเกี่ยวกับวิธีที่เด็กอาจจะทำสิ่งเหล่านี้และยังคงมีความปลอดภัย." ในบรรดาข้อเสนอแนะของเขาพูดคุยกับเด็กเกี่ยวกับความปลอดภัยในกลุ่มหรือให้โทรศัพท์ จำนวนที่จะเรียกพวกเขาควรจะต้องให้กำลังใจเมื่อเผชิญสถานการณ์ที่อาจก่อให้เกิดความกลัว.
5 เทคนิคการผ่อนคลายตัวเองสามารถจ่ายออกในการจ่ายเงินปันผล "ถ้าเด็กมีความรู้สึกว่าเครียดมากและทำงานขึ้นหายใจลึกได้รับการออกกำลังกายการฟังเพลงและกลยุทธ์อื่น ๆ สำหรับการพักผ่อนอย่างสงบลงและการจัดการความวิตกกังวลจริงๆสามารถช่วยให้" Weissbourd กล่าว.
6 การสร้างแบบจำลองวิธีการจัดการผ่านเวลาที่ยากลำบากนอกจากนี้ยังช่วยสร้างความยืดหยุ่นในเด็ก "เด็กหรือนักเรียนของคุณคุณจะได้ชมวิธีการที่คุณตอบสนองต่อเหตุการณ์ที่น่ากลัวและพวกเขาใช้ตัวชี้นำจากคุณ" Weissbourd กล่าวว่า "เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจึงมักที่น่ากลัวสำหรับเด็กที่น่ากลัวสำหรับผู้ใหญ่เกินไป ในฐานะที่เป็นผู้ปกครองและนักการศึกษาเรายังมีการดูแลตัวเอง. "
สิ่งที่คุณไม่ควรพูด? Weissbourd กล่าวว่าหลักการคือการพูดคุยกับเด็กในรูปแบบที่พวกเขาเข้าใจในขณะที่มีการระมัดระวังไม่ให้รายละเอียดมากเกินไปที่จะเป็นเด็กที่อายุน้อยกว่า.
"เมื่อเด็กสามารถเข้าใจว่าทำไมเมื่อพวกเขาสามารถทำให้เหตุการณ์ที่น่ากลัวกันพวกเขาจะดีขึ้นสามารถ ไว้วางใจอีกครั้ง "Weissbourd กล่าวว่า "การใช้จ่ายบางเวลาคิด - และพูดคุยกับผู้ใหญ่คนอื่น ๆ ที่คุณไว้วางใจ. - เกี่ยวกับวิธีการพูดคุยกับบุตรหลานของคุณในทางที่จะช่วยให้พวกเขาเข้าใจและให้ความรู้สึกของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่อื่นอาจจะรู้สึกไม่แน่นอนและครอบงำ"