The saddest day for the King was th

The saddest day for the King was the day when the Princess Mother passed away. The night before the King waited at the bedside until 4 or 5 a.m. Seeing that Mother had gone asleep, the King went back to the Royal Residence Villa. But no sooner had he arrived there than a telephone call came from the hospital to report that the Princess Mother had passed away. The King hurried back to the hospital and found that Mother was lying peacefully in the bed. He stepped forward, kneeled down, buried his head in her chest for a long while, and then raised his face which was wet with tears.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เศร้าที่สุดวันพระคือ วันเมื่อสมเด็จย่าเสียชีวิต คืนก่อนกษัตริย์รอที่ข้างเตียงจนถึง 4 หรือ 5 น.เห็นที่แม่ได้นอนหลับ กษัตริย์ไปกลับตำหนักเรสซิเดนซ์ แต่แล้ว เขามามีกว่าโทรศัพท์มาจากโรงพยาบาลรายงานที่สมเด็จย่าได้เสียชีวิต พระราชารีบไปโรงพยาบาล และพบว่า แม่กำลังนอนอย่างสงบบนเตียง เขาก้าวไปข้างหน้า kneeled ลง ฝังหัวของเขาในอกของเธอเป็นเวลานาน และเลี้ยงดูใบหน้าของเขาซึ่งเปียก ด้วยน้ำตา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วันที่เศร้าที่สุดสำหรับพระมหากษัตริย์ทรงเป็นวันที่สมเด็จย่าล่วงลับไปแล้ว คืนก่อนที่พระมหากษัตริย์ทรงรอที่ข้างเตียงจนถึงวันที่ 4 หรือ 5:00 เห็นว่าแม่ได้ไปหลับกษัตริย์เดินกลับไปที่ Royal Residence Villa แต่ยังไม่ทันที่เขาจะมาถึงมีมากกว่าที่โทรมาจากโรงพยาบาลที่รายงานว่าสมเด็จพระบรมราชชนนีได้ล่วงลับไปแล้ว พระมหากษัตริย์ทรงรีบกลับไปที่โรงพยาบาลและพบว่าแม่กำลังนอนอยู่อย่างสงบในเตียง เขาก้าวไปข้างหน้าได้คุกเข่าลงฝังศีรษะของเขาในหน้าอกของเธอในขณะที่ยาวและจากนั้นยกใบหน้าของเขาซึ่งก็เปียกด้วยน้ำตา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันที่เศร้าที่สุดของกษัตริย์คือวันที่เจ้าหญิงแม่เสียไป เมื่อคืนก่อนพระราชารออยู่ที่ข้างเตียงจนกระทั่ง 4 หรือ 5 โมง เห็นแม่ได้ไปนอน กษัตริย์กลับไปที่วิลล่า เรสซิเดนซ์ หลวง แต่ไม่เร็วได้ถึงมีโทรศัพท์มาจากโรงพยาบาลรายงานว่า องค์หญิงแม่ได้จากไปแล้ว ในหลวงรีบกลับไปที่โรงพยาบาล และพบว่าแม่กำลังนอนอย่างสงบบนเตียง เขาก้าวไปข้างหน้า คุกเข่า ที่ฝังอยู่ในหัวของเขา หน้าอกของเธอมานาน แล้วยกใบหน้าของเขาซึ่งเปียกชุ่มไปด้วยน้ำตา