“Anastasia?” He’s surprised to hear

“Anastasia?” He’s surprised to hear from me. Well, frankly, I’m surprised to ring him. Then my befuddled brain registers… how does he know it’s me?
“Why did you send me the books?” I slur at him.
“Anastasia, are you okay? You sound strange.” His voice is filled with concern.
“I’m not the strange one, you are,” I accuse. There - that told him, my courage fuelled by alcohol.
“Anastasia, have you been drinking?”
“What’s it to you?”
“I’m – curious. Where are you?”
“In a bar.”
“Which bar?” He sounds exasperated.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"อนาสตาเซีย" เขาจะประหลาดใจที่ได้ยินจากฉัน ดี ตรงไปตรงมา ฉันประหลาดใจเขาให้ แล้ว สมองของฉัน befuddled ทะเบียน...ไม่เขารู้จะฉันหรือไม่"ทำไมคุณส่งฉันหนังสือ" ฉัน slur ที่เขา"อนาสตาเซีย เป็นคุณล่ะ คุณเสียงแปลก" เสียงของเขาเต็มไป ด้วยความกังวล"ฉันไม่ได้แปลก ต้อง ฉันกล่าวหา -มีที่บอก ฉันกล้าเติมพลัง ด้วยแอลกอฮอล์"อนาสตาเซีย มีคุณการดื่มหรือไม่""มันคืออะไรให้คุณ""ฉัน – อยากรู้อยากเห็น คุณอยู่ที่ไหน""ในแถบงาน""ที่บาร์" เสียงเขา exasperated

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"Anastasia?" เขาประหลาดใจที่ได้ยินจากฉัน ดีตรงไปตรงมาฉันประหลาดใจให้แหวนเขา จากนั้นลงทะเบียนสมองตื้อของฉัน ... ไม่ว่าเขารู้ว่ามันเป็นฉัน?
"ทำไมคุณไม่ส่งหนังสือ?" ฉัน slur เขา.
"Anastasia, คุณโอเค? คุณฟังดูแปลก. "เสียงของเขาเต็มไปด้วยความกังวล.
"ฉันไม่ได้เป็นคนแปลก ๆ ที่คุณมี" ฉันกล่าวโทษ มี -. ที่บอกเขา, ความกล้าหาญผลักดันจากเครื่องดื่มแอลกอฮอล์
"? Anastasia มีคุณรับการดื่ม"
? "มีอะไรให้คุณ"
"ฉัน - อยากรู้อยากเห็น คุณอยู่ที่ไหน? "
"ในแถบ."
"ซึ่งบาร์?" เขาเสียงโกรธ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" อนาสเตเชีย " เขาแปลกใจที่ได้ยินจากฉัน บอกตามตรง ผมแปลกใจกับแหวนเขา แล้วผมสับสนสมองทะเบียน . . . . . . . เขารู้ได้อย่างไรว่าเป็นฉัน
" ทำไมคุณส่งหนังสือ " ผมไม่ชัดเขา .
" อนาสตาเซีย คุณโอเคมั้ย ? เสียงคุณดูแปลก ๆ " เสียงของเขาเต็มไปด้วยความกังวล .
" ฉันไม่ใช่คนแปลก คุณ " ผมกล่าวหา - ที่บอกท่านกล้าของผม
เชื้อเพลิงโดยเครื่องดื่มแอลกอฮอล์" อนาสตาเซีย คุณดื่มมาเหรอ "
" แล้วมันเกี่ยวอะไรกับคุณ "
" ฉัน–แค่อยากรู้ คุณอยู่ไหน ? "
" บาร์ "
" ที่บาร์ ? " ฟังดูเกรี้ยวกราด .