I am proud of all my school. They m

I am proud of all my school. They made me what I am now. They may be unpopular but still they exist. And who cares? Why should I be shy of my school? The only reason I guess is that if I became uneducated. But I wasn't. So I am very proud of my school. I graduated elementary in a public school in the province and we were only 11 graduates. When I went to high school we were 110 I think. There were three sections. I am proud of all my schools because I finished with the highest honor. So I guess I should be more proud of them. When I was in high school my Alma Mater is a private one. But when I went to college it was government state university. Located in Sta. Mesa, Manila Philippines is the famous Polytechnic University of the Philippines. That is my most favorite school. I never had dreams of going to La Salle, Ateneo or any private and expensive schools because I know where I stand. I can't afford them. I was a scholar in PUP so the less than 500 pesos tuition fee every semester never became a burden to me. I am proud because that university taught me to be patient and humble. PUP graduates are mostly found to be very hardworking because they are students of the government and we tend to teach ourselves to be satisfied with what is given to us. So we are very persevere and determined when we are at work. I have seen a lot of graduates from my school who were scattered in almost every agency or company working and proving they're worth the job they have. So I am more proud of my school indeed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมมีความภูมิใจของทุกโรงเรียนของฉัน พวกเขาทำให้ฉันสิ่งที่ฉันตอนนี้ พวกเขาอาจจะไม่เป็นที่นิยม แต่พวกเขายังคงมีอยู่ และผู้ที่ใส่ใจ? ทำไมฉันควรจะขี้อายของโรงเรียนของฉัน เหตุผลเดียวที่ผมคิดคือว่าถ้าผมจะกลายเป็นคนไม่มีการศึกษา แต่ผมก็ไม่ได้ ดังนั้นผมภูมิใจมากที่โรงเรียนของฉัน ผมจบการศึกษาระดับประถมศึกษาในโรงเรียนของรัฐในจังหวัดและเราเพียง 11 ผู้สำเร็จการศึกษา เมื่อฉันเดินเข้าไปในโรงเรียนมัธยมเราก็ 110 ผมคิดว่ามีสามส่วนคือ ผมมีความภูมิใจของทุกโรงเรียนของฉันเพราะฉันจบด้วยการให้เกียรติอย่างสูงสุด ดังนั้นผมคิดว่าผมควรจะเป็นความภาคภูมิใจของพวกเขา เมื่อฉันถูกในโรงเรียนมัธยมโรงเรียนเก่าของฉันเป็นหนึ่งในภาคเอกชน แต่เมื่อฉันไปโรงเรียนมันภาครัฐมหาวิทยาลัยคือ ตั้งอยู่ใน STA mesa, มะนิลาฟิลิปปินส์เป็นมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงของโรงเรียนโปลีเทคนิคฟิลิปปินส์ ว่าเป็นโรงเรียนที่ชื่นชอบมากที่สุดของฉันฉันไม่เคยมีความฝันของการไปลาซาลนีโอหรือโรงเรียนเอกชนและมีราคาแพงเพราะฉันรู้ว่าที่ฉันยืน ฉันไม่สามารถจ่ายได้ ผมเป็นนักวิชาการในลูกสุนัขเพื่อให้น้อยกว่า 500 เปโซค่าเล่าเรียนภาคการศึกษาทุกคนไม่เคยเป็นภาระให้ฉัน ผมมีความภูมิใจเพราะมหาวิทยาลัยที่สอนให้ผมเป็นผู้ป่วยและอ่อนน้อมถ่อมตนผู้สำเร็จการศึกษาลูกสุนัขส่วนใหญ่จะพบที่จะทำงานหนักมากเพราะพวกเขาเป็นนักเรียนของรัฐบาลและเรามีแนวโน้มที่จะสอนตัวเองให้มีความพึงพอใจกับสิ่งที่ให้กับเรา ดังนั้นเรามีความอดทนและความมุ่งมั่นมากเมื่อเราอยู่ในที่ทำงาน ฉันได้เห็นมากของผู้สำเร็จการศึกษาจากโรงเรียนของผมที่กระจัดกระจายอยู่ในหน่วยงานเกือบทุก บริษัท หรือการทำงานและพิสูจน์ว่าพวกเขากำลังมูลค่างานที่พวกเขามีดังนั้นฉันภาคภูมิใจของโรงเรียนของเราอย่างแท้จริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันภูมิใจที่โรงเรียนของฉัน จะได้ฉันสิ่งที่ฉันเป็นตอนนี้ พวกเขาอาจจะเติบ แต่ยังคง ที่อยู่ และที่ใส่ใจ ทำไมฉันควรจะอายโรงเรียนของฉัน เหตุผลเดียวที่ผมคิดว่า ก็คือถ้าเป็นตามีตามา แต่ไม่ค่อย ดังนั้น ฉันภูมิใจมากที่โรงเรียนของฉัน จบระดับประถมศึกษาในโรงเรียนรัฐบาลในจังหวัด และเรามีเฉพาะบัณฑิต 11 เมื่อผมไปโรงเรียน ได้คิด 110 มีสามส่วน ฉันภูมิใจที่โรงเรียนของฉัน เพราะฉันเสร็จ มีเกียรติสูงสุด ดังนั้นฉันเดา ฉันควรภูมิใจมากของพวกเขา เมื่อฉันถูกในโรงเรียนมัธยม ของฉัน Mater อัลม่าเป็นหนึ่งส่วน แต่เมื่อผมไปวิทยาลัย เป็นมหาวิทยาลัยรัฐบาล ตั้งอยู่ใน sta. Mesa มะนิลาฟิลิปปินส์เป็นมหาวิทยาลัย โรงเรียนสารพัดช่างมีชื่อเสียงของฟิลิปปินส์ นั่นคือโรงเรียนของฉันชื่นชอบมากที่สุด ฉันไม่เคยมีความฝันจะไป La Salle, Ateneo หรือโรงเรียนใด ๆ ส่วนตัว และมีราคาแพง เพราะฉันรู้ที่ฉันยืน ฉันไม่สามารถให้ ผมเป็นนักเรียนทุนในฑิมภ์จึงน้อยกว่า 500 pesos เล่าเรียนทุกภาคการศึกษาที่ไม่เคยเป็น ภาระให้ฉัน ฉันภูมิใจเนื่องจากมหาวิทยาลัยที่สอนให้ผู้ป่วย และพึงพอใจ ฑิมภ์บัณฑิตส่วนใหญ่พบเป็น ทุกมาก เพราะพวกเขาเป็นนักเรียนของรัฐบาล และเรามักจะสอนตนเองให้พอใจกับสิ่งที่กำหนดให้เรา ดังนั้นเรามี พากเพียร และกำหนดเมื่อเราอยู่ที่ทำงาน ผมเห็นของบัณฑิตจากโรงเรียนของฉันที่มีกระจายอยู่ในเกือบทุกหน่วยงานหรือบริษัทที่ทำงาน และพวกเขากำลังมูลค่างานพวกเขาพิสูจน์ ได้ ดังนั้นฉันภูมิใจมากที่โรงเรียนของฉันแน่นอน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันเป็นความ ภาคภูมิใจ ของโรงเรียนของฉันทั้งหมด พวกเขาทำให้ผมว่าเดี๋ยวนี้ผม พวกเขาอาจจะไม่แต่พวกเขายังคงมีอยู่ และผู้ที่สนใจ ทำไมผมจะเป็นคนขี้อายของโรงเรียนของฉัน เหตุผลเดียวที่ผมคิดว่าเราคงมีว่าถ้าหากผมได้กลายมาเป็นไม่ได้เรียนหนังสือ แต่ผมก็ไม่ได้ ดังนั้นผมเป็นอย่างมากความ ภาคภูมิใจ ของโรงเรียนของฉัน ผมจบการศึกษาขั้นพื้นฐานในโรงเรียนในจังหวัดนั้นและเรามีกันอยู่แค่ 11 คน เมื่อฉันก็ไปโรงเรียนสูงเราก็เป็น 110 ผมคิดว่ามีสามส่วน ฉันเป็นความ ภาคภูมิใจ ของโรงเรียนของฉันทั้งหมดได้เนื่องจากผมเสร็จแล้วพร้อมด้วยเกียรติยศสูงสุดได้ ดังนั้นผมคิดว่าผมควรจะเป็นมากกว่าความ ภาคภูมิใจ ของพวกเขา เมื่อผมอยู่ในโรงเรียนสูงสถานี Alma โรงเรียนของฉันเป็นหนึ่งส่วนตัว แต่เมื่อผมเข้าไปในวิทยาลัยเป็นมหาวิทยาลัยของรัฐของรัฐบาล ตั้งอยู่ใน STA Mesa ในกรุงมะนิลาประเทศฟิลิปปินส์เป็น Polytechnic University ที่มีชื่อเสียงของประเทศฟิลิปปินส์ ที่โรงเรียนที่ชื่นชอบของฉันผมไม่เคยมีความฝันกับการจะไปยัง La Salle ateneo หรือโรงเรียนเอกชนใดๆและมีราคาแพงก็เพราะผมรู้ว่าผมยืนอยู่ที่ไหน ฉันไม่สามารถซื้อได้ ผมเป็นนักวิชาการที่อยู่ในลูกสุนัขได้น้อยกว่า 500 อัตราค่าธรรมเนียมการเรียน,เปโซที่ทุก ภาค ไม่เคยได้กลายมาเป็น ภาระ ให้กับฉัน ข้าพเจ้า ภูมิใจ เพราะมหาวิทยาลัยที่สอนให้ผมต้องใช้ความอดทนและต่ำต้อยจบจากลูกสุนัขจะพบว่าเป็นของสุนับเป็นอย่างมากเพราะพวกเขามีนักศึกษาของรัฐบาลที่เป็นส่วนใหญ่และเรามีแนวโน้มที่จะสอนให้เราสองคนจะได้รับความพึงพอใจพร้อมด้วยสิ่งที่จะได้รับกับเรา ดังนั้นเราจึงจะเป็นอย่างมากยอมรับความผิดพลาดและระบุเมื่อเราทำงานอยู่ ผมได้เห็นอย่างมากของคนที่จบจากโรงเรียนของฉันที่มีกระจายอยู่ในเกือบทุกบริษัทหรือหน่วยงานของการทำงานและพิสูจน์ว่าพวกเขาจะมีมูลค่างานที่พวกเขาได้ดังนั้นผมมากกว่าความ ภาคภูมิใจ ของโรงเรียนของผมจริงๆ