Both the individual and collective

Both the individual and collective ‘living architecture’ (Laban 1966:5) of the dance performer(s) is used as the starting point for a real time transformation of dance movements into a 3D spatial digital sound composition. I will discuss artistic strategies for transcending the conventional perception of musical form in dance performance into a perception of the sonic environment as an interactive ‘space-rhythm-movement’ dimension. The creation of the ChoreoSonic performance environment is realized with the application of five wireless ultrasonic sensors positioned on the dancer’s body. These sensors are able to measure the spatial position, direction, speed, rotation and proximity of the moving body(parts) within a sensitive area of approximately 25m2. This configuration makes it possible to shape the real time ambisonic surround sound environment through body movement in using the visual programming environment Max/MSP/Jitter3. The end of the paper proposes that ‘TranSonic’ perception creates an interactive ChoreoSonic relationship between the dancer as a ‘living architecture’ and ambisonic surround sound as a ‘moving sonic architecture’.

When creating interactive choreographic sound Verstraete (2005:202) remarks that ‘It shifts our attention from visual geometric space to acoustic space’. He (2005:6) keeps the ChoreoSonic relationship close to the body when he states that ‘sound can add an auditory “geography” like a second skin to the dancing body’. Sound becomes an almost tactile and sensual experience for the dancer suggesting ‘dance as an embodied sound’. I argue that in the ChoreoSonic environment a virtual spatial sound body outside the dancing body is created suggesting ‘sound as a disembodied movement’. Sonic space is not an inactive background, but the interactive director of the dancer through the responsive emergence of spatial sound.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บุคคลและกลุ่ม 'สถาปัตยกรรมชีวิต' (เป็นอย่างยิ่ง 1966:5) เต้นรำ performer(s) จะใช้เป็นจุดเริ่มต้นสำหรับการแปลงเวลาจริงของท่าเต้นเป็นแบบ 3 มิติปริภูมิดิจิทัลเสียงองค์ประกอบ ฉันจะหารือเกี่ยวกับกลยุทธ์ศิลปะ transcending รับรู้ทั่วไปของฟอร์มดนตรีเต้นรำประสิทธิภาพในการรับรู้สภาพแวดล้อมเสียงเป็นมิติการ 'พื้นที่จังหวะเคลื่อน' โต้ตอบ การสร้างสิ่งแวดล้อมประสิทธิภาพ ChoreoSonic จะรับรู้ ด้วย 5 ไร้สายอัลตราโซนิคเซนเซอร์ตำแหน่งบนร่างกายของนักเต้น เซนเซอร์เหล่านี้จะสามารถวัดตำแหน่งพื้นที่ ทิศทาง ความเร็ว หมุน และของ body(parts) เคลื่อนไหวภายในพื้นที่สำคัญประมาณ 25 ม. 2 การกำหนดค่านี้ทำให้รูปร่างเวลาจริง ambisonic รอบทิศทางเสียงสิ่งแวดล้อมการเคลื่อนไหวร่างกายในการใช้สิ่งแวดล้อมเขียนภาพสูง สุด/MSP/Jitter3 ตอนท้ายของกระดาษเสนอรับรู้ 'TranSonic' ที่ สร้างความสัมพันธ์ใน ChoreoSonic การโต้ตอบระหว่างนักเต้นเป็น 'ชีวิตสถาปัตยกรรม' และ ambisonic เสียงเป็นการ 'ย้ายเสียงสถาปัตยกรรม' ล้อมรอบเมื่อสร้างการโต้ตอบ ออกแบบท่าเต้นเสียง Verstraete (2005:202) หมายเหตุว่า 'มันกะความสนใจของเราจากอวกาศภาพเรขาคณิตเท่าอะคูสติก' เขา (2005:6) ช่วยให้ความสัมพันธ์ใน ChoreoSonic ใกล้กับร่างกายเมื่อเขาระบุว่า 'เสียงสามารถเพิ่มใบหู "ภูมิศาสตร์" เช่นผิวที่สองร่างกายเต้น' เสียงกลายเป็น ประสบการณ์เพราะเกือบ และกระตุ้นความรู้สึกสำหรับนักเต้นแนะนำ 'เต้นเป็นเสียงเป็น embodied' โต้แย้งว่า สิ่งแวดล้อม ChoreoSonic เสมือนพื้นที่เสียงร่างกายภายนอกร่างกายเต้นรำสร้างแนะนำ 'เสียงเป็นการเคลื่อนไหว disembodied' พื้นที่เสียงไม่มีพื้นหลังที่ไม่ได้ใช้งาน แต่กรรมการนักเต้นผ่านเกิดตอบสนองเสียงปริภูมิแบบโต้ตอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทั้งบุคคลและส่วนรวม 'สถาปัตยกรรมที่อยู่อาศัย (บัน 1966: 5) ของนักแสดงเต้นรำ (s) จะใช้เป็นจุดเริ่มต้นสำหรับการเปลี่ยนแปลงเวลาจริงของการเคลื่อนไหวเต้นรำเข้าองค์ประกอบเสียงดิจิตอล 3 มิติเชิงพื้นที่ ผมจะหารือกลยุทธ์ศิลปะเหนือการรับรู้ทั่วไปของรูปแบบในการทำงานดนตรีเต้นรำเข้าสู่การรับรู้ของสภาพแวดล้อมเสียงเป็นแบบโต้ตอบ 'พื้นที่จังหวะการเคลื่อนไหว' มิติ การสร้างสภาพแวดล้อมการปฏิบัติงาน ChoreoSonic จะรู้ด้วยการประยุกต์ใช้เซ็นเซอร์อัลตราโซนิกห้าไร้สายวางอยู่บนร่างกายของนักเต้น เซ็นเซอร์เหล่านี้มีความสามารถในการวัดตำแหน่งเชิงพื้นที่ทิศทางความเร็วการหมุนและความใกล้ชิดของร่างกายเคลื่อนไหว (ชิ้นส่วน) ในพื้นที่ที่มีความสำคัญประมาณ 25m2 การกำหนดค่านี้จะทำให้มันเป็นไปได้ในการสร้างรูปร่างเวลาจริงสภาพแวดล้อม ambisonic เสียงรอบทิศทางผ่านการเคลื่อนไหวของร่างกายในการใช้สภาพแวดล้อมของโปรแกรมภาพแม็กซ์ / MSP / Jitter3 ในตอนท้ายของกระดาษแนะว่าการรับรู้ 'Transonic' สร้างความสัมพันธ์ ChoreoSonic โต้ตอบระหว่างนักเต้นเป็น 'สถาปัตยกรรมที่อยู่อาศัยและระบบเสียงรอบทิศทาง ambisonic เป็น' ย้ายสถาปัตยกรรมโซนิค '. เมื่อมีการสร้างเสียงที่ออกแบบท่าเต้นแบบโต้ตอบ Verstraete (2005: 202) พูดว่า มันกะความสนใจของเราจากอวกาศเรขาคณิตภาพไปยังพื้นที่อะคูสติก ' เขา (2005: 6) ช่วยให้ความสัมพันธ์ ChoreoSonic ใกล้กับร่างกายเมื่อเขากล่าวว่า 'เสียงสามารถเพิ่มการได้ยิน "ภูมิศาสตร์" เหมือนผิวที่สองที่จะเต้นร่างกาย' เสียงจะกลายเป็นประสบการณ์เกือบสัมผัสและกระตุ้นความรู้สึกสำหรับ 'เต้นเป็นเสียงเป็นตัวเป็นตน' บอกนักเต้น ผมยืนยันว่าในสภาพแวดล้อม ChoreoSonic ร่างกายเสียงอวกาศเสมือนนอกร่างกายเต้นรำจะถูกสร้างขึ้นแนะนำ 'เสียงเป็นขบวนการปลด' พื้นที่โซนิคไม่ได้เป็นพื้นหลังไม่ได้ใช้งาน แต่ผู้อำนวยการโต้ตอบของนักเต้นที่ผ่านการเกิดการตอบสนองของเสียงเชิงพื้นที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สถาปัตยกรรมที่อยู่อาศัยทั้งบุคคลและส่วนรวม ' ' ( ลาบัน 1966:5 ) ของการแสดงผลงาน ( s ) ที่ใช้เป็นจุดเริ่มต้นสำหรับเวลาจริงการแปลงท่าเต้นเป็น 3D มิติเสียงดิจิตอล องค์ประกอบผมจะหารือเกี่ยวกับกลยุทธ์ศิลปะ transcending การรับรู้ปกติของดนตรีรูปแบบในการแสดงในการรับรู้สภาพแวดล้อมโซนิคเป็นมิติเชิงโต้ตอบ ' พื้นที่จังหวะเคลื่อนไหว ' การสร้างสภาพแวดล้อมการทำงาน choreosonic เป็นตระหนักกับการประยุกต์ใช้ไร้สายเซ็นเซอร์อัลตราโซนิก 5 ตำแหน่งบนร่างกายของนักเต้นเซ็นเซอร์เหล่านี้สามารถวัดตำแหน่งพื้นที่ , ทิศทาง , ความเร็ว , หมุนและความใกล้ชิดของการเคลื่อนไหวร่างกาย ( ส่วน ) ภายในพื้นที่พิเศษ ประมาณ 25m2 . การตั้งค่านี้จะทำให้มันเป็นไปได้เพื่อรูปร่างในเวลาจริงเสียงรอบทิศทาง ambisonic สิ่งแวดล้อมผ่านการเคลื่อนไหวของร่างกายในการใช้สภาพแวดล้อมการเขียนโปรแกรม Visual Max / MSP / jitter3 .ปลายกระดาษเสนอว่า ' ' การรับรู้ transonic สร้างการโต้ตอบ choreosonic ความสัมพันธ์ระหว่างนักเต้นเป็น ' ชีวิต ' และ ambisonic สถาปัตยกรรมเสียงรอบทิศทางเป็น ' ย้ายโซนิคสถาปัตยกรรม ' .

เมื่อการสร้างการโต้ตอบการออกแบบท่าเต้นเสียง verstraete ( 2005:202 ) กล่าวว่า ' มันเปลี่ยนความสนใจของเราจากอวกาศเรขาคณิต Visual อะคูสติกอวกาศ ' เขา ( 2005 :6 ) ช่วยให้ choreosonic ความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับร่างกายเมื่อเขากล่าวว่า ' เสียงสามารถเพิ่มหู " ภูมิศาสตร์ " เหมือนผิวหนังที่สองไปเต้นร่างกาย ' เสียงจะกลายเป็นเกือบจะสัมผัสและประสบการณ์ตระการตาสำหรับนักเต้นจะเต้นเป็น embodied เสียง 'ผมยืนยันว่า ในสภาพแวดล้อมเสมือนเสียง choreosonic พื้นที่ร่างกายภายนอกร่างกายเต้นที่ถูกสร้างขึ้นจะเป็นขบวนการ ' ' เสียงปลด . โซนิคพื้นที่ไม่พื้นหลังใช้งาน แต่การโต้ตอบผู้อำนวยการเต้นผ่านการตอบสนองของพื้นที่เสียง