n 1947, when Aung San Suu Kyi is tw

n 1947, when Aung San Suu Kyi is two years old, her father Aung San leads Burma to independence. But soon afterwards, on 19 July 1947, he along with a group of his colleagues is assassinated by a group of armed men in uniform.[11] As an adult Suu Kyi goes to England, finds a loving husband, and has a happy family life. But in 1988 her mother's poor health forces her to return to Burma where her father, Aung San, is still widely remembered. When she visits her mother in the hospital in 1988, she meets many of the people who were wounded during the Tatmadaw's crackdown in the 8888 Uprising. She realises that political change is needed in Burma and is soon drawn into the movement to promote reform.[12] She accepts the role of icon in support of self-determination by the Burmese people and devotes herself to activities in support of goals of greater political freedoms.[13] Suu Kyi founds a political party and clearly wins the 1990 elections. However, the Burmese military refuse to accept the result of the election and moved to bring Suu Kyi under control. She and her family became separated when her husband and children were banned from Burma and she was put under a house arrest for more than a decade.[14] Yet their relentless struggling for Suu Kyi's recognition outside Burma is her guarantee she won't be forgotten and cannot disappear unnoticed. Due to her family's efforts, she becomes the first woman in Asia to be awarded the Nobel Peace Prize. Yet their separation continues because neither can Suu Kyi attend the ceremony nor can her husband Michael Aris see her one last time before his early death.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

n 1947 เมื่ออองซานซูจีคือ สองปี อองซานพ่อของเธอนำพม่าไปสู่เอกราช แต่มิช้ามินาน บน 19 1947 กรกฎาคม เขากับกลุ่มเพื่อนร่วมงานของเขาคือถูกลอบโดยกลุ่มชายติดอาวุธในเครื่องแบบ[11] เป็นผู้ใหญ่ซูจีไปอังกฤษ พบรักสามี และมีชีวิตครอบครัวมีความสุข แต่ใน 1988 สุขภาพของแม่ของเธอบังคับให้เธอกลับพม่าที่ยังคงแพร่หลายได้จำพ่อของเธอ อองซาน เมื่อเธอเข้าชมแม่ของเธอในโรงพยาบาลในปี 1988 เธอพบหลายคนที่ได้รับบาดเจ็บในระหว่างการปราบปรามของกองทัพพม่าเทียบ 8888 เธอ realises ว่า การเปลี่ยนแปลงทางการเมืองจำเป็นต้องใช้ในพม่า และเร็ว ๆ นี้ออกเป็นการเคลื่อนไหวเพื่อส่งเสริมการปฏิรูป[12] เธอยอมรับบทบาทของไอคอนสนับสนุนตัดสินโดยคนพม่า และ devotes ตนเองกิจกรรมสนับสนุนเป้าหมายของเสรีภาพทางการเมืองมากขึ้น[13] จี founds พรรคการเมือง และชนะการเลือกตั้งปี 1990 อย่างชัดเจน อย่างไรก็ตาม ทหารพม่าไม่ยอมรับผลการเลือกตั้ง และย้ายนำซูจีภายใต้การควบคุม เธอและครอบครัวของเธอกลายเป็นแยกเมื่อสามีและลูกของเธอถูกแบนจากพม่า และเธอย้ายภายใต้การจับกุมบ้านสำหรับกว่าทศวรรษ[14] แต่ของ relentless ดิ้นรนสำหรับการรับรู้ของซูจีนอกพม่าเป็นหนังสือค้ำประกันของเธอเธอจะไม่ลืม และไม่หายจำเริญ เนื่องจากความพยายามของครอบครัวของเธอ เธอกลายเป็นผู้หญิงคนแรกในเอเชียที่ได้รับรางวัลโนเบลสันติภาพ ยัง แยกความต่อเนื่องจากไม่สามารถซูจีเข้าร่วมพิธี หรือสามี Michael Aris เห็นเธอครั้งหนึ่งก่อนตายก่อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

n 1947 เมื่ออองซานซูจีเป็นสองปีพ่อของเธออองซานพม่านำไปสู่​​ความเป็นอิสระ แต่หลังจากนั้นไม่นานเมื่อวันที่ 19 กรกฎาคม 1947 เขาพร้อมกับกลุ่มของเพื่อนร่วมงานของเขาถูกลอบสังหารโดยกลุ่มชายติดอาวุธในเครื่องแบบ. [11] ในฐานะที่เป็นผู้ใหญ่ซูจีไปยังประเทศอังกฤษพบว่าสามีที่รักและมีครอบครัวมีความสุข ชีวิต แต่ในปี 1988 สุขภาพไม่ดีแม่ของเธอบังคับให้เธอกลับไปยังประเทศพม่าที่พ่อของเธออองซานยังคงจำกันอย่างแพร่หลาย เมื่อเธอไปเยี่ยมแม่ของเธออยู่ในโรงพยาบาลในปี 1988 เธอได้พบกับหลายคนที่ได้รับบาดเจ็บในระหว่างการปราบปราม Tatmadaw ใน 8888 กบฏ เธอตระหนักว่าการเปลี่ยนแปลงทางการเมืองเป็นสิ่งจำเป็นในพม่าและเร็ว ๆ นี้จะถูกดึงเข้าไปในการเคลื่อนไหวเพื่อส่งเสริมการปฏิรูป. [12] เธอยอมรับบทบาทของไอคอนในการสนับสนุนการตัดสินใจเองโดยคนพม่าและอุทิศตัวเองให้กับกิจกรรมในการสนับสนุนเป้าหมายของการมากขึ้น เสรีภาพทางการเมือง. [13] ซูจีก่อตั้งพรรคการเมืองอย่างชัดเจนและชนะการเลือกตั้ง 1990 แต่ทหารพม่าปฏิเสธที่จะยอมรับผลของการเลือกตั้งและย้ายเพื่อนำมาซูจีภายใต้การควบคุม เธอและครอบครัวของเธอกลายเป็นที่แยกออกจากกันเมื่อสามีและลูก ๆ ของเธอถูกห้ามจากพม่าและเธอถูกกักบริเวณในบ้านมานานกว่าทศวรรษที่ผ่านมา. [14] แต่ดิ้นรนอย่างไม่หยุดยั้งของพวกเขาสำหรับการรับรู้ซูจีนอกประเทศพม่าคือการรับประกันว่าเธอจะไม่เป็น ลืมและไม่สามารถหายไปไม่มีใครสังเกตเห็น เพราะความพยายามของครอบครัวของเธอ, เธอจะกลายเป็นผู้หญิงคนแรกในเอเชียที่ได้รับรางวัลโนเบลสาขาสันติภาพ แต่แยกพวกเขายังคงไม่เพราะซูจีสามารถเข้าร่วมพิธีไม่สามารถสามีไมเคิลอริสของเธอดูเป็นครั้งสุดท้ายของเธอก่อนที่เขาตายเร็ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

N 1947 เมื่อ ออง ซาน ซูจี เป็น 2 ปี พ่อของนาง ออง ซาน ผู้นำพม่า เพื่อความเป็นอิสระ แต่หลังจากนั้นไม่นาน ในวันที่ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2490 เขาพร้อมกับกลุ่มเพื่อนร่วมงานของเขาถูกลอบสังหารโดยกลุ่มชายติดอาวุธในเครื่องแบบ [ 11 ] เป็นผู้ใหญ่ ซูจี ไปอังกฤษ จะพบว่า สามีรัก และมีชีวิตครอบครัวที่มีความสุขแต่ในปี 1988 ของแม่สุขภาพดีบังคับให้เธอกลับไปพม่าที่คุณพ่อของเธอ อองซาน ยังอยู่กันอย่างนึกขึ้นได้ เมื่อเธอมาเยี่ยมแม่ที่โรงพยาบาลใน 1988 เธอได้พบกับหลายคนที่ได้รับบาดเจ็บในระหว่างการปราบปรามของจังหวัดน่านในการก่อการกำเริบ 8888 . เธอตระหนักว่า การเปลี่ยนแปลงทางการเมืองในพม่า และต้องการๆ วาดลงในการเคลื่อนไหวเพื่อส่งเสริมการปฏิรูป[ 12 ] เธอยอมรับบทบาทของไอคอนในการสนับสนุนการตัดสินใจของตนเอง โดยผู้คนชาวพม่าและอุทิศตัวเองเพื่อกิจกรรมในการสนับสนุนเป้าหมายส่งเสริมเสรีภาพทางการเมือง [ 13 ] ซูจีพบพรรคการเมืองอย่างชัดเจนและชนะการเลือกตั้ง 2533 . อย่างไรก็ตาม ทหารพม่าไม่ยอมรับผลการเลือกตั้ง และได้ย้ายมา ซูจี ภายใต้การควบคุมเธอและครอบครัวของเธอจึงแยกจากกัน เมื่อสามีและลูกถูกห้ามจากพม่า เธอถูกวางภายใต้การจับกุมบ้านมานานกว่าทศวรรษ . [ 14 ] แต่พวกเขาไม่ยอมดิ้นรนเพื่อการรับรู้ภายนอกของซูจีพม่ารับประกันเธอจะไม่ถูกลืมและไม่สามารถหายไปโดยไม่มีใครสังเกต เนื่องจากความพยายามของครอบครัวเธอเธอกลายเป็นสตรีคนแรกในเอเชียที่ได้รับรางวัลโนเบลด้วย แต่พวกเขายังคงไม่ได้แยกเพราะซูจีเข้าร่วมพิธีหรือสามี ไมเคิล ริสเห็นเธอเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่เขาจะตายก่อน