Films for Social Justice: Romero an

Films for Social Justice: Romero and the Three Faces of Violence
Dec 10th, 2013 by oroscoj
Reviewed by Tiffany Williams
The film Romero, based on actual historical events, features the role of Archbishop Oscar Romero in the class-war of El Salvador in the late 1970s and early 1980s. This violent class conflict played out between the impoverished masses and the privileged elites of El Salvador, the latter group also backed by the country’s military. At the beginning of film, still a bishop in the Catholic Church of El Salvador, Romero is still somewhat aligned with the oligarchy, fearing being labeled a “subversive” or “agitator”, but as he takes on his new role as Archbishop he can no longer ignore their abuses. Soon after his appointment the violence culminates in a military massacre of peaceful citizens in the town square, as well as the capture, torture and killings of several priests who had the misfortune of being branded leftists. Death squads are organized by both sides in the conflict and kidnappings and disappearances become commonplace. Although encouraged by advisors to stay out of politics, before this brutality, Romero feels an increasingly stronger pull to be a voice for the oppressed as. For several years then, from the pulpit he preaches passionate sermons condemning the human rights abuses as well as the entrenched social structures that repress the people of El Salvador. For these sermons he is eventually labeled a traitor and communist subversive by the members of the oligarchy. He must be silenced, and as portrayed in the film, Romero is assassinated with a single bullet as he performs a mass, after completing only three years as archbishop.
romero-foto

This film and the history behind the events it depicts offer a strong vehicle for understanding all three concepts of the “vicious violence triangle” suggested by Peace Studies founder Johan Galtung, in which the three types of violence—cultural, structural and direct—influence and legitimize one another. Galtung describes cultural violence as an “invariant” or “permanence” and we see this in the culture of entrenched privilege in El Salvadoran society among the small number of families that make up the ruling elite of the country. For centuries they had been forming their own culture in which they believed that they were entitled to their land, riches and other privileges on the basis that they were “nation builders” and should therefore owed the country’s wealth. This cultural belief, perpetuated from generation to generation among the members of the oligarchy, led to a process of deeply rooted structural violence, creating a country that at the time of these events boasted the most unequal land distribution south of the U.S. border. They had created a virtually “feudal” society, forcing the majority of the population into a state of insurmountable poverty. We see scenes in the film where the rich live in the carefree world of dinner parties where the masses live in squalor.
Perhaps the film depicts most clearly the third point of the triangle; that is the direct violence. After endless years of exploitation, the people of El Salvador have grown tired and feel they must resort to direct violence to change their livelihoods. This rebellion threatens the enduring cultural and structural standard and the film depicts how direct violence is used by the ruling class in response to maintain this standard; people are massacred in the streets, kidnapped, tortured and murdered, or simply suppressed through fear.
Like this, Romero completes “vicious violence triangle” and in doing so offers us a powerful example of the three faces of violence in society

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาพยนตร์เพื่อความยุติธรรมทางสังคม: Romero และใบที่สามความรุนแรง10 ธันวาคม 2013 โดย oroscojโดยวิลเลียมส์ทิฟฟานีฟิล์ม Romero อิงเหตุการณ์ประวัติศาสตร์ที่แท้จริง มีบทบาทของอาร์ชบิชอป Oscar Romero ในสงครามระดับของเอลซัลวาดอร์ในปลายทศวรรษ 1970 และต้นทศวรรษ 1980 ความขัดแย้งรุนแรงระดับนี้เล่นออกระหว่างฝูงจนร่ำรวยมีสิทธิ์ของเอลซัลวาดอร์ กลุ่มหลังยัง สนับสนุน โดยทหารของประเทศ ที่จุดเริ่มต้นของภาพยนตร์ ยังคงเป็นบาทหลวงในโบสถ์คาทอลิกของ El Salvador, Romero ยังค่อนข้างได้สอดคล้องกับคณาธิปไตย กลัวถูกติดป้ายเป็น "ซึ่งถูกโค่นล้ม" หรือ "กวน" แต่เขาใช้ในบทบาทของเขาใหม่เป็นอาร์ชบิชอป เขาไม่สามารถละเว้นการละเมิด เร็ว ๆ นี้หลังจากที่เขานัดหมายความรุนแรงมาบรรจบอยู่ที่การสังหารหมู่ทหารของประชาชนสงบในจตุ รัสการเมือง เป็นจับ ทรมาน และฆาตกรรมหลายปุโรหิตที่มีวิบากกรรมของการตรา leftists ตายหมู่การจัดระเบียบ โดยทั้งสองข้างในการขัดแย้งและลักพา และ disappearances กลายเป็นเรื่องธรรมดา แม้ว่าที่แนะนำ โดยที่ปรึกษาจากเมือง ก่อนนี้ความโหดเหี้ยม Romero รู้สึกดึงแข็งแกร่งมากขึ้นเพื่อให้เสียงสำหรับการถูกกดขี่เป็น หลายปีแล้ว จากแท่นเทศน์เขากะลาพระธรรมเทศนาที่หลงใหลในการประณามการละเมิดสิทธิมนุษยชนรวมทั้งโครงสร้างทางสังคมยึดที่มั่นที่ปราบปรามชาวเอลซัลวาดอร์ สำหรับพระธรรมเทศนาเหล่านี้ เขาจะติดป้ายคนทรยศและคอมมิวนิสต์ซึ่งถูกโค่นล้มได้ โดยสมาชิกของคณาธิปไตยในที่สุด เขาต้องเงียบ และแสดงให้เห็นในภาพยนตร์ Romero ถูกลอบสังหาร ด้วยกระสุนเดียวเขาทำมวล หลังจากจบเพียง 3 ปีเป็นอาร์ชบิชอปฟูตู้โรเมโรภาพยนตร์เรื่องนี้และประวัติศาสตร์เบื้องหลังเหตุการณ์ที่มันมีภาพมีรถแรงที่เข้าใจผู้ก่อตั้งแนวคิดทั้งสามทั้งหมดของ "ความชั่วร้ายรุนแรงสามเหลี่ยม" แนะนำการศึกษาสันติภาพ Johan Galtung ที่สามประเภทของความรุนแรง — วัฒนธรรม โครงสร้าง และโดยตรง — มีอิทธิพล และดิ้นรนกัน Galtung อธิบายความรุนแรงทางวัฒนธรรมเป็น "invariant" หรือ "ความยั่งยืนมั่นคง" และเราเห็นในนั้นสิทธิ์ใน El Salvadoran สังคมระหว่างครอบครัวยอดปกครองของประเทศที่มีจำนวนน้อย สำหรับศตวรรษที่พวกเขาได้สร้างวัฒนธรรมของตนเองซึ่งพวกเขาเชื่อว่า พวกเขามีสิทธิที่ดิน ทรัพย์สินและสิทธิประโยชน์อื่น ๆ ตามที่พวกเขา "สร้างชาติ" และดังนั้นจึงควรค้างความมั่งคั่งของประเทศ ความเชื่อนี้วัฒนธรรม ชุลมุนจากรุ่นให้กับสมาชิกของคณาธิปไตย นำไปสู่กระบวนการของความรุนแรงโครงสร้างที่ฝังรากลึก สร้างประเทศที่เวลาของเหตุการณ์เหล่านี้แต่การแจกที่ดินไม่เท่ากันมากที่สุดใต้แดนสหรัฐอเมริกา พวกเขาได้สร้างสังคมเสมือน "ศักดินา" บังคับให้ส่วนใหญ่ของประชากรในความยากจนผ่านไม่ได้ เราเห็นฉากในภาพยนตร์ที่คนรวยอยู่ในโลกไร้กังวลของปาร์ตี้ที่มวลชนอยู่ใน squalorอาจเป็นภาพยนตร์แสดงให้เห็นชัดเจนที่สุดจุดสามของสามเหลี่ยม ที่มีความรุนแรงโดยตรง หลังจากปีสิ้นสุดการแสวงหา คนของเอลซัลวาดอร์ได้เติบโตเบื่อ และรู้สึกว่า พวกเขาต้องรีสอร์ทเพื่อความรุนแรงโดยตรงการเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตของพวกเขา กบฏนี้คุกคามมาตรฐานโครงสร้าง และวัฒนธรรมที่ยั่งยืน และภาพยนตร์แสดงให้เห็นวิธีตรงใช้ความรุนแรง โดยชั้นปกครองในการตอบสนองการรักษานี้มาตรฐาน คน massacred ในถนน ลักพาตัว ทรมาน และฆาตกรรม หรือเพียงแค่ยับยั้งผ่านความกลัวเช่นนี้ Romero เสร็จสมบูรณ์ "สามเหลี่ยมชั่วร้ายรุนแรง" และจึงให้เราสามใบหน้าความรุนแรงในสังคมอย่างมีประสิทธิภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาพยนตร์สำหรับสังคมยุติธรรม: โรเมโรและสามใบหน้าของความรุนแรง
10 ธันวาคม 2013 โดย oroscoj
บทวิจารณ์โดยทิฟฟานี่วิลเลียมส์
ภาพยนตร์โรเมโร, ขึ้นอยู่กับเหตุการณ์ในประวัติศาสตร์ที่เกิดขึ้นจริงมีบทบาทของอาร์คบิชอปออสการ์โรเมโรในชั้นสงครามเอลซัลวาดอร์ในช่วงปลาย 1970 และ 1980 ก่อน นี้ระดับความขัดแย้งความรุนแรงออกมาเล่นระหว่างฝูงยากจนและชนชั้นสูงที่มีสิทธิพิเศษของเอลซัลวาดอกลุ่มหลังยังได้รับการสนับสนุนจากทหารของประเทศ ที่จุดเริ่มต้นของภาพยนตร์เรื่องนี้ยังคงเป็นบาทหลวงในโบสถ์คาทอลิกของเอลซัลวาดอโรเมโรยังคงสอดคล้องค่อนข้างกับคณาธิปไตยกลัวถูกตราหน้าว่าเป็น "ล้มล้าง" หรือ "ปลุกปั่น" แต่ในขณะที่เขาจะใช้เวลาในบทบาทใหม่ของเขาเป็นบาทหลวงที่เขาสามารถทำได้ ไม่ละเมิดสิทธิมนุษยชนของพวกเขาไม่สนใจ ไม่นานหลังจากที่ได้รับการแต่งตั้งรุนแรง culminates ในการสังหารหมู่ทหารของประชาชนอย่างสันติในจัตุรัสกลางเมืองเช่นเดียวกับการจับภาพการทรมานและฆ่าพระสงฆ์หลายคนที่มีความโชคร้ายจากการถูกตราหน้าพวกซ้าย ตายหมู่ที่จัดโดยทั้งสองฝ่ายในความขัดแย้งและการลักพาตัวและการหายตัวไปกลายเป็นเรื่องธรรมดา แม้ว่าจะได้รับการสนับสนุนโดยที่ปรึกษาจะพักออกจากการเมืองก่อนที่โหดร้ายนี้ Romero รู้สึกดึงที่แข็งแกร่งมากขึ้นที่จะเป็นเสียงสำหรับผู้ที่ถูกกดขี่เป็น เป็นเวลาหลายปีแล้วจากธรรมาสน์เทศน์บอกกล่าวเขาหลงใหลประณามการละเมิดสิทธิมนุษยชนเช่นเดียวกับโครงสร้างทางสังคมที่ยึดที่มั่นที่ปราบปรามประชาชนในเอลซัลวาดอร์ สำหรับพระธรรมเทศนานี้เขาในที่สุดก็ตราหน้าว่าเป็นคนทรยศและคอมมิวนิสต์ซึ่งถูกโค่นล้มโดยสมาชิกของคณาธิปไตย เขาจะต้องเงียบและเป็นภาพในภาพยนตร์โรเมโรถูกลอบสังหารด้วยกระสุนเดียวในขณะที่เขาดำเนินการมวลหลังจากเสร็จสิ้นเพียงสามปีที่ผ่านมาอาร์คบิชอป.
โรเมโร-foto ภาพยนตร์เรื่องนี้และประวัติศาสตร์ที่อยู่เบื้องหลังเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมันแสดงให้เห็นว่ามีรถที่แข็งแกร่ง สำหรับการทำความเข้าใจทั้งสามแนวความคิดของ "สามเหลี่ยมรุนแรงหิน" แนะนำโดยสันติศึกษาก่อตั้ง Johan Galtung ซึ่งในสามประเภทของความรุนแรงทางวัฒนธรรมโครงสร้างและตรงที่มีอิทธิพลและถูกต้องตามกฎหมายอีกคนหนึ่ง Galtung อธิบายความรุนแรงทางวัฒนธรรมเป็น "คงที่" หรือ "ถาวร" และเราเห็นนี้ในวัฒนธรรมสิทธิ์ยึดที่มั่นในสังคมเอลซัลวาดอร์เอลในหมู่จำนวนเล็ก ๆ ของครอบครัวที่ทำขึ้นในชนชั้นปกครองของประเทศ สำหรับศตวรรษที่พวกเขาได้รับการสร้างวัฒนธรรมของตนเองในการที่พวกเขาเชื่อว่าพวกเขามีสิทธิ์ที่จะที่ดินมั่งคั่งและสิทธิพิเศษอื่น ๆ ของพวกเขาบนพื้นฐานที่ว่าพวกเขาเป็น "ผู้สร้างชาติ" และดังนั้นจึงควรเป็นหนี้มั่งคั่งของประเทศ นี้ความเชื่อทางวัฒนธรรมชุลมุนจากรุ่นสู่รุ่นในหมู่สมาชิกของคณาธิปไตยที่จะนำไปสู่กระบวนการของการใช้ความรุนแรงที่มีโครงสร้างที่ฝังรากลึกการสร้างประเทศว่าในช่วงเวลาของเหตุการณ์เหล่านี้โตการกระจายที่ดินที่ไม่เท่ากันส่วนใหญ่ทางตอนใต้ของพรมแดนสหรัฐ พวกเขาได้สร้างจริงสังคม "ศักดินา" บังคับส่วนใหญ่ของประชากรที่อยู่ในสภาพของความยากจนผ่านไม่ได้ เราเห็นฉากในภาพยนตร์ที่ถ่ายทอดสดที่อุดมไปด้วยในโลกที่ไร้ความกังวลของงานเลี้ยงอาหารค่ำที่ฝูงอยู่ในความสกปรก. บางทีหนังเรื่องนี้แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนมากที่สุดจุดที่สามของรูปสามเหลี่ยม; นั่นคือความรุนแรงโดยตรง หลังจากปีไม่มีที่สิ้นสุดของการแสวงหาผลประโยชน์ที่ผู้คนในเอลซัลวาดอร์มีการเติบโตเหนื่อยและรู้สึกว่าพวกเขาต้องหันไปใช้ความรุนแรงโดยตรงในการเปลี่ยนวิถีชีวิตของพวกเขา การจลาจลนี้ขู่ว่ามาตรฐานทางวัฒนธรรมและโครงสร้างที่ยั่งยืนและภาพยนตร์เรื่องนี้แสดงให้เห็นถึงวิธีการใช้ความรุนแรงโดยตรงจะถูกใช้โดยชนชั้นปกครองในการตอบสนองในการรักษามาตรฐานนี้; ผู้คนกำลังสนในถนนที่ถูกลักพาตัวไปทรมานและฆ่าตายหรือเพียงแค่ระงับผ่านความกลัว. เช่นนี้เสร็จสมบูรณ์โรเมโร "สามเหลี่ยมรุนแรงหิน" และในการทำเพื่อให้เราเป็นตัวอย่างที่มีประสิทธิภาพของสามใบหน้าของความรุนแรงในสังคม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาพยนตร์เพื่อความยุติธรรมทางสังคม : Romero และสามใบหน้าของความรุนแรงธ.ค. 10 , 2013 โดย oroscojตรวจสอบโดยทิฟฟานี่ วิลเลี่ยมภาพยนตร์ โรเมโร , ขึ้นอยู่กับเหตุการณ์ในประวัติศาสตร์จริง คุณลักษณะ บทบาทของอาร์คบิชอปออสการ์โรเมโรในสงครามชนชั้นของเอลซัลวาดอร์ในปี 1970 และ 1980 ก่อน นี้รุนแรงระดับความขัดแย้งระหว่างมวลชนเล่นยากจนและชนชั้นสูงที่มีสิทธิพิเศษของเอลซัลวาดอร์ หลังกลุ่มยังได้รับการสนับสนุนจากทหารของประเทศ ที่จุดเริ่มต้นของภาพยนตร์ ยังเป็นบาทหลวงในโบสถ์คาทอลิกในเอลซัลวาดอร์ โรเมโร่ยังค่อนข้างชิดกับคณาธิปไตย , กลัวถูกติดป้ายว่า " ล้มเหลว " หรือ " กวน " แต่เขาจะใช้เวลาในบทบาทใหม่ของเขาในฐานะหัวหน้าบาทหลวง เขาไม่สามารถละเว้นการละเมิดของพวกเขา หลังจากที่นัดความรุนแรง culminates ในการสังหารหมู่ทหารสงบประชาชนในจัตุรัสเมือง รวมทั้งจับกุม ทรมานและสังหารหลายปุโรหิตที่โชคร้ายของการเป็น leftists ตรา squads ตายจะจัดขึ้นโดยทั้งสองฝ่ายในความขัดแย้งและการลักพาตัวและหายตัวไปเป็นธรรมดา แม้ว่าโดยการสนับสนุนที่ปรึกษาออกจากการเมือง ก่อนโหดนี้ โรเมโร รู้สึกมากขึ้นแข็งแกร่งดึงไปเป็นเสียงสำหรับผู้ถูกกดขี่ . หลายปีหลังจากนั้น จากธรรมาสน์แสดงธรรมเทศนาเขาหลงใหลประณามการละเมิดสิทธิมนุษยชน รวมทั้งต้องโครงสร้างทางสังคมที่ปราบปรามประชาชนของเอลซัลวาดอร์ สำหรับโอกาสเหล่านี้ในที่สุดเขาก็ติดป้ายเป็นคนทรยศและคอมมิวนิสต์ ซึ่งถูกโค่นล้มโดยสมาชิกของคณาธิปไตย . เขาต้องเงียบ และเป็น portrayed ในฟิล์ม โรเมโร ถูกลอบสังหารด้วยกระสุนเดียวตามที่เขาแสดงมวล หลังจากเสร็จสิ้นเพียงสามปีในฐานะหัวหน้าของบิชอพ .โรเมโรโฟโต้นี้ฟิล์มและประวัติที่อยู่เบื้องหลังเหตุการณ์ที่แสดงให้เห็นให้รถแรงสำหรับความเข้าใจความคิดรวบยอดของ " หินความรุนแรงสามเหลี่ยม " ที่แนะนำโดยผู้ก่อตั้งการศึกษาสันติภาพโยฮัน กัลตุง ซึ่งสามประเภทของความรุนแรงทางโครงสร้างและอิทธิพลโดยตรง และแน่นแฟ้นกัน กัลตุงอธิบายวัฒนธรรมความรุนแรงเป็น " ค่าคงที่ " หรือ " ถาวร " และเราเห็นนี้ในวัฒนธรรมของสังคมที่ยึดที่มั่นสิทธิพิเศษใน El เอลซัลวาดอร์ของจำนวนเล็ก ๆของครอบครัวที่ทำให้ชนชั้นปกครองของประเทศ ศตวรรษ พวกเขาได้สร้างวัฒนธรรมของตนเอง ซึ่งพวกเขาเชื่อว่าพวกเขามีสิทธิในที่ดินของตน ความร่ำรวยและสิทธิพิเศษอื่น ๆบนพื้นฐานที่พวกเขา " ประเทศผู้สร้าง " และดังนั้นจึงควรเป็นหนี้ความมั่งคั่งของประเทศ ความเชื่อทางวัฒนธรรมนี้ perpetuated จากรุ่นสู่รุ่น ระหว่างสมาชิกของคณาธิปไตยนำไปสู่กระบวนการของการฝังรากลึกของโครงสร้างความรุนแรง สร้างประเทศที่เวลาของเหตุการณ์เหล่านี้คือการกระจายที่ดินไม่เท่ากันมากที่สุดทางตอนใต้ของชายแดนสหรัฐฯ พวกเขาได้สร้างจวน " ศักดินา " สังคมบังคับให้ประชากรส่วนใหญ่ในรัฐของความยากจนผ่านไม่ได้ เราเห็นฉากในหนังที่ร่ำรวยอาศัยอยู่ในห่วงโลกปาร์ตี้มื้อเย็นที่ฝูงอาศัยอยู่ในที่ที่สกปรกบางทีภาพยนตร์เรื่องนี้แสดงให้เห็นชัดที่สุดจุดที่สามของสามเหลี่ยม ที่เป็นการใช้ความรุนแรงโดยตรง หลังจากปีของการสิ้นสุด ชาวเอลซัลวาดอร์มีการเติบโตเหนื่อยและรู้สึกว่าพวกเขาจะต้องรีสอร์ทเพื่อความรุนแรงทางตรงที่จะเปลี่ยนชีวิตของพวกเขา กบฏนี้คุกคามยั่งยืนวัฒนธรรมและโครงสร้างมาตรฐาน และภาพยนตร์เรื่องนี้แสดงให้เห็นถึงวิธีการที่ใช้ความรุนแรงโดยตรง โดยชนชั้นปกครองในการตอบสนองต่อการรักษามาตรฐานนี้ คนถูกสังหารหมู่ในถนน , ลักพาตัว , ทรมานและฆาตกรรม หรือเพียงแค่สามารถผ่านความกลัวแบบนี้ โรเมโร เสร็จสมบูรณ์ " ร้ายกาจรุนแรงสามเหลี่ยม " และในการทำเพื่อให้เราตัวอย่างที่มีประสิทธิภาพของสามใบหน้าของความรุนแรงในสังคม