Between-country inequality. Another

Between-country inequality. Another aspect of inequality in Southeast Asia is
the between-country inequality (Figure 14.5) – the developmental divide between
relatively advanced countries, such as Brunei Darussalam, Indonesia, Malaysia,
the Philippines, Singapore, and Thailand, on the one hand, and new member
states of the Association of Southeast Asian Nations (ASEAN), such as Cambodia,
the Lao PDR, Myanmar, and Viet Nam (CLMV), on the other. It has been
widely argued that bridging the intra-ASEAN income gap holds a key to seamless
regional economic integration in that equitable development within an economic
grouping serves as a prerequisite for successful regional economic integration
(Viner 1950; Park 2000).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความไม่เท่าเทียมกันระหว่างประเทศ คือด้านของความไม่เท่าเทียมกันในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ระหว่างประเทศอสมการ (รูป 14.5) – แบ่งพัฒนาระหว่างประเทศค่อนข้างสูง บรูไน อินโดนีเซีย มาเลเซียฟิลิปปินส์ สิงคโปร์ และ ไทย คง และสมาชิกใหม่อเมริกาของสมาคมของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ประเทศ (อาเซียน), เช่นกัมพูชาลาว พม่า และเวียดนาม (CLMV), อื่น ๆ จะได้รับโต้เถียงกันที่เชื่อมโยงช่องว่างรายได้ภายในอาเซียนมีคีย์การจำแนกรวมกลุ่มทางเศรษฐกิจระดับภูมิภาคในการพัฒนาที่เป็นธรรมภายในการเศรษฐกิจจัดกลุ่มทำหน้าที่เป็นข้อกำหนดเบื้องต้นสำหรับการรวมกลุ่มทางเศรษฐกิจระดับภูมิภาคประสบความสำเร็จ(Viner 1950 จอด 2000)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระหว่างประเทศความไม่เท่าเทียมกัน แง่มุมของความไม่เท่าเทียมกันในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ก็คืออสมการระหว่างประเทศ (รูปที่ 14.5) - แบ่งการพัฒนาระหว่างประเทศค่อนข้างขั้นสูงเช่นบรูไนดารุสซาลามอินโดนีเซียมาเลเซียฟิลิปปินส์สิงคโปร์และประเทศไทยบนมือข้างหนึ่งและใหม่สมาชิกรัฐของสมาคมประชาชาติแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (ASEAN) เช่นกัมพูชาลาวพม่าและเวียดนาม(CLMV) ในที่อื่น ๆ จะได้รับการถกเถียงกันอย่างกว้างขวางว่าการแก้ช่องว่างรายได้ระหว่างอาเซียนถือเป็นกุญแจสำคัญในการที่ไร้รอยต่อการรวมกลุ่มทางเศรษฐกิจในภูมิภาคว่าการพัฒนาที่เท่าเทียมกันทางเศรษฐกิจภายในการจัดกลุ่มทำหน้าที่เป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับการรวมกลุ่มทางเศรษฐกิจในภูมิภาคที่ประสบความสำเร็จ(Viner 1950; พาร์ค 2000)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความไม่เท่าเทียมกันระหว่างประเทศ . อีกแง่มุมหนึ่งของความไม่เท่าเทียมกัน ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ คือ ความไม่เท่าเทียมกันระหว่างประเทศ
( รูปที่ 14 ) –พัฒนาการแยก
ประเทศขั้นสูงค่อนข้าง เช่น บรูไน อินโดนีเซีย มาเลเซีย
ฟิลิปปินส์ สิงคโปร์ และไทย ในมือข้างหนึ่ง , และรัฐสมาชิก
ใหม่ของสมาคมประชาชาติแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ( อาเซียน ) , เช่นกัมพูชา ,
ลาว พม่า และเวียดนาม ( CLMV ) ในอื่น ๆ มันมี
โต้เถียงกันอย่างกว้างขวาง ที่ลดช่องว่างรายได้ภายในอาเซียนถือกุญแจเพื่อการบูรณาการทางเศรษฐกิจระดับภูมิภาคในการพัฒนาภายในที่เป็นธรรมอย่างราบรื่น

จัดบริการทางเศรษฐกิจเป็นเบื้องต้นสำหรับ
บูรณาการทางเศรษฐกิจระดับภูมิภาคที่ประสบความสำเร็จ ( ไวเนอร์ 1950 ; สวน 2000 )