Chapter 4[แก้ไข]Part 1[แก้ไข]---[Un

Chapter 4[แก้ไข]
Part 1[แก้ไข]
---[Underwood] Harvest Festival, Plaza at the Lowest level

Moments before the start of the opening ceremony.

The orangey hues of the sky had subsided. While the curtains of night were drawn across the Great Tree City.

The burning bonfire illuminated the city, seeming to be the signal for the banquet to come.

The residents of the Great Tree were in high spirits though the reason is definitely more than just their nocturnal habits in full swing at these hours.

The time to serve up all the fruits and game collected since the previous night had finally arrived. And that, should be the main reason.

Meat that have been skewed and grilled to aromatic perfection, fragrant smelling fruits that were juicy and sweet, and there were even some who brought out their own home-brewed beer to toast with others. It wouldn’t be too far off the target to say that this moment was the splendor and essence of the Harvest Festival.

The atmosphere allowed participants to step out of their usual boundaries and mingle with others of different Communities. Stories were shared over wood carved beer mugs as they were refilling them with rum.

Kasukabe Yō kept looking longingly at the banquet that seemed to be demanding her attention as she carried two passengers in flight.

“A…Asuka, that. That buffet has already started…Isn’t it time for us to give up? Can you smell it? The fragrance of grilled corn----”

“That thing can wait! We must catch those little brats!”

“That’s right! I won’t be able to accomplish the task that Shiroyasha-sama tasked to me if I can’t catch them……Anyways, just find them quickly!”

Asuka and the female shop assistant nastily agreed to keep Yō away from the enticing food below.

Whatever they may say, the task of finding those small little faeries from such a height was much more difficult than climbing into the sky[1].

In this situation, the only hope was to rely on Yō’s acute sense of smell. However….

(…. I’m hungry….)

Yō’s tummy was rumbling in protest. Though on the verge of losing to the temptation, Yō continued to search the surroundings with much discipline.

Down below, the opening ceremony was progressing smoothly and the banquet was entering its climax.

Yō who looked forward to the buffet more than anyone else in [No Name], could only call the current situation that she was trapped in a punishment.

Just as a dejected Yō was going to accept the sudden drudgery imposed upon her, she caught a scent of someone.

(This scent……Izayoi?)

She turned her head towards the source of the scent to see Izayoi, who carried a sack, and Lily happily enjoying their meal.

“---Asuka.”

“What? Found them?”

“I can’t fly anymore. I’m going down.”

“….Eh?!” When the question mark managed to make it out of their mouths, the three girls already started their rapid descent.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 4 [สิทธิการได้]ส่วนที่ 1 [สิทธิการได้]---เทศกาลเก็บเกี่ยว [Underwood] พลาซ่าที่ระดับต่ำสุดช่วงเวลาก่อนเริ่มพิธีโทน orangey ของท้องฟ้ามี subsided ในขณะที่ม่านคืนถูกลากผ่านเมืองทรีดีลองเขียนอร่ามเมือง ด้วยการจัดเลี้ยงมาให้ชาวต้นไม้มากอยู่ในสุราสูงแต่เหตุผล แน่นอนมากกว่านิสัยของบรรณาธิการในเต็มแกว่งในชั่วโมงนี้เวลาจะเสิร์ฟผลไม้และเกมทั้งหมดรวบรวมไว้ตั้งแต่คืนก่อนหน้านี้ก็เพิ่งมา และที่ ควรเป็นเหตุผลหลักเนื้อสัตว์ที่มีเบ้ และย่างที่สมบูรณ์แบบหอม หอมหอมผลไม้ที่ฉ่ำ และหวาน และมีมีบางที่นำออกเบียร์ตนสมูทตี้ขนมปังปิ้งกับผู้อื่น มันจะไม่เป็นเป้าหมายไกลเกินไปจากว่าที่ขณะนี้ได้งดงามและสำคัญของเทศกาลเก็บเกี่ยวบรรยากาศผู้เข้าร่วม การก้าวออกจากขอบปกติปะปนกับผู้อื่นของชุมชนได้ เรื่องราวถูกใช้ร่วมกันผ่านแก้วเบียร์ไม้แกะสลักจะถูกเติม ด้วยเหล้ารัมKasukabe Yō เก็บไว้มอง longingly ในงานเลี้ยงที่ดูเหมือนจะเรียกร้องความสนใจของเธอ ตามที่เธอทำสองผู้โดยสารในเที่ยวบิน"A. .. อาสึกะ ที่ บุฟเฟ่ต์ที่ได้เริ่มต้นแล้ว... ไม่ได้เวลาที่เราจะยอมแพ้ คุณสามารถกลิ่นมัน กลิ่นหอมของข้าวโพดย่าง---""สามารถรอสิ่งที่ได้ เราต้องจับ brats น้อยเหล่านั้น""ถูกต้อง ฉันไม่ได้ทำงานที่ Shiroyasha sama รับมอบหมายให้ฉันถ้าฉันไม่สามารถจับพวกเขา ... อย่างไรก็ตาม เพียงค้นหาได้อย่างรวดเร็ว"อาสึกะและผู้ช่วยร้านหญิง nastily ตกลงให้ Yō จากอาหารล่อลวงด้านล่างหากพวกเขาอาจพูด งานค้นหาเหล่าภูตน้อยขนาดเล็กจากความสูงดังกล่าวได้ยากมากขึ้นกว่าการปีนเข้าไปในท้องฟ้า [1]ในสถานการณ์นี้ หวังเดียวคือการ อาศัยความเฉียบพลันของ Yō กลิ่น อย่างไรก็ตาม...(…. ฉันหิว...)หน้าท้องของ Yō ถูก rumbling ในการประท้วง แม้ว่า เจียนแพ้การทดลอง Yō ยังคงค้นหาสิ่งแวดล้อม มีวินัยมากลงด้านล่าง พิธีมีความก้าวหน้าได้อย่างราบรื่น และจัดเลี้ยงถูกป้อนเป็นจุดสุดยอดYō ที่มองไปข้างหน้าบุฟเฟ่ต์มากกว่าใครไม่มีชื่อ] สามารถเรียกเฉพาะสถานการณ์ปัจจุบันที่เธอติดอยู่ในการลงโทษเพียงเป็น Yō ครูฝึกหดหู่ใจไปยอมรับ drudgery ฉับพลันเธอบังคับเมื่อเธอ จับกลิ่นของคน(นี้กลิ่น... Izayoi)เธอเปิดศีรษะของเธอไปยังแหล่งที่มาของกลิ่น Izayoi ที่ทำการปล้นสะดม และลิลลี่ที่เพลิดเพลินกับอาหารของพวกเขาอย่างมีความสุข"---อาสึกะ""อะไร พบพวกเขา""ฉันไม่สามารถบินได้อีกด้วย ฉันจะลง""...เอ๊ะ! " เมื่อเครื่องหมายคำถามจัดการเพื่อทำให้มันออกจากปากของพวกเขา สามสาวเริ่มต้นโคตรของพวกเขาอย่างรวดเร็วแล้ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 4 [แก้ไข]
ส่วนที่ 1 [แก้ไข]
--- [อันเดอร์วู้] เทศกาลเก็บเกี่ยวพลาซ่าในระดับต่ำสุดช่วงเวลาก่อนที่จะเริ่มพิธีเปิด. สีส้มของท้องฟ้าได้ลดลง ในขณะที่ผ้าม่านของคืนที่ถูกดึงไปทั่วเมืองต้นไม้ที่ดี. กองไฟเผาไหม้สว่างเมืองดูเหมือนจะเป็นสัญญาณที่จัดเลี้ยงที่จะมา. ที่อาศัยอยู่ในต้นไม้ที่ดีอยู่ในสุราสูงแม้ว่าเหตุผลที่แน่นอนมากกว่าเพียงแค่พวกเขา นิสัยออกหากินเวลากลางคืนในการแกว่งเต็มเวลาเหล่านี้. ถึงเวลาที่จะให้บริการได้ถึงผลไม้และเกมที่เก็บรวบรวมตั้งแต่เมื่อคืนที่ผ่านมาในที่สุด และที่ควรจะเป็นเหตุผลหลัก. เนื้อสัตว์ที่ได้รับการเบ้และเพื่อความสมบูรณ์แบบย่างหอมกลิ่นผลไม้ที่มีกลิ่นหอมและหวานฉ่ำและมีแม้กระทั่งบางคนที่นำออกเบียร์ที่่กลั่นในบ้านของตัวเองเพื่อฉลองกับคนอื่น ๆ มันจะไม่ไกลเกินไปเป้าหมายที่จะกล่าวว่าขณะนี้เป็นความงดงามและสาระสำคัญของเทศกาลเก็บเกี่ยว. บรรยากาศที่ได้รับอนุญาตให้เข้าร่วมในการก้าวออกจากขอบเขตปกติของพวกเขาและปะปนกับคนอื่น ๆ ของชุมชนที่แตกต่างกัน เรื่องที่ถูกใช้ร่วมกันผ่านการแกะสลักไม้แก้วเบียร์ที่พวกเขาเติมพวกเขาด้วยเหล้ารัม. Kasukabe Yōเก็บไว้ดู longingly ในงานเลี้ยงที่ดูเหมือนจะได้รับการเรียกร้องความสนใจของเธอขณะที่เธอดำเนินการสองผู้โดยสารในเที่ยวบิน. "... อะซึกะที่ บุฟเฟ่ต์ที่ได้เริ่มต้นแล้ว ... มันไม่ได้เป็นเวลาที่เราจะให้ได้อย่างไร คุณสามารถกลิ่นมันได้หรือไม่ กลิ่นหอมของข้าวโพดย่าง ---- " "สิ่งที่สามารถรอ! เราต้องจับเปี๊ยกเล็ก ๆ น้อย ๆ เหล่านั้น " "ที่เหมาะสม! ผมจะไม่สามารถที่จะบรรลุผลงานที่ Shiroyasha-sama มอบหมายให้ฉันว่าฉันไม่สามารถจับพวกเขา ...... Anyways เพียงพบพวกเขาได้อย่างรวดเร็ว " อะซึกะและผู้ช่วยร้านน่ารังเกียจเพศหญิงเห็นด้วยที่จะให้Yōออกไปจากอาหารที่น่าหลงใหล ด้านล่าง. สิ่งที่พวกเขาอาจจะพูดว่างานในการหาภูตเล็ก ๆ เหล่านั้นเช่นขนาดเล็กจากความสูงได้มากยากกว่าปีนขึ้นไปบนท้องฟ้า [1]. ในสถานการณ์เช่นนี้เป็นความหวังเดียวที่จะพึ่งพาความรุนแรงโย่ในการดมกลิ่น แต่ ... . (... . ฉันหิว ... .) ท้องโย่ได้รับเสียงดังก้องในการประท้วง แม้ว่าจะอยู่บนปากเหวของการสูญเสียการทดลองโย่อย่างต่อเนื่องเพื่อค้นหาสภาพแวดล้อมที่มีระเบียบวินัยมาก. ลงด้านล่างในพิธีเปิดได้รับความคืบหน้าได้อย่างราบรื่นและจัดเลี้ยงได้รับการเข้าสู่จุดสุดยอดของ. Yōที่มองไปข้างหน้าเพื่อบุฟเฟ่ต์มากกว่าคนอื่นใน [ ไม่มีชื่อ] เท่านั้นสามารถโทรสถานการณ์ปัจจุบันว่าเธอถูกขังอยู่ในการลงโทษ. เช่นเดียวกับความสุขYōกำลังจะไปรับงานน่าเบื่อหน่ายอย่างฉับพลันบังคับเธอจับกลิ่นของใครบางคน. (กลิ่นนี้ ...... Izayoi?) เธอ หันหัวของเธอที่มีต่อแหล่งที่มาของกลิ่นหอมที่จะเห็น Izayoi ผู้ถือกระสอบและลิลลี่อย่างมีความสุขเพลิดเพลินกับอาหารของพวกเขา. "--- Asuka." "คืออะไร? พบว่าพวกเขา? " "ผมไม่สามารถบินได้อีกต่อไป ฉันจะลง. " "... .Eh ?!" เมื่อเครื่องหมายคำถามที่มีการจัดการที่จะทำให้มันออกมาจากปากของพวกเขาสามสาวเริ่มต้นแล้วเชื้อสายของพวกเขาอย่างรวดเร็ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 4 [ แก้ไข ]
[ ]
ตอนที่ 1 แก้ไข --- [ Underwood ] เทศกาลเก็บเกี่ยว , Plaza ในระดับน้อยที่สุด

ช่วงเวลาก่อนเริ่มพิธี

เฉดสี orangey ของท้องฟ้าได้ลดลง ในขณะที่ม่านราตรีถูกดึงข้ามเมืองต้นไม้ใหญ่

เขียนกองไฟสว่างเมือง ที่เป็นสัญญาณให้เลี้ยงมา

ผู้อยู่อาศัยของต้นไม้ใหญ่มีสปิริตสูง แม้ว่าเหตุผลที่แน่นอนกว่าของพวกเขาในเต็มแกว่งในเวลากลางคืน นิสัยเหล่านี้

เวลาจะเสริฟผลไม้ทุกชนิดและเกมที่รวบรวมตั้งแต่คืนที่ผ่านมา ในที่สุดก็มาถึง และนั่นน่าจะเป็นเหตุผลหลัก

เนื้อที่ถูกบิดเบือนและย่างให้หอมสมบูรณ์หอมกลิ่นผลไม้ที่ฉ่ำหวาน และมีบางส่วนที่นำมาจากบ้านของตนเอง แก้วเบียร์ดื่มฉลองกับคนอื่น ๆ มันคงห่างไกลจากเป้าหมายที่จะกล่าวว่าขณะนี้มีความงดงามและสาระสำคัญของเทศกาลเก็บเกี่ยว

บรรยากาศที่อนุญาตให้ผู้ที่จะก้าวออกจากขอบเขตปกติของพวกเขาและปะปนกับคนอื่น ๆของชุมชนที่แตกต่างกันเรื่องการใช้ร่วมกันมากกว่าไม้แกะสลักแก้วเบียร์ที่พวกเขาเติมพวกเขากับเหล้ารัม

Kasukabe Y โฮก็มองทุกอย่างที่ห้องจัดเลี้ยง ที่ดูเหมือนจะเรียกร้องความสนใจของเธอขณะที่เธออุ้มสองผู้โดยสารในเที่ยวบิน .

" . . . . . . . กะว่า . บุฟเฟ่ต์ที่ได้เริ่มต้นแล้ว . . . . . . . มันถึงเวลาที่เราต้องเลิก คุณได้กลิ่นมันไหม กลิ่นข้าวโพดย่าง ---- "

" สิ่งที่สามารถรอ !เราต้องจับพวกเด็กเหลือขอ ! "

" ใช่แล้ว ! ฉันไม่สามารถที่จะบรรลุผลงานที่ shiroyasha ท่านมอบหมายให้ผม ถ้าผมจับไม่ได้ . . . . . . . ยังไงก็พบพวกเขาได้อย่างรวดเร็ว "

Asuka และหญิงผู้ช่วยร้านอย่างน่ารังเกียจยอมเก็บ Y โฮห่างจากราคาอาหารข้างล่าง

ไม่ว่าพวกเขาจะพูดยังไงงานค้นหาภูตน้อยขนาดเล็กจากความสูงดังกล่าวคือ ยากเกินกว่าที่ปีนเข้าไปในท้องฟ้า [ 1 ] .

ในสถานการณ์นี้ ความหวังเดียวคือการพึ่งพา Y โฮเฉียบพลันสูดกลิ่น แต่ . . . . . . .

( . . . . ฉันหิวแล้ว . . . . . . . )

Y โฮกำลังท้องก็ร้องประท้วง แม้ว่าหมิ่นของการสูญเสียที่จะล่อใจ , และเมืองอย่างต่อเนื่องเพื่อค้นหาสภาพแวดล้อมที่มีวินัยมาก

ลงด้านล่างพิธีดำเนินไปได้อย่างราบรื่น และเลี้ยงเข้าจุดไคลแม๊กซ์ .

Y โฮที่มุ่งหวังให้บุฟเฟ่ต์มากกว่าใครใน [ ชื่อ ] สามารถเรียกสภาพที่เธอถูกขังอยู่ในการลงโทษ

แค่เซง Y โฮจะยอมรับอย่างน่าเบื่อหน่ายที่กําหนด เมื่อเธอจับกลิ่นของคน

( ซาโย กลิ่น . . . . . . . ? )

เธอหันกลับไปยังที่มาของกลิ่น เห็นซาโย ที่แบกกระสอบ และลิลลี่มีความสุข เพลิดเพลินกับอาหารของพวกเขา .

" . . . กะ . . . "

" อะไร ? พบพวกเขาแล้ว "

" ฉันบินไม่ได้อีกต่อไป ผมจะลง . "

" . . . . . . . เอ๊ะ ? ! ! ! " เมื่อเครื่องหมายคำถามทำให้มันออกมาจากปากของเขา สามสาวก็เริ่มตกลงมาอย่างรวดเร็วของพวกเขา