Discharges from municipaltreatment

Discharges from municipal
treatment plants
Nutrient discharges in Sweden increased sharply up to the 1960s
owing to the extension of municipal sewer networks. The late
1960s and ’70s therefore saw the construction of a system of
modern treatment plants for removal of phosphorus and organic
substances. A major fall in such discharges then ensued. Since the
mid-1980s, the plants have been supplemented with new removal
methods involving nitrogen reduction as well. These maps show
discharges of the substances from MWTPs, per sea basin, in 2006.
The largest quantities of nitrogen and organic substances are
discharged in the Baltic Proper basin, while phosphorus discharges
are roughly equal in the Kattegat and the Baltic Proper. Quantities
entering the Skagerrak, being small, hardly show on the figure.
The removal rate for phosphorus and the biological oxygen
demand (BOD) load has been around 95% for the past decade. For
nitrogen, the removal rate is considerably lower but has improved
during this period for the larger treatment plants with recipients
vulnerable to nitrogen. On average, for the whole of Sweden, this
rate was just under 60% in 2006.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปล่อยจากเทศบาลโรงบำบัดสาร discharges ในสวีเดนที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วจนถึงปี 1960เนื่องจากการขยายเครือข่ายท่อระบายน้ำเทศบาล การล่าช้า1960s และ ' 70s จึงเห็นการก่อสร้างระบบโรงบำบัดที่ทันสมัยสำหรับการกำจัดฟอสฟอรัส และอินทรีย์สาร การตกลงดังกล่าวปล่อยหลักตามมาแล้ว เนื่องจากการกลางไฟต์ ได้รับการเสริมพืช ด้วยเอาใหม่วิธีที่เกี่ยวข้องกับการลดไนโตรเจนเช่น แสดงแผนที่เหล่านี้ปล่อยของสารจาก MWTPs ต่อลุ่มน้ำซี ในปี 2006มีปริมาณของไนโตรเจนและสารอินทรีย์ที่ใหญ่ที่สุดออกในอ่างบอลติกเหมาะสม ในขณะที่ discharges ฟอสฟอรัสคร่าว ๆ เท่า Kattegat และบอลติกสมกัน ปริมาณป้อน Skagerrak ขนาดเล็ก ไม่แสดงในรูปอัตราการกำจัดฟอสฟอรัสและออกซิเจนทางชีวภาพความต้องการ (BOD) โหลดได้ประมาณ 95% ในทศวรรษ สำหรับไนโตรเจน เอาอัตราต่ำมาก แต่ได้ปรับปรุงช่วงนี้สำหรับโรงบำบัดขนาดใหญ่กับผู้รับเสี่ยงกับไนโตรเจน โดยเฉลี่ย สวีเดน ทั้งนี้ราคาถูกเพียงต่ำกว่า 60% ในปี 2549

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การปล่อยของเสียจากเทศบาลบำบัดปล่อยธาตุอาหารในสวีเดนเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วถึงปี1960 เนื่องจากการขยายตัวของเครือข่ายท่อระบายน้ำในเขตเทศบาลเมือง ในช่วงปลายทศวรรษที่ 1960 และ '70s ดังนั้นจึงเห็นการก่อสร้างของระบบการบำบัดที่ทันสมัยสำหรับการกำจัดของฟอสฟอรัสและอินทรีย์สาร ฤดูใบไม้ร่วงที่สำคัญในการปล่อยของเสียดังกล่าวนั้นเกิดขึ้น นับตั้งแต่กลางทศวรรษที่ 1980 พืชที่ได้รับการเสริมด้วยการกำจัดใหม่วิธีการที่เกี่ยวข้องกับการลดลงของไนโตรเจนได้เป็นอย่างดี แผนที่เหล่านี้แสดงให้เห็นการปล่อยสารจาก MWTPs ต่อลุ่มน้ำทะเลในปี 2006 ปริมาณที่ใหญ่ที่สุดของไนโตรเจนและสารอินทรีย์จะออกจากโรงพยาบาลในทะเลบอลติกอ่างที่เหมาะสมในขณะที่การปล่อยฟอสฟอรัสประมาณเท่ากับในKattegat และทะเลบอลติกที่เหมาะสม ปริมาณเข้า Skagerrak ที่มีขนาดเล็กแทบจะไม่แสดงในรูป. อัตราการกำจัดฟอสฟอรัสและออกซิเจนทางชีวภาพความต้องการ (BOD) โหลดได้รับรอบ 95% สำหรับทศวรรษที่ผ่านมา สำหรับไนโตรเจนอัตราการกำจัดเป็นอย่างมากที่ต่ำกว่าแต่ได้ปรับตัวดีขึ้นในช่วงระยะเวลานี้เป็นพืชที่มีขนาดใหญ่การรักษากับผู้รับความเสี่ยงที่จะไนโตรเจน โดยเฉลี่ยทั้งของสวีเดนนี้อัตราการเป็นเพียงภายใต้ 60% ในปี 2006

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หรือปล่อยออกมาจากพืชรักษาเทศบาล

ปล่อยสารอาหารในสวีเดนเพิ่มขึ้นอย่างมากถึง 1960
เนื่องจากขยายโครงข่ายท่อระบายน้ำเทศบาล ปลายทศวรรษที่ 1960 และ ' 70s
จึงเห็นการสร้างระบบของการรักษาที่ทันสมัย
พืชในการกำจัดฟอสฟอรัสและสารอินทรีย์

เป็นหลัก เช่น การจำหน่ายก็ตกอยู่ในที่เกิด นับตั้งแต่กลางทศวรรษที่ 1980 -
,พืชที่ได้รับการเสริมด้วยวิธีใหม่กำจัด
เกี่ยวข้องกับไนโตรเจนลดลงเช่นกัน แผนที่เหล่านี้แสดงการไหลของสารที่ได้จาก mwtps
ต่อทะเลอ่าง , ใน 2006 .
ปริมาณที่ใหญ่ที่สุดของไนโตรเจนและสารอินทรีย์
ออกจากโรงพยาบาลในอ่างทะเลบอลติกที่เหมาะสมในขณะที่ฟอสฟอรัสไหล
จะเท่ากับใน Kattegat และบอลติกที่เหมาะสม ปริมาณการป้อน Skagerrak
,มีขนาดเล็ก แทบจะไม่แสดงในรูป
อัตราการกำจัดธาตุฟอสฟอรัสและออกซิเจน
ชีวภาพความต้องการค่าบีโอดีโหลดได้ประมาณ 95% สำหรับทศวรรษที่ผ่านมา สำหรับ
ไนโตรเจน เอาคะแนนมากกว่า แต่ได้ปรับปรุง
ช่วงเวลานี้สำหรับการรักษาขนาดใหญ่พืชกับผู้รับ
เสี่ยงกับไนโตรเจน โดยเฉลี่ยสำหรับทั้งสวีเดน อัตรานี้
เป็นเพียงภายใต้ร้อยละ 60 ในปี 2006