The fourth difference is the degree

The fourth difference is the degree of abstraction or distance from the details of social life. In all data analysis, a researcher places raw data into categories that he or she manipulates in order to identify patterns and arrive at generalizations. In qualitative analysis, this process is clothed in statistics, hypotheses, and variables. Qualitative researchers use the symbolic language of statistical relationships between variables to discuss causal relations. They assume that social life can be measured by using numbers. When they manipulate the numbers according to the laws of statistics, the numbers reveal features of social life.
Qualitative analysis is less abstract than statistical analysis and closer to raw data. Qualitative analysis does not draw on a large, well-established body of formal knowledge from mathematics and statistics. The data are in the form of word, which are relatively imprecise, diffuse, and context-based, and can have more than one meaning.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อแตกต่างสี่คือ ระดับของ abstraction หรือจากรายละเอียดของชีวิตสังคม ในการวิเคราะห์ข้อมูลทั้งหมด นักวิจัยสถานข้อมูลดิบเป็นประเภทที่เขาหรือเธอจัดการเพื่อระบุรูปแบบ และมา generalizations วิเคราะห์คุณภาพ ยุทโธปกรณ์กระบวนการนี้ในสถิติ สมมุติฐาน และตัวแปร นักวิจัยเชิงคุณภาพใช้ภาษา symbolic ของความสัมพันธ์ทางสถิติระหว่างตัวแปรเพื่อหารือเกี่ยวกับความสัมพันธ์เชิงสาเหตุ พวกเขาคิดว่า ชีวิตสังคมสามารถวัด โดยใช้ตัวเลข เมื่อพวกเขาใช้ตัวเลขตามกฎหมายสถิติ เลขที่เปิดเผยลักษณะการทำงานของชีวิตสังคมวิเคราะห์คุณภาพเป็นนามธรรมกว่าวิเคราะห์สถิติน้อย และใกล้ชิดกับข้อมูลดิบ ไม่วิเคราะห์คุณภาพวาดบนร่างกายที่ใหญ่ ดีขึ้นความรู้ทางคณิตศาสตร์และสถิติ ข้อมูลอยู่ในรูปแบบของคำ ซึ่งค่อนข้าง imprecise กระจาย และ ตามบริบท และสามารถมีได้มากกว่าหนึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความแตกต่างที่สี่คือระดับของนามธรรมหรือระยะทางจากรายละเอียดของชีวิตทางสังคม ในทุกการวิเคราะห์ข้อมูลการวิจัยสถานที่ข้อมูลดิบเป็นประเภทที่เขาหรือเธอปรุงแต่งเพื่อระบุรูปแบบและประสบความสำเร็จในภาพรวม ในการวิเคราะห์เชิงคุณภาพขั้นตอนนี้จะสวมสถิติสมมติฐานและตัวแปร นักวิจัยเชิงคุณภาพใช้ภาษาสัญลักษณ์ของความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรทางสถิติเพื่อหารือเกี่ยวกับความสัมพันธ์เชิงสาเหตุ พวกเขาคิดว่าชีวิตทางสังคมสามารถวัดได้โดยใช้หมายเลข เมื่อพวกเขาจัดการกับตัวเลขที่เป็นไปตามกฎหมายของสถิติตัวเลขที่แสดงให้เห็นคุณสมบัติของชีวิตทางสังคม.
การวิเคราะห์เชิงคุณภาพเป็นนามธรรมน้อยกว่าการวิเคราะห์ทางสถิติและใกล้ชิดกับข้อมูลดิบ การวิเคราะห์เชิงคุณภาพไม่ได้วาดภาพบนที่มีขนาดใหญ่, ร่างกายที่ดีขึ้นของความรู้อย่างเป็นทางการจากคณิตศาสตร์และสถิติ ข้อมูลที่อยู่ในรูปแบบของคำที่มีความไม่แน่นอนค่อนข้างกระจายและบริบทที่ใช้และสามารถมีมากกว่าหนึ่งความหมาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความแตกต่างที่สี่ คือ ระดับของนามธรรมหรือระยะทางจากรายละเอียดของชีวิตในสังคม ในการวิเคราะห์ข้อมูลทั้งหมด เป็นสถานที่สร้างข้อมูลดิบเป็นประเภทที่เขาหรือเธอชักจูงเพื่อระบุรูปแบบและมาถึงที่ทั่วไป . ในการวิเคราะห์เชิงคุณภาพ กระบวนการนี้ คือ ผ้าในสถิติ สมมติฐานและตัวแปรนักวิจัยเชิงคุณภาพ ใช้ภาษา สัญลักษณ์ของความสัมพันธ์ทางสถิติระหว่างตัวแปรเพื่อหารือเกี่ยวกับความสัมพันธ์ . พวกเขาคิดว่าชีวิตทางสังคมที่สามารถวัดได้โดยการใช้ตัวเลข เมื่อพวกเขาใช้ตัวเลขตามกฎของสถิติตัวเลขเปิดเผยคุณสมบัติของชีวิตทางสังคม .
การวิเคราะห์เชิงคุณภาพเป็นนามธรรมมากกว่าการวิเคราะห์ทางสถิติและใกล้ชิดกับข้อมูลดิบการวิเคราะห์เชิงคุณภาพไม่ได้วาดขนาดใหญ่ที่รู้จักร่างกายของความรู้จากทางคณิตศาสตร์และสถิติ ข้อมูลอยู่ในรูปแบบของคำที่ค่อนข้างคลุมเครือ กระจาย และบริบทที่ใช้ และสามารถมีมากกว่าหนึ่งความหมาย