The length of this study was extend

The length of this study was extended to eight weeks mainly because we wanted to address the accumulative effect of music listening for older people on depression levels. The results from this study pointed towards that music has a dose–response relationship in GDS when significant difference was found after week 6. A systematic review was conducted by Gold et al. (2009) on the dose–response of music on psychiatric patients, and they suggested that there was a significant dose–effect relationship in music therapy for depression levels on psychiatric patients. From our result, the time taken for depression scores in the music group to reach a consistent statistically significant reduction level was six weeks.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความยาวของการศึกษานี้ก็ขยายไปถึงแปดสัปดาห์ เพราะว่าเราต้องการผลสะสมของเพลงฟังสำหรับผู้สูงอายุในระดับภาวะซึมเศร้า ผลได้จากการศึกษานี้ชี้ไปที่ เพลงมีสัมพันธ์ยา – ตอบสนองในทุกเมื่อพบความแตกต่างของงมากหลังจากสัปดาห์ที่ 6 ปริทัศน์การดำเนินโดยทอง et al. (2009) ในยา – ตอบสนองของผู้ป่วยจิตเวช และพวกเขาแนะนำว่า มีความสัมพันธ์ยา – ผลงมากในดนตรีบำบัดระดับภาวะซึมเศร้าในผู้ป่วยจิตเวช จากผลของเรา เวลาคะแนนภาวะซึมเศร้าในกลุ่มเพลงถึงสม่ำเสมอแน่นงมากลดระดับเป็นเวลาหกสัปดาห์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระยะเวลาในการศึกษาครั้งนี้ได้ขยายถึงแปดสัปดาห์ส่วนใหญ่เป็นเพราะเราต้องการที่จะอยู่ที่ผลของการสะสมการฟังเพลงสำหรับผู้สูงอายุในระดับภาวะซึมเศร้า ผลจากการศึกษานี้ชี้ไปที่เพลงที่มีความสัมพันธ์ที่ปริมาณการตอบสนองใน GDS เมื่อไฟแตกต่างลาดเทนัยสำคัญก็พบว่าหลังจากสัปดาห์ 6. ระบบตรวจสอบได้ดำเนินการโดย Gold et al, (2009) ในปริมาณการตอบสนองของเพลงในผู้ป่วยจิตเวชและพวกเขาชี้ให้เห็นว่ามีความสัมพันธ์มีนัยสำคัญลาดเทปริมาณผลบังคับใช้ในดนตรีบำบัดระดับภาวะซึมเศร้าในผู้ป่วยจิตเวช จากผลของเราเวลาสำหรับคะแนนภาวะซึมเศร้าในกลุ่มเพลงที่จะถึงไฟนัยสำคัญทางสถิติที่สอดคล้องกันในระดับที่ลดลงลาดเทเป็นหกสัปดาห์