Legalized abortion is a contentious

Legalized abortion is a contentious issue in contemporary American politics. This was not always the case. Initially, abortion was a medical concern and physicians were the arbiters of its administration. This “medicalization” of abortion largely was the result of a campaign by physicians to professionalize medicine. Throughout most of the nineteenth century, there were no licensing laws regulating who could practice medicine. This, coupled with the lack of a traditional guild structure, meant that physicians had to compete directly with other medical sects (such as homeopaths) for patients. Physicians saw abortion as an issue through which they could distinguish themselves from other practitioners and push for industry regulation. They argued that their scientific-based training gave them superior knowledge regarding if and when a woman should have an abortion. The campaign was a success. All but “therapeutic” abortions were outlawed and licensed professionals were charged with deciding whether an abortion was performed (Luker 1984; Mohr 1978).

In the late 1940s and early 1950s, physicians, activists, and clergy pushed state legislators to repeal abortion laws and expand the circumstances in which physicians could administer abortions, including in cases of rape, incest, and fetal deformity. These efforts were both successful and largely uncontroversial, in part because of how the abortion issue was framed. Advocates argued that the state should expand physicians’ authority regarding the medical circumstances in which an abortion could be administered; an approach that focused on medical practice rather than women’s rights (Burns 2005; Staggenborg 1991). However, the framework for understanding abortion changed in the 1960s as a result of two controversies that focused public attention on women’s authority in reproductive decision-making. The first case involved Sherri Finkbine, a teacher in the popular television series Romper Room, who sought an abortion in 1962 after learning that she had ingested a drug known to cause fetal deformity. Finkbine used her celebrity status and connections with journalists to raise public awareness regarding the issue. While Finkbine’s story generated a lot of press, the publicity scared hospital officials, who refused to give her an abortion. Finkbine traveled to Sweden for the procedure, where her physician informed her that the fetus was severely deformed and would not have survived outside of the womb (Luker 1984).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทำแท้ง legalized เป็นปัญหาโต้เถียงในเมืองอเมริกันร่วมสมัย นี้ไม่เสมอกรณี เริ่ม ทำแท้งเป็นปัญหาทางการแพทย์ และแพทย์ได้ arbiters ของการจัดการ นี้ "medicalization" ของการทำแท้งส่วนใหญ่เป็นผลของแคมเปญโดยแพทย์ให้ยา professionalize ตลอดทั้งศตวรรษ มีกฎหมายอนุญาตไม่ควบคุมที่สามารถปฏิบัติยา นี้ควบคู่กับการขาดโครงสร้างสมาคมโบราณ หมายถึง ว่า แพทย์มีการแข่งขันโดยตรงกับ sects ทางการแพทย์อื่น ๆ (เช่น homeopaths) สำหรับผู้ป่วย แพทย์เห็นทำแท้งเป็นปัญหาที่พวกเขาสามารถความแตกต่างจากผู้อื่นและผลักดันการควบคุมอุตสาหกรรม พวกเขาโต้เถียงว่า การอบรมพื้นฐานทางวิทยาศาสตร์ให้ญาณเกี่ยวกับผู้หญิงควรทำแท้ง ส่งเสริมการขายประสบความสำเร็จได้ แต่ "รักษา" แท้งได้ outlawed และผู้เชี่ยวชาญที่ได้รับใบอนุญาตได้โดนตัดสินใจว่า การทำแท้งถูกทำ (Luker 1984 Mohr 1978)2483 และต้นทศวรรษ 1950 แพทย์ นักเคลื่อนไหว และเคลอจีที่ผลักดันรัฐกรอบนโยบาย repeal กฎหมายทำแท้ง และขยายสถานการณ์ซึ่งแพทย์สามารถดูแลการแท้ง เช่นในกรณีของการข่มขืน ครอบครัว และ deformity และทารกในครรภ์ ความพยายามเหล่านี้ได้ประสบความสำเร็จ ทั้งใหญ่ uncontroversial ส่วนหนึ่งเนื่องจากว่ามีกรอบปัญหาทำแท้ง สนับสนุนโต้เถียงว่า รัฐควรขยายหน่วยงานแพทย์เกี่ยวกับสถานการณ์ทางการแพทย์ที่สามารถจะบริหาร แท้งก่อน วิธีการที่เน้นการปฏิบัติทางการแพทย์มากกว่าสิทธิสตรี (ไหม้ 2005 Staggenborg 1991) อย่างไรก็ตาม กรอบทำแท้งเข้าใจการเปลี่ยนแปลงในปี 1960 จาก controversies สองที่มุ่งเน้นความสนใจของสาธารณะในสตรีผู้มีอำนาจตัดสินใจสืบพันธุ์ กรณีแรก Sherri Finkbine ครูในชุดโทรทัศน์ยอดนิยมที่ห้อง Romper ที่แท้งในปี 1962 หลังจากเรียนรู้ว่า เธอได้กินยาจะทำให้ครรภ์ deformity ค้นหา ที่เกี่ยวข้อง Finkbine ใช้สถานะชื่อเสียงและการเชื่อมต่อกับผู้สื่อข่าวจิตสำนึกสาธารณะเกี่ยวกับปัญหา ในขณะที่เรื่องราวของ Finkbine สร้างของข่าว ประชาสัมพันธ์การกลัวเจ้าหน้าที่โรงพยาบาล ที่ปฏิเสธที่จะให้เธอแท้ง Finkbine เดินทางไปสวีเดนสำหรับกระบวนการ ที่ทราบแพทย์ของเธอเธอที่ทารกในครรภ์ถูก deformed อย่างรุนแรง และจะไม่มีชีวิตรอดภายนอกมดลูก (Luker 1984)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทำแท้งเป็นประเด็นที่ถกเถียงกันในทางการเมืองร่วมสมัยชาวอเมริกัน นี้ไม่ได้เสมอไป ในขั้นต้นการทำแท้งเป็นความกังวลทางการแพทย์และแพทย์มักมีการบริหารงานของ นี้ "medicalization" การทำแท้งส่วนใหญ่เป็นผลมาจากการรณรงค์โดยแพทย์จะ professionalize ยา ตลอดเวลาเกือบศตวรรษที่สิบเก้าไม่มีกฎหมายควบคุมการออกใบอนุญาตที่จะปฏิบัติทางการแพทย์ นี้ควบคู่กับการขาดโครงสร้างสมาคมดั้งเดิมนั่นหมายความว่าแพทย์มีการแข่งขันโดยตรงกับนิกายทางการแพทย์อื่น ๆ (เช่น homeopaths) สำหรับผู้ป่วย แพทย์เห็นการทำแท้งเป็นปัญหาที่พวกเขาสามารถแยกแยะตัวเองจากการปฏิบัติงานอื่น ๆ และผลักดันสำหรับการควบคุมอุตสาหกรรม พวกเขาอ้างว่าการฝึกอบรมทางวิทยาศาสตร์ที่ใช้ของพวกเขาทำให้พวกเขามีความรู้เกี่ยวกับการที่เหนือกว่าและถ้าเป็นผู้หญิงควรจะมีการทำแท้ง แคมเปญที่ประสบความสำเร็จ ทั้งหมด แต่ "การรักษา" ทำแท้งกรรมและผู้เชี่ยวชาญด้านการได้รับใบอนุญาตที่ถูกเรียกเก็บเงินกับการตัดสินใจว่าการทำแท้งได้ดำเนินการ (เก 1984; Mohr 1978). ในช่วงปลายปี 1940 และต้นปี 1950 แพทย์ร้องและพระสงฆ์ผลักดันให้สภานิติบัญญัติแห่งชาติที่จะยกเลิกกฎหมายการทำแท้งและ ขยายสถานการณ์ที่แพทย์สามารถดูแลทำแท้งรวมทั้งในกรณีของการข่มขืนเพศและความผิดปกติของทารกในครรภ์ ความพยายามเหล่านี้มีทั้งที่ประสบความสำเร็จและส่วนใหญ่ไม่มีปัญหาในส่วนหนึ่งเนื่องจากวิธีการปัญหาการทำแท้งถูกล้อมกรอบ ประชาสัมพันธ์ถกเถียงกันอยู่ว่ารัฐควรขยายอำนาจของแพทย์เกี่ยวกับสถานการณ์ทางการแพทย์ที่ทำแท้งอาจจะบริหาร; วิธีการที่มุ่งเน้นไปที่การปฏิบัติทางการแพทย์มากกว่าสิทธิสตรี (เบิร์นส์ 2005 Staggenborg 1991) อย่างไรก็ตามกรอบการทำงานสำหรับการทำความเข้าใจการทำแท้งการเปลี่ยนแปลงในปี 1960 เป็นผลมาจากการถกเถียงสองที่มุ่งเน้นความสนใจของประชาชนเกี่ยวกับอำนาจของผู้หญิงในการตัดสินใจการเจริญพันธุ์ กรณีแรกที่เกี่ยวข้องกับ Sherri Finkbine ครูในซีรีส์โทรทัศน์ยอดนิยมอึกทึกครึกโครมห้องผู้แสวงหาการทำแท้งในปี 1962 หลังจากที่รู้ว่าเธอได้กินยาเสพติดที่รู้จักกันที่จะทำให้เกิดความผิดปกติของทารกในครรภ์ Finkbine ใช้สถานะที่มีชื่อเสียงของเธอและการเชื่อมต่อกับนักข่าวเพื่อสร้างความตระหนักของประชาชนเกี่ยวกับปัญหา ในขณะที่เรื่องของ Finkbine สร้างจำนวนมากของสื่อมวลชนประชาสัมพันธ์กลัวเจ้าหน้าที่ของโรงพยาบาลที่ปฏิเสธที่จะให้เธอทำแท้ง Finkbine เดินทางไปสวีเดนสำหรับขั้นตอนที่แพทย์ของเธอบอกเธอว่าทารกในครรภ์เป็นพิการอย่างรุนแรงและจะไม่จะมีชีวิตรอดนอกมดลูก (เก 1984)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

legalized การทำแท้งเป็นปัญหาถกเถียงในการเมืองอเมริกันร่วมสมัย นี้ไม่เสมอกรณี ตอนแรก การทำแท้งเป็นปัญหาทางการแพทย์และแพทย์เป็น arbiters การบริหารของ " โฆษณาเข้าถึง " ของการทำแท้งส่วนใหญ่เป็นผลมาจากแคมเปญ โดยแพทย์จะยังคงยา ตลอดที่สุดของศตวรรษที่สิบเก้า ,ไม่มีใบอนุญาต กฎหมายเกี่ยวกับผู้ที่สามารถฝึกการแพทย์ นี้ควบคู่กับการขาดโครงสร้างสมาคมดั้งเดิม หมายถึง แพทย์ต้องแข่งขันโดยตรงกับสำนักการแพทย์อื่น ๆ ( เช่น homeopaths ) สำหรับผู้ป่วย แพทย์เห็นการทำแท้งเป็นปัญหาที่พวกเขาไม่สามารถแยกตัวเองจากผู้ปฏิบัติงานอื่น ๆและให้มีการควบคุมอุตสาหกรรมพวกเขาเสนอว่าพวกเขาตามการฝึกอบรมทางวิทยาศาสตร์ให้เหนือกว่าความรู้เกี่ยวกับถ้าและเมื่อผู้หญิงทำแท้ง แคมเปญที่ประสบความสำเร็จ แต่ " การ " ทำแท้งเป็น outlawed และใบอนุญาตผู้เชี่ยวชาญถูกเรียกเก็บเงินกับการตัดสินใจว่า ทำแท้งได้ ( ลูเคอร์ 1984 ; Mohr 1978 ) .

ในปลายทศวรรษที่ 1940 และต้นทศวรรษ 1950 , แพทย์ , นักกิจกรรมและพระสงฆ์ ผลักดันให้รัฐออกกฎหมายเพื่อยกเลิกกฎหมายการทำแท้งและขยายสถานการณ์ที่แพทย์จะให้ทำแท้ง รวมทั้งกรณีของการข่มขืน , incest , และทารกในครรภ์ความพิกลพิการ ความพยายามเหล่านี้มีทั้งประสบความสำเร็จและส่วนใหญ่ uncontroversial ในส่วนเนื่องจากว่าปัญหาการทำแท้งถูกใส่ร้ายสนับสนุนเสนอว่ารัฐควรขยายอำนาจของแพทย์เกี่ยวกับสถานการณ์ทางการแพทย์ที่ทำแท้งอาจจะบริหาร ; วิธีการที่มุ่งเน้นการปฏิบัติทางการแพทย์มากกว่าสิทธิสตรี ( เบิร์น 2005 staggenborg 1991 ) อย่างไรก็ตามกรอบสำหรับเปลี่ยนความเข้าใจการทำแท้งในปี 1960 เป็นผลมาจากสองข้อถกเถียงที่เน้นความสนใจของประชาชนในสิทธิของผู้หญิงในการตัดสินใจ การสืบพันธุ์ คดีแรกที่เกี่ยวข้องกับ Sherri finkbine ครูในความนิยมของโทรทัศน์ชุดประตูห้องที่ถูกทำแท้งใน 1962 หลังจากการเรียนรู้ว่า เธอได้กินเป็นยาที่รู้จักกันเพื่อทำให้เกิดความผิดปกติของทารกในครรภ์ .finkbine ใช้ดาราของเธอและการเชื่อมต่อกับนักข่าวเพื่อเพิ่มความตระหนักของประชาชนเกี่ยวกับปัญหา ในขณะที่เรื่องราว finkbine ขึ้นเยอะ กด กลัวเจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์ของโรงพยาบาล ที่ปฏิเสธที่จะให้เธอทำแท้ง finkbine เดินทางไปสวีเดน สำหรับขั้นตอนที่แพทย์ของเธอบอกเธอว่าทารกในครรภ์เป็นพิการอย่างรุนแรง และอาจจะไม่รอดชีวิตนอกมดลูก ( ลูเคอร์ 1984 )