all P < 0.001; see Supplementary Ma

all P < 0.001; see Supplementary Material), with the exception of
three traits related to durations (syllable duration, song duration
and number of syllables per song), which had low but still significant
repeatability (0.20  r  0.23, all P < 0.02; see Supplementary
Material), indicating a higher amount of within-species variation.
Most of these species have songs of indeterminate length (e.g.
Güttinger 1977; Güttinger & Clauss 1982; Leitner et al. 2001; Mota
& Cardoso 2001), rather than fixed-length song types, which may
explain the higher within-species variation for some durationrelated
traits. We reduced the dimensionality of this data set with
a principal components analysis (PCA) because the different song
variables were correlated (Bartlett’s test of sphericity: c2
105
¼ 415,
P < 0.01), although the relations among variables were only
moderate (KaisereMeyereOlkin measure of sampling adequacy
¼ 0.45). In subsequent analyses we used the scores of the
principal components (PC) with eigenvalues larger than random, as
evaluated by the broken-stick criterion

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

P ทั้งหมด < 0.001 ดูวัสดุเสริม), ยกเว้นลักษณะที่สามที่เกี่ยวข้องกับระยะเวลา (เสียงระยะเวลา ระยะเวลาของเพลงและจำนวนพยางค์ต่อเพลง), ซึ่งมีราคาต่ำแต่ยังคงสำคัญทำซ้ำใน (r 0.20 0.23, P ทั้งหมด < 0.02 ดู Supplementaryวัสดุ), ระบุจำนวนเงินสูงของความผันแปรภายในสปีชีส์ส่วนใหญ่พันธุ์มีเพลงยาวไม่ทราบแน่ชัด (เช่นGüttinger 1977 Güttinger และ Clauss 1982 Leitner et al. 2001 Motaและ Cardoso 2001), แทนที่ชนิดของเพลงยาว- ซึ่งอาจจะอธิบายความผันแปรภายในพันธุ์สูงในบาง durationrelatedลักษณะการ เราลด dimensionality ของชุดข้อมูลนี้ด้วยการวิเคราะห์ส่วนประกอบหลัก (PCA) เพราะเพลงอื่นตัวแปรถูก correlated (ทดสอบในบาร์ตเลตของ sphericity: c2105¼ 415P < 0.01), แม้ ว่าความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรได้บรรเทา (KaisereMeyereOlkin วัดสุ่มตัวอย่างเพียงพอ¼ 0.45) ในการวิเคราะห์ต่อไป เราใช้คะแนนของการส่วนประกอบหลัก (PC) มีขนาดใหญ่กว่าสุ่ม เป็นเวกเตอร์ประเมิน โดยเกณฑ์ไม้เสีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทั้งหมด p <0.001; เห็นเสริมวัสดุ) ด้วยข้อยกเว้นของ
สามลักษณะที่เกี่ยวข้องกับระยะเวลา (ระยะเวลาพยางค์เพลงระยะเวลา
และจำนวนพยางค์ต่อเพลง) ซึ่งมีระดับต่ำ แต่ยังคงมีความสำคัญ
ในการทำซ้ำ (r 0.20 0.23 ทั้งหมด P <0.02;? เห็นเสริม
วัสดุ .) แสดงให้เห็นเป็นจำนวนเงินที่สูงขึ้นของการเปลี่ยนแปลงที่อยู่ในสายพันธุ์
ส่วนใหญ่ของสายพันธุ์นี้มีเพลงที่มีความยาวไม่แน่นอน (เช่น
Güttinger 1977; & Güttinger Clauss 1982; Leitner et al, 2001;. Mota
& Cardoso 2001) มากกว่าความยาวคงที่ประเภทเพลง ซึ่งอาจ
อธิบายการเปลี่ยนแปลงที่สูงขึ้นภายในสายพันธุ์สำหรับ durationrelated บาง
ลักษณะ เราลดมิติของชุดข้อมูลนี้มี
การวิเคราะห์องค์ประกอบหลัก (PCA) เพราะเพลงที่แตกต่างกัน
ตัวแปรมีความสัมพันธ์ (ทดสอบ Bartlett ของ sphericity: c2
105
¼ 415,
p <0.01) แม้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรเพียง
ในระดับปานกลาง (วัด KaisereMeyereOlkin ความเพียงพอของการสุ่มตัวอย่าง
¼ 0.45) ในการวิเคราะห์ที่ตามมาเราใช้คะแนนของ
องค์ประกอบหลัก (PC) ที่มีขนาดใหญ่กว่าค่าลักษณะเฉพาะแบบสุ่มเช่น
การประเมินโดยเกณฑ์หักติด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทั้งหมดที่ p < 0.001 ; ดูวัสดุเสริม ) ด้วยข้อยกเว้นของ
3 องค์ประกอบที่เกี่ยวข้องกับระยะเวลา ( ระยะเวลาที่มีระยะเวลาและจำนวนพยางค์
เพลงต่อเพลง ) ซึ่งค่อนข้างต่ำ แต่ยังคงเติบโตอย่างมีนัยสำคัญ
( 0.20  R  0.23 , p < 0.02 ; ดูเพิ่มเติม
วัสดุ ) ซึ่งสูงกว่า จำนวนความผันแปรภายในชนิด .
ที่สุดของสายพันธุ์เหล่านี้มีความยาวไม่แน่นอนเช่น
( เพลงG ü ttinger 1977 ; G ü ttinger &คลอส 1982 ; เลทเนอร์ et al . 2001 ; Mota
&คาร์โดโซ , 2001 ) มากกว่าการแก้ไขประเภทเพลงความยาว ซึ่งอาจ
อธิบายขึ้นภายในรูปแบบบางชนิด durationrelated
ลักษณะ . เราลด dimensionality ของข้อมูลชุดนี้กับ
การวิเคราะห์องค์ประกอบหลัก ( PCA ) เพราะตัวแปรมีความสัมพันธ์ที่แตกต่างกันเพลง
( Bartlett ทดสอบของความอ้วนท้วน : C2
0
¼ 415
P < 0.01 ) แต่ความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรเดียว
ปานกลาง ( kaiseremeyereolkin วัดตัวอย่างเพียงพอ
¼ 0.45 ) ในการวิเคราะห์ที่ตามมาเราใช้คะแนนของ
ส่วนประกอบหลัก ( PC ) ที่มีขนาดใหญ่กว่าแบบสุ่ม เช่น
การประเมินโดยเกณฑ์ติดเสีย