The teenage rebel, full of angst, a

The teenage rebel, full of angst, and feeling alienated through their own defeatist philosophies, once perfected in Holden Caulfield, is on display here again in George (Freddie Highmore). He has the typical advanced vocabulary and expected intellect, but boredom for school and life. "What's the point if you're just going to die alone?"

"The Art of Getting By" tried to straddle the line between drama and comedy. Expecting us to laugh at George's despondency but then expecting us to feel for his life's difficulties. Although both comedic and dramatic elements were present, it was missing a touch of realism to help build the connection for the audience.

Is it about getting the girl, finding your path in life, or just graduating high school? Of course it's about all of that, but at times it seemed to be about none of that. Its aimlessness in telling me what the point of it all was, seemed a little juvenile. It's a teen coming-of-age film, probably meant for the twenty-something crowd, but missing any greater meaning to fulfill its audience.

It's the type of story that gets told frequently, but it also needs to be told frequently. It can get old quickly if you've seen better versions, and I, unfortunately, have seen better versions. I love Highmore and Emma Roberts, and this is exactly the type of roles they need to launch their adult career. I was impressed with Michael Angarano playing the older, if not any more mature, slacker artist who could have easily disappeared into adolescent oblivion, but instead found some meat in his role and really stood out.

"The Art of Getting By" desperately needs the love it received from Sundance, because it's not going to get much of anything else. Which is a shame because it's not a bad movie but I don't think the filmmakers ever found the point they wanted to make.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กบฏวัยรุ่นที่เต็มไปด้วยความทุกข์และความรู้สึกแปลกผ่านปรัชญายอมแพ้ของตัวเองที่สมบูรณ์แบบครั้งเดียวในโฮลเดน Caulfield เป็นการแสดงที่นี่อีกครั้งในจอร์จ (Freddie Highmore) เขามีคำศัพท์ที่ทันสมัยทั่วไปและสติปัญญาที่คาดไว้ แต่ความเบื่อหน่ายสำหรับโรงเรียนและชีวิต "สิ่งที่เป็นจุดถ้าคุณกำลังจะตายคนเดียว?" "ศิลปะของการโดย" พยายามที่จะข้ามเส้นแบ่งระหว่างละครและนักแสดงตลก คาดหวังว่าเราจะหัวเราะเยาะความสลดใจจอร์จ แต่แล้วคาดหวังว่าเราจะรู้สึกยากลำบากสำหรับชีวิตของเขา แม้ว่าทั้งสององค์ประกอบที่ตลกขบขันและน่าทึ่งอยู่ในปัจจุบันมันก็หายไปสัมผัสของจริงที่จะช่วยสร้างการเชื่อมต่อสำหรับผู้ชม. มันเกี่ยวกับการรับสาวในการหาเส้นทางของคุณในชีวิตหรือเพียงแค่จบการศึกษาโรงเรียนมัธยม? แน่นอนมันเป็นเรื่องของทุกที่ แต่ในบางครั้งก็ดูเหมือนจะเป็นเรื่องไม่มีที่ ล่องลอยในบอกฉันสิ่งที่จุดของมันทั้งหมดก็ดูเหมือนเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเด็กและเยาวชน มันเป็นวัยรุ่นที่มาของอายุภาพยนตร์อาจหมายสำหรับฝูงชนยี่สิบบางสิ่งบางอย่างที่ขาดหายไป แต่ความหมายใด ๆ มากขึ้นเพื่อตอบสนองผู้ชม. เป็นประเภทของเรื่องที่ได้รับการบอกบ่อย แต่ก็ยังต้องการที่จะบอกบ่อย ก็จะได้รับเก่าอย่างรวดเร็วถ้าคุณเคยเห็นรุ่นที่ดีกว่าและผมโชคไม่ดีที่ได้เห็นรุ่นที่ดีกว่า ฉันรัก Highmore และเอ็มม่าโรเบิร์ตและตรงนี้เป็นชนิดของบทบาทที่พวกเขาต้องการที่จะเปิดตัวอาชีพของผู้ใหญ่ของพวกเขา ผมรู้สึกประทับใจกับไมเคิล Angarano เล่นที่มีอายุมากกว่าถ้าไม่ได้เป็นผู้ใหญ่มากขึ้นศิลปินคนขี้เกียจที่จะได้หายไปได้อย่างง่ายดายในการให้อภัยวัยรุ่น แต่แทนที่จะพบเนื้อบางอย่างในบทบาทของเขาและจริงๆยืนออก. "ศิลปะของการเดินทางโดย" หมดความต้องการ รักมันได้รับจากซันแดนซ์เพราะมันจะไม่ได้รับมากของสิ่งอื่น ซึ่งเป็นความอัปยศเพราะมันไม่ได้เป็นหนังที่ไม่ดี แต่ผมไม่คิดว่าการถ่ายทำภาพยนตร์ที่เคยพบจุดที่พวกเขาต้องการที่จะทำให้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กบฏวัยรุ่น เต็มไปด้วยความโกรธ และความรู้สึกแปลกแยกผ่านปรัชญาผู้พ่ายแพ้ของตัวเอง เมื่อสมบูรณ์ในโฮลเด้น คอลฟิลด์ คือบนจอแสดงผลที่นี่อีกครั้งในจอร์จ ( เฟร็ดดี้ ไฮมอร์ ) เขามีศัพท์ขั้นสูงโดยทั่วไป และคาดว่า สติปัญญา แต่ความเบื่อหน่ายชีวิตในโรงเรียนและ . ถ้าคุณกำลังจะตาย ?

" ศิลปะของการ " พยายามคร่อมเส้นแบ่งระหว่างละครและตลก หวังว่าพวกเราจะหัวเราะกับจอร์จความขุ่นมัวแต่ก็หวังให้เรา รู้สึกว่าชีวิตเขาลำบาก แม้ว่าทั้งตลกและน่าทึ่งองค์ประกอบที่เป็นปัจจุบัน มันขาดหายไปสัมผัสของจริงจะช่วยสร้างการเชื่อมต่อกับผู้ชม

เรื่องจะสาวหาเส้นทางของคุณในชีวิตหรือเพิ่งเรียนจบมัธยมปลาย แน่นอน มันเกี่ยวกับเรื่องนั้น แต่ในบางครั้งมันดูเหมือนจะเกี่ยวกับเรื่องนั้น จุดประสงค์ในการบอกผมว่าประเด็นของเรื่องทั้งหมดนี่มันคือ ดูเด็กเล็ก ๆน้อย ๆ มันคือที่มาของภาพยนตร์วัยรุ่นอายุ อาจหมายถึงยี่สิบบางสิ่งบางอย่างขาดหายไปใด ๆฝูงชน แต่ความหมายยิ่งใหญ่เพื่อตอบสนองผู้ชม

มันเป็นชนิดของเรื่องราวที่ถูกบอกบ่อยๆแต่ก็ต้องบอกบ่อยๆ มันสามารถทำให้แก่เร็ว ถ้าคุณเคยเห็นรุ่นที่ ดี และ ผม ขออภัย เห็นรุ่นดีกว่า ฉันรักไฮมอร์และเอ็มม่า โรเบิร์ต และนี้เป็นประเภทของบทบาทที่พวกเขาต้องการเพื่อเปิดอาชีพของผู้ใหญ่ของพวกเขา ผมประทับใจกับไมเคิล แอนการาโน่ เล่นเก่า ถ้าไม่เพิ่มเติมใด ๆที่ผู้ใหญ่คนขี้เกียจ ศิลปิน ที่ สามารถ หายตัวไปในการให้อภัยวัยรุ่น แต่แทนที่จะพบเนื้อในบทบาทของเขา และโดดเด่นจริงๆ

" ศิลปะของการ " หมดท่าต้องการความรักที่ได้รับจาก ซันแดนซ์ เพราะมันไม่ต้องอะไรมากอีก ซึ่งเป็นความอัปยศเพราะไม่ใช่หนังไม่ดี แต่ผมไม่คิดว่า ผู้สร้างภาพยนตร์ที่เคยพบจุดที่พวกเขาต้องการที่จะทำ