Further domestications of plants an

Further domestications of plants and animals

We humans today depend for our survival on that tiny fraction of wild species that has been domesticated. Might the rise of molecular biology, genetics and understanding of animal behaviour help feed our growing numbers by increasing that tiny fraction? Modern science has indeed made it technically possible to 'domesticate' species undomesticable in the past, in the sense that we achieve far more draconian control over the captive breeding of endangered California condors (computer-matched for mating to maximize genetic diversity) than the low-tech control that ancient animal breeders exerted over their livestock. But although this 'domestication' is of great interest to conservation biologists, it holds no promise of a condor industry to displace chicken from the supermarkets. What wild species might now be domesticated with profit?

It is instructive to reflect on the meagre additions to our repertoire of domestic species in recent millennia, despite monumental efforts. Of the world's 14 valuable big domestic mammals, the sole addition within the last millennium has been the reindeer, one of the least valuable of the 14. (In contrast, the five most valuable — the sheep, goat, cow, pig and horse — had all been domesticated repeatedly by 4000 BC.) Long-ongoing efforts by modern livestock breeders to domesticate other large wild mammals have resulted either in virtual failure (for example, eland, elk, moose, musk ox and zebra), or else in ranched animals (deer and American bison) that still cannot be herded and that remain of trivial economic value compared to the five most valuable mammals. Instead, all of the mammalian species that have recently become well established as domesticates (for example, arctic fox, chinchilla, hamster, laboratory rat and rabbit) are small mammals dwarfed in usefulness as well as in size by cows and sheep. Similarly, whereas several wild plants were first domesticated only in modern times (for example, blueberries, macadamia nuts, pecans and strawberries), their value is insignificant compared to that of ancient domesticates such as wheat and rice.

Our best hopes for valuable new domesticates lie in recognizing the specific difficulties that previously derailed domestication of particular valuable wild species, and using modern science to overcome those difficulties. For instance, now that we understand the polygenic control of non-bitterness in acorns, perhaps we could use that knowledge to select for oaks with non-bitter acorns, just as ancient farmers selected for non-bitterness controlled by a single gene in almonds. I am concerned, however, that such attempts may in the long run do us more harm than good. Humanity's greatest risk today is of our growing numbers and aspirations ultimately destroying our society by destroying our environment. Providing undernourished people with more food would be a laudable goal if it were inexorably linked to reducing our numbers, but in the past more food has always resulted in more people. Only when crop and animal breeders take the lead in reducing our numbers and our impacts will they end up by doing us net good.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Domestications เพิ่มเติมของพืชและสัตว์วันนี้เรามนุษย์ขึ้นอยู่เพื่อความอยู่รอดของเราในเพียงเสี้ยวเล็ก ๆ ของพันธุ์ป่าซึ่งมีการ domesticated อาจเพิ่มขึ้นของอณูชีววิทยา พันธุศาสตร์ และความเข้าใจพฤติกรรมสัตว์ที่ช่วยดึงข้อมูลหมายเลขของเราเติบโต โดยการเพิ่มเพียงเสี้ยวเล็ก ๆ วิทยาการสมัยใหม่ได้แน่นอนทำเทคนิค 'เลี้ยง ' สายพันธุ์ undomesticable ในอดีต ในแง่ที่ว่า เราบรรลุการควบคุมพันธุ์ภายในกิจการและของ condors แคลิฟอร์เนียใกล้สูญพันธุ์ (คอมพิวเตอร์จับคู่สำหรับการผสมพันธุ์เพื่อขยายพันธุ) รุนแรงมากขึ้นกว่าการจำควบคุมบรีดเดอร์สสัตว์ที่โบราณกว่าปศุสัตว์ของพวกเขานั่นเอง แต่แม้ว่านี้ 'domestication' อนุรักษ์ biologists สนใจมาก มีไม่สัญญาอุตสาหกรรม condor เพื่อเลื่อนไก่จากซูเปอร์มาร์เก็ต พันธุ์ป่าใดอาจ domesticated ได้ มีกำไรตอนนี้ให้คำแนะนำถึงในเพิ่ม meagre รายการละครของพันธุ์ภายในประเทศในวัดวาอารามล่า แม้มีความพยายามที่อนุสาวรีย์ได้ ของโลก 14 มีคุณค่าใหญ่ภายในประเทศเลี้ยงลูกด้วยนม เพิ่มแต่เพียงผู้เดียวภายในมิลเลนเนี่ยมสุดท้ายได้รับกวางขนาดใหญ่ ของมีค่าอย่างน้อยหนึ่งของ 14 จะ (ในความคมชัด 5 สุดมีคุณค่า — แกะ แพะ วัว หมู และม้าซึ่งมีทั้งหมดถูก domesticated ซ้ำ ๆ โดย 4000 BC.) ความพยายามอย่างต่อเนื่องยาวบรีดเดอร์สปศุสัตว์ที่ทันสมัยเลี้ยงเลี้ยงลูกด้วยนมอื่น ๆ ใหญ่ป่ามีผลเสมือนล้มเหลว (ตัวอย่าง eland เอิล์คฮิลล์ มู วัวกวางชะมด และม้าลาย), หรืออื่น ๆ ใน ranched สัตว์ (เดียร์และกระทิงอเมริกัน) ที่ยังไม่มี herded และที่อยู่ของมูลค่าเศรษฐกิจเล็กน้อยเมื่อเทียบกับการเลี้ยงลูกด้วยนม 5 คุณค่าอย่างใดอย่างหนึ่ง แทน ทุกพันธุ์ใน mammalian ที่เพิ่งกลายเป็นดีสร้างเป็น domesticates (สำหรับตัวอย่าง หมาจิ้งจอกอาร์กติก chinchilla หนูแฮมสเตอร์ หนูทดลอง และกระต่าย) จะเลี้ยงลูกด้วยนมขนาดเล็กที่ dwarfed ในประโยชน์เช่นในขนาดวัวและแกะ ในทำนองเดียวกัน ในขณะแรกที่ domesticated พืชป่าหลาย เท่าในสมัยเวลา (เช่น บลูเบอร์รี่ ถั่วแมคคาเดเมีย pecans และสตรอเบอร์รี่), ค่าความเป็นสำคัญเปรียบเทียบกับที่ของโบราณ domesticates เช่นข้าวสาลีและข้าวความหวังของเราดีที่สุดสำหรับใหม่ค่ะ domesticates อยู่ในตระหนักปัญหาเฉพาะที่ก่อนหน้านี้ ตกราง domestication ของพันธุ์ป่าที่มีคุณค่าเฉพาะ และการใช้วิทยาการสมัยใหม่เพื่อเอาชนะปัญหาเหล่านั้น เช่น ที่เราเข้าใจการควบคุม polygenic ไม่รสขมใน acorns บางทีเราสามารถใช้เลือกสำหรับโอ๊คกับ acorns ไม่ขม เกษตรกรโบราณสำหรับไม่ขื่นถูกควบคุม โดยยีนเดียวในอัลมอนด์ก็ ผมกำลังกังวล อย่างไรก็ตาม ว่า ความพยายามดังกล่าวอาจในระยะยาวทำเราอันตรายเพิ่มมากขึ้นกว่าดี ความเสี่ยงมากที่สุดของมนุษยชาติวันนี้เป็นหมายเลขของเราเติบโตและความปรารถนาสุดทำลายสังคมของเรา โดยการทำลายสภาพแวดล้อมของเรา ให้คน undernourished มีอาหารมากขึ้นจะเป็นเป้าหมาย laudable inexorably การเชื่อมโยงกับการลดตัวเลขของเรา แต่ในอดีต อาหารเพิ่มเติมได้เสมอส่งผลให้คน เมื่อบรีดเดอร์สพืชและสัตว์จะเป็นผู้นำในการลดตัวเลขของเรา และจะส่งผลกระทบต่อเรา จน โดยทำเราสุทธิดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นอกจาก domestications ของพืชและสัตว์มนุษย์เราในวันนี้ขึ้นเพื่อความอยู่รอดของเราในการที่ส่วนเล็กๆ ของสัตว์ป่าชนิดที่ได้รับการโดดเด่น เพิ่มขึ้นอาจอณูชีววิทยาพันธุศาสตร์และความเข้าใจในพฤติกรรมของสัตว์ช่วยเหลือฟีดตัวเลขการเติบโตที่เพิ่มขึ้นของเราโดยที่ส่วนเล็ก ๆ ? วิทยาศาสตร์สมัยใหม่ได้ทำแน่นอนมันในทางเทคนิคไปได้ที่จะสายพันธุ์ 'เชื่อ' undomesticable ในอดีตที่ผ่านมาในแง่ที่ว่าเราบรรลุไกลการควบคุมเข้มงวดมากขึ้นกว่านักโทษพันธุ์ของแร้งที่ใกล้สูญพันธุ์แคลิฟอร์เนีย (คอมพิวเตอร์ที่จับคู่ผสมพันธุ์เพื่อเพิ่มความหลากหลายทางพันธุกรรม) กว่าต่ำ มีเทคโนโลยีการควบคุมที่พ่อพันธุ์แม่พันธุ์สัตว์โบราณกระทำมากกว่าปศุสัตว์ แต่ถึงแม้ว่านี้ domestication 'เป็นที่สนใจของนักชีววิทยาที่ดีในการอนุรักษ์ก็ถือไม่มีสัญญาของอุตสาหกรรมที่จะไล่แร้งไก่จากซูเปอร์มาร์เก็ต อะไรพันธุ์ป่าในขณะนี้อาจจะโดดเด่นมีกำไร? มันเป็นคำแนะนำเพื่อให้สอดคล้องกับการเพิ่มน้อยเพื่อละครของเราของสายพันธุ์ในประเทศในพันปีที่ผ่านมาแม้จะมีความพยายามที่ยิ่งใหญ่ ของโลกที่ 14 ที่มีคุณค่าเลี้ยงลูกด้วยนมในประเทศขนาดใหญ่นอกจากนี้ แต่เพียงผู้เดียวที่อยู่ในสหัสวรรษที่ผ่านมาได้รับกวางเรนเดียซึ่งเป็นหนึ่งในน้อยที่มีคุณค่าของ 14 (ในทางตรงกันข้ามห้ามีค่ามากที่สุด - แกะแพะวัวหมูและม้า - ได้รับการโดดเด่นซ้ำ พ.ศ. 4000). ความพยายามระยะอย่างต่อเนื่องโดยพ่อพันธุ์แม่พันธุ์ปศุสัตว์ที่ทันสมัยเพื่อเชื่ออื่น ๆ ที่เลี้ยงลูกด้วยนมป่าขนาดใหญ่ที่มีผลอย่างใดอย่างหนึ่งในความล้มเหลวเสมือน (เช่น eland กวางกวางวัวมัสค์และม้าลาย) หรืออื่น ๆ ใน ranched สัตว์ (วัวกระทิงกวางและอเมริกัน) ที่ยังคงไม่สามารถต้อนและที่ยังคงคุณค่าทางเศรษฐกิจเล็กน้อยเมื่อเทียบกับห้าเลี้ยงลูกด้วยนมที่มีคุณค่ามากที่สุด แต่ทั้งหมดของสายพันธุ์ที่เลี้ยงลูกด้วยนมที่มีการจัดตั้งขึ้นเมื่อเร็ว ๆ นี้กลายเป็นที่เดียวกับ domesticates (เช่นสุนัขจิ้งจอกอาร์กติกหนูแฮมสเตอร์หนูในห้องปฏิบัติการและกระต่าย) จะเลี้ยงลูกด้วยนมขนาดเล็กแคระในประโยชน์เช่นเดียวกับในขนาดโดยวัวและแกะ ในทำนองเดียวกันในขณะที่พืชหลายป่าถูกโดดแรกเท่านั้นในยุคปัจจุบัน (เช่นบลูเบอร์รี่, ถั่วแมคาเดเมีย, พีแคนและสตรอเบอร์รี่), ค่าของพวกเขาเป็นที่ไม่มีนัยสำคัญเมื่อเทียบกับ domesticates โบราณเช่นข้าวสาลีและข้าว. ความหวังที่ดีที่สุดของเราสำหรับ domesticates ใหม่ที่มีคุณค่า โกหกในการตระหนักถึงความยากลำบากที่เฉพาะเจาะจงที่ตกรางก่อนหน้านี้ domestication ของสัตว์ป่าชนิดโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่มีคุณค่าและการใช้วิทยาศาสตร์ที่ทันสมัยที่จะเอาชนะความยากลำบากเหล่านั้น ยกตัวอย่างเช่นตอนนี้ที่เราเข้าใจการควบคุม polygenic ไม่ขมขื่นในโอ๊กบางทีเราสามารถใช้ความรู้ที่จะเลือกด้วยโอ๊กโอ๊กที่ไม่ขมเช่นเดียวกับเกษตรกรโบราณเลือกสำหรับการไม่ขมขื่นควบคุมโดยยีนเดียวในอัลมอนด์ ฉันกำลังกังวล แต่ที่พยายามดังกล่าวอาจจะในระยะยาวเราจะทำอันตรายมากกว่าดี ความเสี่ยงมากที่สุดของมนุษยชาติในวันนี้คือตัวเลขการเติบโตของเราและแรงบันดาลใจในที่สุดทำลายสังคมของเราโดยการทำลายสภาพแวดล้อมของเรา ให้ผู้ที่ขาดอาหารที่มีอาหารมากขึ้นจะเป็นเป้าหมายที่น่ายกย่องถ้ามันมีการเชื่อมโยงอย่างไม่ลดละในการลดตัวเลขของเรา แต่ในอดีตที่ผ่านมาอาหารมากขึ้นมีผลเสมอในผู้คนมากขึ้น เฉพาะเมื่อพ่อพันธุ์แม่พันธุ์พืชและสัตว์ที่จะนำในการลดตัวเลขของเราและผลกระทบของเราพวกเขาจะจบลงด้วยการทำดีเราสุทธิ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพิ่มเติม domestications ของพืชและสัตว์

คนเราวันนี้อยู่เพื่อความอยู่รอดของเรา ในส่วนเล็ก ๆของป่าชนิดที่ได้รับการโดดเด่น . อาจเพิ่มขึ้นของอณูชีววิทยาพันธุศาสตร์และความเข้าใจพฤติกรรมของสัตว์ช่วยป้อนตัวเลขการเติบโตของเราโดยการเพิ่มเล็ก ๆเศษส่วน ?วิทยาศาสตร์สมัยใหม่ได้ทำให้มันเป็นไปได้ในทางเทคนิค ' เชื่อง ' ชนิด undomesticable ในอดีต ในความรู้สึกว่า เราบรรลุไกลเข้มงวดมากขึ้นการควบคุมนักโทษพันธุ์ของแร้งแคลิฟอร์เนียใกล้สูญพันธุ์ ( คอมพิวเตอร์จับคู่ผสมพันธุ์เพื่อเพิ่มความหลากหลายทางพันธุกรรมต่ำ ) กว่าเทคโนโลยีการควบคุมสัตว์โบราณที่พ่อพันธุ์แม่พันธุ์นั้นมากกว่าปศุสัตว์ของพวกเขาแต่แม้ว่า domestication ' ' เป็นการสนใจอนุรักษ์นักชีววิทยาก็ถือสัญญาของ Condor อุตสาหกรรมแทนที่ไก่จากซุปเปอร์มาร์เก็ต สิ่งที่ป่าชนิดตอนนี้อาจโดดเด่นด้วยกำไร

มันเป็นผลสะท้อนที่ขาดแคลนเพิ่มละครของเราของชนิดในประเทศปีล่าสุด แม้จะมีความพยายามมากของโลกที่มีขนาดใหญ่ 14 ในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม แต่เพียงผู้เดียว นอกจากนี้ภายในสหัสวรรษล่าสุดได้รับกวางเรนเดียร์ หนึ่งมีค่าน้อยที่สุดของ 14 ( ในทางตรงกันข้าม ทั้งห้าที่มีคุณค่ามากที่สุด - แกะ แพะ วัว หมู ม้า - ทั้งหมดถูกโดดเด่นซ้ำโดยพ.ศ. 4000) ยาวต่อเนื่อง โดยนักปศุสัตว์สมัยใหม่ให้เชื่องสัตว์ป่าเลี้ยงลูกด้วยนมขนาดใหญ่อื่น ๆมีผลให้เสมือนในความล้มเหลว ( ตัวอย่างเช่น พลัด , กวาง , กวาง , วัวมัสค์และม้าลาย ) , หรืออื่น ๆ ใน ranched สัตว์ ( กวางและกระทิงชาวอเมริกัน ) ที่ยังไม่สามารถนำมารวม และยังคงคุณค่าทางเศรษฐกิจเล็กน้อยเมื่อเทียบกับห้าที่มีคุณค่า ที่สุดของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม แทนทั้งหมดชนิดของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่เพิ่งกลายเป็นดีก่อตั้งขึ้นเป็น domesticates ( ตัวอย่างเช่น อาร์กติกฟ็อกซ์ , ชินชิล่า , หนูแฮมสเตอร์ , หนูในห้องปฏิบัติการ และกระต่าย ) เป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดเล็ก สะบัก ในประโยชน์ ตลอดจนขนาด โดยวัวและแกะ ในทำนองเดียวกันในขณะที่หลายพืชป่าครั้งแรกที่โดดเด่นในสมัยใหม่ ( ตัวอย่างเช่น , บลูเบอร์รี่ , ถั่วแมคคาเดเมีย , พีแคนและสตรอเบอร์รี่ )มูลค่ามันไม่สำคัญเมื่อเทียบกับที่ของโบราณ domesticates เช่นข้าวสาลีและข้าว

ดีที่สุดความหวังที่มีคุณค่าใหม่ domesticates โกหกในการตระหนักถึงปัญหาที่เฉพาะเจาะจงที่ก่อนหน้านี้ตกราง domestication โดยเฉพาะคุณค่าป่าชนิด และการใช้วิทยาศาสตร์สมัยใหม่ที่จะเอาชนะความยากลำบากเหล่านั้น สำหรับอินสแตนซ์ตอนนี้เราเข้าใจการควบคุม polygenic ไม่ใช่ความขมขื่นในโอ๊ก , บางทีเราอาจใช้ความรู้ที่เลือกต้นที่ไม่ขม โอ๊ก เช่นเดียวกับเกษตรกรที่ไม่โบราณ ความขมขื่นที่ควบคุมโดยยีนเดี่ยวในอัลมอนด์ ผมกังวล อย่างไรก็ตาม ความพยายามดังกล่าวอาจ ในระยะยาวจะทำอันตรายมากกว่าดีของมนุษย์ ความเสี่ยงมากที่สุดวันนี้คือตัวเลขการเติบโตของเราและปรารถนาที่สุด ทำลายสังคม ทำลายสิ่งแวดล้อมของเรา การให้อาหารขาดอาหารคนมากขึ้นจะเป็นเป้าหมายที่น่ายกย่อง ถ้ามันมาเชื่อมโยงกับการลดจำนวน แต่ในอดีตอาหารเพิ่มเติมได้เสมอ ส่งผลให้ผู้คนมากขึ้นเมื่อพืชและสัตว์พันธุ์ เป็นผู้นำในการลดจำนวนและผลกระทบของเราพวกเขาจะจบลงด้วยการทำเรา

ดีสุทธิ