AbstractWithin mammalian cells, Sal

Abstract
Within mammalian cells, Salmonella enterica serovar Typhimurium (S. Typhimurium) inhabits a membrane-bound vacuole known as the Salmonella-containing vacuole (SCV). We have recently shown that wild type S. Typhimurium also colonizes the cytosol of epithelial cells. Here we sought to quantify the contribution of cytosolic Salmonella to the total population over a time course of infection in different epithelial cell lines and under conditions of altered vacuolar escape. We found that the lysosomotropic agent, chloroquine, acts on vacuolar, but not cytosolic, Salmonella. After chloroquine treatment, vacuolar bacteria are not transcriptionally active or replicative and appear degraded. Using a chloroquine resistance assay, in addition to digitonin permeabilization, we found that S. Typhimurium lyses its nascent vacuole in numerous epithelial cell lines, albeit with different frequencies, and hyper-replication in the cytosol is also widespread. At later times post-infection, cytosolic bacteria account for half of the total population in some epithelial cell lines, namely HeLa and Caco-2 C2Bbe1. Both techniques accurately measured increased vacuole lysis in epithelial cells upon treatment with wortmannin. By chloroquine resistance assay, we also determined that Salmonella pathogenicity island-1 (SPI-1), but not SPI-2, the virulence plasmid nor the flagellar apparatus, was required for vacuolar escape and cytosolic replication in epithelial cells. Together, digitonin permeabilization and the chloroquine resistance assay will be useful, complementary tools for deciphering the mechanisms of SCV lysis and Salmonella replication in the epithelial cell cytosol.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อภายในเซลล์ mammalian ซัล enterica serovar Typhimurium (S. Typhimurium) จำพวกพรายน้ำแวคิวโอลผูกกับเมมเบรนที่เรียกว่าประกอบด้วยซัลแวคิวโอล (SCV) เราเพิ่งได้แสดงว่าป่าชนิด S. Typhimurium ยัง colonizes ไซโตซอลของ epithelial เซลล์ ที่นี่เราพยายามที่จะกำหนดปริมาณของสาย cytosolic กับประชากรมากกว่าหลักสูตรเวลาติดเชื้อ ในเซลล์อื่น epithelial บรรทัด และภาย ใต้เงื่อนไขของการเปลี่ยนแปลง vacuolar หนี เราพบว่า ตัวแทน lysosomotropic ยาอาทิ ทำหน้าที่ vacuolar แต่ไม่ cytosolic สาย หลังจากที่รักษายาอาทิ แบคทีเรีย vacuolar ไม่ transcriptionally ใช้งานอยู่ หรือ replicative และปรากฏความเสื่อมโทรม ใช้เป็นยาอาทิต้านทานทดสอบ นอก digitonin permeabilization เราพบว่า S. Typhimurium lyses ของแวคิวโอลก่อในบรรทัด epithelial เซลล์จำนวนมาก แม้ว่า มีความถี่แตกต่างกัน และไฮเปอร์จำลองในไซโตซอลยังแพร่หลาย หลังเวลา แบคทีเรียติดเชื้อหลัง cytosolic บัญชีครึ่งหนึ่งของประชากรทั้งหมดในบรรทัด epithelial เซลล์ คือ HeLa และ C2Bbe1 Caco 2 เทคนิคทั้งสองอย่างวัด lysis เพิ่มแวคิวโอลในเซลล์ epithelial เมื่อรักษาด้วย wortmannin โดยทดสอบความต้านทานต่อยาอาทิ เรายังกำหนดว่า ซัล pathogenicity เกาะ-1 (SPI-1), แต่ไม่ SPI-2, virulence plasmid หรือ เครื่อง flagellar ถูกต้องหนี vacuolar และจำลองแบบ cytosolic ใน epithelial เซลล์ กัน digitonin permeabilization และทดสอบความต้านทานต่อยาอาทิจะได้ประโยชน์ ฟรีเครื่องมือสำหรับ deciphering กลไก SCV lysis และจำลองแบบซัลในไซโตซอลเซลล์ epithelial

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
ภายในเซลล์เลี้ยงลูกด้วยนม, Salmonella enterica serovar Typhimurium (S. Typhimurium) พรายน้ำ vacuole เยื่อผูกพันที่รู้จักในฐานะ vacuole Salmonella ที่มี (SCV) เราได้แสดงให้เห็นเมื่อเร็ว ๆ นี้ว่าประเภทป่า S. Typhimurium ยังอาณานิคมเซลล์ของเซลล์เยื่อบุผิว ที่นี่เราพยายามที่จะมีส่วนร่วมของปริมาณเชื้อ Salmonella cytosolic กับประชากรรวมกว่าเวลาที่แน่นอนของการติดเชื้อในเซลล์เยื่อบุผิวที่แตกต่างกันและอยู่ภายใต้เงื่อนไขของการเปลี่ยนแปลงการหลบหนี vacuolar เราพบว่าตัวแทน lysosomotropic, มาลาเรีย, ทำหน้าที่ใน vacuolar แต่ไม่ cytosolic, Salmonella หลังจากการรักษามาลาเรียแบคทีเรีย vacuolar ไม่ได้ใช้งานหรือ replicative transcriptionally และปรากฏการสลายตัว ใช้ทดสอบความต้านทาน chloroquine นอกเหนือไปจาก digitonin permeabilization เราพบว่า S. Typhimurium lyses vacuole ตั้งไข่ในหลายสายพันธุ์เซลล์เยื่อบุผิวแม้จะมีความถี่ที่แตกต่างกันและ Hyper-การจำลองแบบในเซลล์ยังเป็นที่แพร่หลาย ในเวลาต่อมาหลังการติดเชื้อแบคทีเรีย cytosolic คิดเป็นครึ่งหนึ่งของประชากรทั้งหมดในบางสายพันธุ์เซลล์เยื่อบุผิวคือ HeLa และ Caco-2 C2Bbe1 ทั้งเทคนิคการวัดอย่างถูกต้องสลาย vacuole ที่เพิ่มขึ้นในเซลล์เยื่อบุผิวเมื่อรักษาด้วย wortmannin โดยการทดสอบความต้านทาน chloroquine เรายังมุ่งมั่นที่ทำให้เกิดโรค Salmonella เกาะ-1 (SPI-1) แต่ไม่ SPI-2, พลาสมิดรุนแรงหรืออุปกรณ์ flagellar ถูกจำเป็นสำหรับการหลบหนี vacuolar และการจำลองแบบ cytosolic ในเซลล์เยื่อบุผิว ร่วมกัน permeabilization digitonin และการทดสอบความต้านทาน chloroquine จะเป็นประโยชน์เครื่องมือที่สมบูรณ์สำหรับการถอดรหัสกลไกของการสลาย SCV และการจำลองแบบเชื้อ Salmonella ในเซลล์เยื่อบุผิวเซลล์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นามธรรม
ภายใน mammalian เซลล์ Salmonella typhimurium enterica ซีโรวาร์ ( S . typhimurium ) อาศัยอยู่ที่เยื่อเซลล์ที่เรียกว่า Salmonella ที่มีแวคิวโอล ( SCV ) เราได้รับเมื่อเร็ว ๆนี้แสดงให้เห็นว่าป่าชนิด S . typhimurium ยัง colonizes ในไซโตซอลของเยื่อบุเซลล์ที่นี่เราพยายามที่จะหาผลงานของ cytosolic Salmonella เพื่อประชากรมากกว่าเวลาที่แน่นอนของการติดเชื้อในเซลล์เยื่อบุต่าง ๆและภายใต้เงื่อนไขการเปลี่ยนแปลง vacuolar หนี เราจะพบว่า lysosomotropic ตัวแทน , ครุฑ , ทำหน้าที่ใน vacuolar แต่ไม่ cytosolic Salmonella . หลังจาก chloroquine รักษาvacuolar แบคทีเรียไม่ transcriptionally ปราดเปรียว หรือ replicative และปรากฏคุณภาพต่ำ การใช้ความต้านทานต่อ chloroquine นอกจากดิจิโทนิน permeabilization พบว่า S . typhimurium lyses ตั้งไข่แวคิวโอลในเซลล์เยื่อบุผิวของหลายเส้นแต่ใช้ความถี่ที่แตกต่างกัน และไฮเปอร์ ซ้ำในแต่ครั้งยังเป็นที่แพร่หลาย ในการติดเชื้อครั้งที่โพสต์ในภายหลังcytosolic แบคทีเรียบัญชีสำหรับครึ่งหนึ่งของประชากรทั้งหมดในบางเซลล์บุผิว คือถึง caco-2 และ c2bbe1 . ทั้งสองเทคนิคที่แม่นยำ เพิ่มการสลายเซลล์ในเซลล์เยื่อเมื่อการรักษาด้วย wortmannin . โดยการทดสอบการต้านทานเชื้อครุฑ เรายังระบุว่า การ island-1 ( spi-1 spi-2 ) แต่ไม่ได้ ,ความรุนแรงของพลาสมิดและ flagellar เครื่องมือ ก็ต้องหนี vacuolar cytosolic ซ้ำและในเซลล์เยื่อ . ด้วยกัน ดิจิโทนิน permeabilization และต้านทาน chloroquine โดยจะเป็นประโยชน์ , เครื่องมือเสริมสำหรับวิเคราะห์กลไกของการสลาย SCV Salmonella ซ้ำในไซโตซอลของเซลล์บุผิว .