Project Prime Time[edit]In 1986 the

Project Prime Time[edit]
In 1986 the state of Indiana initiated Project Prime Time.[16]

(1) Students in smaller class sizes scored higher on standardized tests

(2) Smaller classes had fewer behavioral issues

(3) Teachers of smaller class sizes reported themselves as more productive and efficient

Also In 2001 The "No Child Left Behind" was introduced.

In the past, depending on which measure was used, researchers tended toward far different interpretations of the benefits of class size reduction leading to far different recommendations for implementation. In 2002, Margaret Spellings, secretary of education under President George W. Bush, pointed out the need for a standardized definition of what is meant by class size.

To differentiate student-teacher ratio and class size, it is important to know several key distinctions. Class size, generally speaking, refers to the average class size in a given grade level of a given school. Student-teacher ratios, normally, are calculated by taking the total number of teachers at a given school divided by the complete enrollment of that school. This distinction is significant, because the ratio will not always match up with the class size figure (or vice versa). For example, a student-teacher ratio may be small but a class size may be larger than what the student-teacher ratio leads one to believe.[15]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เวลาโครงการหลัก [แก้]ในปี 1986 รัฐ Indiana เริ่มช่วงเวลาสำคัญของโครงการ [16](1) นักเรียนในชั้นเรียนขนาดเล็กสูงกว่าคะแนนจากการสอบวัด(2) เรียนมีขนาดเล็กมีปัญหาพฤติกรรมที่น้อยลง(3) ครูของชั้นเรียนขนาดเล็กรายงานตนเองเป็นการเพิ่มประสิทธิภาพ และประสิทธิผลนอกจากนี้ ในปี 2001 "ไม่มีเด็กซ้ายหลัง" นำมาในอดีตที่ผ่านมา ตามวัดใช้ นักวิจัยแนวโน้มต่อการตีความแตกต่างกันมากในประโยชน์ของการลดขนาดชั้นนำแนะนำแตกต่างกันมากสำหรับการใช้งาน ใน 2002 มาร์กาเร็ตสะกด เลขานุการการศึกษาภายใต้ประธานาธิบดี George W. Bush ชี้ออกจำเป็นต้องกำหนดมาตรฐานของสิ่งที่มีความหมายตามขนาดชั้นเรียนแยกความแตกต่างอัตราส่วนนักศึกษาครูและขนาดของชั้นเรียน ได้ทราบความแตกต่างที่สำคัญหลาย ขนาดของชั้นเรียน พูด หมายถึงขนาดของห้องเรียนเฉลี่ยในชั้นกำหนดให้โรงเรียนกำหนด อัตราส่วนนักศึกษาครู ปกติ มีคำนวณ โดยการนำจำนวนครูที่โรงเรียนกำหนดหาร ด้วยการลงทะเบียนของโรงเรียนที่สมบูรณ์ ความแตกต่างนี้มีความสำคัญ เพราะอัตราส่วนจะไม่เสมอตรง กับตัวเลขขนาดชั้น (หรือในทางกลับกัน) เช่น อัตราส่วนนักเรียนครูอาจจะเล็ก แต่ขนาดชั้นอาจมีขนาดใหญ่กว่าอะไรอัตราส่วนนักเรียนครูนำไปสู่การเชื่อ [15]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โครงการ Prime Time [แก้ไข]
ในปี 1986 รัฐอินเดียนาริเริ่มโครงการเวลาที่สำคัญ. [16] (1) นักเรียนในชั้นเรียนขนาดที่มีขนาดเล็กได้คะแนนสูงในการทดสอบมาตรฐาน(2) ชั้นเรียนขนาดเล็กมีปัญหาพฤติกรรมน้อยลง(3) ครูชั้นเรียนขนาดที่เล็กลง รายงานว่าตัวเองเป็นมีประสิทธิผลมากขึ้นและมีประสิทธิภาพนอกจากนี้ในปี 2001 "ไม่มีเด็กถูกทิ้งไว้เบื้องหลัง" ได้รับการแนะนำให้รู้จัก. ในอดีตซึ่งขึ้นอยู่กับตัวชี้วัดที่ใช้นักวิจัยมีแนวโน้มไปสู่การตีความที่แตกต่างกันไกลถึงประโยชน์ของการลดขนาดของชั้นเรียนที่นำไปสู่คำแนะนำแตกต่างกันไกลสำหรับ การดำเนินงาน ในปี 2002 มาร์กาเร็สะกดเลขานุการของการศึกษาภายใต้ประธานาธิบดีจอร์จดับเบิลยูบุชชี้ให้เห็นความจำเป็นในการนิยามมาตรฐานของสิ่งที่มีความหมายตามขนาดชั้นเรียน. เพื่อแยกความแตกต่างอัตราส่วนนักเรียนต่อครูผู้สอนและขนาดของชั้นเรียนเป็นสิ่งสำคัญที่จะทราบความแตกต่างที่สำคัญหลายประการ . ขนาดชั้นเรียนโดยทั่วไปพูดหมายถึงขนาดของชั้นเรียนโดยเฉลี่ยในระดับชั้นประถมศึกษาปีที่กำหนดให้โรงเรียน อัตราส่วนนักเรียนต่อครูตามปกติจะมีการคำนวณโดยการใช้จำนวนครูที่ได้รับโรงเรียนหารด้วยการลงทะเบียนที่สมบูรณ์ของโรงเรียนว่า ความแตกต่างนี้เป็นสิ่งสำคัญเพราะอัตราส่วนจะไม่ตรงกับรูปขนาดชั้นเรียน (หรือกลับกัน) ยกตัวอย่างเช่นอัตราส่วนนักเรียนต่อครูอาจจะเล็ก แต่ขนาดของชั้นเรียนอาจจะมีขนาดใหญ่กว่าสิ่งที่อัตราส่วนนักเรียนต่อครูนำไปสู่หนึ่งที่จะเชื่อ. [15]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โครงการเวลานายกรัฐมนตรี [ แก้ไข ]ในปี 1986 อินเดียน่าริเริ่มโครงการนายกรัฐมนตรี [ 16 ]( 1 ) นักเรียนในชั้นเรียนขนาดเล็กขนาดคะแนนสูงในการทดสอบตามมาตรฐาน( 2 ) ชั้นเรียนขนาดเล็กมีพฤติกรรมปัญหาน้อยลง( 3 ) ครูขนาดห้องเรียนเล็กรายงานเองเป็นมากขึ้นและมีประสิทธิภาพนอกจากนี้ ในปี 2001 " ไม่มีเด็กถูกทิ้งไว้ข้างหลัง " แนะนำในอดีต ซึ่งขึ้นอยู่กับมาตรการที่ใช้ ซึ่งมีแนวโน้มของการตีความแตกต่างกันไกลของประโยชน์ของชั้นลดขนาดนำไปสู่ข้อเสนอแนะที่แตกต่างกันไกลเพื่อการใช้งาน ในปี 2002 มาร์กาเร็ตสะกด เลขานุการของการศึกษาภายใต้ประธานาธิบดีจอร์จ ดับเบิลยู บุช แหลมออก ต้องนิยามมาตรฐานของสิ่งที่หมายโดยขนาดของชั้นเรียนความแตกต่างของอัตราส่วนครูนักเรียนชั้นและขนาดก็เป็นสิ่งสำคัญที่จะทราบว่าหลายคีย์ที่แตกต่าง . ขนาดของชั้นเรียนโดยทั่วไปการพูด หมายถึง ห้องเรียนขนาดเฉลี่ยในระดับที่กำหนดให้เกรดของโรงเรียน อัตราส่วนครูนักเรียน ปกติ จะถูกคำนวณโดยการรวมจำนวนของครูที่ให้โรงเรียนแบ่งโดยการลงทะเบียนที่สมบูรณ์ของโรงเรียนนั้น ความแตกต่างนี้เป็นเรื่องสำคัญ เนื่องจากอัตราส่วนจะไม่เสมอราคาขึ้นกับขนาดห้องรูป ( หรือในทางกลับกัน ) เช่น ครู นักเรียน อัตราส่วนอาจจะเล็ก แต่ ชั้น ขนาดอาจจะใหญ่กว่าสิ่งที่อัตราส่วนครูนักเรียนนักให้เชื่อ [ 15 ]