The line ABC represents economic re

The line ABC represents economic returns with
a traditional organic agricultural technique. This
shows, say, sustainability. As an alternative, suppose
that a modern non-organic technique, such
as the use of pesticides, is adopted. If this is
adopted at time t1, returns might follow the path
BDEF. Initially they are well above that of the
traditional technique, but may fall and eventually
become smaller than with the traditional technique.
However, to return to the traditional technique
may not be economically possible for an
individual farmer (unless produce from the use of
this technique sells with a high price premium for
pesticide-free produce) because there can be high
withdrawal costs. For example, if a switch is
attempted at t2, the path FGH may be followed.
If however, all farmers were to switch at t2, the
price of the product would rise normally and this
would make switching easier from an economic
viewpoint. The possibility of economic ‘locking in’
or hysteresis occurring as a result of the adoption
of unsustainable economic techniques becomes
real (Tisdell, 1991). As Tisdell (1999) points out,
reversion to the old technique might cause a
downward jump in the welfare function (described
as consumers’ surplus plus producers’ surplus),
say from F to G due to mining of the natural
environment by the new technique. Welfare gains
may increase slowly, say along path GH. In some
cases the net present value of the area under
BDEFGH will be less than that under BC. This
implies that net discounted economic welfare is
lower for the new technique than for the old.
As Tisdell (1991) demonstrates, when chemical
agricultural systems are adopted, agricultural
yields or returns become dependent on them despite
the very high costs, and thus impose an
‘economic barrier’ to switching to organic systems.
In short, agricultural practices tend to become
‘inclined towards’ such systems once they
are adopted despite being unsustainable (Tisdell,
1991, 1993). Cowan and Gunby (1996), too, point
out that once a pest control strategy is adopted,
then it becomes the dominant strategy as has been
the case with using chemical pesticides. They
point out that once the chemical pest control
strategy was adopted, the amount of money spent
on R&D for further development of pesticides has
increased while the development of IPM has
slowed down. For example, they show that ‘in
1937, 33% of the articles in the Journal of Economic
Entomology dealt with the general biology of insects, and 58% were devoted to testing pesticides.
By 1947 these proportions were 17 and
76%, respectively’ (Cowan and Gunby, 1996, p.
524). As a result, in a competition between two
technologies:
a lead in market share will push a technology
quickly along its learning curve, thereby making
it more attractive to future adopters than its
competitor. A snow-balling effect can lock a
market of sequential adopters into one of the
competitors (Cowan and Gunby, 1996, p. 523).
The use of chemicals can also affect biological
pest control strategies by killing the predators of
pests. Hence, even if some farmers decide to
adopt biological pest control strategies, they
would be affected due to externalities of pesticides
arising from neighbouring farms. Therefore, despite
the economic, social and ecological gains
that could be derived from biological control of
pests (see Menz et al., 1984; Tisdell, 1987), pesticides
once adopted as the dominant pest control
strategy will continue to be used in larger quantities
despite the very serious negative effects that
have arisen. For example, Cowan and Gunby
(1996) state that between 1964 and 1982 in the
United States, the application of active chemicals
increased 170% by weight. Since 1970, herbicide
use has more than doubled. In Sri Lanka pesticide
use increased by almost 110 times between 1970
and 1995 (Wilson, 1998). According to Food and
Agricultural Organization of the United Nations
(1999) data, in many countries (for example, Sri
Lanka, India, China, Austria, Italy) the use of
pesticides per hectare has increased during the last
decade. However, some countries have made the
commitment to disentangle from the ‘pesticide
trap’, but this, has involved a large economic cost
and a political commitment. Some of the countries
that have reduced pesticide use are Indonesia,
Sweden, Norway, Denmark, Netherlands and
Guatemala.6 These countries have recently decreased
their annual pesticide use by 33–75%
without diminishing crop yields (Edland, 1997;
Pettersson, 1997; Pimentel, 1997). The province of
Ontario and New York State, too, have reduced
pesticide use (Pimentel, 1997). The economic
costs, however, have been large. For instance,
Indonesia in the late 1980s invested as much as $1
million US dollars a year in ecological/biological
research, followed by extension programmes to
train farmers to conserve natural predators of
pests. Sweden and other countries mentioned
above reduced pesticide use due to socio-political
reasons (Pettersson, 1997). One of the countries
that has shown remarkable success with biological
pest control and low pesticide use is Indonesia
where yields have increased by 12% in recent
times (Pimentel, 1997). Another factor that is
partly responsible for the decline in pesticide use
is the introduction of pyrethroids which uses
only a fraction of the organochlorines and
organophosphate compounds (Szmedra, 1991).
For example, the substitution of pyrethroid group
pesticides for older insecticides has resulted in
cotton insecticides in the USA falling from about
5–6 lbs per acre prior to 1997 to around 1.6 lbs
after 1977 (Szmedra, 1991). It should be mentioned
here that the official reductions of pesticide
use in developing countries should be interpreted
with caution. This is because as the WRI (1998)
notes, that there is an illegal trade and use of
banned pesticides in these countries where such
data are rarely accurately recorded.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ABC บรรทัดแสดงถึงผลตอบแทนทางเศรษฐกิจด้วยแบบอินทรีย์เกษตรเทคนิคการ นี้แสดง บอก ความยั่งยืน เป็นทางเลือก สมมติที่ไม่ใช่อินทรีย์เทคนิคทันสมัย เช่นเป็นการใช้สารกำจัดศัตรูพืช จะนำมาใช้ ถ้าเป็นนำที่เวลา t1 คืนอาจตามเส้นทางBDEF ตอนแรกเป็นข้างที่ดีเทคนิคแบบดั้งเดิม แต่อาจตกอยู่ และในที่สุดกลายเป็นมีขนาดเล็กกว่า ด้วยเทคนิคแบบดั้งเดิมอย่างไรก็ตาม กลับไปยังเทคนิคแบบดั้งเดิมไม่อาจเป็นไปได้ทางเศรษฐกิจสำหรับการชาวนาละ (ถ้าผลิตจากการใช้เทคนิคนี้จำหน่าย ด้วยพรีเมี่ยมราคาสูงสำหรับผลิตผลปลอดสารพิษ) เนื่องจากสามารถมีสูงถอนทุน ตัวอย่างเช่น ถ้าสวิตช์พยายามที่ t2, FGH อาจตามเส้นทางอย่างไรก็ตาม เกษตรกรได้สลับที่ t2 การราคาของผลิตภัณฑ์จะเพิ่มขึ้นตามปกติและจะทำให้เปลี่ยนง่ายจากการเศรษฐกิจจุดชมวิว ของเศรษฐกิจ 'ล็อกใน'หรือสัมผัสที่เกิดขึ้นจากการยอมรับเทคนิค unsustainable เศรษฐกิจกลายเป็นจริง (Tisdell, 1991) เป็นจุด Tisdell (1999)reversion จะเทคนิคเก่าอาจทำให้เกิดการกระโดดลงในฟังก์ชันสวัสดิการ (อธิบายเป็นส่วนเกินของผู้บริโภคและส่วนเกินของผู้ผลิต),พูดจาก F ไป G เนื่องจากการทำเหมืองแร่ของธรรมชาติสภาพแวดล้อม โดยเทคนิคใหม่ ได้รับสวัสดิการอาจเพิ่มช้า พูดตามเส้นทางที่พัก ในบางกรณีมูลค่าปัจจุบันสุทธิของพื้นที่ภายใต้BDEFGH จะน้อยกว่าที่ใต้ BC นี้หมายถึงสวัสดิการทางเศรษฐกิจลดสุทธิเป็นต่ำกว่าในเทคนิคใหม่กว่าสำหรับเก่าเป็น Tisdell (1991) แสดงให้เห็นถึง เมื่อสารเคมีระบบเกษตรมีบุญธรรม เกษตรอัตราผลตอบแทนหรือกลับกลายเป็นขึ้นอยู่กับพวกเขาแม้มีต้นทุนสูงมาก และดังนั้นจึง กำหนดเป็น"อุปสรรคทางเศรษฐกิจ' เพื่อสลับไปยังระบบอินทรีย์ในระยะสั้น การปฏิบัติเกษตรมีแนวโน้มเป็น'มัก' ระบบเมื่อพวกเขาถึงแม้จะเป็น unsustainable (Tisdell1991, 1993) แวนส์ และ Gunby (1996), เกินไป จุดหนึ่งครั้งที่ กลยุทธ์การควบคุมศัตรูพืชจะนำไปใช้แล้ว จะกลายเป็นกลยุทธ์หลักได้รับกรณีใช้สารเคมียาฆ่าแมลง พวกเขาชี้ให้เห็นว่าเมื่อแมลงเคมีกลยุทธ์หมายถึง จำนวนเงินที่ใช้ใน R & D ในสารกำจัดศัตรูพืชได้เพิ่มขึ้นในขณะที่มีการพัฒนาของ IPMชะลอตัวลง ตัวอย่าง พวกเขาแสดงที่ ' ในปีค.ศ. 1937, 33% ของบทความในสมุดรายวันทางเศรษฐกิจกีฏวิทยาลแก้ชีววิทยาทั่วไปของแมลง และ 58% ได้ทุ่มเทเพื่อทดสอบยาฆ่าแมลงโดย 1947 สัดส่วนเหล่านี้ได้ 17 และ76% ตามลำดับ ' (Cowan และ Gunby, 1996, p524) . ดังนั้น ในการแข่งขันระหว่างสองเทคโนโลยี:ลูกค้าเป้าหมายในส่วนแบ่งตลาดจะผลักดันเทคโนโลยีตามแนวของเส้นโค้งการเรียนรู้ จึงทำได้อย่างรวดเร็วเรื่องผู้รับบุตรบุญธรรมในอนาคตมากกว่าการคู่แข่ง ผลที่ balling หิมะสามารถล็อคตัวตลาดของผู้รับบุตรบุญธรรมตามลำดับเข้าไว้คู่แข่ง (Cowan และ Gunby, 1996, p. 523)การใช้สารเคมียังมีผลต่อทางชีวภาพกลยุทธ์การควบคุมศัตรูพืช โดยการฆ่าล่าของศัตรูพืช ดังนั้น ถ้าบางแม้เกษตรกรจะนำกลยุทธ์การควบคุมศัตรูพืชชีวภาพ พวกเขาจะได้รับผลกระทบจาก externalities สารกำจัดศัตรูพืชเกิดจากฟาร์มเพื่อน ดังนั้น แม้ว่ากำไรทางเศรษฐกิจ สังคม และระบบนิเวศที่ได้มาจากการควบคุมของศัตรูพืช (ดู Menz et al., 1984 Tisdell, 1987) ยาฆ่าแมลงเมื่อนำมาใช้เป็นแมลงตัวกลยุทธ์จะยังมีขนาดใหญ่ปริมาณการใช้แม้ มีค่าลบจังลักษณะซึ่งมีเกิดขึ้น ตัวอย่าง Cowan Gunby(1996) ระบุว่า ระหว่างปี 1964 และ 1982 ในสหรัฐอเมริกา การประยุกต์ใช้งานเคมีเพิ่มขึ้น 170% โดยน้ำหนัก นับตั้งแต่ 1970 สารกำจัดวัชพืชใช้ได้มากกว่าสองเท่า ในศรีลังกาแมลงใช้เพิ่มขึ้นเกือบ 110 ครั้งระหว่างค.ศ. 1970และ 1995 (Wilson, 1998) ตามอาหาร และองค์กรเกษตรของสหประชาชาติข้อมูล (1999) ในประเทศ (เช่น ศรีศรีลังกา อินเดีย จีน ออสเตรีย อิตาลี) การใช้สารกำจัดศัตรูพืชต่อ hectare ได้เพิ่มขึ้นในช่วงสุดท้ายทศวรรษ อย่างไรก็ตาม บางประเทศได้ทำการมั่นสยายจากการ ' แมลงกับดัก ', แต่ นี้ได้เกี่ยวข้องกับต้นทุนทางเศรษฐกิจขนาดใหญ่และความมุ่งมั่นทางการเมือง บางประเทศที่ได้ลดแมลงใช้เป็นอินโดนีเซียสวีเดน นอร์เวย์ เดนมาร์ก เนเธอร์แลนด์ และGuatemala.6 ที่ประเทศเหล่านี้ได้ลดลงเมื่อเร็ว ๆ นี้การใช้สารกำจัดศัตรูพืชปี 33-75%โดยไม่ต้องตัดลดลงก่อให้เกิด (Edland, 1997Pettersson, 1997 Pimentel, 1997) จังหวัดของออนตาริโอและรัฐนิวยอร์ก เกินไป มีลดลงใช้ยาฆ่าแมลง (Pimentel, 1997) ทางเศรษฐกิจต้นทุน อย่างไรก็ตาม มีขนาดใหญ่ ตัวอย่างอินโดนีเซียในปลายทศวรรษ 1980 การลงทุนจำนวน $1ล้านดอลลาร์สหรัฐต่อปีในระบบนิเวศ/ชีวภาพวิจัย ตามโครงการต่อไปฝึกอบรมเกษตรกรเพื่ออนุรักษ์ธรรมชาติล่าของศัตรูพืช สวีเดนและประเทศอื่น ๆ ที่กล่าวถึงข้างต้นลดการใช้สารกำจัดศัตรูพืชเนื่องจากการเมืองเหตุผล (Pettersson, 1997) หนึ่งของประเทศที่ได้แสดงให้เห็นความสำเร็จที่โดดเด่น ด้วยชีวภาพการควบคุมศัตรูพืชและแมลงต่ำใช้เป็นอินโดนีเซียที่ได้เพิ่มขึ้น 12% อัตราผลตอบแทนในปัจจุบันเวลา (Pimentel, 1997) ปัจจัยอื่นที่บางส่วนชอบปฏิเสธการใช้สารกำจัดศัตรูพืชคือการแนะนำของ pyrethroids ซึ่งใช้เพียงเศษเสี้ยวของ organochlorines และorganophosphate สารประกอบ (Szmedra, 1991)ตัวอย่าง การแทนที่ของกลุ่ม pyrethroidสารกำจัดศัตรูพืชสำหรับยาฆ่าแมลงมากกว่ามีผลในยาฆ่าแมลงผ้าฝ้ายในสหรัฐอเมริกาที่ลดลงจากประมาณ5-6 ปอนด์ต่อเอเคอร์ก่อนปี 1997 จะประมาณ 1.6 ปอนด์หลังจาก 1977 (Szmedra, 1991) ควรกล่าวถึงที่นี่ที่ลดอย่างเป็นทางการของแมลงใช้ในประเทศกำลังพัฒนาควรจะตีความด้วยความระมัดระวัง ทั้งนี้เนื่องจากเป็น WRI (1998)หมายเหตุ ที่มีการค้าผิดกฎหมายและใช้ห้ามสารกำจัดศัตรูพืชในประเทศเหล่านี้ที่ดังกล่าวไม่ค่อยถูกต้องมีบันทึกข้อมูล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เส้น ABC แสดงถึงผลตอบแทนทางเศรษฐกิจกับ
แบบเกษตรอินทรีย์ โดยเทคนิค นี้
แสดง , พูด , ยั่งยืน เป็นทางเลือกที่ทันสมัยที่ไม่ใช่อินทรีย์ว่า

เป็นเทคนิค เช่น การใช้สารกำจัดศัตรูพืช เป็นลูกบุญธรรม ถ้าเป็นลูกบุญธรรมที่ T1
เวลากลับอาจจะติดตามเส้นทาง
bdef . ในตอนแรกพวกเขาดีข้างต้นของ
เทคนิคแบบดั้งเดิม แต่อาจลดลงและในที่สุด
กลายเป็นขนาดเล็กกว่าด้วยเทคนิคแบบดั้งเดิม .
แต่กลับไป
เทคนิคแบบดั้งเดิมไม่อาจเป็นไปได้ทางเศรษฐกิจสำหรับ
ชาวนาแต่ละ ( ถ้าผลิตจากการใช้เทคนิคนี้ขายด้วย

พรีเมี่ยมราคาสูงสำหรับแมลงผลิตฟรี ) เพราะสามารถมีต้นทุน
ถอนสูง ตัวอย่างเช่น ถ้าเปลี่ยนเป็น
พยายามที่ 2 เส้นทาง fgh อาจจะตาม .
ถ้าอย่างไรก็ตามเกษตรกรทั้งหมดมีเพื่อสลับที่ T2
, ราคาของผลิตภัณฑ์จะเพิ่มขึ้น ปกติ และจะทำให้เปลี่ยนได้ง่ายจาก

มุมมองทางเศรษฐกิจ . ความเป็นไปได้ทางเศรษฐกิจ ' ล็อค '
หรือแบบที่เกิดขึ้นเป็นผลมาจากการยอมรับของไม่ยั่งยืนทางเศรษฐกิจเทคนิคกลายเป็น

จริง ( tisdell , 1991 ) เป็น tisdell ( 1999 ) ชี้
การเทคนิคเก่าอาจทำให้เกิด
กระโดดลงในฟังก์ชันสวัสดิการ ( อธิบาย
เป็นส่วนเกินของผู้บริโภคและส่วนเกินของผู้ผลิต )
พูดจาก F ไป G เนื่องจากเหมืองแร่ของธรรมชาติ
สิ่งแวดล้อมด้วยเทคนิคใหม่ สวัสดิการผลประโยชน์
อาจเพิ่มขึ้นช้าๆ พูดพร้อม ถึงเส้นทาง ในบาง
กรณีค่าปัจจุบันสุทธิของพื้นที่ภายใต้
bdefgh จะน้อยกว่าใน BC นี้แสดงให้เห็นว่าเศรษฐกิจสวัสดิการสุทธิ

ลดคือ