The important thing about the artic

The important thing about the articulation of r is that the tip of the tongue approaches the alveolar area in approximately the way it would for a t or d, but never actually makes contact with any part of the roof of the mouth. You should be able to make a long r sound and feel that no part of the tongue is in contact with the roof of the mouth at any time. (This is, of course, very different from the "r-sounds" of many other languages where some kind of tongue-palate contact is made.) The tongue is in fact usually slightly curled backwards with the tip raised; consonants with this tongue shape are usually called retroflex. The "curling-back" process usually carries the tip of the tongue to a position slightly further back in the mouth than that for alveolar consonants such as t and d, which is why this approximant is called "post- alveolar". A rather different r sound is found at the beginning of a syllable if it is preceded by p, t or k; it is then voiceless and slightly fricative. This pronunciation is found in words such as 'press', 'tress', 'cress

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สำคัญเป็นสิ่งที่เกี่ยวกับวิคิวลาร์ของ r ที่ปลายลิ้นยื่นตั้งเสียงประมาณแบบนั้นจะสำหรับ t หรือ d แต่ก็ทำให้ติดต่อกับส่วนต่าง ๆ ของหลังคาของปาก คุณต้องการให้เสียง r นาน และรู้สึกว่า ไม่มีส่วนใดของลิ้นคือกับหลังคาของปากตลอดเวลา (นี้เป็น หลักสูตร มากแตกต่างจาก "r-เสียง" ในภาษาอื่น ๆ ที่ทำบางชนิดของผู้ติดต่อโหว่ลิ้น) ลิ้นเป็นในความเป็นจริงโดยทั่วไปเล็กน้อยโค้งย้อนหลังด้วยยก พยัญชนะนี้รูปลิ้นมักจะเรียก retroflex กระบวนการ "ดัดผมย้อน" มักจะนำปลายลิ้นไปที่ตำแหน่งเล็กน้อยเพิ่มเติม ซึ่งเป็นเหตุให้เสียงเปิดนี้เรียกว่า "เสียงหลัง" ในปากมากกว่าที่เสียงพยัญชนะ t และ d เสียง r ค่อนข้างแตกต่างกันอยู่ที่จุดเริ่มต้นของถ้ามันจะนำหน้า ด้วย p, t หรือ k มัน มาแล้วเสียงเสียดแทรกเล็กน้อย ออกเสียงนี้พบในคำเช่น 'กด' 'เลย', ' cress

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สิ่งที่สำคัญเกี่ยวกับการประกบของอาร์คือการที่ปลายลิ้นเข้าใกล้พื้นที่ในถุงประมาณวิธีที่มันจะเป็นเวลาหรือ d แต่ไม่เคยจริงทำให้การติดต่อกับส่วนหนึ่งของหลังคาของปากใด ๆ คุณควรจะสามารถที่จะทำให้เสียงอายาวและรู้สึกว่าเป็นส่วนหนึ่งของลิ้นไม่เป็นในการติดต่อกับหลังคาของปากในเวลาใดก็ได้ (นี่คือของหลักสูตรที่แตกต่างจาก "r-เสียง" ของภาษาอื่น ๆ อีกมากมายที่ชนิดของการติดต่อลิ้นเพดานปากบางทำ.) ลิ้นในความเป็นจริงมักจะโค้งงอไปข้างหลังเล็กน้อยด้วยปลายยก; พยัญชนะที่มีรูปร่างลิ้นนี้มักจะเรียกว่า retroflex "การดัดผมกลับ" ขั้นตอนการดำเนินการมักจะปลายลิ้นไปยังตำแหน่งต่อไปเล็กน้อยกลับมาอยู่ในปากไปกว่านั้นสำหรับพยัญชนะถุงเช่นเสื้อและ D ซึ่งเป็นเหตุผลที่ approximant นี้จะเรียกว่า "ถุงโพสต์" เสียงอาแตกต่างกันค่อนข้างจะพบจุดเริ่มต้นของพยางค์ถ้ามันนำโดยพีทีหรือ k; แล้วมันเป็นใบ้และเสียงเสียดแทรกเล็กน้อย การออกเสียงนี้จะพบในคำพูดเช่น 'กด', 'ปอยผม', 'ผัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สิ่งที่สำคัญเกี่ยวกับการออกเสียง R อยู่ที่ปลายลิ้นแนวทางพื้นที่เบ้าประมาณวิธีที่มันจะเป็น T หรือ D แต่ไม่เคยติดต่อกับส่วนใดส่วนหนึ่งของหลังคาของปาก คุณควรจะสามารถที่จะทำให้เสียง R นานและรู้สึกว่าไม่มีส่วนของลิ้นจะสัมผัสกับหลังคาของปากในเวลาใด ๆ ( อันนี้ แน่นอนแตกต่างจาก " r-sounds " ในอีกหลายภาษา ที่บางชนิดของลิ้นเพดานปากติดต่อา ) ลิ้นในความเป็นจริงมักจะม้วนถอยหลังเล็กน้อยกับปลายยก ; พยัญชนะด้วยลิ้นรูปร่างมักจะเรียกว่า retroflex ." ม้วนกลับ " กระบวนการมักจะมีปลายลิ้นไปที่ตำแหน่งเล็กน้อยลึกเข้าไปในปาก กว่าคำเบ้า เช่น T และ D ซึ่งทำให้เสียงเปิดนี้เรียกว่า " โพสต์ - เบ้า " เสียง R แตกต่างกันค่อนข้างพบจุดเริ่มต้นของพยางค์ ถ้ามันถูกนำหน้าโดย P , T หรือ K ; มันเป็นแล้วเล็กน้อยและเสียงเสียดแทรกไม่ก้อง .การออกเสียงนี้พบในคำเช่น ' กด ' ' ปอยผม ' , ' เครส