“Uncle Chen, I brought over a custo

“Uncle Chen, I brought over a customer for you.” Su Xiaoyuan reverently bowed with hands held in front of him. He had a differential expression; his eyes were clear and pure.

Old Chen’s sharp eyes were like the point of a knife launched towards Su Luo, in just that straightforward way, staring at Su Luo.

Su Luo hardly took it lying down and returned the stare. Her back was straight and her gaze was chilly without a single ripple. Her imposing manner was not in the least going to back down.

Both of them stared at each other face-to-face for a long time, neither sides willing to give way.

Finally, it was still Old Chen who lost the staring contest first.

Only, Old Chen neither nodded nor shook his head. He turned around and with hands behind his back, went in. He softly spit out merely three words: “Open the door.”

With this, she had passed the test? Su Luo, with a somewhat speechless expression, looked at Su Xiaoyuan.

Up until now, Su Xiaoyuan had been holding his breath, and he was finally able to let it out. He patted his stomach and took a breath, but his smile was radiant: “Let’s go, Uncle Chen agreed to let us go in.”

“This place would actually drive customers away?” Su Luo felt that this was somewhat unfathomable.

Xiaoyuan proudly raised his little head and said to Su Luo: “Of course, Uncle Chen’s temper is eccentric. Normally, he doesn’t like to see strangers, that’s why he is not fond of being bothered by strangers. People who can come here normally are people who had done business with him for a few times and the collaboration was a pleasant one. People like Miss, who is coming here for the first time and is welcomed to go inside are very few, very few.”

“Isn’t it because I relied on your fortune?” Su Luo smilingly replied.

“It’s not, I also brought clients here a few times before, but without exception, they were all driven away by Uncle Chen.” Xiaoyuan’s expression was serious as he continued: “There are three types of people that could enter this courtyard. One type is the business people that had pleasant collaborations with him. Another type is people Uncle Chen say that brought them together through fate. And the last kind is…”

“What is it?” Su Luo curiously asked.

“Foolish spendthrift.” Xiaoyuan covered his mouth as he smilingly responded.

“Foolish spendthrift?” Su Luo had a hard-to-accept expression: “Then you tell me. Do I belong to the second type or the third type?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ลุง Chen ฉันจะนำมาเป็นลูกค้าคุณ" Su Xiaoyuan reverently ลงมือจัดหน้าเขา เขามีการแสดงออกที่แตกต่าง ตาของเขาได้ชัดเจน และบริสุทธิ์ดวงตาคมชัดเก่าเฉินได้เช่นจุดของมีดเปิดต่อลู Su เพียงตรงไปตรงมากระนั้น จ้องลู SuSu ลูแทบเอามันนอนลง และ stare เธอกลับตรง และจ้องมองเธอหนาว โดยระลอกเดียว กิริยาของเธอโอ่อ่าเป็นอย่างน้อยจะได้กลับลงทั้งสองของพวกเขาจ้องไปที่คนอื่น ๆ คุยนาน ไม่ยินดีที่ให้ทางด้านในที่สุด ยังมีเฉินเก่าที่สูญเสียการแข่งขัน staring ครั้งแรกเท่านั้น เก่าเฉินใช่พยักหน้า หรือส่ายศีรษะของเขา เขาหันไปรอบ ๆ และมือหลังเขา กลับไปใน เขาเบาคายออกเพียงสามคำ: "เปิดประตู"นี้ เธอได้ผ่านการทดสอบหรือไม่ Su Luo กับการแสดงออกที่ค่อนข้างพูด มองที่ Su Xiaoyuanจนถึงปัจจุบัน Su Xiaoyuan มีการถือครองลมหายใจของเขา และเขาก็ก็สามารถที่จะให้มันออก เขา patted ท้องของเขา และเอาลมหายใจเป็น แต่รอยยิ้มของเขาสดใส: "ไปกันเถอะ Chen ลุงตกลงให้เราไป""นี่จะจริงขับรถลูกค้าไป" Su ลูรู้สึกว่า นี้คือหยั่งรู้ค่อนข้างXiaoyuan ภูมิใจยกศีรษะเล็กน้อย และกล่าวว่า ลู Su: "แน่นอน อารมณ์ของลุงเฉินเป็นนอกรีต ปกติ ไม่ชอบเห็นคนแปลกหน้า ที่ว่าทำไมเขาไม่ชอบการใส่ใจจากคนแปลกหน้า คนที่สามารถมานี่ปกติเป็นคนที่ทำธุรกิจกับเขากี่ครั้งและความร่วมมือ อย่างนี้ คนชอบพลาด ที่มาที่นี่ครั้งแรก และได้รับ ไปภายในมีน้อยมาก น้อยมาก""ไม่ได้ เพราะฉันพึ่งโชคลาภของคุณ" ตอบลู Su ครั้งกล่าว"ไม่ ฉันจะนำลูกค้านี่กี่ครั้งก่อน แต่ไม่ มีข้อยกเว้น พวกเขาถูกทั้งหมดขับเคลื่อนไป ด้วยลุง Chen" นิพจน์ของ Xiaoyuan เป็นร้ายแรงเขายังคง: "มีอยู่สามชนิดสามารถใส่ลานนี้ ประเภทหนึ่งเป็นนักธุรกิจที่มีความร่วมมือที่ดีกับเขา อีกประเภทหนึ่งคือ คนที่บอกว่า ลุง Chen ที่นำผ่านชะตากรรมร่วมกัน และเป็นครั้งสุดท้าย. ... ""มันคืออะไร" ถามลู Su ซอกแซก"โง่ spendthrift" Xiaoyuan ครอบคลุมปากของเขาเขาตอบครั้งกล่าว"โง่ spendthrift" Su ลูมีนิพจน์ที่ยากจะยอมรับ: "แล้วคุณบอกฉัน ผมเป็นประเภทที่สองหรือสามชนิด"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ลุงเฉินผมนำมาลูกค้าสำหรับคุณ." ซู Xiaoyuan เคารพกราบลงด้วยมือที่จัดขึ้นในด้านหน้าของเขา เขามีการแสดงออกที่แตกต่างกัน; ดวงตาของเขาได้ชัดเจนและบริสุทธิ์. เก่าของเฉินตาแหลมเป็นเหมือนจุดมีดเปิดตัวต่อซู Luo ในเวลาเพียงวิธีการที่ตรงไปตรงมาที่จ้องมองที่ซู Luo. ซู Luo แทบจะไม่เอามันนอนลงและกลับมาจ้อง เธอกลับเป็นตรงและสายตาของเธอเป็นที่อากาศหนาวเย็นโดยไม่ต้องระลอกเดียว ลักษณะการจัดเก็บภาษีของเธอไม่ได้อยู่ในอย่างน้อยจะกลับลง. ทั้งของพวกเขาจ้องมองที่แต่ละอื่น ๆ ใบหน้าเพื่อใบหน้าเป็นเวลานานฝ่ายไม่เต็มใจที่จะให้ทาง. ในที่สุดมันก็ยังเก่าเฉินที่หายสาบสูญไปประกวดที่จ้องมองคนแรก . เท่านั้นเก่าเฉินพยักหน้าค่ามิได้ส่ายหัว เขาหันไปรอบ ๆ และด้วยมือด้านหลังของเขาไปในเขาเบา ๆ คายออกเพียงสามคำ: ".. เปิดประตู" ด้วยเหตุนี้เธอได้ผ่านการทดสอบหรือไม่ ซู Luo, ด้วยการแสดงออกที่ค่อนข้างพูดมองที่ซู Xiaoyuan. จนถึงตอนนี้ซู Xiaoyuan ได้รับการกลั้นลมหายใจของเขาและเขาก็สามารถที่จะปล่อยให้มันออกมา เขาตบท้องของเขาและเอาลมหายใจ แต่รอยยิ้มของเขาเป็นกระจ่างใส: "Let 's go ลุงเฉินตกลงที่จะให้เราไปใน." "สถานที่แห่งนี้จริงจะขับรถลูกค้าไป" ซู Luo รู้สึกว่าเรื่องนี้ค่อนข้างกินลึก?. Xiaoyuan ภูมิใจ ยกศีรษะเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเขาและบอกว่าจะ Luo ซู: "แน่นอนอารมณ์ลุงเฉินเป็นตัวประหลาด ปกติเขาไม่ต้องการที่จะเห็นคนแปลกหน้าที่ว่าทำไมเขาไม่รักถูกใส่ใจจากคนแปลกหน้า คนที่สามารถมาที่นี่ได้ตามปกติเป็นคนที่ไม่ได้ทำธุรกิจกับเขาไม่กี่ครั้งและการทำงานร่วมกันเป็นอย่างรื่นรมย์ คนชอบนางสาวที่จะมาที่นี่เป็นครั้งแรกและยินดีที่จะไปภายในมีน้อยมากน้อยมาก. " " มันไม่ได้เป็นเพราะผมอาศัยในดวงชะตาของคุณ? "ซู Luo อมยิ้มตอบ. " มันไม่ได้ผมยัง . นำลูกค้าของที่นี่ไม่กี่ครั้งก่อน แต่โดยไม่มีข้อยกเว้นพวกเขาถูกขับออกไปทั้งหมดโดยลุงเฉิน "การแสดงออกของ Xiaoyuan เป็นเรื่องร้ายแรงในขณะที่เขายังคง:" มีสามประเภทของคนที่สามารถเข้าคอร์ทยาร์ดนี้ ประเภทหนึ่งเป็นนักธุรกิจที่มีความร่วมมือที่น่าพอใจกับเขา อีกประเภทหนึ่งคือคนที่ลุงเฉินบอกว่านำพวกเขาร่วมกันผ่านชะตากรรม และชนิดสุดท้ายคือ ... " " มันคืออะไร? "ซู Luo ถามซอกแซก. " ใช้เงินมือเติบ Foolish. "Xiaoyuan ปกคลุมปากของเขาในขณะที่เขาอมยิ้มตอบ. " ใช้เงินมือเติบโง่? "ซู Luo มีที่ยากต่อการยอมรับการแสดงออก:" แล้ว คุณบอกฉัน. ฉันจะอยู่ในประเภทที่สองหรือชนิดที่สาม? "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ลุงเชน ผมพาลูกค้าไปให้ " ซู xiaoyuan ด้วยความโค้งด้วยมือที่จัดขึ้นในด้านหน้าของเขา เขามีความแตกต่างการแสดงออก ดวงตาของเขาได้ชัดเจนและบริสุทธิ์เก่าของเฉินตาคมเหมือนปลายมีดเปิดต่อ ซู ลู เพียงวิธีที่ตรงไปตรงมา จ้องซูหลอ .ซู หลัว แทบจะเอาไปนอนกลับจ้องมอง เธอกลับถูกตรงและสายตาของเธอเย็นชาปราศจากระลอกเดียว กริยาท่าทางของเธอไม่แม้แต่จะกลับลงมาทั้งคู่จ้องกันแบบตัวต่อตัวมาเป็นเวลานาน ทั้งด้าน ยินดีที่จะหลีกทางให้ในที่สุด มันก็เก่า เฉิน ที่แพ้ เริ่มแข่งขันครั้งแรกเท่านั้น เก่า เฉินไม่พยักหน้าหรือส่ายหน้า เขาหันไปรอบ ๆและเอามือไว้ข้างหลังของเขา เข้าไป เขาเบา ๆ ออกมาเพียงสามคำ " เปิดประตู "นี้ เธอได้ผ่านการสอบ ซู หลัว กับการแสดงออกที่ค่อนข้างอึ้ง มองซู xiaoyuan .จนถึงตอนนี้ ซู xiaoyuan ได้รับการถือครองลมหายใจของเขา และเขาก็สามารถที่จะให้มันออกมา เขาตบท้องหายใจ แต่รอยยิ้มของเขาสดใส : " ไปกันเถอะ คุณลุงเฉิน ตกลงให้เราเข้าไปด้วย "" ที่นี่จะขับรถลูกค้าไป " ซู หลัวว่าเป็นอะไรที่หยั่งไม่ถึงเลยxiaoyuan ภูมิใจเลี้ยงดูหัวเล็ก ๆน้อย ๆของเขาและกล่าวว่า ซู หลัว : " แน่นอน ลุงเฉิน อารมณ์จะผิดปกติ ปกติแล้วเขาไม่ชอบที่จะเห็นคนแปลกหน้า นั่นเป็นเหตุผลที่เขาไม่ได้รักถูกรบกวนโดยคนแปลกหน้า คนที่สามารถมาที่นี่ ปกติเป็นคนที่ทำธุรกิจกับเขาไม่กี่ครั้งและความร่วมมือเป็นสิ่งรื่นรมย์ คนชอบคุณครับ คนที่มาครั้งแรก และยินดีที่จะไปภายในน้อยมากน้อยมาก "" ไม่ใช่เพราะผมเชื่อในโชคชะตาของคุณหรือไม่ " ซู หลัวอมยิ้มตอบ" ไม่ใช่ ฉันก็พาลูกค้ามาไม่กี่ครั้ง แต่ไม่มีการยกเว้น พวกเขาทั้งหมดถูกขับเคลื่อนไปโดยลุงเฉิน " การแสดงออกของ xiaoyuan ร้ายแรงในขณะที่เขายังคง " มีสามประเภทของบุคคลที่สามารถระบุลานนี้ ประเภทหนึ่งเป็นนักธุรกิจที่สวยงาม สื่อกับเขาได้ อีกประเภทก็คือคนลุงเฉินบอกว่า นำพวกเขาเข้าด้วยกัน โดยโชคชะตา และประเภทสุดท้ายคือ . . . . . . . "" มีอะไรเหรอ ? " ซู หลัว ซอกแซกถาม" โง่ฟุ่มเฟือย " xiaoyuan ปกคลุมปากของเขาขณะที่เขาอมยิ้มตอบ" โง่ฟุ่มเฟือย ? " ซูลู ก็ยากที่จะยอมรับการแสดงออก : " งั้นคุณบอกผมมา ฉันเป็นของประเภทที่สองและประเภทที่สาม "