That's wonderful, Daisy cried. Let'

That's wonderful, Daisy cried. Let's go to back, Tom. Tomorrow!
I am staying here, in the East, Tom said firmly. I will never live anywhere else.
At that moment, drinks were brought in.
Miss Baker did not take one.
No, thank, she said. I am in training.
Tom looked at her in surprise.
You are ? He took his drink and drank it quickly.
I don't know how you get anything done.
I looked at Miss Baker and wondered what she did.
She was slim, with grey eyes and a pale, unhappy face.
I was sure I had seen her before.
You live in East Egg, Miss Baker said to me.
I know somebody there. Gatsby. You mush know Gatsby.
Gatsby? Daisy asked quickly. What Gatsby?
Before I could answer, we were told that dinner was ready.
Tom Buchanan led me from the room.
We were dining outside, on the porch.
Four candles were burning on the table.
Why candles? said Daisy , putting them out.
It's not dark enough for candles.
Miss Baker sat down at the table and yawned.
We ought to do some thing, she said in a tired voice.
All right, said Daisy.
What shall we do ?
What do people do,Nick? she asked me.
When dinner was nearly over, the phone rang in the house.
The butler came out and said something quietly to Tom.
Tom stood up without saying anything and went inside.
Daisy smiled at me across the table.
Then she suddenly stood up and walked quickly into the house.
Miss Baker leant forward in her chair.
Mr. Gatsby is my neighbour, I began.
Don' talk. I want to see what happens, Miss Baker said.
Is something happening? I asked.
Don't you know?
Tom's got a woman in New York.
I thought everyone knew.
But she shouldn't phone him at home, should she?
At that moment, Daisy and Tom came back together.
So sorry we had to leave you, Daisy said.
The candles were lit again.
We sat for a while in silence, finishing our wine.
Then Tom and Miss Baker walked back in to the house.
Daisy put her elbows on the table and rested her head in her hands.
We don't know each other very well
You did not come to my wedding.
I was not back from the War.
That's sure. Well
I have had a very bad time.
I do not really care about anything any more.
Shall I tell you what I said when my daughter was born?
Well, when I knew I had a girl.
Then I was glad.
I hope she will be a fool.
That's the best thing for a girl to be a beautiful little fool.
I think life's terrible
I have been everywhere and done everything.
And I hate it all.
When Daisy was speaking, I believed her.
I felt sorry for her, too.
Then I saw an unpleasant little smile on her lovely face and I knew she had not been telling the truth.
Inside the house, Tom and Miss Baker were sitting on the long couch.
She was reading aloud from a magazine and the light shone on her golden hair.
As Daisy and I come in, Miss Baker threw down the magazine and stood up.
It is ten o'clock, she said.
Time for me to be in bed.
Jordan's playing in the big golf match tomorrow, Daisy explained.
Oh, you are Jordan Baker.
I had seen her picture in the newspapers.
I had heard a story about her, too
How she had behaved badly in a golf match.
Good night, Mr Carraway, Jordan said softly .
I will see you again sometime.
Of course you will, said Daisy.
I think I will arrange your marriage.
I will always invite you together and
Goodnight, Miss Baker called from the stairs.
I have not heard a word.
She is a nice girl, said Tom after a moment,
But she should not travel round the country alone.
But, Nick's going to look after her now, are not you.
Jordan from my home town .
What did we talk about, Nick?
I can not remember.
Don' believe everything she tell you, Nick, Tom said

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่ยอดเยี่ยม, เดซี่ร้องไห้ เราจะกลับมาทอม วันพรุ่งนี้
ฉันอยู่ที่นี่ในภาคตะวันออก, ทอมมั่นกล่าวว่า ฉันไม่เคยจะอยู่ที่ใด.
ในขณะนั้นเครื่องดื่มถูกนำตัวเข้ามา
พลาดขนมปังไม่ได้ใช้เวลาหนึ่ง.
ไม่ขอขอบคุณที่เธอบอกว่า ผมในการฝึกอบรม.
ทอมมองไปที่เธอด้วยความประหลาดใจ.
are you? เขาจึงกลายเป็นเครื่องดื่มของเขาและดื่มมันได้อย่างรวดเร็ว.
ฉันไม่ทราบวิธีการที่คุณทำอะไรได้.
ผมมองที่พลาดขนมปังและสงสัยสิ่งที่เธอทำ
เธอเป็นบางด้วยดวงตาสีเทาและสีซีดใบหน้าไม่มีความสุข.
ผมแน่ใจว่าฉันเคยเห็นเธอมาก่อน.
คุณอาศัยอยู่ในทิศตะวันออกไข่พลาดขนมปังพูดกับผม.
ฉันรู้มีใครบางคน Gatsby คุณข้าวต้มรู้ Gatsby.
Gatsby เดซี่ถามอย่างรวดเร็ว สิ่ง Gatsby
ก่อนที่ผมจะสามารถตอบเราได้บอกว่าอาหารมื้อเย็นก็พร้อม.
ทอมบูคานันทำให้ฉันออกจากห้อง.
เรากำลังรับประทานอาหารข้างนอกบนระเบียง.
สี่เทียนถูกเผาไหม้บนโต๊ะ.
เทียนทำไม? กล่าวว่าเดซี่วางพวกเขาออก.
มันไม่เข้มพอสำหรับเทียน.
พลาดขนมปังนั่งลงที่โต๊ะและอ้าปากหาว.
เราควรจะทำบางสิ่งที่เธอพูดด้วยเสียงเหนื่อย.
สิทธิทั้งหมดเดซี่กล่าวว่า
สิ่งที่เราจะทำอย่างไรดี
ทำในสิ่งที่คนทำนิค? เธอถามฉัน.
เมื่อเย็นเกือบจะเป็นมากกว่าโทรศัพท์ดังในบ้าน.
บัตเลอร์ออกมาและพูดอะไรบางอย่างเงียบ ๆ เพื่อทอม.
ทอมลุกขึ้นยืนโดยไม่ต้องพูดอะไรและเข้าไปข้างใน.
เดซี่ยิ้มให้ฉันบนโต๊ะ.
แล้วทันใดนั้นเธอก็ลุกขึ้นยืนและเดินเข้าไปในบ้านอย่างรวดเร็ว.
พลาดขนมปังชะโงกไปข้างหน้าใน เก้าอี้ของเธอ.
นาย Gatsby เป็นเพื่อนบ้านของฉันฉันเริ่ม.
พูดคุยสวม ' ฉันต้องการที่จะเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นพลาดขนมปังกล่าว.
มีบางสิ่งบางอย่างเกิดขึ้นบ้าง? ฉันถาม.
ไม่คุณรู้หรือ
ทอมก็มีผู้หญิงคนหนึ่งในนิวยอร์ก.
ฉันคิดว่าทุกคนรู้.
แต่เธอไม่ควรโทรศัพท์เขาที่บ้านเธอควรจะ?
ในขณะนั้นเดซี่และทอมก็กลับมาอยู่ด้วยกัน.
ขอโทษเราต้องปล่อยให้คุณเดซี่ กล่าวว่า.
เทียนที่ถูกจุดขึ้นอีกครั้ง.
เรานั่งในขณะที่อยู่ในความเงียบจบไวน์ของเรา.
แล้วทอมและนางสาวขนมปังเดินกลับเข้ามาในบ้าน.
เดซี่วางข้อศอกของเธอบนโต๊ะและวางศีรษะของเธออยู่ในมือของเธอ
.เราไม่ได้รู้จักกันเป็นอย่างดี
คุณไม่ได้มางานแต่งงานของฉัน.
ฉันไม่กลับมาจากสงคราม.
ที่แน่ใจว่า กัน
ฉันได้มีช่วงเวลาที่เลวร้ายมาก.
ฉันไม่จริงๆดูแลเกี่ยวกับสิ่งใด ๆ .
ฉันจะบอกคุณสิ่งที่ฉันกล่าวว่าเมื่อลูกสาวของฉันเกิด
ดีเมื่อผมรู้ว่าผมมีผู้หญิงคนหนึ่ง.
แล้วฉันเป็น ดีใจ.
ฉันหวังว่าเธอจะเป็นคนโง่.
ว่าสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับผู้หญิงที่จะเป็นคนโง่เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่สวยงาม.
ผมคิดว่าชีวิตแย่มาก
ฉันได้รับทุกที่และทำทุกอย่าง.
และฉันเกลียดมันทั้งหมด.
เมื่อเดซี่ถูกพูดฉันเชื่อว่าเธอ.
ผมรู้สึกเสียใจสำหรับเธอมากเกินไป.
แล้วฉันเห็นรอยยิ้มเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ไม่พึงประสงค์ของเธอที่น่ารัก ใบหน้าและฉันรู้ว่าเธอไม่ได้รับการบอกความจริง.
ภายในบ้านทอมและนางสาวขนมปังกำลังนั่งอยู่บนโซฟายาว.
เธอได้รับการอ่านออกเสียงจากนิตยสารและไฟส่องบนผมสีทองของเธอ.
เป็นเดซี่และฉันมาในมิสขนมปังโยนลงนิตยสารและลุกขึ้นยืน.
มันเป็น 10:00 เธอกล่าว. เวลา
สำหรับผมที่จะ จะอยู่ในเตียง.
จอร์แดนเล่นในการแข่งขันกอล์ฟที่ยิ่งใหญ่ในวันพรุ่งนี้เดซี่อธิบาย.
โอ้คุณเป็นจอร์แดนเบเกอร์.
ฉันได้เห็นภาพของเธอในหนังสือพิมพ์.
ผมเคยได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับตัวเธอมากเกินไป
วิธีการที่เธอมีความประพฤติไม่ดีในการแข่งขันกอล์ฟ.
คืนที่ดี, นาย carraway, จอร์แดนกล่าวว่าเบา ๆ .
ผมจะเห็นท่านอีกครั้ง.
ของหลักสูตรที่คุณจะเดซี่กล่าว.
ฉันคิดว่าฉันจะจัดให้มีการแต่งงานของคุณ.
ฉันจะ เสมอขอเชิญคุณร่วมกันและราตรีสวัสดิ์
มิสขนมปังเรียกจากบันได.
ผมยังไม่เคยได้ยินคำว่า.
เธอเป็นผู้หญิงที่ดีกล่าวว่าหลังจากที่ทอมสักครู่
แต่เธอก็ไม่ควรเดินทางรอบประเทศเพียงอย่างเดียว.
แต่นิคจะไปดูหลังจากที่เธอตอนนี้จะไม่ได้รับคุณ.
จอร์แดนจากเมืองบ้านของฉัน.
สิ่งที่เราพูดคุยเกี่ยวกับนิค
ผมจำไม่ได้.
สวม 'เชื่อว่าทุกอย่างที่เธอบอกคุณนิค, ทอมกล่าวว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่เป็นที่ยอดเยี่ยม เดซี่ร้อง ลองไปกลับ ทอม พรุ่งนี้!
ฉันมาอยู่ที่นี่ ในภาคตะวันออก ทอมกล่าวอย่างมั่นคง ฉันจะไม่เคยอยู่ที่ใดก็ได้อื่น.
ในขณะนั้น เครื่องดื่มถูกนำมา
นางสาวกัรได้ใช้เวลาหนึ่ง.
ไม่ ขอบคุณ เธอบอกว่า ฉันในฝึกอบรม
ทอมดูที่เธอประหลาดใจ
คุณ เขาเอาเครื่องดื่มของเขา และดื่มอย่างรวดเร็ว.
ไม่ทราบว่าคุณได้รับสิ่งที่ทำ
นางสาวกัรมอง และสงสัยว่า สิ่งที่เธอไม่
เธอสลิม ตาสีเทาและตัวซีด คนหน้า
ผมแน่ใจว่า ได้เห็นเธอก่อน
คุณอาศัยอยู่ในตะวันออกไข่ นางสาวเบเกอร์กล่าวว่า me.
รู้ว่าผู้ชายมีการ Gatsby คุณ mush รู้ Gatsby.
Gatsby เดซี่ถามอย่างรวดเร็ว Gatsby อะไร?
ก่อนฉันสามารถตอบ เรามีบอกว่า อาหารเย็นได้พร้อม
Tom buchanan ทำยอดนำผมจากห้อง
เราได้รับประทานอาหารภายนอก บนระเบียง
สี่เทียนถูกเขียนบนตาราง
ทำไม candles กล่าวว่า เดซี่ วางพวกเขาออก
ไม่เข้มพอสำหรับเทียน
นางสาวกัรเสาร์ลงในตาราง และปากกว้าง.
เราควรจะทำบางสิ่ง กล่าวในการเบื่อเสียง
กล่าวว่า เดซี่
จะเราทำอะไร?
อะไรประชาชน Nick เธอถาม me.
เมื่อเย็นเกือบกว่า โทรศัพท์รังในบ้าน
คนที่ออกมา และพูดอะไรบางอย่างเงียบ ๆ กับทอม
ทอมยืนขึ้นโดยไม่พูดอะไร และภายในได้
เดซี่ยิ้มที่ฉันข้ามตาราง
แล้วเธอก็ลุกขึ้นยืน และเดินเข้าไปในบ้านอย่างรวดเร็ว
กัรนางสาว leant ไปในเก้าอี้ของเธอ
Gatsby นายเป็นเพื่อนบ้านของฉัน ดิฉัน
ดอน ' พูด อยากจะดูสิ่งที่เกิดขึ้น นางสาวเบเกอร์กล่าวว่า
สิ่งที่เกิดขึ้นหรือไม่ ถาม
ดอนทีคุณรู้?
ทอมก็ผู้หญิงในนิวยอร์ก
คิดว่า ทุกคนรู้
แต่เธอไม่ควรโทรศัพท์เขาบ้าน ควรเธอ?
ขณะนั้น เดซี่และทอมกลับมากัน
เสียใจดังนั้นเรามีคุณ เดซี่กล่าว
แสงเทียนได้อีก
เรานั่งในขณะในความเงียบ จบไวน์ของเรา
นางสาวกัรและต้มแล้วเดินกลับไปบ้าน
เดซี่ใส่เธอแต่งตัว และคัดสรรหัวของเธอในมือของเธอ
เราไม่รู้จักกันดี
คุณไม่ได้เกิดการแต่งงานของฉัน.
ไม่มีหลังจาก War.
เป็นแน่ ดี
ฉันมีความเลวร้ายมากเวลา
ฉันไม่จริง ๆ ดูแลอะไรเพิ่มเติมใด ๆ
จะฉันบอกคุณสิ่งที่ผมพูดเมื่อเกิดลูกสาวของฉัน?
ดี เมื่อฉันรู้ว่า ฉันได้เป็นสาว
แล้วผมดีใจ.
หวังว่าเธอจะได้เป็นคนโง่
ซึ่งเป็นสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับผู้หญิงจะ สวยน้อยคนโง่
คิดว่า ชีวิตของน่ากลัว
ฉันได้ทุกที่ และทำทุกอย่าง
และฉันเกลียดมันทั้งหมด
เดซี่เมื่อถูกพูด ฉันเชื่อว่า her.
ฉันรู้สึกเสียใจสำหรับเธอ เกินไป.
แล้วเห็นรอยยิ้มน้อยใจบนใบหน้าของเธอดี และฉันรู้ว่า เธอก็ไม่ได้บอกความจริง
ภายในบ้าน ทอมและนางสาวกัรนั่งบนโซฟายาว
เธอกำลังอ่านออกเสียงจากแม็กกาซีน และแสง shone บนเธอทองผม
เป็นเดซี่และมา นางสาวกัรโยนลงวารสาร และยืน up.
สิบโมงเป็น
เวลาฉันอยู่ในเตียง
จอร์แดนของเล่นในการแข่งขันกอล์ฟใหญ่พรุ่งนี้ เดซี่อธิบาย
โอ้ คุณได้จอร์แดนเบเกอร์
ฉันได้เห็นภาพของเธอในหนังสือพิมพ์
ฉันก็ได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับเธอเกินไป
ประพฤติว่าเธอมีตัวเลวในตัวกอล์ฟตรง
ดี หลับ นาย Carraway จอร์แดนพูดเบา ๆ .
จะเห็นคุณอีกบางครั้ง
แน่นอนคุณจะ กล่าวเดซี่
ฉันคิดว่า ฉันจะจัดงานแต่งงานของคุณ
เชิญผมจะชวนคุณร่วมกัน และ
Goodnight นางสาวกัรเรียกจากบันได
ฉันไม่เคยได้ยินคำ
เธอเป็นผู้หญิงสวย ทอมกล่าวว่า หลังจากครู่,
แต่เธอไม่ควรเดินทางรอบประเทศเดียวกัน
แต่ เลียไปดูหลังจากเธอตอนนี้ ไม่ใช่คุณได้
จอร์แดนจากเมืองบ้านของฉัน.
อะไรไม่ได้เราพูดถึง นิค?
ฉันสามารถจำไม่ได้
ดอน ' เชื่อทุกอย่างที่เธอบอกคุณ Nick ทอมกล่าวว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่น่ามหัศจรรย์ใจแบบต่อโยงกันไปเรื่อยๆร้อง ปล่อยให้ไปกลับไปทอม ในวันพรุ่งนี้!
ผมเข้าพักอยู่ที่นี่ในด้านตะวันออกที่ทอมบอกให้แน่น ฉันจะไม่มีชีวิตอยู่ที่ไหนไม่ได้อีกแล้ว.
อยู่ในขณะนี้ว่าเครื่องดื่มได้นำใน.
พลาด Baker ไม่ดำเนินการอย่างใดอย่างหนึ่ง.
ไม่ขอขอบคุณเธอบอกว่า ผมอยู่ในการฝึกอบรม.
ทอมหันไปมองเธอในความประหลาดใจ.
คุณ เขาดื่มของเขาและดื่มน้ำอย่างรวดเร็ว.
ผมไม่รู้ว่าคุณจะได้รับอะไร.
ผมมองไปที่มิส Baker และสงสัยว่าสิ่งที่เธอทำ
เธอก็ดูเพรียวบางพร้อมตาสีเทาและหันหน้าเข้าหาความสุขสีอ่อน.
ผมแน่ใจว่าผมเคยเห็นเธอมาก่อน.
คุณอยู่ใน East ไข่พลาด Baker กล่าวว่า"ฉัน.
ผมรู้ว่ามีใครบางคน The Great Gatsby . คุณข้าวเปียกทราบว่า The Great Gatsby .
The Great Gatsby ถามแบบต่อโยงกันไปเรื่อยๆได้อย่างรวดเร็ว The Great Gatsby คืออะไร?
ก่อนที่ผมจะตอบเราก็บอกว่าเป็นอาหารมื้อค่ำพร้อม.
ทอม Daisy Buchanan นำมาจากห้องที่.
เราเป็นการรับประทานอาหารด้านนอกที่ระเบียง.
สี่เทียนก็การเบิร์นลงในตาราง.
ทำไมเทียนหรือไม่? พูดแบบต่อโยงกันไปเรื่อยๆด้วยการใส่ออกมา.
ไม่ใช่สีเข้มไม่เพียงพอสำหรับเทียน.
พลาด Baker นั่งอยู่ที่โต๊ะและหาวหวอด.
เราควรจะทำในสิ่งที่เธอพูดด้วยเสียงที่เหนื่อย.
ทั้งหมดด้านขวากล่าวแบบต่อโยงกันไปเรื่อยๆ
เราจะทำอะไรบ้าง?
ไม่นิค เธอบอกผมว่า.
เมื่ออาหารมื้อค่ำเกือบจะผ่านทางโทรศัพท์ที่ดังก้องอยู่ในบ้าน.
พนักงานรับใช้ที่ออกมาและพูดอะไรบางอย่างแบบเงียบๆกับทอม.
ทอมยืนอยู่ได้โดยไม่ต้องพูดอะไรและเข้าไป ภายใน .
แบบต่อโยงกันไปเรื่อยๆยิ้มที่ฉันบนโต๊ะ.
จากนั้นเธอก็ลุกขึ้นยืนแล้วเดินไปได้อย่างรวดเร็วในบ้าน
พลาด Baker เอนตัวไปข้างหน้าในเก้าอี้.
นาย The Great Gatsby เป็นเพื่อนบ้านของฉันฉันก็เริ่ม.
ดอน'คุย ฉันต้องการดูสิ่งที่เกิดขึ้นไม่พลาด Baker กล่าวว่า.
คือบางสิ่งบางอย่างเกิดขึ้น ผมถาม.
ไม่คุณรู้ได้อย่างไร?
ทอมกลับเป็นผู้หญิงใน New York .
ผมคิดว่าทุกคนรู้ดี.
แต่เธอไม่ควรโทรศัพท์เขาที่บ้าน,เธอหรือไม่?
ที่ว่าช่วงเวลา,แบบต่อโยงกันไปเรื่อยๆและทอมกลับมาร่วมกัน.
ดังนั้นจึงขอ อภัย เราไม่ปล่อยให้คุณ,แบบต่อโยงกันไปเรื่อยๆ".
เทียนก็มีแสงสว่างเหมาะสมอีกครั้ง.
เรานั่งอยู่ในขณะที่อยู่ในความเงียบการตกแต่งของเราไวน์.
จากนั้นทอมและมิส Baker เดินกลับเข้ามาที่บ้าน.
แบบต่อโยงกันไปเรื่อยๆเธอข้อศอกบนโต๊ะและวางอยู่หัวของเธอในมือเธอ.
เราไม่รู้ว่ากันเป็นอย่างมากรวมถึง
ซึ่งจะช่วยคุณไม่ได้เข้ามาในงานแต่งงานของผม.
ผมไม่กลับมาจากสงคราม.
ที่แน่ใจว่า
ซึ่งจะช่วยเป็นอย่างดีผมจะได้มีเวลาไม่ดีเป็นอย่างมาก.
ผมไม่สนใจเรื่องใดๆมากกว่าจริงๆ.
ผมจะบอกให้คุณสิ่งที่ผมได้พูดเมื่อลูกสาวของผมก็คือเกิดมาหรือไม่?
ได้ดีเมื่อผมรู้ว่าผมมีหญิงสาวคนหนึ่ง.
นั้นผมก็ยินดี.
ผมหวังว่าเธอจะเป็นคนโง่ที่.
ที่เป็นสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับผู้หญิงที่จะโง่ขนาดเล็กที่สวยงาม.
ผมคิดว่าชีวิตเลวร้าย
ฉันได้รับการในทุกๆที่และทำทุกสิ่งทุกอย่าง.
และฉันเกลียดมันทั้งหมด.
เมื่อแบบต่อโยงกันไปเรื่อยๆก็พูดผมเชื่อว่าเธอ.
ผมรู้สึกเสียใจมากเกินไปสำหรับเธอแล้ว.
จากนั้นฉันก็เห็นยิ้มน้อยมากไม่พึงประสงค์บนใบหน้าที่สวยงามของเธอและฉันรู้ว่าเธอไม่ได้รับการบอกความจริงที่.
ในบ้านที่ทอมมิ Baker และนั่งอยู่บนโซฟายาว.
เธอเป็นการอ่านออกเสียงดังจากนิตยสารและไฟส่องแสงสีทองของเธอผม.
เป็นแบบต่อโยงกันไปเรื่อยๆและผมมาใน,มิส Baker ลงนิตยสารและยืนขึ้น.
เป็นสิบโมง,เธอกล่าว.
ถึงเวลาที่ผมจะอยู่ในเตียงนอนขนาดคิงส์ไซด์หนึ่งเตียง. N จอร์แดนของการเล่นในสนามกอล์ฟขนาดใหญ่ที่ตรงกับวันพรุ่งนี้,แบบต่อโยงกันไปเรื่อยๆอธิบาย.
โอ้,คุณมีจอร์แดน Baker .
ผมเคยเห็นเธอมา ภาพ ในหนังสือพิมพ์.
ผมเคยได้ยินมาที่เรื่องของเธอด้วย
ได้ว่าเธอมีความประพฤติดีไม่พอใจในสนามกอล์ฟตรงกับ.
ยามค่ำคืนที่ดี,นาย carraway ,จอร์แดนบอก..
ผมจะดูคุณอีกครั้งแต่ก่อน.
ของหลักสูตรที่คุณจะพูดว่า"แบบต่อโยงกันไปเรื่อยๆ.
ผมคิดว่าผมจะจัดเตรียมการแต่งงาน.
ผมจะขอเชิญให้คุณเข้าด้วยกันและ
ราตรีสวัสดิ์,มิส Baker เรียกว่าจากที่บันได.
ผมไม่เคยได้ยินคำว่า.
เธอเป็นเด็กสาวที่สวยงาม,ทอมว่าหลังจากที่ช่วงเวลา,
แต่เธอจะไม่ได้เดินทางไปที่ประเทศคนเดียว.
แต่,นิคของจะดูหลังจากเธอแล้วไม่ได้เป็นคุณ. N จอร์แดนจากบ้านเมือง..
อะไรแต่เราพูดถึง,นิค?
ฉันไม่สามารถจำได้.
ดอน'เชื่อว่าทุกสิ่งที่เธอบอกว่าคุณ,นิค,ทอมบอก