Concepts and Definitions Despite th

Concepts and Definitions
Despite the fact that the literature is relatively recent, it demonstrates
three clear phases of development beginning with the dominance of
information technologies and developing into the recognition of a
knowledge economy. The relative immaturity of the field is also re-
flected in the ongoing debate as to definitions of knowledge manage-
ment, as shown below.

History. The development of the literature can be categorized into
three phases (Sveiby 2001). The first phase was based on the role of
information technologies in enhancing productivity by managing the
rapid growth and availability of information. This was a product of
computing developments from the mid-60s onwards and led commen-
tators such as Drucker (1988) to develop the concepts of knowledge
work and worker. The second phase in the mid- to late-80s saw a shift
to a knowledge-based society that was beginning to be driven by markets
rather than production. This was also reflected in the literature with
Jafari’s (1990) call for a knowledge-based platform for tourism litera-
ture. This phase was customer-focused with knowledge leveraged to in-
crease awareness of markets and enhance service quality. Much of this
thinking was led by Senge’s (1990) publication on learning organiza-
tions, called ‘‘the fifth discipline’’ and strongly influenced by develop-
ments in Japan (Nonaka 1991; Nonaka and Takeuci 1995). It was in this
second phase that leading organizations were able to boost competitive-
ness by using knowledge management initiatives to release previously
untapped pools of know-how and practices. In tourism, these organiza-
tions included Singapore Airlines and British Airways (Ahmed, Lim and
Loh 2002). The third phase began in the mid- to late-1990s, continued
into the 21st century, and has the most to offer the tourism industry. In
this phase, knowledge became a resource as the information age
evolved into the knowledge economy directly based upon the produc-
tion, distribution, and use of information (Jones 2001; OECD 2001).
This economy is characterized by structural change as the new products
and innovations are brought about by technology development. This
has led to the employment of highly skilled labor as a means of compet-
itive advantage; an important issue for tourism where many of the
human resource practices mitigate against employment and retention
of highly skilled employees (Becherel and Cooper 2002). It is in this
phase that policy initiatives have begun to focus on the removal of bar-
riers to transfer and adoption, targeting enterprises by sector or size
(Archibugi et al 1999). According to the OECD, ‘‘policies which engage
human capital, innovation, and entrepreneurship in the growth process
alongside polices to mobilize labor and increase investment, are likely
to bear the most fruit over the long term’’ (2001:8). This is an impor-
tant new policy context for tourism if it is to be ‘‘a professional and
respected stakeholder in economic life’’ (Hjalager 2002:473).
The next phase of knowledge management will face a number of
challenges and developments as identified by King, Marks and McCoy’s
(2002) Delphi survey of its practitioners. They note that the future of
the field will be influenced by the ability to articulate and demonstrate
its strategic benefits, gain senior management support, evaluate and
identify organizations’ core knowledge, capture the tacit, and demon-
strate the long-term stability of knowledge requirements and security.
The above three phases were driven by a number of key influences.
Phase one was the realization of the importance of leveraging the intel-
lectual assets of an organization to enhance competitiveness. As tech-
nology has speeded up business processes, so tourism organizations
have to be in a position to respond quickly to the changing demands
of customers and suppliers, and to new opportunities and environmen-
tal needs (Coakes, Willis and Clarke 2002). As a result, learning curves
have shortened, product development cycles have accelerated, and
innovation has increased across all areas of tourism. Second, there is
no doubt that technology has been a key driver, initially through the
processing capability of computers and rapid transmission ability of
networks (Buhalis 2003). The Internet in particular has accelerated
the capabilities of knowledge management and reduced the price of
transfer (Applehans, Globe and Laugero 1999). Because all organiza-
tions have access to technology, it acts as a capability leveler with the
differentiating factor in competitiveness being knowledge and how
it is managed (Awad and Ghaziri 2004). Third, organizations have
re-engineered their structures to facilitate the development and shar-
ing of knowledge across an entity; this demands that it is well net-
worked and has an atmosphere of trust. This also has led learning
organizations to decentralize their decisionmaking structures (Appleh-
ans et al 1999) and create cross-functional teams. In the past, downsiz-
ing and re-engineering efforts have meant that much organizational
knowledge has been lost. Realization of this has prompted strategies
to reduce attrition. Organizations have also looked beyond their own
structures as globalization created opportunities for sharing, partner-
ships, and alliances with others in terms of knowledge-intensive prod-
ucts and transfer (Applehans 1999; Cooper and Wahab 2001).

Definitions. Although definitions of knowledge management are still
developing, Dosi, Nelson and Winter (2002) note that there is growing
agreement on its meaning. As would be expected, definitions reflect
the interest of their authors with a clear distinction between practitio-
ners and academics. The latter approach knowledge management as a
complex amalgam of disciplines and subjects, including information
technology, human resources, business management, organizational
behavior, and psychology. Denning (2000) describes it as comprising
multiple dimensions including strategy, communities of practice, help
desks, capture, storage, and dissemination of knowledge, taxonomies,
quality assurance, authentication procedures, budget incentives, and
knowledge measures (p.114).
In contrast, practitioners use knowledge management to leverage
within an organization in order to better achieve its objectives; and
so they define it as the art of creating value from intangible assets
(Liebowitz 1999; Nonaka 1991; Sveiby 2001). Practitioners create value
through a ‘‘process of capturing and making use of a firm’s collective
expertise anywhere in the business’’ (Awad and Ghaziri 2004:3). This is
done through ‘‘the coming together of organizational processes, infor-
mation processing technologies, organizational strategies, and culture
for the enhanced management and leverage of human knowledge and
learning for the benefit of the company’’ (Ahmed et al 2002:12).
The two approaches of the academic and the practitioner can be com-
bined to deliver the straightforward and clear definition of Davidson and
Voss to which the additional tourism emphasis can be added: ‘‘know-
ledge management is about applying the knowledge assets available to
[a tourism] organization to create competitive advantage’’ (2002:32).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนวคิดและคำนิยาม ทั้ง ๆ ที่วรรณกรรมค่อนข้าง ล่าสุด มันแสดงให้เห็นถึง 3 ล้างระยะของจุดเริ่มต้นของการพัฒนากับการครอบงำของ ข้อมูลเทคโนโลยีและการพัฒนาในการรับรู้ของการ รู้เศรษฐกิจ ร้านญาติของฟิลด์ก็ re-flected ในการอภิปรายอย่างต่อเนื่องเป็นคำนิยามของความรู้จัดการ-ติดขัด ดังต่อไปนี้ ประวัติศาสตร์ วรรณคดีการพัฒนาแบ่งออกได้ สามระยะ (Sveiby 2001) ระยะแรกเป็นไปตามบทบาทของ ข้อมูลเทคโนโลยีในการเพิ่มผลผลิตโดยการจัดการ เจริญเติบโตอย่างรวดเร็วและความพร้อมของข้อมูล นี้เป็นผลิตภัณฑ์ของ พัฒนาระบบคอมพิวเตอร์จากกลาง-60s เป็นต้นไปและ commen led-tators เช่น Drucker (1988) พัฒนาแนวคิดความรู้ ทำงานและผู้ปฏิบัติงาน ระยะที่สองในกลาง - ไปสายราวเห็นกะ ความรู้สังคมที่เริ่มถูกขับเคลื่อน โดยตลาด แทนที่ผลิต นี้มีปรากฏในวรรณคดีด้วย ของพล.ต.โทร (1990) สำหรับแพลตฟอร์มความรู้การท่องเที่ยว litera-เลี้ยว ระยะนี้ไม่เน้นลูกค้า มี leveraged การในความรู้รอยพับรับรู้ของตลาด และเพิ่มคุณภาพ มากนี้ คิดนำ โดยของ Senge (1990) เผยแพร่บนเรียน organiza-เรียกว่า ''วินัยห้านิ้ว tions และอิทธิพลอย่างยิ่งโดยพัฒนา-ments ในญี่ปุ่น (โนนากะ 1991 โนนากะและ Takeuci 1995) ในที่นี้ ระยะที่สองที่สามารถเพิ่มการแข่งขัน - องค์กรชั้นนำสบาย ๆ โดยการริเริ่มการจัดการความรู้เพื่อนำออกใช้ก่อนหน้านี้ สระว่ายน้ำที่ไม่ได้ใช้ความรู้และปฏิบัติ ท่องเที่ยว organiza เหล่านี้-tions รวมบริติชแอร์เวย์และสายการบินสิงคโปร์ (Ahmed ริม และ โละ 2002) ระยะที่ 3 เริ่มในกลาง - ไปสายปี 1990 ต่อ ในศตวรรษที่ผ่านมา และมีมากสุดเพื่อให้อุตสาหกรรมการท่องเที่ยว ใน ขั้นตอนนี้ ความรู้กลายเป็น ทรัพยากรเป็นยุคข้อมูล พัฒนาเข้าสู่เศรษฐกิจความรู้ตรงตามผลิตภัณฑ์เซรามิค-สเตรชัน แจกจ่าย และการใช้ข้อมูล (Jones 2001 OECD 2001) เศรษฐกิจนี้เป็นลักษณะตามการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างผลิตภัณฑ์ใหม่ และนวัตกรรมที่ได้มาจากการพัฒนาเทคโนโลยี นี้ ได้นำไปสู่การจ้างงานของแรงงานที่มีทักษะสูงของ compet-itive ประโยชน์ ประเด็นสำคัญในการท่องเที่ยวที่มากมายของการ ลดปฏิบัติการทรัพยากรบุคคลกับการจ้างงานและการเก็บรักษา พนักงานมีทักษะสูง (Becherel และคูเปอร์ 2002) มันอยู่ในนี้ ขั้นตอนที่ริเริ่มนโยบายได้เริ่มให้ความสำคัญกับการกำจัดของบาร์-riers การโอนและการรับบุตรบุญธรรม การกำหนดเป้าหมายขององค์กรตามภาคหรือขนาด (Archibugi et al 1999) ตาม OECD, '' นโยบายซึ่งมีส่วนร่วม ทุนมนุษย์ นวัตกรรม และผู้ประกอบการในการเจริญเติบโต alongside ด้านนโยบายการระดมแรงงาน และเพิ่มการลงทุน มีแนวโน้ม ติดลูกมากที่สุดในระยะยาว " (2001:8) โดยนำการ-tant ใหม่นโยบายบริบทสำหรับท่องเที่ยวถ้าจะ '' มืออาชีพ และ ยอมรับทรรศนะทางเศรษฐกิจชีวิต '' (Hjalager 2002:473) ขั้นตอนถัดไปของการจัดการความรู้จะเผชิญจำนวน ความท้าทายและพัฒนาระบุว่าคิง เครื่องหมาย และของแท้ สำรวจเดลฟี (2002) ของผู้นั้น พวกเขาสังเกตว่า อนาคตของ ฟิลด์นี้จะมีผลมาจากความสามารถในการบอก และแสดงให้เห็นถึง ประโยชน์เชิงกลยุทธ์ เพื่อสนับสนุนผู้บริหารระดับสูง ประเมิน และ ขององค์กรรู้หลัก จับ tacit และปีศาจ-strate เสถียรภาพระยะยาวของความต้องการความรู้และความปลอดภัย ข้างต้นระยะที่สามถูกขับเคลื่อน โดยอิทธิพลสำคัญ ระยะที่หนึ่งได้รับรู้ความสำคัญของการใช้ประโยชน์จาก intel-lectual การสินทรัพย์ขององค์กรเพื่อเพิ่มศักยภาพในการแข่งขัน เป็นเทค-nology มี speeded ค่ากระบวนการทางธุรกิจ การท่องเที่ยวเพื่อองค์กร ต้องอยู่ในตำแหน่งเพื่อตอบสนองความต้องการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว ลูกค้าและซัพพลายเออร์ และโอกาสใหม่และ environmen -ต้องทัล (Coakes วิลส์ และ 2002 คลาร์ก) เส้นโค้งการเรียนรู้เป็นผล ได้ตัดให้สั้นลง มีเร่งรอบ การพัฒนาผลิตภัณฑ์ และ นวัตกรรมมีมากขึ้นทั่วทุกพื้นที่ของการท่องเที่ยว ที่สอง มี ไม่มีเทคโนโลยีที่ได้รับโปรแกรมควบคุมคีย์ เริ่มต้นผ่านการ ความสามารถในการประมวลผลของคอมพิวเตอร์และความสามารถในการส่งผ่านข้อมูลอย่างรวดเร็วของ เครือข่าย (Buhalis 2003) อินเทอร์เน็ตโดยเฉพาะมีเร่ง ความสามารถในการจัดการความรู้ และลดราคาของ โอนย้าย (Applehans โลก และ Laugero 1999) เนื่องจากทั้งหมด organiza -tions สามารถเข้าถึงเทคโนโลยี มันทำหน้าที่เป็น leveler ความสามารถด้วยการ ปัจจัยความแตกต่างในการแข่งขันที่มีความรู้ และวิธี (บินอะวาดและ Ghaziri 2004) ได้ มีองค์กรที่สาม วิศวกรรมโครงสร้างของพวกเขาเพื่อช่วยในการพัฒนาและ shar - ใหม่กำลังความรู้ข้ามหน่วยงาน นี้ต้องเป็นดีสุทธิ-ทำงาน และมีบรรยากาศของความไว้วางใจ นอกจากนี้ยังมีผลการเรียนรู้ องค์กรการ decentralize โครงสร้างของพวกเขา decisionmaking (Appleh-ans et al 1999) และสร้างทีมข้ามหน้าที่ ในอดีต downsiz-กำลังและวิศวกรรมความพยายามอีกครั้งมีความหมาย มากว่าองค์กร ความรู้หายไป รับรู้นี้ได้รับการพร้อมท์กลยุทธ์ ลด attrition องค์กรยังมองเลยตัวเอง โครงสร้างเป็นโลกาภิวัตน์สร้างโอกาสสำหรับการแบ่งปัน คู่-เรือ และพันธมิตรกับผู้อื่นในด้านการเร่งรัดความรู้ผลิต-ucts และโอนย้าย (Applehans 1999 คูเปอร์และ Wahab 2001) ข้อกำหนดของ แม้ว่าคำนิยามของการจัดการความรู้อยู่ พัฒนา Dosi เนลสัน และหนาว (2002) หมายเหตุว่ามีการเจริญเติบโต ข้อตกลงในความหมาย เป็นต้องคาดหวัง สะท้อนนิยาม สนใจของผู้ที่เขียนมีความแตกต่างที่ชัดเจนระหว่าง practitio-ners และนักวิชาการ การจัดการความรู้วิธีหลังเป็นการ amalgam ซับซ้อนของสาขาวิชาและวิชา รวมข้อมูล เทคโนโลยี ทรัพยากรมนุษย์ บริหารธุรกิจ องค์กร ลักษณะการทำงาน และจิตวิทยา Denning (2000) อธิบายเป็นประกอบด้วย หลายมิติรวมทั้งกลยุทธ์ ชุมชนการปฏิบัติ ช่วย โต๊ะ จับภาพ เก็บข้อมูล และเผยแพร่ความรู้ ระบบ การประกันคุณภาพ ขั้นตอนการรับรองความถูกต้อง งบประมาณแรงจูง ใจ และ วัดความรู้ (p.114) ในทางตรงข้าม ผู้ใช้จัดการความรู้เพื่อใช้ประโยชน์จาก ภายในองค์กรเพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ ดี และ ดังนั้น พวกเขากำหนดเป็นศิลปะของการสร้างมูลค่าจากสินทรัพย์ไม่มีตัวตน (Liebowitz 1999 โนนากะ 1991 Sveiby 2001) ผู้สร้างมูลค่า ผ่านการ '' กระบวนการจับ และการใช้บริษัทของรวม ความเชี่ยวชาญในธุรกิจได้ทุกนิ้ว (2004:3 บินอะวาดและ Ghaziri) นี่คือ ทำผ่าน '' มาร่วมกันขององค์กรกระบวนการ infor -mation ประมวล ผลเทคโนโลยี กลยุทธ์องค์กร วัฒนธรรม สำหรับการจัดการพิเศษและยกระดับความรู้ของมนุษย์ และ เรียนรู้เพื่อประโยชน์ของบริษัท '' (Ahmed et al 2002:12) วิธีที่สองของการศึกษาและผู้ประกอบการสามารถ com-bined ให้คำนิยามที่ตรงไปตรงมา และชัดเจนของ Davidson และ Voss ที่สามารถเพิ่มเน้นท่องเที่ยวเพิ่มเติม: '' รู้-จัดการเชิงผาเป็นเกี่ยวกับการใช้สินทรัพย์ความรู้มี [การท่องเที่ยว] องค์กรสร้างเปรียบ '' (2002:32)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แนวคิดและคำนิยาม
แม้จะมีความจริงที่ว่าเป็นวรรณกรรมที่ผ่านมาค่อนข้างมันแสดงให้เห็นถึง
สามขั้นตอนที่ชัดเจนในการพัฒนาเริ่มต้นด้วยการครอบงำของ
เทคโนโลยีสารสนเทศและการพัฒนาเข้าสู่การรับรู้ของ
เศรษฐกิจฐานความรู้ ยังไม่บรรลุนิติภาวะญาติของสนามยังเป็นอีกครั้ง
flected ในการอภิปรายอย่างต่อเนื่องเป็นนิยามของความรู้จัดการ
ment ที่แสดงด้านล่าง. ประวัติความเป็นมา การพัฒนาของวรรณกรรมสามารถแบ่งออกเป็นสามขั้นตอน (Sveiby 2001) ขั้นตอนแรกก็ขึ้นอยู่กับบทบาทของเทคโนโลยีสารสนเทศในการเสริมสร้างการผลิตด้วยการจัดการการเติบโตอย่างรวดเร็วและความพร้อมของข้อมูล นี้เป็นผลิตภัณฑ์ของการพัฒนาคอมพิวเตอร์จากยุค 60s กลางเป็นต้นไปและนำไปสู่ ​​commen- tators เช่น Drucker (1988) การพัฒนาแนวความคิดของความรู้การทำงานและการปฏิบัติงาน ขั้นตอนที่สองในช่วงกลางถึงปลายยุค 80 เห็นการเปลี่ยนแปลงที่จะเป็นสังคมฐานความรู้ที่ได้รับการเริ่มต้นที่จะได้แรงหนุนจากตลาดมากกว่าการผลิต นี่คือการสะท้อนให้เห็นในวรรณกรรมที่มีJafari ของ (1990) เรียกร้องให้แพลตฟอร์มฐานความรู้สำหรับการท่องเที่ยว litera- ture ขั้นตอนนี้ได้รับการมุ่งเน้นลูกค้าที่มีความรู้ leveraged เพื่อทำาความตระหนักรอยพับของตลาดและเพิ่มคุณภาพการให้บริการ เรื่องนี้ความคิดที่นำโดย Senge ของ (1990) ตีพิมพ์ในการเรียนรู้องค์การข้อที่เรียกว่า '' วินัยห้า '' และได้รับอิทธิพลอย่างมากจากพัฒนาments ในประเทศญี่ปุ่น (Nonaka 1991; Nonaka และ Takeuci 1995) มันอยู่ในนี้ระยะที่สององค์กรชั้นนำที่มีความสามารถในการเพิ่ม competitive- ภาวะโดยใช้ความคิดริเริ่มในการจัดการความรู้ที่จะปล่อยก่อนหน้านี้ไม่ได้ใช้สระว่ายน้ำของความรู้และการปฏิบัติ ในการท่องเที่ยวองค์การเหล่านี้ทั้งนี้รวมถึงสายการบินสิงคโปร์และบริติชแอร์เวย์ (อาเหม็ดลิมและLoh 2002) ขั้นตอนที่สามเริ่มต้นขึ้นในช่วงกลางถึงปลายปี 1990 ต่อเนื่องในศตวรรษที่ 21 และมีมากที่สุดที่จะนำเสนออุตสาหกรรมการท่องเที่ยว ในขั้นตอนนี้กลายเป็นความรู้ที่เป็นทรัพยากรที่เป็นยุคข้อมูลข่าวสารการพัฒนาเป็นเศรษฐกิจฐานความรู้โดยตรงกับการผลิตการจัดจำหน่ายและการใช้ข้อมูล (โจนส์ 2001; OECD 2001). เศรษฐกิจนี้เป็นลักษณะการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างเป็นผลิตภัณฑ์ใหม่และนวัตกรรมจะนำเกี่ยวกับการพัฒนาเทคโนโลยี นี้ได้นำไปสู่การจ้างงานของแรงงานที่มีทักษะสูงเป็นวิธีการ compet- ประโยชน์ itive; เป็นเรื่องที่สำคัญสำหรับการท่องเที่ยวที่หลายการปฏิบัติทรัพยากรมนุษย์กับการจ้างงานลดและการเก็บรักษาพนักงานที่มีทักษะสูง (Becherel และคูเปอร์ 2002) มันอยู่ในนี้ว่าขั้นตอนการริเริ่มนโยบายได้เริ่มที่จะมุ่งเน้นไปที่การกำจัดของแท่งriers ในการถ่ายโอนและการยอมรับการกำหนดเป้าหมายผู้ประกอบการภาคหรือขนาด(Archibugi et al, 1999) ตามที่โออีซีดี '' นโยบายที่มีส่วนร่วมทุนมนุษย์นวัตกรรมและผู้ประกอบการในกระบวนการเจริญเติบโตควบคู่ไปกับเจ้าหน้าที่ตำรวจในการระดมแรงงานและการเพิ่มการลงทุนมีแนวโน้มที่จะแบกผลไม้มากที่สุดในระยะยาว '' (2001: 8) นี่คือคัญบริบทนโยบายใหม่สำหรับการท่องเที่ยวสําถ้ามันคือการเป็น '' มืออาชีพและผู้มีส่วนได้เสียที่เคารพนับถือในชีวิตทางเศรษฐกิจ '' (Hjalager 2002: 473). ขั้นตอนต่อไปของการจัดการความรู้ที่จะเผชิญกับจำนวนของความท้าทายและการพัฒนาเป็น ระบุคิง Marks and แท้(2002) สำรวจ Delphi ของผู้ปฏิบัติงานของ พวกเขาทราบว่าอนาคตของสนามจะได้รับอิทธิพลจากความสามารถในการเชื่อมต่อและแสดงให้เห็นถึงผลประโยชน์ทางยุทธศาสตร์ของตนได้รับการสนับสนุนผู้บริหารระดับสูง, การประเมินและระบุความรู้หลักขององค์กรจับโดยปริยายและ demon- STRATE มั่นคงในระยะยาวของความรู้ ความต้องการและการรักษาความปลอดภัย. สามขั้นตอนดังกล่าวข้างต้นได้แรงหนุนจากตัวเลขของอิทธิพลที่สำคัญ. ระยะที่หนึ่งตระหนักถึงความสำคัญของการใช้ประโยชน์ intel- lectual สินทรัพย์ขององค์กรเพื่อเพิ่มศักยภาพในการแข่งขัน ในฐานะที่เป็นทิ่nology ได้เร่งกระบวนการทางธุรกิจเพื่อให้องค์กรการท่องเที่ยวจะต้องอยู่ในฐานะที่จะตอบสนองอย่างรวดเร็วต่อความต้องการที่เปลี่ยนแปลงของลูกค้าและคู่ค้าและโอกาสใหม่ ๆ และ environmen- ความต้องการตาล (Coakes วิลลิสและคล๊าร์ค 2002) เป็นผลให้เส้นโค้งการเรียนรู้ได้สั้นลงรอบการพัฒนาผลิตภัณฑ์ที่มีการเร่งและนวัตกรรมได้เพิ่มขึ้นทั่วทุกพื้นที่ของการท่องเที่ยว ประการที่สองมีข้อสงสัยว่าเทคโนโลยีไม่ได้รับการขับเคลื่อนหลักแรกผ่านความสามารถในการประมวลผลของคอมพิวเตอร์และความสามารถในการส่งผ่านอย่างรวดเร็วของเครือข่าย (Buhalis 2003) อินเทอร์เน็ตโดยเฉพาะอย่างยิ่งมีการเร่งความสามารถในการจัดการความรู้และการลดราคาของการถ่ายโอน (Applehans, โลกและ Laugero 1999) เพราะองค์การทุกข้อมีการเข้าถึงเทคโนโลยีที่จะทำหน้าที่เป็น leveler ความสามารถที่มีปัจจัยความแตกต่างในการแข่งขันเป็นความรู้และวิธีการที่จะมีการจัดการ (Awad และ Ghaziri 2004) ประการที่สามองค์กรได้อีกวิศวกรรมโครงสร้างของพวกเขาที่จะอำนวยความสะดวกในการพัฒนาและการ shar- ไอเอ็นจีของความรู้ทั่วนิติบุคคล; ความต้องการนี้ว่ามันเป็นอย่างดีเครือข่ายทำงานและมีบรรยากาศของความไว้วางใจ นอกจากนี้ยังได้นำไปสู่การเรียนรู้องค์กรที่จะกระจายอำนาจการตัดสินใจของพวกเขาโครงสร้าง (Appleh- ans et al, 1999) และสร้างทีมข้ามสายงาน ในอดีตที่ผ่านมา downsiz- ไอเอ็นจีและความพยายามอีกวิศวกรรมได้หมายความว่าองค์กรมากความรู้ที่ได้รับการสูญหาย ก่อให้เกิดการนี้ได้รับแจ้งกลยุทธ์เพื่อลดการขัดสี องค์กรได้ดูยังเกินของตัวเองโครงสร้างเป็นโลกาภิวัตน์สร้างโอกาสในการร่วมกัน partner- เรือและพันธมิตรกับผู้อื่นในแง่ของการผลิตภัณฑ์ความรู้มากucts และการถ่ายโอน (Applehans 1999; คูเปอร์และ Wahab 2001). ความหมาย แม้ว่าคำจำกัดความของการจัดการความรู้ยังคงพัฒนา Dosi, เนลสันและฤดูหนาว (2002) ทราบว่ามีการเจริญเติบโตของข้อตกลงเกี่ยวกับความหมายของมัน ขณะที่คาดว่าจะได้รับการนิยามสะท้อนให้เห็นถึงความสนใจของผู้เขียนของพวกเขาด้วยความแตกต่างที่ชัดเจนระหว่าง practitio- ners และนักวิชาการ วิธีการหลังการจัดการความรู้เป็นมัลกัมที่ซับซ้อนของสาขาวิชาและวิชารวมทั้งข้อมูลเทคโนโลยีทรัพยากรมนุษย์, การจัดการธุรกิจขององค์กรพฤติกรรมและจิตวิทยา เดนนิ่ง (2000) อธิบายว่ามันเป็นที่ประกอบไปด้วยหลายมิติรวมถึงกลยุทธ์การชุมชนของการปฏิบัติที่ช่วยให้โต๊ะทำงาน, การจับ, การจัดเก็บและการเผยแพร่ความรู้ taxonomies, การประกันคุณภาพการขั้นตอนการตรวจสอบแรงจูงใจงบประมาณและมาตรการความรู้ (p.114). ใน ตรงกันข้ามผู้ปฏิบัติงานใช้การจัดการความรู้ในการใช้ประโยชน์ภายในองค์กรเพื่อให้ดีขึ้นให้บรรลุวัตถุประสงค์ของตน และเพื่อให้พวกเขากำหนดเป็นศิลปะของการสร้างมูลค่าจากสินทรัพย์ที่ไม่มีตัวตน(Liebowitz 1999; Nonaka 1991; Sveiby 2001) ผู้ประกอบการสร้างมูลค่าผ่าน '' กระบวนการของการจับและการใช้ประโยชน์จากกลุ่ม บริษัท ที่เชี่ยวชาญด้านใดก็ได้ในธุรกิจ '' (อและ Ghaziri 2004: 3) นี้จะกระทำผ่าน '' มาร่วมกันของกระบวนการขององค์กร, ข่าวสารเทคโนโลยีการประมวลผล mation กลยุทธ์ขององค์กรและวัฒนธรรมสำหรับการจัดการที่เพิ่มขึ้นและการใช้ประโยชน์จากความรู้ของมนุษย์และการเรียนรู้เพื่อประโยชน์ของ บริษัท '' (อาเหม็ดอัลเอต 2002: 12 .) สองวิธีของนักวิชาการและผู้ประกอบการสามารถสั่งแบบผสมที่จะส่งมอบความหมายตรงไปตรงมาและชัดเจนของเดวิดสันและโวสที่เน้นการท่องเที่ยวเพิ่มเติมสามารถเพิ่ม: '' รู้การจัดการหิ้งเป็นเรื่องเกี่ยวกับการใช้สินทรัพย์ที่มีความรู้ เพื่อ[ท่องเที่ยว] องค์กรที่จะสร้างความได้เปรียบในการแข่งขัน '' (2002: 32)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนวคิดและนิยาม
แม้จะมีข้อเท็จจริงที่ว่า วรรณกรรมเป็นค่อนข้างล่าสุด แสดงให้เห็นชัดเจนในการพัฒนา
3 ระยะเริ่มต้นด้วยการปกครองของ
เทคโนโลยีสารสนเทศและการพัฒนาในการรับรู้ของ
ความรู้เศรษฐกิจ ญาติที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะของฟิลด์ยัง re -
flected อย่างต่อเนื่องในการอภิปรายเป็นคำจำกัดความของความรู้ในการจัดการ -
ment ดังที่แสดงด้านล่าง

ประวัติศาสตร์ พัฒนาการของวรรณคดีสามารถแบ่งออกเป็นสามขั้นตอน (
sveiby 2001 ) ในระยะแรกขึ้นอยู่กับบทบาทของเทคโนโลยีสารสนเทศในการเพิ่มผลผลิต

โดยการจัดการการเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วและความพร้อมของข้อมูล นี้เป็นผลิตภัณฑ์ของ
คอมพิวเตอร์การพัฒนาจาก 60s - เป็นต้นไปและนำคอมเม้น -
tators เช่นดรักเกอร์ ( 1988 ) พัฒนาแนวคิดของการทำงานความรู้
และคนงาน . ขั้นตอนที่สองในช่วงกลางถึง late-80s เห็นกะ
สังคมฐานความรู้ที่เป็นจุดเริ่มต้นที่จะขับเคลื่อนโดยตลาด
มากกว่าการผลิต นี้ยังปรากฏในวรรณคดี
Jafari ( 1990 ) เรียกฐานความรู้แพลตฟอร์มเพื่อการท่องเที่ยว litera -
ture .