The homogeneous nature of the copyr

The homogeneous nature of the copyright system is not in line with the heterogeneous nature of the creative individuals the copyright system seeks to incentivize. For creative professionals and corporations making a substantial investment of time, resources, or risk in an innovative enterprise, with the expectation of potential profits, the existing system of economic rights (with exceptions for unprofitable and socially beneficial uses) is at least somewhat appropriate. But for the tortured artist who considers his work to be a reflection of his own personality, a strong system of moral rights may be a better fit. For the fame-obsessed YouTube phenom, a right of attribution alone would suffice. A computer programmer who wants her work to keep serving society, on the other hand, would prefer robust copyleft-style protections to prevent the proprietization of downstream derivative works. n24 A blogger writing purely for the satisfaction of expressing himself might not need any protection at all.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลักษณะเป็นเนื้อเดียวของระบบลิขสิทธิ์ไม่สอดคล้องกับธรรมชาติของระบบลิขสิทธิ์พยายามจูงใจให้บุคคลสร้างสรรค์ต่างกัน สำหรับวิชาชีพและองค์กรที่ทำการลงทุนที่สำคัญของเวลา ทรัพยากร หรือความเสี่ยงในนวัตกรรมองค์กร โดยคาดหวังผลกำไรที่มีศักยภาพ ระบบที่มีอยู่ของสิทธิทางเศรษฐกิจ (มีข้อยกเว้นสำหรับผลกำไร และเป็นประโยชน์ต่อสังคม) มีน้อยค่อนข้างเหมาะสม แต่สำหรับศิลปินทรมานผู้พิจารณางานของเขาจะ สะท้อนถึงบุคลิกของเขาเอง ระบบการป้องกันของสิทธิอาจจะพอดี ขวาของมาคนเดียวจะพอเพียงสำหรับการหลงชื่อเสียง YouTube phenom โปรแกรมเมอร์คอมพิวเตอร์ที่ต้องการงานของเธอให้บริการสังคม คง ต้องการคุ้มครองสัญญาอนุญาตแบบแข็งแกร่งเพื่อป้องกัน proprietization ทำงานดัดแปลงที่ปลายน้ำ n24 A blogger เขียนแท้สำหรับความพึงพอใจของตัวเองอาจต้องการป้องกันใด ๆ เลย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลักษณะเป็นเนื้อเดียวกันของระบบลิขสิทธิ์ไม่ได้อยู่ในแนวเดียวกันกับธรรมชาติที่แตกต่างกันของบุคคลที่มีความคิดสร้างสรรค์ระบบลิขสิทธิ์พยายามที่จะจูงใจ สำหรับงานด้านการสร้างสรรค์และ บริษัท การลงทุนที่สำคัญของเวลาทรัพยากรหรือความเสี่ยงในการเป็นองค์กรนวัตกรรมกับความคาดหวังของผลกำไรที่อาจเกิดขึ้นกับระบบที่มีอยู่ของสิทธิทางเศรษฐกิจ (มีข้อยกเว้นสำหรับการใช้งานที่ไม่ได้ประโยชน์และเป็นประโยชน์ต่อสังคม) เป็นอย่างน้อยค่อนข้างเหมาะสม แต่สำหรับศิลปินทรมานที่คิดว่าการทำงานของเขาที่จะสะท้อนให้เห็นถึงบุคลิกของตัวเองซึ่งเป็นระบบที่แข็งแกร่งของสิทธิทางศีลธรรมอาจจะเป็นแบบที่ดีขึ้น สำหรับชื่อเสียงหลง Phenom YouTube, สิทธิในการระบุแหล่งที่มาคนเดียวจะพอเพียง โปรแกรมคอมพิวเตอร์ที่ต้องการการทำงานของเธอเพื่อให้การให้บริการสังคมบนมืออื่น ๆ ที่ต้องการการคุ้มครองลิขสไตล์ที่แข็งแกร่งเพื่อป้องกันไม่ให้ proprietization งานดัดแปลงปลายน้ำ N24 บล็อคเขียนอย่างหมดจดเพื่อความพึงพอใจของการแสดงตัวเองอาจจะไม่ต้องการการป้องกันใด ๆ เลย