ConclusionsBased on the results and

Conclusions
Based on the results and discussions, the following conclusions can be drawn:
. Of the 25 human factors variables, age, overtaking, overspeeding, neglect of
brake servicing, neglect of tyre care and religious affiliation significantly
contribute to increase in road traffic accidents in the Lagos metropolis.
. Of the two-way variable combinations, 44 human factors variable combinations
significantly contribute to increase in road traffic accidents in Lagos. Among
such are drinking of alcohol before driving in combination with old age;
overspeeding with old age, etc. A total of 32 of the variable combinations
contribute positively while the remaining 12 combinations contribute negatively.
So, we also conclude that second order response surface adequately represent the
accident causation model.
. Like the previous studies by Dewar et al. (2002); Sanders and McCormick (1985);
Shinar (1978); we can conclude that human factors or their combinations are
responsible for over 95 per cent of road traffic accidents.
Finally, it can be concluded that accidents are hardly caused by a single factor variable,
but by a combination of human factors.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อสรุปจากผลและการอภิปรายข้อสรุปดังต่อไปนี้สามารถวาด:
ใน 25 ตัวแปรปัจจัยมนุษย์อายุแซง overspeeding ละเลยของ
เบรกบริการละเลยในการดูแลรักษายางและศาสนาอย่างมีนัยสำคัญ
นำไปสู่​​การเพิ่มขึ้นในการเกิดอุบัติเหตุจราจรทางถนนในเมืองลากอส.
ของสองทางรวมตัวแปร44 ปัจจัยมนุษย์ผสมตัวแปร
อย่างมีนัยสำคัญนำไปสู่​​การเพิ่มขึ้นในการเกิดอุบัติเหตุจราจรทางถนนในลากอส
ในหมู่ดังกล่าวมีการดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ก่อนที่จะผลักดันในการรวมกันกับอายุเก่า
overspeeding ด้วยวัยชรา ฯลฯ จำนวน 32 ชุดของตัวแปร
ผลบวกในขณะที่เหลืออีก 12 ชุดที่มีส่วนร่วมในทางลบ
ดังนั้น.เรายังสรุปว่าพื้นผิวการตอบสนองอย่างเพียงพอลำดับที่สองเป็นตัวแทนของการเกิดอุบัติเหตุแบบ
สาเหตุ.
เช่นการศึกษาก่อนหน้าโดย Dewar ตอัล (2002); แซนเดอและแมค (1985);
shinar (1978). เราสามารถสรุปได้ว่าปัจจัยมนุษย์หรือการรวมกันของพวกเขามีความรับผิดชอบในการ
กว่าร้อยละ 95 ของการเกิดอุบัติเหตุจราจรทางถนน
ที่สุดจึงสามารถสรุปได้ว่าการเกิดอุบัติเหตุแทบจะไม่เกิดจากตัวแปรปัจจัยเดียว
แต่จากการรวมกันของปัจจัยมนุษย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทสรุป
ตามผลและสนทนา บทสรุปต่อไปนี้สามารถดึง:
ของตัวแปรปัจจัยมนุษย์ 25 อายุ ขบวน overspeeding ของ
เบรคการให้บริการ ละเลยการดูแลยางและสังกัดศาสนามาก
ช่วยเพิ่มอุบัติเหตุจราจรถนนนครลากอส.
ของตัวแปรชุดแบบสองทิศทาง ชุดตัวแปรปัจจัยมนุษย์ 44
อย่างมีนัยสำคัญช่วยเพิ่มอุบัติเหตุทางการจราจรถนนในลากอส ระหว่าง
เช่นดื่มแอลกอฮอล์ก่อนขับขี่ร่วมกับวัย;
overspeeding อายุเก่า ฯลฯ จำนวน 32 ชุดตัวแปร
ช่วยบวกในขณะที่เหลือ 12 ชุดนำส่ง.
เพื่อ เรายังสรุปเพียงพอแสดงพื้นผิวตอบสนองใบสั่งที่สอง
รุ่น causation อุบัติเหตุ.
เช่นศึกษาก่อนหน้านี้โดย Dewar et al. (2002); แซนเดอร์ส์และแมคคอร์มิค (1985);
Shinar (1978); เราสามารถสรุปปัจจัยมนุษย์หรือชุดของพวกเขา
รับผิดชอบสำหรับกว่า 95 ร้อยละของอุบัติเหตุจราจรถนน.
ในที่สุด จึงสามารถสรุปได้ว่า อุบัติเหตุไม่เกิดจากตัวแปรตัวเดียว,
แต่ โดยรวมปัจจัยมนุษย์ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทสรุป
ซึ่งจะช่วยในการ อภิปราย และผลที่ได้ข้อสรุปต่อไปนี้สามารถ:
ของตัวแปร 25 มนุษย์ปัจจัยที่แซงหน้า overspeeding อายุการละเลยในการละเลยการให้บริการ
ซึ่งจะช่วยเบรกในการดูแลยางและความผูกพันทางศาสนาอย่างมีนัยสำคัญ
ซึ่งจะช่วยทำให้เพิ่มขึ้นในการจราจรติดขัดการเกิดอุบัติเหตุบนท้องถนนในกรุงลากอสที่.
การใช้ร่วมกันของหลายแบบสองทางได้44 จากการรวมตัวกันแบบปรับได้หลายระดับ
มีเพิ่มมากขึ้นในการจราจรติดขัดการเกิดอุบัติเหตุบนท้องถนนในลากอส ท่ามกลาง
ซึ่งจะช่วยเช่นมีการดื่มเครื่องดื่มมีแอลกอฮอล์ก่อนขับรถในการใช้งานร่วมกับอายุ
overspeeding ด้วยอายุเป็นต้นรวม 32 ตัวแปรการรวมตัวกัน
ซึ่งจะช่วยให้มีส่วนร่วมในเชิงบวกในขณะที่ 12 ชุดที่เหลืออยู่มีส่วนร่วมในทางลบกับ.
ดังนั้นนอกจากนั้นเรายังสรุปว่าพื้นผิวการตอบสนองการสั่งซื้อที่สองอย่างเหมาะสมเป็นรุ่นความเป็นเหตุผล
เกิดอุบัติเหตุได้.
เหมือนกับการศึกษาก่อนหน้าโดย dewar et al . ( 2002 )และ just men Mccormick , Navy Pier , Soldier Field (; Spark , 1985 )
ชินาร์( 1978 )เราจะสามารถสรุปได้ว่าปัจจัยของมนุษย์หรือการรวมตัวกันของตนมี
ซึ่งจะช่วยรับผิดชอบมากกว่า 95% ของอุบัติเหตุการจราจรบนท้องถนน.
สุดท้ายสามารถที่จะสรุปได้ว่าเกิดอุบัติเหตุโดยมีสาเหตุมาจากหลายปัจจัยเดียวที่
แต่จากปัจจัยต่างๆประกอบกันของมนุษย์แทบไม่