Koutarou and the others left the un

Koutarou and the others left the underground aqueducts passage and entered the castle. They were currently hiding themselves between the second and third floors of the stairs that had been nearby. They hadn't run into anyone at all until now. Moreover, there weren't many signs of people being in the castle. It was impossible to tell from the outside, but while there was an absolute minimum amount of guards there wasn't enough to be called a force. The castle was practically deserted.

“This is bad... they've already left”

This place didn't have the peculiar atmosphere of a base ready to go to war. Koutarou could tell as he had experience with that. Combined with how quiet the castle was, it was most likely that the soldiers had already moved.

“They are most likely already advancing on the capital. We must have missed each other on the way”

While Koutarou and the others chased after Crimson and Green, the main forces had left on a different route. Koutarou and the others had gotten all the way here without noticing that. It wouldn't be strange if the capital was already under attack from Darkness Rainbow. Not being able to confirm the current situation was painful.

“But since Crimson-san and Green-san returned here, the attack still shouldn't have happened. We can still make it if we hurry!”

Yurika still hadn't given up hope. There was still a chance to prevent this war. It was hard to imagine that Darkness Rainbow would challenge Rainbow Heart to a decisive battle without Crimson and Green. And since those two had returned here, there should still be some time before the battle begins. It shouldn't start until they recover and regroup with the rest.

“Koutarou, Yurika is right! There is still a chance if we can seize control of the automated weapons!”

“Yeah, you're right. Let's just continue as planned!”

Koutarou and the others nodded and began moving again. They carefully stepped forward on the third floor. The stairs they had been using only connected floors one through three. This was to keep a single set of stairs from reaching all the parts of the castle in the case of an attack. If they wanted to go further up they would need to find another set of stairs. In order to reach the seventh floor, the top of the castle, they would need to climb one more set of stairs after that.

“... I wonder if things will go that easily”

However, just as Koutarou and the others had left the stairs and were trying to pass through a hall, someone's voice echoed throughout it.

“Who's there!?”

Koutarou instinctively raised his voice and unsheathed his sword. The voice in question laughed in response.

“Fufufu, that's my question, Mr. intruder”

The voice belonged to Dark Purple. She stepped out from the shadow of a thick pillar and stood in front of Koutarou with a cheerful expression. Besides her were the five other leaders. With the exception of a Dark Navy, it was all of the leaders of Darkness Rainbow. Having noticed Koutarou and the others approaching, they had waited for them here.

“... To think the leader would greet us personally”

“The soldiers are all out after all. We're running short on hands. Once we defeat you, we'll be heading to the battlefield as well. Being low on manpower really is unpleasant”

”Then I'll repeat what you said. I wonder if things will go that easily”

“Oh, did I say something like that?”

Even in front of Koutarou and the others, Purple was still confident. She didn't even seen to be even slightly fazed by Koutarou's remark. She shouldn't be all that different from Koutarou and the others in terms of age, but she was very mature. Her confidence came from that maturity.

It's not as bad as Maya, but... she's a troublesome opponent...

Koutarou forced a confident expression as well, while sensing that Purple was a powerful enemy. In fighting and war, those who remained calm at all times would win.

After Koutarou's and Purple's short exchange, Yurika stepped up next to Koutarou. Speaking to Purple was originally her job.

“Purple-san, can't you stop this battle?”

They were the words Yurika had repeated whenever she faced Darkness Rainbow. She would always ask that before a battle. And these words made the calm Purple very irritated.

“How many times do you people have repeat the same discussion before you're satisfied!? We've decided to fight a long time ago! Yet why do you keep asking the same thing!?”

Purple gave words to her irritation, as if she was disgusted with this entire discussion.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Koutarou และคนอื่น ๆ ทิ้งทางลำรางส่งน้ำใต้ดิน และป้อนปราสาท พวกเขากำลังถูกซ่อนตัวเองบนชั้นสอง และสามของบันไดที่ได้รับใกล้เคียง พวกเขาไม่ได้ทำงานเป็นคนจนถึงขณะนี้ นอกจากนี้ ไม่อาการหลายคนที่อยู่ในปราสาท ไม่สามารถบอกจากภายนอก แต่ในขณะที่มีจำนวนขั้นต่ำสมบูรณ์ของเจ้าหน้าที่ มีไม่เพียงพอจะเรียกว่าแรง จริงคือร้างปราสาท"นี้จะไม่ดี...จะได้ไป"สถานที่แห่งนี้ไม่มีบรรยากาศแปลกไปสงครามพร้อมฐาน Koutarou สามารถบอกเขามีประสบการณ์ที่ รวมกับปราสาทเงียบวิธีแก้ไข ได้มากที่สุดว่า ทหารมีการเคลื่อนย้ายแล้ว"มีแนวโน้มมากที่สุดแล้วความก้าวหน้าในเมืองหลวง เราต้องมีพลาดกันมา"ในขณะที่ Koutarou และคนอื่นไล่หลังแดงและเขียว กองกำลังหลักที่มีเหลือในกระบวนการผลิตที่แตกต่างกัน Koutarou และคนอื่นมีอากาศนี่ไม่ต้องสังเกตเห็นที่สุด มันไม่แปลกถ้าหลวงอยู่ภายใต้การโจมตีจากความมืดเรนโบว์ การจะยืนยันสถานการณ์ปัจจุบันคือเจ็บปวด"แต่เนื่องจากเรนซังและเขียวซังกลับที่นี่ การโจมตียังไม่ควรเกิดขึ้น เราสามารถยังทำให้ถ้าเรารีบ"Yurika ยังไม่ให้ขึ้นหวัง ก็มีโอกาสที่จะป้องกันสงครามนี้ มันก็ยากที่จะจินตนาการว่า รุ้งมืดท้าทายหัวใจสายรุ้งเพื่อสงครามชี้ขาดไม่มีแดงและเขียว และเนื่องจากทั้งสองได้กลับที่นี่ ยังมีเวลาก่อนเริ่มการต่อสู้ ก็ไม่ควรเริ่มต้นจนกว่าจะกู้คืน และการจัดกลุ่มใหม่กับส่วนเหลือ"Koutarou, Yurika อยู่ ยังมีโอกาสถ้าเราสามารถยึดการควบคุมของอาวุธอัตโนมัติ""ใช่ คุณจะถูก ขอแค่ต่อตามแผน"Koutarou และคนอื่น ๆ เลยต้อง และเริ่มเคลื่อนไหวอีกครั้ง พวกเขาอย่างระมัดระวังก้าวไปข้างหน้าบนชั้นสาม บันไดที่พวกเขาได้ใช้เชื่อมต่อชั้นหนึ่งถึงสามเท่า นี้เป็นการเก็บบันไดชุดเดียวเข้าถึงทุกส่วนของปราสาทในกรณีของการโจมตี ถ้าพวกเขาอยากจะเพิ่มเติมขึ้นไป ก็จะต้องหาชุดอื่นของบันได เพื่อที่จะถึงชั้นเจ็ด ด้านบนสุดของปราสาท พวกเขาจะต้องปีนบันไดหนึ่งชุดเพิ่มเติมหลังจากนั้น“... ผมสงสัยว่า ถ้า สิ่งที่จะเข้าที่ได้อย่างง่ายดาย"อย่างไรก็ตาม Koutarou และอื่น ๆ เหลือบันได เพียงพยายามผ่านห้องโถง เสียงของคนโล่งกว้าง"ใครอยู่ที่นั่น?"Koutarou ยกเสียงของเขาสัญชาตญาณ และ unsheathed ดาบ เสียงในคำถามหัวเราะตอบ"Fufufu ที่เป็นคำถามของฉัน นายผู้บุกรุก"เสียงเคยเป็นสีม่วงเข้ม เธอก้าวออกจากเงาของเสาหนา และยืนอยู่หน้า Koutarou กับนิพจน์ที่ร่าเริง นอกจากเธอห้าผู้นำได้ ยกเว้นน้ำเงินเข้ม เป็นผู้นำของเรนโบว์ความมืดทั้งหมด มีพบ Koutarou และอื่น ๆ ใกล้เข้ามา พวกเขารอสำหรับพวกเขาที่นี่“... คิดว่าผู้นำจะทักทายเราเอง""ทหารได้ออกทั้งหมดหลังจากทั้งหมด เรากำลังใช้งานสั้นบนมือ เมื่อเราเอาชนะคุณ เราจะมุ่งในการรบเป็นอย่างดี มีกำลังคนน้อยจริง ๆ คือไม่พึงประสงค์""แล้วฉันจะทำซ้ำสิ่งที่คุณกล่าวว่า ผมสงสัยว่า ถ้า สิ่งที่จะเข้าที่ได้อย่างง่ายดาย""โอ้ ผมพูดว่า อะไรเช่นนั้น"แม้หน้า Koutarou และคนอื่น ๆ สีม่วงก็ยังคงมั่นใจ เธอไม่ได้เห็นแม้จะเป็น fazed แม้เพียงเล็กน้อย โดยเหตุของ Koutarou เธอไม่ควรจะต่างไปจาก Koutarou และอื่น ๆ ในแง่ของอายุ แต่เธอเป็นผู้ใหญ่มาก เธอมั่นใจมาจากที่ครบกำหนดไม่ได้เลวร้าย เป็นมายา แต่...เธอจะเป็นคู่แข่งลำบาก...Koutarou บังคับการแสดงออกที่มั่นใจเช่นกัน ในขณะที่สีม่วงเป็นศัตรูที่มีประสิทธิภาพการตรวจจับ ในการต่อสู้และสงคราม ผู้ที่ยังคงสงบทุกครั้งก็จะชนะหลังจากที่ของ Koutarou และสีม่วง ของสั้น แลกเปลี่ยน Yurika ขั้นบันไดถัดจาก Koutarou พูดถึงสีม่วงเดิมงานของเธอสีม่วง-ซาน ไม่คุณ stop ต่อสู้นี้"พวกเขามีคำ Yurika มีซ้ำเมื่อใดก็ ตามที่เธอต้องเผชิญกับความมืดเรนโบว์ เธอจะถามเสมอที่ก่อนการรบ และคำพูดเหล่านี้ทำสีม่วงสงบหงุดหงิดมาก"กี่ครั้งทำคนที่คุณมีซ้ำการสนทนาเดียวกันก่อนที่คุณจะพอใจ เราตัดสินใจในการต่อสู้เป็นเวลานาน แต่ ทำไมทำคุณให้ขอสิ่งเดียวกัน?"สีม่วงให้คำให้เธอระคายเคือง เป็นถ้าเธอเบื่อหน่ายกับการสนทนานี้ทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โคทาโร่และคนอื่นๆออกจาก aqueducts ใต้ดินและทางเดินเข้าปราสาท พวกเขากำลังปิดบังตัวเองระหว่างชั้นสองและสามของบันไดที่ได้ใกล้เคียง พวกเขาไม่เจอใครเลยจนถึงตอนนี้ นอกจากนี้ ไม่ค่อยมีอาการของคนที่อยู่ในปราสาท มันเป็นไปไม่ได้ที่จะบอกจากภายนอก แต่ในขณะที่มีแน่นอนจำนวนเงินขั้นต่ำของทหารมีไม่เพียงพอที่จะเรียกว่าแรง ปราสาทถูกทิ้งร้างในทางปฏิบัติ" แย่แล้ว . . . . . . . พวกมันได้ "ที่นี่ไม่ได้มีบรรยากาศประหลาดของฐานพร้อมที่จะทำสงคราม โคทาโร่บอก เมื่อเขาได้สัมผัสกับมัน รวมกับวิธีการที่เงียบสงบปราสาท มันเป็นไปได้มากว่า ทหารได้ย้าย" พวกเขามีมากที่สุดแล้วก้าวหน้าในเมืองหลวง เราต้องคิดถึงกัน "ในขณะที่ โคทาโร่ และคนอื่น ๆไล่สีแดงเข้มและสีเขียว , กองกำลังหลักเหลืออยู่บนเส้นทางที่แตกต่างกัน โคทาโร่และคนอื่นที่ได้รับมา โดยไม่ได้สังเกตเห็นว่า มันก็ไม่แปลกหรอกถ้าเมืองหลวงอยู่ภายใต้การโจมตีจากความมืด สีรุ้ง ไม่สามารถยืนยันสภาพเจ็บปวด" แต่เนื่องจากสีแดงเข้มและสีเขียวซานซานกลับมา การโจมตียังไม่ควรเกิดขึ้น เรายังสามารถทำมันได้ ถ้าเรารีบ "ยูริกะยังไม่หมดหวัง ยังมีโอกาสที่จะป้องกันสงคราม มันยากที่จะจินตนาการว่า ความมืดจะท้าทายหัวใจสีรุ้งรุ้งเพื่อรบแตกหัก โดยไม่มีสีแดงและสีเขียว และเนื่องจากทั้งสองได้กลับมาที่นี่ คงมีเวลาก่อนการแข่งขันจะเริ่มขึ้น มันไม่เริ่มจนกว่าพวกเขาจะกู้คืน และรวมกลุ่มกับพวกที่เหลือ" โคทาโร่ยูริกะ , ถูก มันยังมีโอกาส ถ้าเราสามารถยึดการควบคุมของอัตโนมัติอาวุธ "" ใช่ นายพูดถูก แค่ทำตามแผน ! "โคทาโร่และคนอื่นๆพยักหน้าและเริ่มขยับอีกครั้ง พวกเขาค่อยๆก้าวออกมา บนชั้นสาม บันไดที่พวกเขาได้ใช้เชื่อมต่อกับชั้น หนึ่งถึงสาม นี้เพื่อให้ชุดเดียวของบันไดเข้าถึงทุกส่วนของปราสาทในกรณีของการโจมตี ถ้าพวกเขาต้องการที่จะไปต่อ ขึ้น พวกเขาต้องค้นหาอีกชุดของบันได เพื่อที่จะไปถึงชั้นเจ็ด ด้านบนของปราสาท พวกเขาจะต้องปีนบันไดอีกชุดนึง หลังจากนั้น" . . . . . . . ฉันสงสัยว่ามันจะไปง่ายๆ "อย่างไรก็ตาม เช่นเดียวกับ โคทาโร่ และคนอื่นๆ ออกจากบันไดและกำลังจะผ่านห้องโถง เสียงของใครบางคนดังก้องไปทั่วเลย" นั่นใคร ! ? "โคทาโร่สัญชาตญาณขึ้นเสียง และไม่อยู่ในฝักดาบของเขา เสียงคำถามหัวเราะตอบ" fufufu นั่นมันคำถามของฉัน คุณผู้บุกรุก "เสียงของสีม่วงเข้ม เธอก้าวออกมาจากเงาของเสาที่หนาและยืนอยู่ต่อหน้าโคทาโร่ด้วยสีหน้าร่าเริง นอกจากนี้เธอมีห้าอื่น ๆผู้นำ ด้วยข้อยกเว้นของ สีกรมท่าเข้ม มันเป็นทั้งหมดของผู้นำแห่งความมืด สีรุ้ง เอะใจ โคทาโร่ และคนอื่นๆ มาถึง พวกเขารอพวกเขาที่นี่" . . . . . . . คิดว่าหัวหน้าจะทักทายเราเอง "" ทหารทั้งหมดออกหลังจากทั้งหมด เรากำลังขาดคน . เมื่อเรากำจัดเธอ พวกเราก็จะมุ่งหน้าสู่สนามรบได้เป็นอย่างดี การขาดกำลังคนก็ไม่พอใจ "" งั้นฉันจะทำซ้ำสิ่งที่คุณพูด ฉันสงสัยว่ามันจะไปง่ายๆ "" โอ้ ฉันพูดอะไรแบบนั้น ? "แม้ในหน้าของ โคทาโร่ และคนอื่นๆ สีม่วงก็ยังมั่นใจ เธอไม่ได้แม้แต่จะเห็นได้แม้เพียงเล็กน้อยกังวลโดยโคทาโร่เป็นหมายเหตุ เธอไม่ควรจะทั้งหมดที่แตกต่างจาก โคทาโร่ และคนอื่น ๆในเรื่องของอายุ แต่เธอถูกผู้ใหญ่มาก ความมั่นใจของเธอมาจากวุฒิภาวะมันไม่ได้เลวร้ายอย่างมายา แต่ . . . . . . . เธอเป็นคู่ต่อสู้ที่ยากลำบาก . . .โคทาโร่บังคับสีหน้ามั่นใจเช่นกัน ในขณะที่รู้สึกว่าสีม่วงเป็นศัตรูที่มีประสิทธิภาพ ในการต่อสู้และสงคราม ผู้ที่ยังคงสงบอยู่ตลอดเวลา จะชนะหลังจาก โคทาโร่ และสีม่วงสั้นตรา , ยูริกะก้าวขึ้นข้างๆโคทาโร่ . พูดถึงสีม่วง แต่เดิม งานของเธอสีม่วง " ซาน คุณไม่สามารถหยุดการต่อสู้นี้ "มันเป็นคำซ้ำ เมื่อเธอต้องเผชิญกับความมืด ยูริกะมีสายรุ้ง เธอจะถามเสมอว่า ก่อนการต่อสู้ และคำเหล่านี้ทำให้สงบสีม่วงหงุดหงิดมากเลย" กี่ครั้งแล้วที่คุณมีคนซ้ำการสนทนาเดียวกัน ก่อนที่คุณจะพอใจ ! ? เราได้ตัดสินใจที่จะต่อสู้มานานแล้ว แต่ทำไมคุณต้องถามเหมือนกัน ? "สีม่วงให้คำระคายเคืองของเธอ ราวกับว่าเธอกำลังเบื่อหน่ายกับการสนทนาทั้งหมด