- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Frederick Douglass suffered severe
Frederick Douglass suffered severe physical and mental abuse during his many years as a slave. He dreamed of one day learning to read and being free. He believed knowledge would lead the way to freedom. Douglass wrote several books about his life as a slave. In eighteen forty-five he wrote "Narrative of the Life of Frederick Douglass, An American Slave." It became an immediate best seller and remains popular today.
Frederick Augustus Washington Bailey was born around eighteen eighteen in Tuckahoe, Maryland, near the Chesapeake Bay. Many slaves lived on large farms owned by white people. Each plantation was like a small village owned by one family who lived in a large house on the property.
Frederick and his mother, Harriet Bailey, were slaves on a huge plantation owned by Colonel Edward Lloyd. Their slave owner was a white man named Captain Aaron Anthony. Frederick knew very little about his father, except that he was a white man. Many believed Captain Anthony was his father.
Frederick did not know his mother well. Harriet Bailey was sent to work on another plantation when Frederick was very young. She was able to visit him only a few times. She died when Frederick was about seven years old.
Frederick then lived with his grandparents, Betsey and Isaac Bailey. He said that his grandparents had a loving home and were respected by other slaves in the area. Because of this, he did not realize at first that someone owned him and the others---that they were slaves.
It was not unusual for African-American families to be separated, often never seeing each other again. Slaves were not treated as human beings. Slave owners bought and traded them as if they were animals or property. Frederick had to leave his grandparents' home when he was six years old. He later wrote about that day. He said being forced to leave was one of the most painful experiences in his life. He said he began to understand the evil and oppressive system of slavery.
In eighteen twenty-six, Frederick was sent to work for Hugh Auld, in Baltimore, Maryland. Mr. Auld's wife, Sophia, was very kind to Frederick. She treated him as if he were a member of her family. Mrs. Auld soon began to teach Frederick to read. Her husband became extremely angry and ordered her to stop immediately. Slaves were denied education. Mr. Auld said if slaves could read they would rebel and run away.
Sophia Auld stopped teaching Frederick to read. But he learned to read from white boys he met in the city. The boys also told Frederick he had the right to be free.
Mr. Auld sent Frederick to work for a poor farmer, Edward Covey, who beat him often. In eighteen thirty-six, Frederick made an attempt to escape. But he failed and was arrested. He was sent back to the home of Hugh and Sophia Auld home in Baltimore.
He met and fell in love with a free black woman named Anna Murray. Ms. Murray had a job cleaning other people's homes. She gave Frederick money to help him escape by getting on a train to New York City.
"My free life began on the third of September, eighteen thirty-eight. On the morning of the fourth of that month, I found myself in the big city of New York, a free man. For the moment the dreams of my youth and the hopes of my manhood where completely fulfilled. The bonds that held me to "old master" were broken. No man now had the right to call me his slave or try to control me."
When Frederick Bailey reached New York he changed his name to Frederick Douglass to hide his identity from slave capturers. Anna Murray joined him and they were married. They settled in New Bedford, Massachusetts and had five children.
Frederick Douglass became one of the most important leaders of the abolitionist movement to end slavery in the United States.
In eighteen forty-one, he attended the Massachusetts Anti-Slavery Society meeting in Nantucket, Massachusetts. Douglass was unexpectedly asked to give a speech to describe his experiences as a slave. He had not prepared a speech but he spoke to the huge gathering of people anyway. Most of the supporters were white. He spoke with great emotion in a deep and powerful voice. The crowd praised him.
After that speech, The Massachusetts Anti-Slavery Society asked Douglass to travel to cities throughout the North. He continued to tell about his cruel and oppressive life as a slave. He told how slave owners beat slaves everyday. How slaves were given very little food to eat. How they worked all day in the fields during dangerously hot weather. How they slept on cold floors and had very little clothing.
Many who heard his story challenged its truthfulness. They refused to believe that Frederick Douglass was ever a slave. Instead, they thought he was an educated man who created the entire story.
In eighteen forty-four, Douglass began writing his life's story. "Narrative of the Life of Frederick Douglass, An American Slave" was published the following year. He later published expanded versions of his book.
Frederick Douglass wrote his first book partly to prove that he had lived through the horrible situations he described in his speeches. He was asked to speak at the Independence Day celebration in Rochester, New York in eighteen fifty-two. He noted the differences of how blacks and whites considered Independence Day.
"The purpose of this celebration is the Fourth of July. It is the birthday of your National Independence, and of your political freedom… This Fourth of July is yours, not mine. You may celebrate. I must mourn…What, to the American slave, is your Fourth of July? I answer: a day that reveals to him more than all other days in the year, the horrible discrimination and punishment to which he is the everyday victim…There is not a nation on the earth guilty of practices, more shocking and bloody, than are the people of these United States at this very hour."
In eighteen sixty-one the American Civil War began. Frederick Douglass and many others saw slavery as the cause of the war. Douglass wanted blacks to be permitted to join the Union Army. However, Northern whites, including President Abraham Lincoln, were against it. They said black soldiers would harm the spirit of white soldiers. They believed black soldiers were not intelligent.
Two years later, blacks were permitted to join the Union Army, but they were not treated as soldiers. Although they showed bravery they were given less important jobs. Douglass met with President Lincoln in Washington to discuss the issue. Douglass urge that black soldiers be treated equal to white soldiers. Although President Lincoln agreed, he said there could be no immediate change.
In eighteen sixty-five, the Civil War ended. The Union forces had defeated the South. A few months later President Lincoln was killed. And later that year, slavery was ended.
Frederick Douglass went on to hold several positions in the government, including United States Marshall of the District of Columbia. He never stopped his efforts to gain equality for all people. Historians say Douglass gave two thousand speeches and wrote thousands of articles and letters. His work as an activist also included women's rights. On February twentieth, eighteen ninety-five, he gave a speech at the National Council of Women. Later that day, he returned to his home in Washington and died of heart failure at the age of seventy-eight.
Frederick Douglass ended his "book My Bondage, My Freedom" with these words:
"I shall labor in the future as I have labored in the past, to work for the honorable, social, religious, and intellectual position of the free colored people; while Heaven lends me ability, to use my voice, my pen or my vote to support the great and most important work of the complete and unconditional freedom of my entire race."
This program was written and produced by Lawan Davis. The writings of Frederick Douglass were read by Shep O'Neal. You can download this program and others from our Web site, voaspecialenglish.com. I'm Shirley Griffith. And I'm Steve Ember. Join us again next week for PEOPLE IN AMERICA in VOA Special English.
Frederick Augustus Washington Bailey was born around eighteen eighteen in Tuckahoe, Maryland, near the Chesapeake Bay. Many slaves lived on large farms owned by white people. Each plantation was like a small village owned by one family who lived in a large house on the property.
Frederick and his mother, Harriet Bailey, were slaves on a huge plantation owned by Colonel Edward Lloyd. Their slave owner was a white man named Captain Aaron Anthony. Frederick knew very little about his father, except that he was a white man. Many believed Captain Anthony was his father.
Frederick did not know his mother well. Harriet Bailey was sent to work on another plantation when Frederick was very young. She was able to visit him only a few times. She died when Frederick was about seven years old.
Frederick then lived with his grandparents, Betsey and Isaac Bailey. He said that his grandparents had a loving home and were respected by other slaves in the area. Because of this, he did not realize at first that someone owned him and the others---that they were slaves.
It was not unusual for African-American families to be separated, often never seeing each other again. Slaves were not treated as human beings. Slave owners bought and traded them as if they were animals or property. Frederick had to leave his grandparents' home when he was six years old. He later wrote about that day. He said being forced to leave was one of the most painful experiences in his life. He said he began to understand the evil and oppressive system of slavery.
In eighteen twenty-six, Frederick was sent to work for Hugh Auld, in Baltimore, Maryland. Mr. Auld's wife, Sophia, was very kind to Frederick. She treated him as if he were a member of her family. Mrs. Auld soon began to teach Frederick to read. Her husband became extremely angry and ordered her to stop immediately. Slaves were denied education. Mr. Auld said if slaves could read they would rebel and run away.
Sophia Auld stopped teaching Frederick to read. But he learned to read from white boys he met in the city. The boys also told Frederick he had the right to be free.
Mr. Auld sent Frederick to work for a poor farmer, Edward Covey, who beat him often. In eighteen thirty-six, Frederick made an attempt to escape. But he failed and was arrested. He was sent back to the home of Hugh and Sophia Auld home in Baltimore.
He met and fell in love with a free black woman named Anna Murray. Ms. Murray had a job cleaning other people's homes. She gave Frederick money to help him escape by getting on a train to New York City.
"My free life began on the third of September, eighteen thirty-eight. On the morning of the fourth of that month, I found myself in the big city of New York, a free man. For the moment the dreams of my youth and the hopes of my manhood where completely fulfilled. The bonds that held me to "old master" were broken. No man now had the right to call me his slave or try to control me."
When Frederick Bailey reached New York he changed his name to Frederick Douglass to hide his identity from slave capturers. Anna Murray joined him and they were married. They settled in New Bedford, Massachusetts and had five children.
Frederick Douglass became one of the most important leaders of the abolitionist movement to end slavery in the United States.
In eighteen forty-one, he attended the Massachusetts Anti-Slavery Society meeting in Nantucket, Massachusetts. Douglass was unexpectedly asked to give a speech to describe his experiences as a slave. He had not prepared a speech but he spoke to the huge gathering of people anyway. Most of the supporters were white. He spoke with great emotion in a deep and powerful voice. The crowd praised him.
After that speech, The Massachusetts Anti-Slavery Society asked Douglass to travel to cities throughout the North. He continued to tell about his cruel and oppressive life as a slave. He told how slave owners beat slaves everyday. How slaves were given very little food to eat. How they worked all day in the fields during dangerously hot weather. How they slept on cold floors and had very little clothing.
Many who heard his story challenged its truthfulness. They refused to believe that Frederick Douglass was ever a slave. Instead, they thought he was an educated man who created the entire story.
In eighteen forty-four, Douglass began writing his life's story. "Narrative of the Life of Frederick Douglass, An American Slave" was published the following year. He later published expanded versions of his book.
Frederick Douglass wrote his first book partly to prove that he had lived through the horrible situations he described in his speeches. He was asked to speak at the Independence Day celebration in Rochester, New York in eighteen fifty-two. He noted the differences of how blacks and whites considered Independence Day.
"The purpose of this celebration is the Fourth of July. It is the birthday of your National Independence, and of your political freedom… This Fourth of July is yours, not mine. You may celebrate. I must mourn…What, to the American slave, is your Fourth of July? I answer: a day that reveals to him more than all other days in the year, the horrible discrimination and punishment to which he is the everyday victim…There is not a nation on the earth guilty of practices, more shocking and bloody, than are the people of these United States at this very hour."
In eighteen sixty-one the American Civil War began. Frederick Douglass and many others saw slavery as the cause of the war. Douglass wanted blacks to be permitted to join the Union Army. However, Northern whites, including President Abraham Lincoln, were against it. They said black soldiers would harm the spirit of white soldiers. They believed black soldiers were not intelligent.
Two years later, blacks were permitted to join the Union Army, but they were not treated as soldiers. Although they showed bravery they were given less important jobs. Douglass met with President Lincoln in Washington to discuss the issue. Douglass urge that black soldiers be treated equal to white soldiers. Although President Lincoln agreed, he said there could be no immediate change.
In eighteen sixty-five, the Civil War ended. The Union forces had defeated the South. A few months later President Lincoln was killed. And later that year, slavery was ended.
Frederick Douglass went on to hold several positions in the government, including United States Marshall of the District of Columbia. He never stopped his efforts to gain equality for all people. Historians say Douglass gave two thousand speeches and wrote thousands of articles and letters. His work as an activist also included women's rights. On February twentieth, eighteen ninety-five, he gave a speech at the National Council of Women. Later that day, he returned to his home in Washington and died of heart failure at the age of seventy-eight.
Frederick Douglass ended his "book My Bondage, My Freedom" with these words:
"I shall labor in the future as I have labored in the past, to work for the honorable, social, religious, and intellectual position of the free colored people; while Heaven lends me ability, to use my voice, my pen or my vote to support the great and most important work of the complete and unconditional freedom of my entire race."
This program was written and produced by Lawan Davis. The writings of Frederick Douglass were read by Shep O'Neal. You can download this program and others from our Web site, voaspecialenglish.com. I'm Shirley Griffith. And I'm Steve Ember. Join us again next week for PEOPLE IN AMERICA in VOA Special English.
0/5000
เฟรเดอริอริคดักลาสประสบละเมิดทางกายภาพ และจิตใจอย่างรุนแรงในช่วงหลายปีของเขาเป็นทาส เขาฝันวันหนึ่งเรียนรู้การอ่าน และเป็นอิสระ เขาเชื่อว่า ความรู้จะนำไปเป็นอิสระ อริคดักลาสเขียนหนังสือต่าง ๆ เกี่ยวกับชีวิตของเขาเป็นทาส ใน eighteen forty-five เขาเขียน "เล่าเรื่องชีวิตของเฟรเดอริอริคดักลาส ทาสเป็นอเมริกัน" มันกลายเป็นที่ขายดีที่สุดทันทีและยังคงนิยมวันนี้เฟรเดอริก Augustus วอชิงตัน Bailey เกิดประมาณจำนวนจำนวน Tuckahoe แมริแลนด์ ใกล้อ่าว Chesapeake ทาสจำนวนมากอาศัยอยู่ในฟาร์มขนาดใหญ่ที่เป็นคนขาว ไร่ละเช่นหมู่บ้านเล็ก ๆ ของครอบครัวหนึ่งที่อาศัยอยู่ในบ้านหลังใหญ่พักได้เฟรเดอริกและแม่ของเขา เรียต Bailey กดทาสในไร่ขนาดใหญ่ที่เป็นเจ้าของพันเอกเอ็ดเวิร์ดลอยด์ เจ้าของทาสถูกฝรั่งชื่อ Anthony Aaron กัปตัน เฟรเดอริกรู้น้อยมากเกี่ยวกับบิดา ยกเว้นว่าเป็นคนขาว หลายคนเชื่อว่า กัปตัน Anthony ถูกบิดาเฟรเดอริกไม่รู้ลูกดี Bailey เรียตถูกส่งไปทำงานในไร่อีกเมื่อเฟรเดอริกยังน้อยมาก เธอมีโอกาสไปเยี่ยมเขาเพียงไม่กี่ครั้ง เธอเสียชีวิตเมื่อเฟรเดอริก 7 ปีเฟรเดอริกแล้วอาศัยอยู่กับตายายของเขา เบ็ทซี่และ Bailey ไอแซค เขากล่าวว่า ปู่ย่าตายายของเขาได้รักบ้าน และได้การยอมรับจากทาสอื่น ๆ ในพื้นที่ ด้วยเหตุนี้ เขาไม่ได้คิดในตอนแรกว่า คนของเขาและคนอื่น ๆ---ที่พวกทาสมันไม่ผิดปกติสำหรับครอบครัว African-American ให้แบ่ง มักจะไม่เคยเห็นกันอีกครั้ง ทาสได้รับการรักษาไม่เป็นมนุษย์ เจ้าของทาสซื้อ และซื้อขายพวกเขาประหนึ่งว่าพวกสัตว์หรือคุณสมบัติ เฟรเดอริกมีไปเมื่อบ้านของปู่ย่าตายายของเขาเขามีอายุ 6 ปี เขาเขียนเกี่ยวกับวันที่ในภายหลัง เขากล่าวว่า ถูกบังคับให้ปล่อยเป็นหนึ่งในประสบการณ์ที่เจ็บปวดมากที่สุดในชีวิต เขากล่าวว่า เขาเริ่มที่จะเข้าใจความชั่วร้าย และกดขี่ระบบทาสใน eighteen twenty-six เฟรเดอริกถูกส่งไปทำงานสำหรับฮิวจ์ Auld ในบัลติมอร์ แมริแลนด์ ภรรยานาย Auld โซเฟีย ถูกดีเฟรเดอริก เขาถือว่าเขาว่าเขาได้เป็นสมาชิกของครอบครัวของเธอ นาง Auld เร็ว ๆ นี้เริ่มสอนเฟรเดอริกอ่าน สามีของเธอก็โกรธมาก และสั่งให้เธอหยุดทันที ทาสถูกปฏิเสธการศึกษา Auld นายว่า ถ้า สามารถอ่านทาสพวกกบฏ และหนีโซเฟีย Auld หยุดสอนเฟรเดอริกอ่าน แต่เขาเรียนรู้การอ่านจากเด็กผู้ชายสีขาวที่เขาได้พบในเมือง เด็กผู้ชายยังบอกเฟรเดอริกเขามีสิทธิที่จะได้ฟรีนาย Auld ส่งเฟรเดอริเกษตรกรยากจน ฝูงนกเอ็ดเวิร์ด ผู้ชนะเขามักจะทำงาน ใน eighteen thirty-six เฟรเดอริกทำให้ความพยายามที่หลบหนี แต่เขาล้มเหลว และถูกจับ เขาถูกส่งกลับไปยังบ้านของฮิวจ์และโซเฟีย Auld บ้านในบัลติมอร์เขาได้พบ และตกในความรักกับผู้หญิงสีดำฟรีชื่อ Anna Murray นางสาว Murray มีงานทำความสะอาดบ้านของคนอื่น เธอให้เฟรเดอริกเงินช่วยเขาหลบหนี โดยการเดินทางบนรถไฟไปยังนิวยอร์ค"ชีวิตของฉันฟรีบนที่สามของเดือนกันยายน จำนวนสามสิบแปดเริ่ม ในเช้าของวันที่สี่ของเดือน พบตัวเองในแบบบิ๊กซิตี้ของนิวยอร์ก คนฟรี ตอนนี้ความฝันของเยาวชนของฉันและความหวังของฉันกล้าหาญครบถ้วนสมบูรณ์ พันธบัตรที่ถือครองฉัน "ต้นแบบเก่า" ที่ไม่สมบูรณ์ คนไม่ตอนนี้มีสิทธิที่จะเรียกฉันทาสของเขา หรือพยายามควบคุมฉัน"เมื่อเฟรเดอริก Bailey นิวยอร์ก เขาเปลี่ยนชื่อของเขาเป็นอริคดักลาสเฟรเดอริกซ่อนตัวตนของเขาจากทาส capturers Anna Murray รวมเขา และพวกเขาแต่งงาน พวกเขาตัดสินในกลาสโกว์ใหม่ แมสซาชูเซตส์ และมีเด็ก 5เฟรเดอริอริคดักลาสเป็นหนึ่งในผู้นำที่สำคัญที่สุดของการเคลื่อนไหว abolitionist จบทาสในสหรัฐอเมริกาใน eighteen forty-one เขาเข้าร่วมการประชุมสังคมทาสต่อต้านรัฐแมสซาชูเซตส์ในแมสซาชูเซตส์ เมโมเรี คาดอริคดักลาสถูกต้องให้คำพูดที่จะอธิบายประสบการณ์ของเขาเป็นทาส เขาไม่ได้เตรียมคำพูด แต่เขาพูดเพื่อการใหญ่รวบรวมผู้คน ส่วนใหญ่ของผู้สนับสนุนที่มีสีขาว เขาพูด ด้วยอารมณ์ดีในเสียงที่ลึก และมีประสิทธิภาพ ฝูงชนสรรเสริญพระองค์หลังจากนั้นเสียง สังคมทาสต่อต้านรัฐแมสซาชูเซตส์ที่ถามอริคดักลาสจะเดินทางไปเมืองทั่วภาคเหนือ เขายังคงบอกเกี่ยวกับชีวิตโหดร้าย และกดขี่เป็นทาส เขาบอกว่า เจ้าของทาสตีทาสทุกวัน วิธีทาสได้รับอาหารน้อยมากกิน ว่าพวกเขาทำงานทุกวันในฟิลด์ในระหว่างอากาศร้อนเลิฟ ว่าพวกเขานอนหลับเย็นชั้น และมีเสื้อผ้าน้อยมากหลายคนได้ยินเรื่องราวของเขาท้าทายความมัน พวกเขาปฏิเสธที่จะเชื่อว่า เฟรเดอริอริคดักลาสเคยเป็นทาส แทน พวกเขาคิดว่า เขาเป็นคนที่ศึกษาที่สร้างเรื่องราวทั้งหมดใน eighteen forty-four อริคดักลาสเริ่มเขียนเรื่องราวชีวิตของเขา "บรรยายชีวิตของเฟรเดอริอริคดักลาส ทาสอันอเมริกัน" ถูกตีพิมพ์ปีต่อ เขาเผยแพร่รุ่นขยายของหนังสือของเขาในภายหลังเฟรเดอริอริคดักลาสเขียนหนังสือของเขาแรกบางส่วนเพื่อพิสูจน์ว่า เขามีชีวิตอยู่ผ่านสถานการณ์ที่น่ากลัวที่เขาอธิบายไว้ในสุนทรพจน์ของเขา เขาถูกขอร้องให้พูดที่เฉลิมฉลองวันประกาศอิสรภาพในโรเชสเตอร์ นิวยอร์กใน eighteen fifty-two เขาตั้งข้อสังเกตความแตกต่างของวิธีพิจารณาวันประกาศอิสรภาพของดำและขาว"วัตถุประสงค์ของงานเฉลิมฉลองได้อิสรภาพของ มันเป็นวันเกิด ของคุณเอกราช และเสรีภาพทางการเมืองของคุณ... อิสรภาพของเป็นของคุณ ไม่เหมือง คุณอาจฉลอง ฉันต้องร่ำไห้...อะไร ทาสอเมริกัน เป็นอิสรภาพของ ผมตอบ: วันที่เปิดเผยให้เขาทั้งหมดมากกว่าวันอื่น ๆ ในปี อย่างน่ากลัว และการลงโทษที่เป็นเหยื่อทุกวัน ...ไม่มีประเทศในโลกของปฏิบัติ เลือด กว่าคนเหล่านี้สหรัฐอเมริกาเวลานี้มาก และขยันมากขึ้น"ใน eighteen sixty-one ในสงครามกลางเมืองอเมริกันเริ่ม เฟรเดอริอริคดักลาสและอื่น ๆ อีกมากมายเห็นทาสเป็นสาเหตุของสงคราม อริคดักลาสต้องดำได้รับอนุญาตให้เข้าร่วมกองทัพสหภาพ อย่างไรก็ตาม ขาวภาคเหนือ รวมถึงประธานาธิบดีอับราฮัมลินคอล์น ถูกปรักปรำ พวกเขากล่าวว่า ทหารสีดำจะเป็นอันตรายต่อจิตวิญญาณของทหารสีขาว พวกเขาเชื่อว่า ทหารดำไม่ฉลาดสองปีต่อมา ดำได้รับอนุญาตให้เข้าร่วมกองทัพสหภาพ แต่พวกเขาไม่ได้ถือว่าเป็นทหาร ถึงแม้ว่าพวกเขาได้แสดงความกล้าหาญ พวกเขาได้รับความสำคัญน้อยกว่างาน อริคดักลาสได้พบกับประธานาธิบดีลิงคอล์นในวอชิงตันเพื่อหารือเกี่ยวกับปัญหา กระตุ้นอริคดักลาสที่ดำทหารได้รับเท่ากับทหารสีขาว แม้ว่าประธานาธิบดีลินคอล์นตกลง เขากล่าวว่า อาจมีการเปลี่ยนแปลงทันทีไม่ใน eighteen sixty-five สงครามกลางเมืองสิ้นสุดลง กองกำลังสหภาพได้พ่ายแพ้ใต้ กี่เดือนภายหลังประธานาธิบดีลินคอล์นถูกฆ่า และหลังจากปี ทาสสิ้นสุดเฟรเดอริอริคดักลาสไปในการดำรงตำแหน่งต่าง ๆ ในรัฐบาล รวมทั้งมาร์แชลล์สหรัฐอเมริกาของดิสตริกต์ออฟโคลัมเบีย เขาไม่เคยหยุดความพยายามของเขาได้รับความเสมอภาคสำหรับทุกคน นักประวัติศาสตร์กล่าวว่า อริคดักลาสให้สุนทรพจน์สองพัน และเขียนบทความและตัวอักษร งานของเขาเป็นกิจกรรมที่รวมสิทธิสตรี บนยี่สิบกุมภาพันธ์ eighteen ninety-five เขาให้คำพูดที่สภาสตรีแห่งชาติ ภายหลังวันนั้น เขากลับไปบ้านของเขาในวอชิงตัน และเสียชีวิตหัวใจล้มเหลวอายุ seventy-eightเฟรเดอริอริคดักลาสสิ้นสุดของเขา "จองชายของฉัน ของฉันเป็นอิสระ" กับคำเหล่านี้:"ฉันจะแรงงานในอนาคตเป็นฉันมี labored ในอดีต การทำงานสำหรับตำแหน่งที่น่าเลื่อมใส สังคม ศาสนา และปัญญาของคนสีฟรี ในขณะที่สวรรค์ยืดผมความสามารถ การใช้เสียงของฉัน ปากกาของฉันหรือของฉันคะแนนเสียงสนับสนุนดี และสำคัญที่สุดงานของเสรีภาพที่สมบูรณ์ และไม่มีเงื่อนไขของการแข่งขันทั้งหมดของฉัน"โปรแกรมนี้ถูกเขียน และผลิต โดย Davis ลาวัณย์ งานเขียนของเฟรเดอริอริคดักลาสถูกอ่าน โดย Shep O'Neal คุณสามารถดาวน์โหลดโปรแกรมและอื่น ๆ จากเว็บไซต์ของเรา voaspecialenglish.com ผมมหานคร Griffith อังกฤษ และฉัน Steve Ember ร่วมสัปดาห์ถัดไปอีกคนในอเมริกาใน VOA พิเศษภาษาอังกฤษ
การแปล กรุณารอสักครู่..
Frederick Douglass suffered severe physical and mental abuse during his many years as a slave. He dreamed of one day learning to read and being free. He believed knowledge would lead the way to freedom. Douglass wrote several books about his life as a slave. In eighteen forty-five he wrote "Narrative of the Life of Frederick Douglass, An American Slave." It became an immediate best seller and remains popular today.
Frederick Augustus Washington Bailey was born around eighteen eighteen in Tuckahoe, Maryland, near the Chesapeake Bay. Many slaves lived on large farms owned by white people. Each plantation was like a small village owned by one family who lived in a large house on the property.
Frederick and his mother, Harriet Bailey, were slaves on a huge plantation owned by Colonel Edward Lloyd. Their slave owner was a white man named Captain Aaron Anthony. Frederick knew very little about his father, except that he was a white man. Many believed Captain Anthony was his father.
Frederick did not know his mother well. Harriet Bailey was sent to work on another plantation when Frederick was very young. She was able to visit him only a few times. She died when Frederick was about seven years old.
Frederick then lived with his grandparents, Betsey and Isaac Bailey. He said that his grandparents had a loving home and were respected by other slaves in the area. Because of this, he did not realize at first that someone owned him and the others---that they were slaves.
It was not unusual for African-American families to be separated, often never seeing each other again. Slaves were not treated as human beings. Slave owners bought and traded them as if they were animals or property. Frederick had to leave his grandparents' home when he was six years old. He later wrote about that day. He said being forced to leave was one of the most painful experiences in his life. He said he began to understand the evil and oppressive system of slavery.
In eighteen twenty-six, Frederick was sent to work for Hugh Auld, in Baltimore, Maryland. Mr. Auld's wife, Sophia, was very kind to Frederick. She treated him as if he were a member of her family. Mrs. Auld soon began to teach Frederick to read. Her husband became extremely angry and ordered her to stop immediately. Slaves were denied education. Mr. Auld said if slaves could read they would rebel and run away.
Sophia Auld stopped teaching Frederick to read. But he learned to read from white boys he met in the city. The boys also told Frederick he had the right to be free.
Mr. Auld sent Frederick to work for a poor farmer, Edward Covey, who beat him often. In eighteen thirty-six, Frederick made an attempt to escape. But he failed and was arrested. He was sent back to the home of Hugh and Sophia Auld home in Baltimore.
He met and fell in love with a free black woman named Anna Murray. Ms. Murray had a job cleaning other people's homes. She gave Frederick money to help him escape by getting on a train to New York City.
"My free life began on the third of September, eighteen thirty-eight. On the morning of the fourth of that month, I found myself in the big city of New York, a free man. For the moment the dreams of my youth and the hopes of my manhood where completely fulfilled. The bonds that held me to "old master" were broken. No man now had the right to call me his slave or try to control me."
When Frederick Bailey reached New York he changed his name to Frederick Douglass to hide his identity from slave capturers. Anna Murray joined him and they were married. They settled in New Bedford, Massachusetts and had five children.
Frederick Douglass became one of the most important leaders of the abolitionist movement to end slavery in the United States.
In eighteen forty-one, he attended the Massachusetts Anti-Slavery Society meeting in Nantucket, Massachusetts. Douglass was unexpectedly asked to give a speech to describe his experiences as a slave. He had not prepared a speech but he spoke to the huge gathering of people anyway. Most of the supporters were white. He spoke with great emotion in a deep and powerful voice. The crowd praised him.
After that speech, The Massachusetts Anti-Slavery Society asked Douglass to travel to cities throughout the North. He continued to tell about his cruel and oppressive life as a slave. He told how slave owners beat slaves everyday. How slaves were given very little food to eat. How they worked all day in the fields during dangerously hot weather. How they slept on cold floors and had very little clothing.
Many who heard his story challenged its truthfulness. They refused to believe that Frederick Douglass was ever a slave. Instead, they thought he was an educated man who created the entire story.
In eighteen forty-four, Douglass began writing his life's story. "Narrative of the Life of Frederick Douglass, An American Slave" was published the following year. He later published expanded versions of his book.
Frederick Douglass wrote his first book partly to prove that he had lived through the horrible situations he described in his speeches. He was asked to speak at the Independence Day celebration in Rochester, New York in eighteen fifty-two. He noted the differences of how blacks and whites considered Independence Day.
"The purpose of this celebration is the Fourth of July. It is the birthday of your National Independence, and of your political freedom… This Fourth of July is yours, not mine. You may celebrate. I must mourn…What, to the American slave, is your Fourth of July? I answer: a day that reveals to him more than all other days in the year, the horrible discrimination and punishment to which he is the everyday victim…There is not a nation on the earth guilty of practices, more shocking and bloody, than are the people of these United States at this very hour."
In eighteen sixty-one the American Civil War began. Frederick Douglass and many others saw slavery as the cause of the war. Douglass wanted blacks to be permitted to join the Union Army. However, Northern whites, including President Abraham Lincoln, were against it. They said black soldiers would harm the spirit of white soldiers. They believed black soldiers were not intelligent.
Two years later, blacks were permitted to join the Union Army, but they were not treated as soldiers. Although they showed bravery they were given less important jobs. Douglass met with President Lincoln in Washington to discuss the issue. Douglass urge that black soldiers be treated equal to white soldiers. Although President Lincoln agreed, he said there could be no immediate change.
In eighteen sixty-five, the Civil War ended. The Union forces had defeated the South. A few months later President Lincoln was killed. And later that year, slavery was ended.
Frederick Douglass went on to hold several positions in the government, including United States Marshall of the District of Columbia. He never stopped his efforts to gain equality for all people. Historians say Douglass gave two thousand speeches and wrote thousands of articles and letters. His work as an activist also included women's rights. On February twentieth, eighteen ninety-five, he gave a speech at the National Council of Women. Later that day, he returned to his home in Washington and died of heart failure at the age of seventy-eight.
Frederick Douglass ended his "book My Bondage, My Freedom" with these words:
"I shall labor in the future as I have labored in the past, to work for the honorable, social, religious, and intellectual position of the free colored people; while Heaven lends me ability, to use my voice, my pen or my vote to support the great and most important work of the complete and unconditional freedom of my entire race."
This program was written and produced by Lawan Davis. The writings of Frederick Douglass were read by Shep O'Neal. You can download this program and others from our Web site, voaspecialenglish.com. I'm Shirley Griffith. And I'm Steve Ember. Join us again next week for PEOPLE IN AMERICA in VOA Special English.
Frederick Augustus Washington Bailey was born around eighteen eighteen in Tuckahoe, Maryland, near the Chesapeake Bay. Many slaves lived on large farms owned by white people. Each plantation was like a small village owned by one family who lived in a large house on the property.
Frederick and his mother, Harriet Bailey, were slaves on a huge plantation owned by Colonel Edward Lloyd. Their slave owner was a white man named Captain Aaron Anthony. Frederick knew very little about his father, except that he was a white man. Many believed Captain Anthony was his father.
Frederick did not know his mother well. Harriet Bailey was sent to work on another plantation when Frederick was very young. She was able to visit him only a few times. She died when Frederick was about seven years old.
Frederick then lived with his grandparents, Betsey and Isaac Bailey. He said that his grandparents had a loving home and were respected by other slaves in the area. Because of this, he did not realize at first that someone owned him and the others---that they were slaves.
It was not unusual for African-American families to be separated, often never seeing each other again. Slaves were not treated as human beings. Slave owners bought and traded them as if they were animals or property. Frederick had to leave his grandparents' home when he was six years old. He later wrote about that day. He said being forced to leave was one of the most painful experiences in his life. He said he began to understand the evil and oppressive system of slavery.
In eighteen twenty-six, Frederick was sent to work for Hugh Auld, in Baltimore, Maryland. Mr. Auld's wife, Sophia, was very kind to Frederick. She treated him as if he were a member of her family. Mrs. Auld soon began to teach Frederick to read. Her husband became extremely angry and ordered her to stop immediately. Slaves were denied education. Mr. Auld said if slaves could read they would rebel and run away.
Sophia Auld stopped teaching Frederick to read. But he learned to read from white boys he met in the city. The boys also told Frederick he had the right to be free.
Mr. Auld sent Frederick to work for a poor farmer, Edward Covey, who beat him often. In eighteen thirty-six, Frederick made an attempt to escape. But he failed and was arrested. He was sent back to the home of Hugh and Sophia Auld home in Baltimore.
He met and fell in love with a free black woman named Anna Murray. Ms. Murray had a job cleaning other people's homes. She gave Frederick money to help him escape by getting on a train to New York City.
"My free life began on the third of September, eighteen thirty-eight. On the morning of the fourth of that month, I found myself in the big city of New York, a free man. For the moment the dreams of my youth and the hopes of my manhood where completely fulfilled. The bonds that held me to "old master" were broken. No man now had the right to call me his slave or try to control me."
When Frederick Bailey reached New York he changed his name to Frederick Douglass to hide his identity from slave capturers. Anna Murray joined him and they were married. They settled in New Bedford, Massachusetts and had five children.
Frederick Douglass became one of the most important leaders of the abolitionist movement to end slavery in the United States.
In eighteen forty-one, he attended the Massachusetts Anti-Slavery Society meeting in Nantucket, Massachusetts. Douglass was unexpectedly asked to give a speech to describe his experiences as a slave. He had not prepared a speech but he spoke to the huge gathering of people anyway. Most of the supporters were white. He spoke with great emotion in a deep and powerful voice. The crowd praised him.
After that speech, The Massachusetts Anti-Slavery Society asked Douglass to travel to cities throughout the North. He continued to tell about his cruel and oppressive life as a slave. He told how slave owners beat slaves everyday. How slaves were given very little food to eat. How they worked all day in the fields during dangerously hot weather. How they slept on cold floors and had very little clothing.
Many who heard his story challenged its truthfulness. They refused to believe that Frederick Douglass was ever a slave. Instead, they thought he was an educated man who created the entire story.
In eighteen forty-four, Douglass began writing his life's story. "Narrative of the Life of Frederick Douglass, An American Slave" was published the following year. He later published expanded versions of his book.
Frederick Douglass wrote his first book partly to prove that he had lived through the horrible situations he described in his speeches. He was asked to speak at the Independence Day celebration in Rochester, New York in eighteen fifty-two. He noted the differences of how blacks and whites considered Independence Day.
"The purpose of this celebration is the Fourth of July. It is the birthday of your National Independence, and of your political freedom… This Fourth of July is yours, not mine. You may celebrate. I must mourn…What, to the American slave, is your Fourth of July? I answer: a day that reveals to him more than all other days in the year, the horrible discrimination and punishment to which he is the everyday victim…There is not a nation on the earth guilty of practices, more shocking and bloody, than are the people of these United States at this very hour."
In eighteen sixty-one the American Civil War began. Frederick Douglass and many others saw slavery as the cause of the war. Douglass wanted blacks to be permitted to join the Union Army. However, Northern whites, including President Abraham Lincoln, were against it. They said black soldiers would harm the spirit of white soldiers. They believed black soldiers were not intelligent.
Two years later, blacks were permitted to join the Union Army, but they were not treated as soldiers. Although they showed bravery they were given less important jobs. Douglass met with President Lincoln in Washington to discuss the issue. Douglass urge that black soldiers be treated equal to white soldiers. Although President Lincoln agreed, he said there could be no immediate change.
In eighteen sixty-five, the Civil War ended. The Union forces had defeated the South. A few months later President Lincoln was killed. And later that year, slavery was ended.
Frederick Douglass went on to hold several positions in the government, including United States Marshall of the District of Columbia. He never stopped his efforts to gain equality for all people. Historians say Douglass gave two thousand speeches and wrote thousands of articles and letters. His work as an activist also included women's rights. On February twentieth, eighteen ninety-five, he gave a speech at the National Council of Women. Later that day, he returned to his home in Washington and died of heart failure at the age of seventy-eight.
Frederick Douglass ended his "book My Bondage, My Freedom" with these words:
"I shall labor in the future as I have labored in the past, to work for the honorable, social, religious, and intellectual position of the free colored people; while Heaven lends me ability, to use my voice, my pen or my vote to support the great and most important work of the complete and unconditional freedom of my entire race."
This program was written and produced by Lawan Davis. The writings of Frederick Douglass were read by Shep O'Neal. You can download this program and others from our Web site, voaspecialenglish.com. I'm Shirley Griffith. And I'm Steve Ember. Join us again next week for PEOPLE IN AMERICA in VOA Special English.
การแปล กรุณารอสักครู่..
เฟรเดอริคดักลาส suffered รุนแรงทางร่างกาย และจิตใจ การละเมิดในช่วงหลายปีของเขาไปเป็นทาส เขาฝันว่าวันหนึ่ง การเรียนรู้ที่จะอ่านและเป็นอิสระ เขาเชื่อว่าความรู้จะนำทางสู่อิสรภาพ ดักลาส เขียนหนังสือหลายเล่มเกี่ยวกับชีวิตของเขาเป็นทาส ใน 18 ปี สี่สิบห้า เขาเขียนว่า " การเล่าเรื่องของชีวิตของ แฮร์ริสัน ฟอร์ด เป็นทาสชาวอเมริกัน" มันได้กลายเป็นผู้ขายที่ดีที่สุดและยังคงนิยมวันนี้ทันที
เฟรเดอริกออกัสตัสวอชิงตันเบลีย์เกิดไป 18 18 ใน tuckahoe , Maryland , ใกล้อ่าวเชสส . ทาสมากมายอาศัยอยู่ในฟาร์มขนาดใหญ่ที่เป็นเจ้าของโดยคนขาว แต่ละสวนก็เหมือนหมู่บ้านเล็กๆของครอบครัวหนึ่งที่อาศัยอยู่ในบ้านหลังใหญ่บนที่ดิน
สมเด็จและแม่ของเขา แฮเรียต เบลีย์เป็นทาสในไร่ใหญ่เป็นเจ้าของโดยพันเอกเอ็ดเวิร์ดลอยด์ เจ้าของทาสของพวกเขาเป็นสีขาว ชายที่ชื่อ กัปตัน แอรอน แอนโทนี่ เฟรเดอริก รู้น้อยมากเกี่ยวกับพ่อของเขา แต่เขาเป็นคนขาว หลายคนเชื่อว่ากัปตันแอนโทนี่เป็นพ่อ
สมเด็จไม่รู้ที่แม่ของเขาด้วย แฮเรียตเบลีย์ถูกส่งมาทำงานในไร่อีกเมื่อ เฟรเดริก ยังเด็กมากเธอสามารถไปเยี่ยมเขาเพียงไม่กี่ครั้ง เธอตายเมื่อสมเด็จประมาณเจ็ดขวบ
สมเด็จแล้วอาศัยอยู่กับของเขาปู่ย่าตายาย , Betsey อิสอัคเบลีย์ เขาบอกว่า ปู่ ย่า ตา ยายของเขามีความรักและเคารพ โดยทาสบ้านอื่น ๆในพื้นที่ เพราะเหตุนี้ เขาไม่ได้ตระหนักถึงครั้งแรกว่าใครเป็นเจ้าของเขา และคนอื่น ๆที่พวกเขาเป็นทาส . . . . . .
มันไม่ได้ผิดปกติสำหรับชาวอเมริกันครอบครัวต้องแยกกันอยู่ มักไม่เคยได้พบหน้ากันอีกครั้ง ทาสก็ไม่ถือว่าเป็นมนุษย์ เจ้าของทาส ซื้อและขายพวกเขาราวกับว่าพวกเขาเป็นสัตว์หรือสิ่งของ เฟรดเดอริกต้องออกจากบ้านปู่ย่าตายายของเขาเมื่อเขาอายุ 6 ขวบ หลังจากนั้นเขาก็เขียนเรื่องในวันนั้นเขาพูดถูก ไปเป็นหนึ่งในประสบการณ์ที่เจ็บปวดที่สุดในชีวิตของเขา เขากล่าวว่าเขาเริ่มที่จะเข้าใจระบบชั่วร้ายและกดขี่ของทาส
ในอายุยี่สิบหก เฟรเดอริค ถูกส่งไปทำงานที่ฮิวจ์ในช่วงเวลาในบัลติมอร์ , แมรี่แลนด์ คุณ Auld ภรรยา โซเฟีย ใจดีมาก เฟรดเดอริก เธอปฏิบัติต่อเขาเหมือนเขาเป็นคนในครอบครัวของเธอ คุณนายในช่วงเวลานี้เริ่มสอนเฟรดเดอริกอ่าน สามีของเธอจึงโกรธมากและสั่งให้เธอหยุดทันที ทาสถูกปฏิเสธการศึกษา คุณ Auld กล่าวว่าถ้าทาสสามารถอ่านพวกเขาจะขัดขืนและวิ่งหนี . . .
โซเฟียในช่วงเวลาหยุดสอนเฟรดเดอริกอ่าน แต่เขาก็เรียนรู้ที่จะอ่านจากขาวชายที่เขาเจอในเมือง เด็กชายบอกเฟรดเดอริก เขามีสิทธิที่จะเป็นอิสระ
คุณในช่วงเวลาที่ส่ง เฟรเดริก ทำงานให้ชาวนา ยากจน เอ็ดเวิร์ด โควีย์ ใครชนะเขาบ่อย ๆ ใน 18 36 , เฟรเดริก ทำให้ความพยายามที่จะหลบหนี แต่เขาล้มเหลวและถูกจับ เขาถูกส่งตัวกลับไปยังบ้านของฮิวจ์ และโซเฟียในช่วงเวลาที่บ้านในบัลติมอร์
เขาได้พบและตกหลุมรักกับผู้หญิงที่ชื่อแอนนาฟรีดำเมอร์เรย์ นางสาวเมอเรย์ได้งานทำความสะอาดบ้านคนอื่นเธอให้สมเด็จเงินช่วยเขาหลบหนีจากบนรถไฟนิวยอร์ก
" ชีวิตอิสระของฉันเริ่มวันที่ 3 กันยายน 18 38 . ในช่วงเช้าของวันที่ 4 ของเดือนนั้น ผมพบว่าตัวเองในเมืองใหญ่อย่างนิวยอร์ก และเป็นอิสระ สำหรับช่วงเวลาที่ความฝันของเยาวชนและความหวังของความเป็นชายที่สมบูรณ์ครบถ้วนพันธบัตรที่ถือให้ " นายใหญ่ " แตก ไม่หนุ่มแล้วมีสิทธิที่จะเรียกฉันเป็นทาสของเขา หรือพยายามที่จะควบคุมฉัน . "
เมื่อสมเด็จเบลีย์มาถึงนิวยอร์ก เขาเปลี่ยนชื่อของเขากับแฮร์ริสัน ฟอร์ดจะปกปิดตัวตนของเขาจากทาส capturers . แอนนา เมอร์เรย์ที่เข้าร่วมกับเขาและพวกเขาแต่งงานกัน พวกเขาตัดสินในนิวพอร์ต , แมสซาชูเซตและมีห้าเด็ก
แฮร์ริสัน ฟอร์ด เป็นหนึ่งในผู้นำที่สำคัญที่สุดของผู้ที่เห็นด้วยกับการเลิกทาสจะยุติการเคลื่อนไหวในสหรัฐอเมริกา .
ที่ 18 คือ เขาเข้าร่วมประชุมใน Nantucket Massachusetts ต่อต้านสังคมทาส แมสซาชูเซ็ต ดักลาสได้โดยไม่ถามให้พูดเพื่ออธิบายประสบการณ์ของเขาเป็นทาส
เฟรเดอริกออกัสตัสวอชิงตันเบลีย์เกิดไป 18 18 ใน tuckahoe , Maryland , ใกล้อ่าวเชสส . ทาสมากมายอาศัยอยู่ในฟาร์มขนาดใหญ่ที่เป็นเจ้าของโดยคนขาว แต่ละสวนก็เหมือนหมู่บ้านเล็กๆของครอบครัวหนึ่งที่อาศัยอยู่ในบ้านหลังใหญ่บนที่ดิน
สมเด็จและแม่ของเขา แฮเรียต เบลีย์เป็นทาสในไร่ใหญ่เป็นเจ้าของโดยพันเอกเอ็ดเวิร์ดลอยด์ เจ้าของทาสของพวกเขาเป็นสีขาว ชายที่ชื่อ กัปตัน แอรอน แอนโทนี่ เฟรเดอริก รู้น้อยมากเกี่ยวกับพ่อของเขา แต่เขาเป็นคนขาว หลายคนเชื่อว่ากัปตันแอนโทนี่เป็นพ่อ
สมเด็จไม่รู้ที่แม่ของเขาด้วย แฮเรียตเบลีย์ถูกส่งมาทำงานในไร่อีกเมื่อ เฟรเดริก ยังเด็กมากเธอสามารถไปเยี่ยมเขาเพียงไม่กี่ครั้ง เธอตายเมื่อสมเด็จประมาณเจ็ดขวบ
สมเด็จแล้วอาศัยอยู่กับของเขาปู่ย่าตายาย , Betsey อิสอัคเบลีย์ เขาบอกว่า ปู่ ย่า ตา ยายของเขามีความรักและเคารพ โดยทาสบ้านอื่น ๆในพื้นที่ เพราะเหตุนี้ เขาไม่ได้ตระหนักถึงครั้งแรกว่าใครเป็นเจ้าของเขา และคนอื่น ๆที่พวกเขาเป็นทาส . . . . . .
มันไม่ได้ผิดปกติสำหรับชาวอเมริกันครอบครัวต้องแยกกันอยู่ มักไม่เคยได้พบหน้ากันอีกครั้ง ทาสก็ไม่ถือว่าเป็นมนุษย์ เจ้าของทาส ซื้อและขายพวกเขาราวกับว่าพวกเขาเป็นสัตว์หรือสิ่งของ เฟรดเดอริกต้องออกจากบ้านปู่ย่าตายายของเขาเมื่อเขาอายุ 6 ขวบ หลังจากนั้นเขาก็เขียนเรื่องในวันนั้นเขาพูดถูก ไปเป็นหนึ่งในประสบการณ์ที่เจ็บปวดที่สุดในชีวิตของเขา เขากล่าวว่าเขาเริ่มที่จะเข้าใจระบบชั่วร้ายและกดขี่ของทาส
ในอายุยี่สิบหก เฟรเดอริค ถูกส่งไปทำงานที่ฮิวจ์ในช่วงเวลาในบัลติมอร์ , แมรี่แลนด์ คุณ Auld ภรรยา โซเฟีย ใจดีมาก เฟรดเดอริก เธอปฏิบัติต่อเขาเหมือนเขาเป็นคนในครอบครัวของเธอ คุณนายในช่วงเวลานี้เริ่มสอนเฟรดเดอริกอ่าน สามีของเธอจึงโกรธมากและสั่งให้เธอหยุดทันที ทาสถูกปฏิเสธการศึกษา คุณ Auld กล่าวว่าถ้าทาสสามารถอ่านพวกเขาจะขัดขืนและวิ่งหนี . . .
โซเฟียในช่วงเวลาหยุดสอนเฟรดเดอริกอ่าน แต่เขาก็เรียนรู้ที่จะอ่านจากขาวชายที่เขาเจอในเมือง เด็กชายบอกเฟรดเดอริก เขามีสิทธิที่จะเป็นอิสระ
คุณในช่วงเวลาที่ส่ง เฟรเดริก ทำงานให้ชาวนา ยากจน เอ็ดเวิร์ด โควีย์ ใครชนะเขาบ่อย ๆ ใน 18 36 , เฟรเดริก ทำให้ความพยายามที่จะหลบหนี แต่เขาล้มเหลวและถูกจับ เขาถูกส่งตัวกลับไปยังบ้านของฮิวจ์ และโซเฟียในช่วงเวลาที่บ้านในบัลติมอร์
เขาได้พบและตกหลุมรักกับผู้หญิงที่ชื่อแอนนาฟรีดำเมอร์เรย์ นางสาวเมอเรย์ได้งานทำความสะอาดบ้านคนอื่นเธอให้สมเด็จเงินช่วยเขาหลบหนีจากบนรถไฟนิวยอร์ก
" ชีวิตอิสระของฉันเริ่มวันที่ 3 กันยายน 18 38 . ในช่วงเช้าของวันที่ 4 ของเดือนนั้น ผมพบว่าตัวเองในเมืองใหญ่อย่างนิวยอร์ก และเป็นอิสระ สำหรับช่วงเวลาที่ความฝันของเยาวชนและความหวังของความเป็นชายที่สมบูรณ์ครบถ้วนพันธบัตรที่ถือให้ " นายใหญ่ " แตก ไม่หนุ่มแล้วมีสิทธิที่จะเรียกฉันเป็นทาสของเขา หรือพยายามที่จะควบคุมฉัน . "
เมื่อสมเด็จเบลีย์มาถึงนิวยอร์ก เขาเปลี่ยนชื่อของเขากับแฮร์ริสัน ฟอร์ดจะปกปิดตัวตนของเขาจากทาส capturers . แอนนา เมอร์เรย์ที่เข้าร่วมกับเขาและพวกเขาแต่งงานกัน พวกเขาตัดสินในนิวพอร์ต , แมสซาชูเซตและมีห้าเด็ก
แฮร์ริสัน ฟอร์ด เป็นหนึ่งในผู้นำที่สำคัญที่สุดของผู้ที่เห็นด้วยกับการเลิกทาสจะยุติการเคลื่อนไหวในสหรัฐอเมริกา .
ที่ 18 คือ เขาเข้าร่วมประชุมใน Nantucket Massachusetts ต่อต้านสังคมทาส แมสซาชูเซ็ต ดักลาสได้โดยไม่ถามให้พูดเพื่ออธิบายประสบการณ์ของเขาเป็นทาส
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- yes,done.
- องค์ประกอบทุกอย่างมีครบอย่างนี้
- When i was just a prison man, I asked my
- darling I would have to sleep early, bec
- Changes in conjugated linoleic acid (CLA
- ฝันดีนะ
- sooner than why you don't reply me but y
- After building and discussing, the react
- education
- no pases porfa dont pass plis
- เพิ่มความคล่องตัวในการจัดการเดินขบวนรถไฟ
- Do you want to quit right.
- สิงคโปร์เป็นศูนย์กลางการศึกษาที่ยอดเยี่ย
- Yayaบอกไม่ได้โกหก,จะไปหาคุณจริง
- เสียงกระซิบ
- เมื่อก่อนไม่เคยได้คิด
- ฉันเป็นคนร่าเริงแจ่มใส ยิ้มง่าย พูดเก่ง
- So now what are you doing?
- argument
- ฉันย้ายไปอยู่ที่จังหวัดชลบุรี
- I am relaxed
- บริษัท กฤษณ์ไฟเบอร์ซีเมนต์ จำกัด จังหวัด
- สุดท้ายที่ผมต้องการชกมวยเพราะต้องการนำเง
- หิมะตก?
