ตารางชี้วัดดัชนีมวลกาย (Body Mass I

ตารางชี้วัดดัชนีมวลกาย (Body Mass Index)

BMI กับการชี้วัดภาวะโรคอ้วน

ปัญหาโรคอ้วนในประเทศไทยมีแนวโน้มสูงขึ้นทั้งในเด็กและผู้ใหญ่ ปัจจัยอื่นๆ ที่เป็นสาเหตุของโรคอ้วน ได้แก่ พันธุกรรม สิ่งแวดล้อม วิถีชีวิต การเลี้ยงดู และพฤติกรรมสุขภาพ จากรายงานทางการแพทย์ อาทิ รายงานของ Berenson และคณะ ในการศึกษา Bogalusa Heart Study และรายงานอื่นๆ สรุปได้ว่า เด็กที่อ้วนมีแนวโน้มจะเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่อ้วน และคนอ้วนมีความเสี่ยงสูงต่อการเป็นโรคความดันเลือดสูง โรคหัวใจและหลอดเลือด โรคเบาหวาน และโรคมะเร็ง

ผลกระทบจากปัญหาโรคอ้วน ทำให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องพยายามมองหาวิธีป้องกันและแก้ไขปัญหานี้ โดยการแสวงหาและพัฒนาเครื่องมือชี้วัดปริมาณไขมันในร่างกายที่เหมาะสมและเชื่อถือได้สำหรับคนไทยโดยเฉพาะ เพราะที่ผ่านมาเป็นการการพัฒนาโดยนักวิจัยชาวตะวันตก เมื่อนำมาใช้กับชนชาติที่แตกต่างกัน ผลที่ได้ย่อมขาดความเที่ยงตรง

เนื่องจากแต่ชนชาติย่อมมีรูปแบบการเจริญเติบโต และระดับกิจกรรมของร่างกายที่แตกต่างกัน แม้ในกลุ่มประเทศเอเชียด้วยกันเอง ดังรายงานการวิจัยของ Deurenberg และคณะ ที่ได้ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างเปอร์เซ็นต์ไขมันในร่างกายกับ BMI ในกลุ่มตัวอย่างต่างเชื้อชาติพบว่า คนจีนควรมีค่า BMI ที่ 23.1 คนไทย ที่ 22.1 และคนอินโดนีเซีย ที่ 21.8

ขณะที่ค่ามาตรฐานที่ได้มีการวิจัยโดยชาวตะวันตกนั้น กำหนดไว้ที่ 25 แม้การใช้ BMI จะเป็นที่นิยมในการวัดปริมาณไขมันในร่างกาย เนื่องจากใช้ง่ายและได้ค่าที่น่าเชื่อถือ แต่วิธีการนี้ก็ยังไม่เหมาะในคนที่มีปริมาณกล้ามเนื้อมาก เช่น นักกีฬา เนื่องจากอาจได้ค่าที่ผิดพลาด เพราะใช้ค่าความสูงยกกำลังสองไปหารน้ำหนักร่างกาย

อย่างไรก็ตามการใช้ BMI เพื่อดูภาวะอ้วนในเด็กและวัยรุ่นก็มีความแตกต่างออกไป แม้ในรายงานการประชุมเกี่ยวกับการจัดทำเกณฑ์วัดและประเมินภาวะอ้วนในเด็กและวัยรุ่นของ International Obesity Task Force ในปี 1997 จะสรุปว่า BMI เป็นวิธีที่ใช้ได้ดีในเด็ก แต่เนื่องจากเด็กมีการเปลี่ยนแปลงความสูงตามอายุ และมีการเข้าสู่ช่วงวัยรุ่นที่แตกต่างกัน โดยเด็กหญิงจะเข้าสู่ช่วงวัยรุ่นก่อนเด็กชาย จึงมีการเสนอให้ใช้ BMI for Age ซึ่งขณะนี้มีความพยายามพัฒนา BMI for Age สำหรับใช้กับเด็กในหลายประเทศ รวมถึงความพยายามที่จะให้มี International BMI for Age ด้วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตารางชี้วัดดัชนีมวลกาย (ดัชนีมวลกาย)BMI กับการชี้วัดภาวะโรคอ้วน ปัญหาโรคอ้วนในประเทศไทยมีแนวโน้มสูงขึ้นทั้งในเด็กและผู้ใหญ่ปัจจัยอื่น ๆ ที่เป็นสาเหตุของโรคอ้วนได้แก่พันธุกรรมสิ่งแวดล้อมวิถีชีวิตการเลี้ยงดูและพฤติกรรมสุขภาพจากรายงานทางการแพทย์อาทิรายงานของหัวใจ Berenson และคณะในการศึกษา Bogalusa และรายงานอื่น ๆ สรุปได้ว่าเด็กที่อ้วนมีแนวโน้มจะเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่อ้วนและคนอ้วนมีความเสี่ยงสูงต่อการเป็นโรคความดันเลือดสูงโรคหัวใจและหลอดเลือดโรคเบาหวานและโรคมะเร็งศึกษา ผลกระทบจากปัญหาโรคอ้วนทำให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องพยายามมองหาวิธีป้องกันและแก้ไขปัญหานี้โดยการแสวงหาและพัฒนาเครื่องมือชี้วัดปริมาณไขมันในร่างกายที่เหมาะสมและเชื่อถือได้สำหรับคนไทยโดยเฉพาะเพราะที่ผ่านมาเป็นการการพัฒนาโดยนักวิจัยชาวตะวันตกเมื่อนำมาใช้กับชนชาติที่แตกต่างกันผลที่ได้ย่อมขาดความเที่ยงตรง เนื่องจากแต่ชนชาติย่อมมีรูปแบบการเจริญเติบโตและระดับกิจกรรมของร่างกายที่แตกต่างกันแม้ในกลุ่มประเทศเอเชียด้วยกันเองดังรายงานการวิจัยของ Deurenberg และคณะที่ได้ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างเปอร์เซ็นต์ไขมันในร่างกายกับ BMI ในกลุ่มตัวอย่างต่างเชื้อชาติพบว่าคนจีนควรมีค่า BMI 23.1 คนไทย 22.1 และคนอินโดนีเซีย 21.8 ขณะที่ค่ามาตรฐานที่ได้มีการวิจัยโดยชาวตะวันตกนั้นกำหนดไว้ที่ 25 แม้การใช้ BMI จะเป็นที่นิยมในการวัดปริมาณไขมันในร่างกายเนื่องจากใช้ง่ายและได้ค่าที่น่าเชื่อถือแต่วิธีการนี้ก็ยังไม่เหมาะในคนที่มีปริมาณกล้ามเนื้อมากเช่นนักกีฬาเนื่องจากอาจได้ค่าที่ผิดพลาดเพราะใช้ค่าความสูงยกกำลังสองไปหารน้ำหนักร่างกาย อย่างไรก็ตามการใช้ BMI เพื่อดูภาวะอ้วนในเด็กและวัยรุ่นก็มีความแตกต่างออกไปแม้ในรายงานการประชุมเกี่ยวกับการจัดทำเกณฑ์วัดและประเมินภาวะอ้วนในเด็กและวัยรุ่นของโรคอ้วนระหว่างประเทศหน่วยงานในปีปี 1997 จะสรุปว่า BMI เป็นวิธีที่ใช้ได้ดีในเด็กแต่เนื่องจากเด็กมีการเปลี่ยนแปลงความสูงตามอายุและมีการเข้าสู่ช่วงวัยรุ่นที่แตกต่างกันโดยเด็กหญิงจะเข้าสู่ช่วงวัยรุ่นก่อนเด็กชายจึงมีการเสนอให้ใช้ BMI สำหรับอายุ BMI ซึ่งขณะนี้มีความพยายามพัฒนาสำหรับนานาชาติรวมถึงความพยายามที่จะให้มีสำหรับใช้กับเด็กในหลายประเทศอายุ BMI สำหรับยุคด้วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตารางชี้วัดดัชนีมวลกาย (ดัชนีมวลกาย) ค่าดัชนีมวลกาย ปัจจัยอื่น ๆ ที่เป็นสาเหตุของโรคอ้วน ได้แก่ พันธุกรรมสิ่งแวดล้อมวิถีชีวิตการเลี้ยงดูและพฤติกรรมสุขภาพจากรายงานทางการแพทย์อาทิรายงานของ Berenson และคณะในการศึกษา Bogalusa ศึกษาหัวใจและรายงานอื่น ๆ สรุปได้ว่า โรคหัวใจและหลอดเลือดโรคเบาหวาน แม้ในกลุ่มประเทศเอเชียด้วยกันเองดังรายงานการวิจัยของ Deurenberg และคณะ ค่าดัชนีมวลกายในกลุ่มตัวอย่างต่างเชื้อชาติพบว่าคนจีนควรมีค่าดัชนีมวลกายที่ 23.1 คนไทยที่ 22.1 และคนอินโดนีเซียที่ กำหนดไว้ที่ 25 แม้การใช้ค่าดัชนีมวลกาย เช่นนักกีฬาเนื่องจากอาจได้ค่าที่ผิดพลาด ค่าดัชนีมวลกาย ระหว่างโรคอ้วน Task Force ในปี 1997 จะสรุปว่าค่าดัชนีมวลกายเป็นวิธีที่ใช้ได้ดีในเด็ก จึงมีการเสนอให้ใช้ค่าดัชนีมวลกายสำหรับอายุซึ่งขณะนี้มีความพยายามพัฒนาค่าดัชนีมวลกายสำหรับอายุสำหรับใช้กับเด็กในหลายประเทศรวมถึงความพยายามที่จะให้มีค่าดัชนีมวลกายนานาชาติสำหรับอายุด้วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตารางชี้วัดดัชนีมวลกาย ( ดัชนีมวลกาย )



กับการชี้วัดภาวะโรคอ้วนดัชนีมวลกายปัญหาโรคอ้วนในประเทศไทยมีแนวโน้มสูงขึ้นทั้งในเด็กและผู้ใหญ่ปัจจัยอื่นๆที่เป็นสาเหตุของโรคอ้วนได้แก่พันธุกรรมสิ่งแวดล้อมวิถีชีวิตการเลี้ยงดูและพฤติกรรมสุขภาพจากรายงานทางการแพทย์อาทิรายงานของและคณะในการศึกษา Bogalusa หัวใจการศึกษาและรายงานอื่นๆสรุปได้ว่าเด็กที่อ้วนมีแนวโน้มจะเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่อ้วนและคนอ้วนมีความเสี่ยงสูงต่อการเป็นโรคความดันเลือดสูงโรคหัวใจและหลอดเลือดโรคเบาหวานและโรคมะเร็ง