To understand the vast gap between

To understand the vast gap between India and Pakistan -- and to assess what can be done about it -- one needs to understand the history behind their emergence as independent states. That history is extremely complex, but one should start

with a fundamental fact: there is no parallel in history to the modern Indian state. Never have so many diverse groups -- linguistic, racial, regional, and religious -- in such huge numbers, been encompassed within a democratic framework. Because no such state had ever existed, many said India could not succeed. In particular, those demanding Pakistan's creation claimed that the Muslims of India were a separate "nation" and could live only in a state in which Muslims were the majority. (They also demanded that Muslim-majority areas should be part of Pakistan; hence their claim to Kashmir.) Opposing this was the nationalist belief that Indians were all one people, whose varying faiths and practices enriched a common culture. We must recall that initial difference because it persists in a baleful new form: Pakistan alleges that India is not reconciled to the two countries' partition in 1947 and is still seeking to undo it, whereas India increasingly believes that Pakistan's use of terrorism is actually part of an effort to destabilize India as a whole.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การเข้าใจช่องว่างมากมายระหว่างอินเดียและปากีสถาน - และ การประเมินสิ่งที่สามารถทำมัน - หนึ่งต้องเข้าใจประวัติศาสตร์เบื้องหลังการเกิดขึ้นของพวกเขาเป็นอิสระ ประวัติศาสตร์ที่มีความซับซ้อนมาก แต่หนึ่งควรเริ่มต้นกับความเป็นจริงพื้นฐาน: มีขนานไม่มีในประวัติศาสตร์ของอินเดียสมัยนั้น ไม่เคยมีมากมายหลากหลายกลุ่ม - ภาษาศาสตร์ เชื้อชาติ ระดับภูมิภาค และ ศาสนา - ตัวเลขดังกล่าวใหญ่ ถูกห้อมล้อมภายในกรอบประชาธิปไตย เพราะรัฐดังกล่าวไม่มีเคยมีอยู่ อินเดียดังกล่าวจำนวนมากอาจไม่ประสบความสำเร็จ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง สร้างของปากีสถานที่ต้องอ้างว่า ชาวมุสลิมอินเดียแยก "ประเทศ" และอยู่ได้เฉพาะในรัฐที่ชาวมุสลิมเป็นส่วนใหญ่ (พวกเขายังเรียกร้องให้ มุสลิมส่วนใหญ่พื้นที่ควรเป็นส่วนหนึ่งของปากีสถาน ดังนั้นพวกเขาเรียกร้องแคชเมียร์) ฝ่ายตรงข้ามนี้เป็นความเชื่อชาตินิยมที่อินเดียได้ทั้งหมดคนหนึ่ง ศาสนาและวิธีปฏิบัติแตกต่างเสริมวัฒนธรรมทั่วไป เราต้องจำความแตกต่างที่เริ่มต้นได้เนื่องจากมันยังคงอยู่ในรูปแบบใหม่คน: ปากีสถาน alleges ที่ อินเดียไม่กระทบยอดในปี 1947 ประเทศพาร์ติชัน และยังคงกำลังการยกเลิก ในขณะที่อินเดียมากเชื่อว่า การก่อการร้ายในปากีสถานใช้เป็นจริงเป็นส่วนหนึ่งของความพยายามที่จะขาดเสถียรภาพอินเดียทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพื่อให้เข้าใจถึงช่องว่างขนาดใหญ่ระหว่างอินเดียและปากีสถาน - และในการประเมินสิ่งที่สามารถทำได้เกี่ยวกับมัน - หนึ่งต้องเข้าใจประวัติศาสตร์ที่อยู่เบื้องหลังการเกิดขึ้นของพวกเขาเป็นรัฐอิสระ ประวัติศาสตร์ที่มีความซับซ้อนมาก แต่ควรเริ่มต้นด้วยความเป็นจริงพื้นฐาน: มีขนานในประวัติศาสตร์ที่รัฐอินเดียสมัยใหม่ ไม่เคยมีกลุ่มที่มีความหลากหลายมากดังนั้น - ภาษาเชื้อชาติภูมิภาคและศาสนา - ในจำนวนมากดังกล่าวถูกห้อมล้อมในกรอบประชาธิปไตย เพราะไม่มีรัฐดังกล่าวเคยมีอยู่หลายคนบอกว่าอินเดียไม่สามารถประสบความสำเร็จ โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่เรียกร้องการสร้างของปากีสถานอ้างว่าชาวมุสลิมของอินเดียที่แยกต่างหาก "ชาติ" และสามารถมีชีวิตอยู่ได้เฉพาะในรัฐซึ่งส่วนใหญ่เป็นชาวมุสลิมที่ (พวกเขายังเรียกร้องให้พื้นที่มุสลิมส่วนใหญ่ควรจะเป็นส่วนหนึ่งของปากีสถานจึงเรียกร้องของพวกเขาไปแคชเมียร์.) ตรงข้ามนี้เป็นความเชื่อที่ว่าไต้หวันอินเดียทุกคนคนหนึ่งที่มีความแตกต่างกันสภาพความเป็นอยู่และการปฏิบัติที่อุดมวัฒนธรรมร่วมกัน เราจะต้องจำได้ว่าแตกต่างเริ่มต้นเพราะมันยังคงมีอยู่ในรูปแบบใหม่ร้ายกาจ: ปากีสถานอ้างว่าอินเดียไม่ได้คืนดีกับพาร์ทิชันของทั้งสองประเทศในปี 1947 และยังคงมองหาที่จะยกเลิกมันในขณะที่อินเดียมากขึ้นเชื่อว่าการใช้งานของปากีสถานของการก่อการร้ายเป็นจริงส่วนหนึ่ง ของความพยายามที่จะเสถียรอินเดียเป็นทั้งหนึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เข้าใจช่องว่างมากระหว่างอินเดียและปากีสถาน และประเมินสิ่งที่สามารถทำได้เกี่ยวกับมัน -- หนึ่งความต้องการที่จะเข้าใจประวัติศาสตร์ที่อยู่เบื้องหลังวิวัฒนาการของตนเป็นรัฐอิสระ ประวัติศาสตร์ที่ซับซ้อนมาก แต่หนึ่งควรเริ่มต้นกับความเป็นจริงพื้นฐาน : มีขนานไม่มีในประวัติศาสตร์รัฐอินเดียสมัยใหม่ ไม่เคยมีกลุ่มหลากหลายมากมาย -- ภาษา เชื้อชาติ ภูมิภาค และศาสนา -- ในบริเวณใกล้เคียงจำนวนมากอยู่ภายในกรอบของประชาธิปไตย เพราะไม่มีรัฐเคยมีอยู่จริง หลายคนกล่าวว่า อินเดียอาจไม่ประสบความสำเร็จ โดยเฉพาะผู้ที่เรียกร้องให้ปากีสถานสร้างอ้างว่ามุสลิมในอินเดียเป็นแยก " ชาติ " และอาจมีชีวิตอยู่แค่ในสถานะที่มุสลิมส่วนใหญ่ ( พวกเขายังเรียกร้องให้มุสลิมส่วนใหญ่ในพื้นที่ควรเป็นส่วนหนึ่งของปากีสถาน ดังนั้นข้อเรียกร้องของพวกเขาเพื่อ Kashmir ) ตรงข้ามเป็นชาตินิยมความเชื่อที่ชาวอินเดียเป็นคนทั้งหมด ซึ่งตามความเชื่อและการปฏิบัติที่อุดมด้วยวัฒนธรรมทั่วไป เราต้องนึกถึงความแตกต่างครั้งแรกเพราะมันยังคงอยู่ในบรรจุหีบห่อใหม่รูปแบบ : ปากีสถานอ้างว่าอินเดียไม่คืนดีกับสองประเทศ ' พาร์ทิชันใน 2490 และยังคงแสวงหาที่จะทำลายมัน ในขณะที่อินเดียมากขึ้น เชื่อว่า ปากีสถานใช้ก่อการร้าย เป็นส่วนหนึ่งของความพยายามของอินเดียโดยรวม