The events that I remember until to

The events that I remember until today never forgot that it was the day my mom got from this world. The sad event and possible return to myself, but I'm not taking care of yourself is good enough. That day, I remember very well that currently is Mae rice syrup, like every day in Pokhara where she is about to eat the rice it is good she says will be the wind. I'm going to walk along the side of the people, home help. Until they reached the hospital, doctors tried to rescue mother but she does come back and say goodbye to this world. That day I have to cry, I cry, but once it does. She is a person I love the most, the most binding. I feel regret for events that occur a lot, because she would not come back again, but he will be in the us.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เหตุการณ์ที่ผมจำจนวันนี้ไม่เคยลืมว่า มีวันหนึ่งแม่ของฉันได้จากโลกนี้ เหตุการณ์เศร้าและได้ส่งคืนให้ตัวเอง แต่ฉันไม่ดูแลตัวเองได้ดีมาก วัน ผมจำได้ว่า ดีในปัจจุบันว่าแม่น้ำข้าว เหมือนทุกวันในขระที่เธอกำลังจะกินข้าวก็ดีเธอกล่าวว่า จะเป็นลม ฉันจะเดินด้านข้างของคน ความ จนกว่าจะถึงโรงพยาบาล แพทย์พยายามช่วยเหลือแม่ แต่เธอกลับมา และบอกลาโลกนี้ วันที่ฉันต้องร้องไห้ ฉันร้องไห้ แต่เมื่อไม่ เธอเป็นคนรักที่สุด มากที่สุดรวม รู้สึกว่าริเกร็ตสำหรับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมาก เนื่องจากเธอจะไม่กลับมาอีกครั้ง แต่ในสหรัฐอเมริกาจะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เหตุการณ์ที่ผมจำได้จนถึงวันนี้ไม่เคยลืมว่ามันเป็นวันที่แม่ของฉันได้จากโลกนี้ เหตุการณ์ที่น่าเศร้าและผลตอบแทนที่เป็นไปได้เพื่อตัวเอง แต่ผมไม่ได้การดูแลตัวเองเป็นสิ่งที่ดีพอ วันนั้นผมจำได้ดีว่าในปัจจุบันคือน้ำเชื่อมข้าวแม่เหมือนทุกวันในโปขระที่เธอกำลังจะกินข้าวก็เป็นสิ่งที่ดีเธอบอกว่าจะเป็นลม ฉันจะเดินไปตามด้านข้างของคนที่บ้านช่วย จนกว่าพวกเขาจะมาถึงโรงพยาบาลแพทย์พยายามที่จะช่วยชีวิตแม่ แต่เธอก็กลับมาและกล่าวคำอำลากับโลกนี้ วันที่ฉันมีที่จะร้องไห้ฉันร้องไห้ แต่เมื่อมันไม่ เธอเป็นคนที่ผมรักมากที่สุดที่ผูกพันมากที่สุด ผมรู้สึกเสียใจสำหรับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมากเพราะเธอจะไม่กลับมาอีกครั้ง แต่เขาจะอยู่ในเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เหตุการณ์ที่จำได้จนถึงวันนี้ไม่เคยลืมว่ามันเป็นวันที่แม่ได้จากโลกนี้ เหตุการณ์ที่เศร้าที่สุดกลับเอง แต่ผมไม่ได้ดูแลตัวเองได้ดีพอ วันนั้น ผมจำได้ดี ว่า ขณะนี้ คือ แม่ ข้าวเชื่อมเหมือนทุกๆวันในโปขระที่เธอกำลังจะกิน ข้าว มัน ดี เค้าบอกว่า จะเป็นลมผมจะเดินไปตามด้านข้างของคนที่บ้านช่วย จนกว่าจะถึงโรงพยาบาล แพทย์ได้พยายามช่วยชีวิตแม่ แต่เธอกลับมาและบอกลาโลกใบนี้ วันนั้น ฉันต้องร้องไห้ ฉันร้องไห้ แต่เมื่อมันไม่ เธอเป็นคนที่ฉันรักมากที่สุด ผูกพันที่สุด ผมรู้สึกเสียใจต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น มาก เพราะ เธอจะไม่กลับมาอีก แต่เขาจะอยู่ในเรา