เก้งหม้อมีลักษณะทั่วไปคล้ายเก้งธรรม

เก้งหม้อมีลักษณะทั่วไปคล้ายเก้งธรรมดาแต่สีเข้มกว่า หนักประมาณ 18-21 กิโลกรัม ความยาวลำตัว 88 เซนติเมตร สีตามลำตัวเป็นสีน้ำตาลเข้มอมเหลือง สันหลังเข้มกว่าที่อื่น ๆ หน้าท้องสีขาว หางยาว 23 เซนติเมตร หางด้านบนสีดำ ใต้หางสีขาว ขาท่อนล่างจนถึงกีบสีดำ หน้าสีน้ำตาลเข้ม มีเส้นสีดำลากจากโคนเขามาจนถึงหัวตาดูเป็นรูปตัววี ใบหูไม่มีขน มีต่อมน้ำตาใหญ่ยาว ปลายด้านชี้ไปที่ลูกตามีขอบนูนสูง เก้งหม้อตัวผู้มีเขี้ยวยาวไว้ใช้ต่อสู้ เขี้ยวโค้งออกด้านหน้าเช่นเดียวกับเก้งทั่วไป
เก้งหม้อตัวผู้มีเขาสั้น เขาแต่ละข้างมีสองกิ่ง กิ่งหน้าสั้นกว่ากิ่งหลัง โคนเขามีขนดำหนาคลุมรอบ ระหว่างโคนเขามีขนสีเหลืองฟูเป็นกระจุก จึงมีชื่ออีกชื่อว่า “กวางเขาจุก”
เก้งหม้ออาศัยอยู่ในเทือกเขาตระนาวศรีชายแดนไทย-พม่า ในประเทศไทยพบที่ตาก ราชบุรี
สุราษฎร์ธานี ไม่พบในคาบสมุทรมลายู แต่คาดว่าน่าจะพบในลาวและเวียดนามด้วย มักพบอยู่ในป่าดิบทึบบนภูเขา ในประเทศจีนพบอยู่ในป่าบนภูเขาที่มีป่าสนกับป่าพืชใบกว้างหรือป่าไม้พุ่มผสมกันที่ระดับความสูง 2,500 เมตร
เก้งหม้อหากินตอนกลางวันและโดยลำพังตามพื้นที่เปิดโล่งระหว่างแหล่งน้ำ กินหญ้า ใบไม้ และผลไม้ที่ตกบนพื้น
แม่เก้งหม้อตั้งท้องนาน 180 วัน ออกลูกตามพุ่มไม้ทึบ ลูกเก้งจะซ่อนอยู่ในพุ่มไม้จนกระทั่งเริ่มจะเดินตามแม่ได้
คาดว่าประชากรเก้งหม้อมีจำนวนน้อยมาตั้งแต่ครั้งอดีตแล้ว ยิ่งในปัจจุบันเก้งหม้อประสบภัยคุกคามมากขึ้นทั้งจากการล่าเพื่อนำไปทำอาหาร และที่อยู่อาศัยถูกทำลาย ป่าที่อยู่ของเก้งหม้อหลายพื้นที่ได้สูญหายไปตลอดกาลจากการสร้างเขื่อนหลายแห่ง ประชากรที่น้อยอยู่แล้วจึงยิ่งน้อยลงไปอีกจนกลายเป็นสัตว์หายาก ในหลายพื้นที่เก้งหม้ออยู่ในภาวะเสี่ยงต่อการสูญพันธุ์
ในประเทศไทย เก้งหม้อเป็นหนึ่งในสัตว์ป่าสงวน 15 ชนิด ตามพระราชบัญญัติสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า พ.ศ. 2535

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เก้งหม้อมีลักษณะทั่วไปคล้ายเก้งธรรมดาแต่สีเข้มกว่าหนักประมาณ 18-21 กิโลกรัมความยาวลำตัว 88 เซนติเมตรสีตามลำตัวเป็นสีน้ำตาลเข้มอมเหลืองสันหลังเข้มกว่าที่อื่นๆ หน้าท้องสีขาวหางยาว 23 เซนติเมตรหางด้านบนสีดำใต้หางสีขาวขาท่อนล่างจนถึงกีบสีดำหน้าสีน้ำตาลเข้มมีเส้นสีดำลากจากโคนเขามาจนถึงหัวตาดูเป็นรูปตัววีใบหูไม่มีขนมีต่อมน้ำตาใหญ่ยาวปลายด้านชี้ไปที่ลูกตามีขอบนูนสูงเก้งหม้อตัวผู้มีเขี้ยวยาวไว้ใช้ต่อสู้เขี้ยวโค้งออกด้านหน้าเช่นเดียวกับเก้งทั่วไปเก้งหม้อตัวผู้มีเขาสั้นเขาแต่ละข้างมีสองกิ่งกิ่งหน้าสั้นกว่ากิ่งหลังโคนเขามีขนดำหนาคลุมรอบระหว่างโคนเขามีขนสีเหลืองฟูเป็นกระจุกจึงมีชื่ออีกชื่อว่า "กวางเขาจุก"เก้งหม้ออาศัยอยู่ในเทือกเขาตระนาวศรีชายแดนไทยพม่าในประเทศไทยพบที่ตากราชบุรี สุราษฎร์ธานีไม่พบในคาบสมุทรมลายูแต่คาดว่าน่าจะพบในลาวและเวียดนามด้วยมักพบอยู่ในป่าดิบทึบบนภูเขาในประเทศจีนพบอยู่ในป่าบนภูเขาที่มีป่าสนกับป่าพืชใบกว้างหรือป่าไม้พุ่มผสมกันที่ระดับความสูง 2500 เมตรเก้งหม้อหากินตอนกลางวันและโดยลำพังตามพื้นที่เปิดโล่งระหว่างแหล่งน้ำกินหญ้าใบไม้และผลไม้ที่ตกบนพื้นแม่เก้งหม้อตั้งท้องนาน 180 วันออกลูกตามพุ่มไม้ทึบลูกเก้งจะซ่อนอยู่ในพุ่มไม้จนกระทั่งเริ่มจะเดินตามแม่ได้คาดว่าประชากรเก้งหม้อมีจำนวนน้อยมาตั้งแต่ครั้งอดีตแล้วยิ่งในปัจจุบันเก้งหม้อประสบภัยคุกคามมากขึ้นทั้งจากการล่าเพื่อนำไปทำอาหารและที่อยู่อาศัยถูกทำลายป่าที่อยู่ของเก้งหม้อหลายพื้นที่ได้สูญหายไปตลอดกาลจากการสร้างเขื่อนหลายแห่งประชากรที่น้อยอยู่แล้วจึงยิ่งน้อยลงไปอีกจนกลายเป็นสัตว์หายากในหลายพื้นที่เก้งหม้ออยู่ในภาวะเสี่ยงต่อการสูญพันธุ์ในประเทศไทยเก้งหม้อเป็นหนึ่งในสัตว์ป่าสงวน 15 สิ่งตามพระราชบัญญัติสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่าพ.ศ. 2535

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนักประมาณ 18-21 กิโลกรัมความยาวลำตัว 88 เซนติเมตร สันหลังเข้มกว่าที่อื่น ๆ หน้าท้องสีขาวหางยาว 23 เซนติเมตรหางด้านบนสีดำใต้หางสีขาวขาท่อนล่างจนถึงกีบสีดำหน้าสีน้ำตาลเข้ม ใบหูไม่มีขนมีต่อมน้ำตาใหญ่ยาวปลายด้านชี้ไปที่ลูกตามีขอบนูนสูง
เขาแต่ละข้างมีสองกิ่งกิ่งหน้าสั้นกว่ากิ่งหลังโคนเขามีขนดำหนาคลุมรอบ จึงมีชื่ออีกชื่อว่า
ประเทศไทยพบในที่ตากราชบุรีสุราษฎร์ธานีไม่พบในคาบสมุทรมลายู
มักพบอยู่ในป่าดิบทึบบนภูเขา 2500
กินหญ้าใบไม้
180 วันออกลูกตามพุ่มไม้ทึบ
และที่อยู่อาศัยถูกทำลาย
เก้งหม้อเป็นหนึ่งในสัตว์ป่าสงวน 15 ชนิด พ.ศ. 2535

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เก้งหม้อมีลักษณะทั่วไปคล้ายเก้งธรรมดาแต่สีเข้มกว่าหนักประมาณ 18-21 กิโลกรัมความยาวลำตัว 88 เซนติเมตรสีตามลำตัวเป็นสีน้ำตาลเข้มอมเหลืองสันหลังเข้มกว่าที่อื่นจะหน้าท้องสีขาวหางยาว 23 เซนติเมตรหางด้านบนสีดำขาท่อนล่างจนถึงกีบสีดำหน้าสีน้ำตาลเข้มมีเส้นสีดำลากจากโคนเขามาจนถึงหัวตาดูเป็นรูปตัววีใบหูไม่มีขนมีต่อมน้ำตาใหญ่ยาวปลายด้านชี้ไปที่ลูกตามีขอบนูนสูงเก้งหม้อตัวผู้มีเขี้ยวยาวไว้ใช้ต่อสู้เก้งหม้อตัวผู้มีเขาสั้นเขาแต่ละข้างมีสองกิ่งกิ่งหน้าสั้นกว่ากิ่งหลังโคนเขามีขนดำหนาคลุมรอบระหว่างโคนเขามีขนสีเหลืองฟูเป็นกระจุกจึงมีชื่ออีกชื่อว่า " กวางเขาจุก "
เก้งหม้ออาศัยอยู่ในเทือกเขาตระนาวศรีชายแดนไทย - พม่าในประเทศไทยพบที่ตากราชบุรี
สุราษฎร์ธานีไม่พบในคาบสมุทรมลายูแต่คาดว่าน่าจะพบในลาวและเวียดนามด้วยมักพบอยู่ในป่าดิบทึบบนภูเขาในประเทศจีนพบอยู่ในป่าบนภูเขาที่มีป่าสนกับป่าพืชใบกว้างหรือป่าไม้พุ่มผสมกันที่ระดับความสูง 2500 เมตร
เก้งหม้อหากินตอนกลางวันและโดยลำพังตามพื้นที่เปิดโล่งระหว่างแหล่งน้ำกินหญ้าใบไม้และผลไม้ที่ตกบนพื้น
แม่เก้งหม้อตั้งท้องนาน 180 ได้รับเลือกตั้งผ่านกระบวนการประชาธิปไตยของพม่าออกลูกตามพุ่มไม้ทึบลูกเก้งจะซ่อนอยู่ในพุ่มไม้จนกระทั่งเริ่มจะเดินตามแม่ได้
คาดว่าประชากรเก้งหม้อมีจำนวนน้อยมาตั้งแต่ครั้งอดีตแล้วยิ่งในปัจจุบันเก้งหม้อประสบภัยคุกคามมากขึ้นทั้งจากการล่าเพื่อนำไปทำอาหารและที่อยู่อาศัยถูกทำลายประชากรที่น้อยอยู่แล้วจึงยิ่งน้อยลงไปอีกจนกลายเป็นสัตว์หายากในหลายพื้นที่เก้งหม้ออยู่ในภาวะเสี่ยงต่อการสูญพันธุ์
ในประเทศไทย 15 เก้งหม้อเป็นหนึ่งในสัตว์ป่าสงวนชนิดตามพระราชบัญญัติสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่าพ . ศ . 2535