TF-CBT application for past traumas

TF-CBT application for past traumas

In order to most clearly describe how these strategies are different, we brief describe a case example, to ill lustrate how TF-CBT is typically implemented for a youth who experienced past traumas. TF-CBT components and their typical application for past traumas are listed in Fig. 1.

Case example: Maya, a 12-year-old girl, experienced sexual abuse from approximately 5 to 9 years old by her biological father who is now incarcerated. Maya presented to treatment initiated by her foster mother’s concerns about angry outbursts and trouble at school. During the assessment, Maya acknowledged intrusive thoughts about the sexual abuse which triggered anger and shame, attempts to avoid remembering the abuse, anger at her biological mother for not believing her about the abuse (which led to her placement in foster care), difﬁculty concentrating in school, and difﬁculty sleeping at night.
Treatment began with a focus on psychoeducation in which the therapist validated Maya’s problems as being sexual abuse-related rather than “bad” behavior or characterological issues. At ﬁrst the foster mother was dubious about the connection between Maya’s trauma and her current behavior problems, but she knew no details of Maya’s trauma history that would help her understand this. Initially, Maya was hesitant about foster mother knowing about her sexual abuse, but agreed to let the therapist share this with the foster mother in a parent session. The foster mother expressed shock when the therapist told her about what Maya had experienced. After this session the foster mother assured Maya that she believed her, and that no one would hurt her in foster mother’s home. With the knowledge, the foster mother was able show increased levels of support and compassion, and this was very important to the positive outcome of therapy.
The therapist helped Maya and her foster mother gain a better understanding of external and internal cues that reminded Maya of her past sexual abuse (“trauma reminders”). For example, Maya got really mad when she saw “happy families,” especially girls with their fathers, suggesting that children have traumatic responses to what they experienced, as well as what they failed to experience knowing normative expectations for families. Maya also had angry outbursts at school when she was in class with boys who talked loudly, and used certain rude words that reminded her of things that her father said to her during his violent attacks. These situations made Maya have intrusive memories during class time (i.e., memories of what her parents did to her appeared involuntarily into her consciousness). Taken together, these provocations triggered anxious feelings and generalized fears that someone might hurt her again. The therapist helped Maya develop speciﬁc relaxation and grounding activities (i.e., focusing on being in the “here and now”). Also, cognitive coping skills were taught to challenge the belief that “it will happen again now,” and encouraged the foster mother to help initiate and reinforce Maya’s use of these skills. Speciﬁc relaxation strategies and bedtime routines were also implemented to help Maya sleep at night. Foster mother worked with Maya to assure her of her current safety, particularly at nighttime, as that was when her father used to sexually abuse Maya, as is common in incest. As Maya implemented these skills and no further traumas occurred, she gradually gained increasing mastery over the past trauma reminders. An in vivo exposure plan helped Maya gradually master her nighttime fears. Foster mother worked with Maya’s teacher, who helped Maya use affective modulation strategies at school. Through practicing her newly acquired skills when she experienced reminders, Maya became increasingly able to master these reminders, to maintain focus on her school work, and to control aggressive responding to internal and external cues.
The therapist then helped Maya to create a trauma narrative about her personal abuse experiences. Maya started by describing her family before the abuse began, including positive memories of both parents. She described several episodes of sexual abuse by her father, her belief that mother would rescue her once she told, and her hurt and anger at mother’s betrayal. Through this process, the therapist was able to identify and process several maladaptive cognitions (e.g., “I should have been able to stop him from abusing me;” “Why didn’t I tell my mom earlier, maybe she would have believed me then?”). Verbalizing these memories further concretized for Maya that she had already lived through these experiences and that they had occurred in the past. The therapist shared the narrative with the foster mother in parallel parent sessions, allowing the foster mother to develop a clearer understanding of Maya’s trauma experience. Through this process, the foster mother provided more meaningful support to Maya that, in turn, reinforced Maya’s belief in her current safety with the foster mother.
During conjoint sessions Maya directly shared the narrative with the foster mother, and received the foster mother’s praise for her courage and skills to cope with these experiences. Together with the therapist, they addressed skills to enhance Maya’s future safety (e.g., recognizing potential trauma triggers when she was ready to start dating, developing drug refusal skills, how to select safe dating partners, staying safe from sexual predators in the future, etc.). At TF-CBT closure, Maya had largely learned how to cope successfully with trauma reminders. Although she still experienced these reminders on occasion, Maya understood that the traumas themselves occurred in the past and that she was now safe.

In order to most clearly describe how these strategies are different, we brief describe a case example, to ill lustrate how TF-CBT is typically implemented for a youth who experienced past traumas. TF-CBT components and their typical application for past traumas are listed in Fig. 1.

Case example: Maya, a 12-year-old girl, experienced sexual abuse from approximately 5 to 9 years old by her biological father who is now incarcerated. Maya presented to treatment initiated by her foster mother’s concerns about angry outbursts and trouble at school. During the assessment, Maya acknowledged intrusive thoughts about the sexual abuse which triggered anger and shame, attempts to avoid remembering the abuse, anger at her biological mother for not believing her about the abuse (which led to her placement in foster care), difﬁculty concentrating in school, and difﬁculty sleeping at night.
Treatment began with a focus on psychoeducation in which the therapist validated Maya’s problems as being sexual abuse-related rather than “bad” behavior or characterological issues. At ﬁrst the foster mother was dubious about the connection between Maya’s trauma and her current behavior problems, but she knew no details of Maya’s trauma history that would help her understand this. Initially, Maya was hesitant about foster mother knowing about her sexual abuse, but agreed to let the therapist share this with the foster mother in a parent session. The foster mother expressed shock when the therapist told her about what Maya had experienced. After this session the foster mother assured Maya that she believed her, and that no one would hurt her in foster mother’s home. With the knowledge, the foster mother was able show increased levels of support and compassion, and this was very important to the positive outcome of therapy.
The therapist helped Maya and her foster mother gain a better understanding of external and internal cues that reminded Maya of her past sexual abuse (“trauma reminders”). For example, Maya got really mad when she saw “happy families,” especially girls with their fathers, suggesting that children have traumatic responses to what they experienced, as well as what they failed to experience knowing normative expectations for families. Maya also had angry outbursts at school when she was in class with boys who talked loudly, and used certain rude words that reminded her of things that her father said to her during his violent attacks. These situations made Maya have intrusive memories during class time (i.e., memories of what her parents did to her appeared involuntarily into her consciousness). Taken together, these provocations triggered anxious feelings and generalized fears that someone might hurt her again. The therapist helped Maya develop speciﬁc relaxation and grounding activities (i.e., focusing on being in the “here and now”). Also, cognitive coping skills were taught to challenge the belief that “it will happen again now,” and encouraged the foster mother to help initiate and reinforce Maya’s use of these skills. Speciﬁc relaxation strategies and bedtime routines were also implemented to help Maya sleep at night. Foster mother worked with Maya to assure her of her current safety, particularly at nighttime, as that was when her father used to sexually abuse Maya, as is common in incest. As Maya implemented these skills and no further traumas occurred, she gradually gained increasing mastery over the past trauma reminders. An in vivo exposure plan helped Maya gradually master her nighttime fears. Foster mother worked with Maya’s teacher, who helped Maya use affective modulation strategies at school. Through practicing her newly acquired skills when she experienced reminders, Maya became increasingly able to master these reminders, to maintain focus on her school work, and to control aggressive responding to internal and external cues.
The therapist then helped Maya to create a trauma narrative about her personal abuse experiences. Maya started by describing her family before the abuse began, including positive memories of both parents. She described several episodes of sexual abuse by her father, her belief that mother would rescue her once she told, and her hurt and anger at mother’s betrayal. Through this process, the therapist was able to identify and process several maladaptive cognitions (e.g., “I should have been able to stop him from abusing me;” “Why didn’t I tell my mom earlier, maybe she would have believed me then?”). Verbalizing these memories further concretized for Maya that she had already lived through these experiences and that they had occurred in the past. The therapist shared the narrative with the foster mother in parallel parent sessions, allowing the foster mother to develop a clearer understanding of Maya’s trauma experience. Through this process, the foster mother provided more meaningful support to Maya that, in turn, reinforced Maya’s belief in her current safety with the foster mother.
During conjoint sessions Maya directly shared the narrative with the foster mother, and received the foster mother’s praise for her courage and skills to cope with these experiences. Together with the therapist, they addressed skills to enhance Maya’s future safety (e.g., recognizing potential trauma triggers when she was ready to start dating, developing drug refusal skills, how to select safe dating partners, staying safe from sexual predators in the future, etc.). At TF-CBT closure, Maya had largely learned how to cope successfully with trauma reminders. Although she still experienced these reminders on occasion, Maya understood that the traumas themselves occurred in the past and that she was now safe.

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

สมัครรหัสชุมชนปัญหาที่ผ่านมาเพื่อที่สุดชัดเจนอธิบายว่า กลยุทธ์เหล่านี้จะแตกต่างกัน เราย่ออธิบายอย่างกรณี การป่วย lustrate วิธี TF-ชุมชนจะโดยปกติดำเนินการสำหรับเยาวชนที่มีประสบการณ์ผ่านปัญหา ส่วนประกอบของ TF-ชุมชนและสมัครโดยทั่วไปสำหรับปัญหาที่ผ่านมาอยู่ใน Fig. 1กรณีตัวอย่าง: มายา ผู้หญิงอายุ 12 ปี มีประสบการณ์การถูกล่วงละเมิดทางเพศประมาณ 5-9 ปีโดยพ่อของเธอทางชีวภาพที่เป็นตอนนี้ลหุโทษ มายาที่นำเสนอการรักษาเริ่มต้นจากความกังวลของแม่เลี้ยงของเธอเกี่ยวกับ outbursts โกรธและปัญหาที่โรงเรียน ในระหว่างการประเมิน มายาว่า รำคาญคิดล่วงละเมิดทางเพศซึ่งความโกรธและอับอาย พยายามหลีกเลี่ยงการจดจำในทางที่ผิด ความโกรธที่แม่ของเธอชีวภาพสำหรับไม่เชื่อเธอเกี่ยวกับละเมิด (ซึ่งนำไปสู่ตำแหน่งของเธอในปกครอง), concentrating ในโรงเรียน difﬁculty และ difﬁculty นอนในเวลากลางคืนการรักษาเริ่ม ด้วยการเน้น psychoeducation ผู้บำบัดตรวจสอบปัญหาของมายาเป็น เพศที่เกี่ยวข้อง กับการละเมิด มากกว่า "เสีย" พฤติกรรมหรือ characterological ปัญหา ที่ ﬁrst แม่เลี้ยงถูกสงสัยเกี่ยวกับการเชื่อมต่อระหว่างการบาดเจ็บของมายาและปัญหาลักษณะการทำงานของเธอปัจจุบัน แต่เธอรู้ว่าไม่มีรายละเอียดของประวัติการบาดเจ็บของมายาที่จะช่วยให้เธอนี้ เริ่มแรก มายามีลังเลเกี่ยวกับแม่เลี้ยงที่รู้เกี่ยวกับเธอถูกล่วงละเมิดทางเพศ ได้ตกลงให้ผู้บำบัดที่ใช้ร่วมกันนี้กับแม่เลี้ยงในเซสชันหลัก แม่เลี้ยงแสดงช็อกเมื่อผู้บำบัดบอกเธอเกี่ยวกับสิ่งมายามีประสบการณ์ หลังจากช่วงนี้ แม่เลี้ยงใจมายาที่เธอเชื่อเธอ และว่า ใครจะทำร้ายเธอในบ้านแม่เลี้ยง ความรู้ แม่เลี้ยงดูสามารถเพิ่มระดับของการสนับสนุนและความเมตตา และนี้เป็นสิ่งสำคัญมากกับผลบวกของการรักษาผู้บำบัดช่วยมายาและแม่เลี้ยงของเธอได้รับความเข้าใจด้านภายนอก และภายในสัญลักษณ์ที่เตือนมายาของเธอผ่านมาล่วงละเมิดทางเพศ ("บาดเจ็บเตือน") ตัวอย่าง มายาได้บ้าจริง ๆ เมื่อเธอเห็น "ความสุขครอบครัว สาวโดยเฉพาะกับบิดาของพวกเขา การแนะนำว่า เด็กมีการตอบรับเจ็บปวดที่พวกเขามีประสบการณ์ และสิ่งที่พวกเขาล้มเหลวสัมผัสรู้ความคาดหวังของ normative สำหรับครอบครัว มายายังได้โกรธ outbursts โรงเรียนเมื่อเธอเรียนกับเด็กผู้ชาย ที่พูดดัง ใช้คำหยาบคายบางที่นึกถึงเธอสิ่งที่พ่อของเธอพูดกับเธอในระหว่างการโจมตีที่รุนแรงของเขา สถานการณ์เหล่านี้ทำมายามีรำคาญความทรงจำในช่วงเวลาเรียน (เช่น ความทรงจำว่าพ่อแม่ไม่ได้เธอปรากฏ involuntarily เป็นสติของเธอ) ปวง ยั่วยุเหล่านี้ทริกเกอร์ความรู้สึกกังวล และกลัวว่า บางคนอาจทำร้ายเธออีกครั้งการตั้งค่าทั่วไป มายาที่พัฒนาเป็น speciﬁc และกฟผกิจกรรมช่วยให้ผู้บำบัด (เช่น เน้นในการ "ที่นี่ และเดี๋ยวนี้") ยัง มีนักเรียนรับรู้รับมือทักษะท้าทายความเชื่อที่ว่า "มันจะเกิดขึ้นอีกตอนนี้ และสนับสนุนให้แม่เลี้ยงเริ่ม และเสริมสร้างของมายาใช้ทักษะเหล่านี้ Speciﬁc กลยุทธ์ผ่อนคลายและนอนตามปกติยังดำเนินการเพื่อช่วยมายานอนหลับในเวลากลางคืน แม่เลี้ยงทำงาน ด้วยมายาเพื่อให้มั่นใจความปลอดภัยปัจจุบันของเธอ เธอโดยเฉพาะอย่างยิ่งในยามค่ำคืน เป็นที่เมื่อพ่อของเธอใช้ทางเพศละเมิดมายา ตามที่เป็นอยู่ในครอบครัว เป็นมายานำ ทักษะและเพิ่มเติมไม่มีปัญหาเหล่านี้เกิดขึ้น เธอค่อย ๆ รับเป็นครูเพิ่มมากขึ้นกว่าที่ผ่านมาบาดเจ็บเตือน แผนการเปิดรับแสงในสัตว์ทดลองช่วยมายาค่อย ๆ หลักกลัวเธอค่ำคืน แม่เลี้ยงที่ทำงานกับมายาของครู ผู้ช่วยมายาใช้เอ็มผลกลยุทธ์โรงเรียน ผ่านการฝึก เธอเพิ่งได้รับทักษะเมื่อเธอมีประสบการณ์เตือน มายาก็สามารถขึ้นแบบการแจ้งเตือนเหล่านี้ เพื่อรักษาเน้นงานโรงเรียนของเธอ และควบคุมก้าวร้าวตอบสัญลักษณ์ภายใน และภายนอกผู้บำบัดช่วยมายาสร้างบาดเจ็บเล่าเรื่องเกี่ยวกับประสบการณ์ของเธอละเมิดสิทธิส่วนบุคคลแล้ว มายาเริ่มต้น โดยการอธิบายก่อนเริ่มผิด ครอบครัวของเธอรวมถึงบวกความทรงจำของครอบครัวทั้งสอง เธออธิบายไว้หลายตอนถูกล่วงละเมิดทางเพศ โดยพ่อของเธอ ความเชื่อของเธอว่าแม่จะช่วยเหลือเธอเมื่อเธอบอก และเธอเจ็บ และโกรธที่แม่ทรยศ ผ่านขั้นตอนนี้ ผู้บำบัดได้ระบุ และดำเนินการหลาย cognitions maladaptive (เช่น, "ฉันควรได้รับสามารถหยุดเขาจากการเหยียดหยามฉัน "ทำไมไม่ฉันบอกแม่ของฉันก่อนหน้านี้ บางทีเธอจะเชื่อฉันแล้ว") Verbalizing ความทรงจำเหล่านี้เพิ่มเติม concretized ในมายา ที่เธอมีอยู่ผ่านประสบการณ์เหล่านี้ และ ที่จะมีเกิดขึ้นในอดีต ผู้บำบัดร่วมเล่าเรื่องที่กับแม่เลี้ยงในเซสชันแบบขนานแม่ ให้แม่บ้างเพื่อพัฒนาความเข้าใจที่ชัดเจนของประสบการณ์ของมายาบาดเจ็บ ผ่านขั้นตอนนี้ แม่เลี้ยงให้มีความหมายมากขึ้นสนับสนุนกับมายาที่ กลับ เสริมของมายาความเชื่อในความปลอดภัยปัจจุบันของเธอกับแม่เลี้ยงในระหว่างการเซสชัน conjoint มายาโดยตรงการเล่าเรื่องที่ใช้ร่วมกันกับแม่เลี้ยง และรับมารดาเลี้ยงสรรเสริญในความกล้าหาญและทักษะในการรับมือกับประสบการณ์เหล่านี้ของเธอ ร่วมกับการบำบัดโรค พวกเขาระบุทักษะเพื่อเพิ่มความปลอดภัยในอนาคตของมายา (เช่น จดจำทริกเกอร์การบาดเจ็บอาจเกิดขึ้นเมื่อเธอพร้อมที่จะเริ่มต้นออกเดท การพัฒนาทักษะการปฏิเสธยาเสพติด วิธีการเลือกหาคู่ที่ปลอดภัยพันธมิตร พักปลอดภัยจากผู้ล่าทางเพศในอนาคต ฯลฯ) ที่รหัสชุมชนปิด มายาได้ส่วนใหญ่เรียนรู้วิธีการรับมือกับบาดเจ็บเตือนเรียบร้อยแล้ว แม้ว่าเธอยังมีจดหมายเตือนชำระเงินเหล่านี้ในบางโอกาส มายาเข้าใจว่า ปัญหาตัวเองเกิดขึ้นในอดีต และว่า เธอตอนนี้ปลอดภัย

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

แอพลิเคชัน TF-CBT สำหรับตำแหน่งที่ผ่านมาเพื่อให้ชัดเจนที่สุดอธิบายถึงวิธีการกลยุทธ์เหล่านี้จะแตกต่างกันที่เราอธิบายสั้นๆ ตัวอย่างเช่นกรณีที่จะ lustrate ป่วยวิธี TF-CBT มักจะถูกนำมาใช้สำหรับเด็กและเยาวชนที่มีประสบการณ์ชอกช้ำที่ผ่านมา ส่วนประกอบ TF-CBT และการประยุกต์ใช้โดยทั่วไปของพวกเขาสำหรับตำแหน่งนี้ที่ผ่านมามีการระบุไว้ในรูป 1. ตัวอย่างเช่นกรณียา, สาว 12 ปีมีประสบการณ์การทารุณกรรมทางเพศประมาณ 5-9 ปีโดยพ่อของเธอที่ถูกคุมขังในขณะนี้ มายาที่นำเสนอการรักษาที่ริเริ่มโดยแม่บุญธรรมของเธอกังวลเกี่ยวกับการระเบิดโกรธและปัญหาที่โรงเรียน ในระหว่างการประเมินมายาได้รับการยอมรับความคิดล่วงล้ำเกี่ยวกับการล่วงละเมิดทางเพศที่เรียกความโกรธและความอัปยศความพยายามที่จะหลีกเลี่ยงการจดจำการละเมิด, ความโกรธที่แม่ของเธอไม่เชื่อเธอเกี่ยวกับการละเมิด (ซึ่งนำไปสู่การจัดตำแหน่งของเธอในการดูแลอุปถัมภ์) culty ไฟแตกมุ่งเน้น ในโรงเรียนและ dif culty ไฟนอนในเวลากลางคืน. การรักษาเริ่มให้ความสำคัญกับสุขภาพจิตที่บำบัดโรคการตรวจสอบปัญหาของยาที่ถูกล่วงละเมิดทางเพศที่เกี่ยวข้องกับการมากกว่า "ไม่ดี" พฤติกรรมหรือปัญหา characterological สายแรกที่แม่อุปถัมภ์เป็นที่น่าสงสัยเกี่ยวกับการเชื่อมต่อระหว่างการบาดเจ็บของมายาและปัญหาพฤติกรรมปัจจุบันของเธอ แต่เธอรู้ว่าไม่มีรายละเอียดของประวัติศาสตร์การบาดเจ็บของมายาที่จะช่วยให้เธอเข้าใจในเรื่องนี้ ในขั้นต้นมายายังลังเลเกี่ยวกับแม่อุปถัมภ์รู้เกี่ยวกับการล่วงละเมิดทางเพศของเธอ แต่ตกลงที่จะให้ส่วนแบ่งการบำบัดโรคนี้กับแม่บุญธรรมในเซสชั่นผู้ปกครอง แม่อุปถัมภ์แสดงอาการตกใจเมื่อแพทย์บอกเธอเกี่ยวกับสิ่งที่เคยมีประสบการณ์มายา หลังจากที่เซสชั่นนี้แม่บุญธรรมมายามั่นใจว่าเธอเชื่อว่าเธอและว่าไม่มีใครจะทำร้ายเธอในบ้านแม่บุญธรรมของ มีความรู้ที่แม่บุญธรรมก็แสดงความสามารถในระดับที่เพิ่มขึ้นของการสนับสนุนและความเห็นอกเห็นใจและนี่คือสิ่งที่สำคัญมากกับผลบวกของการรักษา. บำบัดช่วยมายาและแม่บุญธรรมของเธอได้รับความเข้าใจที่ดีขึ้นของตัวชี้นำภายนอกและภายในที่เตือนมายาของ การล่วงละเมิดทางเพศของเธอที่ผ่านมา ("การแจ้งเตือนการบาดเจ็บ") ยกตัวอย่างเช่นมายาได้บ้าจริงๆเมื่อเธอเห็น "ครอบครัวมีความสุข" โดยเฉพาะอย่างยิ่งสาว ๆ กับบรรพบุรุษของเขาบอกว่าเด็กมีการตอบสนองที่เจ็บปวดกับสิ่งที่พวกเขามีประสบการณ์เช่นเดียวกับสิ่งที่พวกเขาล้มเหลวที่จะได้สัมผัสกับความคาดหวังของการรู้กฎเกณฑ์สำหรับครอบครัว มายายังมีระเบิดโกรธที่โรงเรียนเมื่อเธออยู่ในชั้นเรียนกับเด็กผู้ชายที่พูดคุยกันเสียงดังและใช้คำหยาบคายบางอย่างที่ทำให้เธอนึกถึงสิ่งที่พ่อของเธอบอกกับเธอในระหว่างการโจมตีที่รุนแรงของเขา สถานการณ์เหล่านี้ทำให้ยามีความทรงจำในช่วงเวลาที่ล่วงล้ำระดับ (เช่นความทรงจำในสิ่งที่พ่อแม่ของเธอทำกับเธอปรากฏตัวขึ้นโดยไม่ได้ตั้งใจเข้ามาในจิตสำนึกของเธอ) ที่ร่วมกันยั่วยุเหล่านี้ก่อให้เกิดความรู้สึกกังวลและกลัวว่าคนทั่วไปอาจจะทำร้ายเธออีกครั้ง บำบัดช่วยพัฒนายาผ่อนคลายคระบุไว้และกิจกรรมดิน (กล่าวคือมุ่งเน้นไปที่การอยู่ใน "ที่นี่และตอนนี้") นอกจากนี้ยังมีทักษะความรู้ความเข้าใจที่ได้รับการสอนที่จะท้าทายความเชื่อที่ว่า "มันจะเกิดขึ้นอีกครั้งในตอนนี้" และเป็นกำลังใจให้แม่ที่จะช่วยส่งเสริมให้เกิดการเริ่มต้นและเสริมสร้างการใช้งานมายาทักษะเหล่านี้ speci สายกลยุทธ์การผ่อนคลายคและกิจวัตรก่อนนอนยังถูกนำมาใช้เพื่อช่วยให้นอนหลับยาในเวลากลางคืน ฟอสเตอร์แม่ทำงานร่วมกับมายาของเธอเพื่อให้มั่นใจความปลอดภัยของเธอในปัจจุบันโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเวลากลางคืนเป็นที่ก็คือตอนที่พ่อของเธอที่ใช้ในการละเมิดทางเพศมายาราวกับเป็นเรื่องธรรมดาในการร่วมประเวณีระหว่างพี่น้อง ในฐานะที่เป็นยานำมาใช้ทักษะเหล่านี้และไม่มีการบาดเจ็บที่เกิดขึ้นต่อไปเธอได้รับการเรียนรู้ค่อยๆเพิ่มขึ้นในช่วงที่ผ่านมาการแจ้งเตือนการบาดเจ็บ ในการสัมผัสร่างกายแผนช่วยค่อยๆมายาต้นแบบความกลัวของเธอในตอนกลางคืน ฟอสเตอร์แม่ทำงานร่วมกับครูมายามายาที่ช่วยให้ใช้กลยุทธ์การปรับอารมณ์ที่โรงเรียน ผ่านการฝึกทักษะที่ได้มาใหม่ของเธอเมื่อเธอมีประสบการณ์การแจ้งเตือนมายากลายเป็นความสามารถที่มากขึ้นที่จะโทแจ้งเตือนเหล่านี้เพื่อรักษามุ่งเน้นไปที่การทำงานของโรงเรียนของเธอและการควบคุมการก้าวร้าวตอบสนองต่อการชี้นำภายในและภายนอก. บำบัดก็ช่วยมายาที่จะสร้างการเล่าเรื่องการบาดเจ็บที่เกี่ยวกับ ประสบการณ์การละเมิดส่วนตัวของเธอ มายาที่ตั้งขึ้นโดยอธิบายถึงครอบครัวของเธอก่อนที่จะเริ่มการละเมิดรวมทั้งความทรงจำที่ดีของพ่อแม่ทั้งสอง เธออธิบายหลายตอนของการล่วงละเมิดทางเพศโดยพ่อของเธอเชื่อว่าแม่ของเธอจะช่วยชีวิตเธอเมื่อเธอบอกและความเจ็บปวดและความโกรธของเธอที่ทรยศแม่ ผ่านขั้นตอนนี้นักบำบัดก็สามารถที่จะระบุและกระบวนการหลาย maladaptive cognitions (เช่น "ฉันควรจะได้รับสามารถที่จะหยุดเขาจากการทำร้ายฉัน" "ทำไมไม่ได้ผมบอกแม่ของฉันก่อนหน้านี้เธออาจจะจะได้เชื่อฉันแล้ว ? ") verbalizing ทรงจำเหล่านี้รูปธรรมต่อไปสำหรับมายาว่าเธอยังมีชีวิตอยู่แล้วผ่านประสบการณ์เหล่านี้และว่าพวกเขาได้ที่เกิดขึ้นในอดีตที่ผ่านมา บำบัดโรคที่ใช้ร่วมกันเล่าเรื่องกับแม่บุญธรรมในการประชุมผู้ปกครองขนานที่ช่วยให้แม่บุญธรรมในการพัฒนาความเข้าใจที่ชัดเจนของประสบการณ์การบาดเจ็บของมายา ผ่านขั้นตอนนี้แม่อุปถัมภ์ให้การสนับสนุนที่มีความหมายมากขึ้นในการมายาที่ในที่สุดก็เสริมความเชื่อมายาของความปลอดภัยในปัจจุบันของเธอกับแม่อุปถัมภ์. ในระหว่างการประชุมร่วมกันมายาโดยตรงที่ใช้ร่วมกันเล่าเรื่องกับแม่บุญธรรมและได้รับการยกย่องแม่อุปถัมภ์ของ ความกล้าหาญและทักษะของเธอที่จะรับมือกับประสบการณ์เหล่านี้ ร่วมกับการบำบัดโรคที่พวกเขาแก้ไขทักษะเพื่อเพิ่มความปลอดภัยในอนาคตของมายา (เช่นการตระหนักถึงการบาดเจ็บที่อาจเกิดขึ้นก่อให้เกิดเมื่อเธอก็พร้อมที่จะเริ่มต้นเดทการพัฒนาทักษะการปฏิเสธยาเสพติดวิธีการเลือกคู่ค้าเดทปลอดภัยอยู่ปลอดภัยจากล่าทางเพศในอนาคต ฯลฯ .) ที่ปิด TF-CBT มายาส่วนใหญ่ได้เรียนรู้วิธีที่จะรับมือกับการประสบความสำเร็จในการแจ้งเตือนการบาดเจ็บ แม้ว่าเธอจะยังคงมีประสบการณ์การแจ้งเตือนเหล่านี้ในโอกาสมายาเข้าใจว่าตำแหน่งของตัวเองที่เกิดขึ้นในอดีตที่ผ่านมาและบอกว่าเธอตอนนี้ปลอดภัย

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

tf-cbt ใบสมัครผ่าน traumas

เพื่อมากชัดเจนอธิบายวิธีการกลยุทธ์เหล่านี้จะแตกต่างกัน เราสั้น ๆอธิบายกรณีตัวอย่าง ป่วย lustrate ว่า tf-cbt โดยปกติจะใช้สำหรับเยาวชนที่มีประสบการณ์ที่ผ่านมาโคม่า tf-cbt ส่วนประกอบและการใช้โดยทั่วไปของพวกเขาสำหรับที่ผ่านมาที่ได้รับบาดเจ็บอยู่ในรูปที่ 1

ตัวอย่างกรณี : มายา อายุ 12 ปี หญิงประสบการณ์ล่วงละเมิดทางเพศจากประมาณ 5 - 9 ปี โดยพ่อแท้ๆ ของเธอที่ตอนนี้กำลังจับ มายาที่นำเสนอการรักษาที่ริเริ่มโดยแม่อุปถัมภ์ของเธอเกี่ยวกับ outbursts โกรธและปัญหาที่โรงเรียน ในระหว่างการประเมิน มายา ซึ่งยอมรับความคิดเกี่ยวกับการละเมิดทางเพศทำให้ความโกรธและความอับอาย พยายามหลีกเลี่ยงการจดการทารุณโกรธที่แม่แท้ๆ ของหล่อนที่ไม่เชื่อเธอ เกี่ยวกับการละเมิด ( ซึ่งนำไปสู่การวางของเธอในการดูแลฟอสเตอร์ ) จึง culty มุ่งเน้นในระดับโรงเรียน และระดับ culty จึงนอนในเวลากลางคืน การรักษาเริ่มต้นด้วย
เน้นศึกษาที่ therapist ตรวจสอบปัญหาของมายาเป็นทารุณกรรมทางเพศสัมพันธ์มากกว่า " พฤติกรรมที่ไม่ดี " หรือปัญหา characterological .จึงตัดสินใจเดินทางไปที่แม่ฟอสเตอร์กำลังสงสัยเกี่ยวกับการเชื่อมต่อระหว่างมายะ อุบัติเหตุ และปัญหาพฤติกรรมปัจจุบันของเธอ แต่เธอรู้ว่าไม่มีรายละเอียดของประวัติศาสตร์บาดแผลของมายาที่ช่วยให้เธอเข้าใจ ตอนแรกก็ลังเลเรื่องมายาอุปถัมภ์แม่รู้เกี่ยวกับการละเมิดทางเพศของเธอ แต่ตกลงที่จะให้ therapist แบ่งปันนี้กับแม่ พ่อแม่บุญธรรมในเซสชั่นแม่อุปถัมภ์แสดงความตกใจเมื่อจิตแพทย์บอกเธอเกี่ยวกับสิ่งที่มายาเคยมีประสบการณ์ หลังจากช่วงนี้แม่อุปถัมภ์มั่นใจมายาที่เธอเชื่อของเธอ และไม่มีใครจะทำร้ายเธอในอุปถัมภ์ของแม่บ้าน กับความรู้ แม่อุปถัมภ์ก็สามารถแสดงการเพิ่มขึ้นของระดับการสนับสนุนและความเมตตา และสำคัญกับผลในเชิงบวกของการรักษา .
นักบำบัดที่ช่วยให้มายาและแม่อุปถัมภ์ของเธอได้รับความเข้าใจที่ดีขึ้นของภายนอกและภายในตัวที่ทำให้มายาของการละเมิดทางเพศของเธอที่ผ่านมา ( " อุบัติเหตุเตือน " ) ตัวอย่างเช่น มายาเป็นบ้าเมื่อเธอเห็น " ครอบครัวสุขสันต์ " โดยเฉพาะผู้หญิงกับบรรพบุรุษ แนะนำว่า เด็กมีการตอบสนองเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขามีประสบการณ์เช่นเดียวกับสิ่งที่พวกเขาล้มเหลวที่จะประสบการณ์ทราบความคาดหวังเชิงบรรทัดฐานสำหรับครอบครัว มายามี outbursts โกรธที่โรงเรียนตอนเรียนกับเด็กที่คุยกันเสียงดัง และใช้บางหยาบคายที่ทำให้เธอนึกถึงเรื่องที่พ่อพูดกับเธอในระหว่างการโจมตีที่รุนแรงของเขา สถานการณ์เหล่านี้ทำให้มายามีความทรงจำ ซึ่งระหว่างเรียน ( เช่นความทรงจำ สิ่งที่พ่อแม่ทำกับเธอปรากฏรัวเข้าไปในจิตสำนึกของเธอ ) ถ่ายด้วยกัน อันเป็นความรู้สึกกังวลและความกลัวเหล่านี้ เรียกทั่วไปว่าบางคนอาจจะทำร้ายเธออีก จิตแพทย์ช่วยมายาพัฒนากาจึง C ผ่อนคลายและสายดินกิจกรรม ( เช่น เน้นการ " ที่นี่และตอนนี้ " ) นอกจากนี้การสอนทักษะการคิดจะท้าทายความเชื่อที่ว่า " มันจะเกิดขึ้นอีก " แม่อุปถัมภ์และสนับสนุนให้ริเริ่มและเสริมสร้างของมายาใช้ทักษะเหล่านี้ ประเภท C จึงผ่อนคลาย กลยุทธ์ และเวลานอนตามปกติ ยังดำเนินการเพื่อช่วยมายะนอนตอนกลางคืน แม่อุปถัมภ์ทำงานกับมายาเพื่อรับประกันความปลอดภัยของเธอ ปัจจุบันเธอ โดยเฉพาะเวลากลางคืนในฐานะที่เป็นเมื่อพ่อของเธอเคยล่วงละเมิดทางเพศมายา เป็นสามัญในผิดประเวณี เมื่อมายาใช้ทักษะเหล่านี้และไม่มีการบาดเจ็บเพิ่มเติมที่เกิดขึ้น เธอค่อย ๆได้รับการเรียนรู้การเตือนอุบัติเหตุที่ผ่านมา ในการช่วยวางแผนโดยมายาค่อยๆอาจารย์กลัวฝันร้ายของเธอ แม่อุปถัมภ์ทำงานกับครูของมายาที่ช่วยปรับอารมณ์ มายะใช้กลยุทธ์ที่โรงเรียน ผ่านการฝึกทักษะที่ได้มาใหม่ของเธอเมื่อเธอประสบเตือน มายากลายเป็นมากขึ้นสามารถที่จะโทเตือนเหล่านี้ การรักษามุ่งเน้นงานโรงเรียนของเธอที่จะควบคุมและก้าวร้าวตอบสนองสัญญาณภายในและภายนอก
จิตแพทย์ก็ช่วยมายาสร้างบาดแผลการเล่าเรื่องเกี่ยวกับประสบการณ์ส่วนตัวของเธอ มายาเริ่มโดยอธิบายถึงครอบครัวของเธอก่อนที่การเริ่มต้น รวมทั้งความทรงจำในเชิงบวกจากทั้งพ่อแม่ เธออธิบายไว้หลายตอนของการทารุณกรรมทางเพศโดยพ่อของเธอ เธอเชื่อว่าแม่จะช่วยเหลือเธอเมื่อเธอบอก แล้วเธอเจ็บและโกรธที่แม่ของการทรยศ ผ่านขั้นตอนนี้นักบำบัดที่สามารถระบุและกระบวนการหลาย maladaptive ความคิด ( เช่น " ฉันน่าจะหยุดเขาจากฉัน ; " " ทำไมฉันไม่บอกแม่ก่อนหน้านี้ บางทีเธออาจจะไม่เชื่อฉันงั้นเหรอ " ) verbalizing เหล่านี้ความทรงจำเพิ่มเติม concretized มายาที่เธอได้เคยผ่านประสบการณ์เหล่านี้และที่พวกเขาได้เกิดขึ้นในอดีตนักบำบัดที่แบ่งปันเรื่องเล่ากับแม่อุปถัมภ์ ในการประชุมผู้ปกครอง ขนานให้แม่อุปถัมภ์เพื่อพัฒนาความเข้าใจที่ชัดเจนของมายา แผลเก่า ประสบการณ์ ผ่านขั้นตอนนี้ แม่อุปถัมภ์ให้สนับสนุนมีความหมายกับมายาที่ , ในการเปิด , เสริมคือ มายา ความเชื่อในตู้ปัจจุบันเธอกับแม่อุปถัมภ์
ระหว่างการประชุมร่วมกันมายาโดยตรงใช้เรื่องเล่ากับแม่อุปถัมภ์และได้รับอุปถัมภ์แม่สรรเสริญเธอ ความกล้าหาญและทักษะเพื่อรับมือกับประสบการณ์เหล่านี้ พร้อมกับบำบัด พวกเขาให้ความสนใจทักษะเพื่อเพิ่มความปลอดภัยในอนาคต ( เช่น มายา , ตระหนักถึงศักยภาพทริกเกอร์การบาดเจ็บเมื่อเธอพร้อมที่จะเริ่มคบกับ การพัฒนาทักษะการปฏิเสธยาเสพติดวิธีการเลือกเซฟคู่เดท อยู่อย่างปลอดภัยจากนักล่าทางเพศในอนาคต ฯลฯ ) ที่ปิด tf-cbt มายาได้ไปเรียนรู้วิธีการรับมือกับบาดแผลเรียบร้อยแล้ว การแจ้งเตือน แม้ว่าเธอยังคงมีประสบการณ์การแจ้งเตือนเหล่านี้ในโอกาส มายาเข้าใจว่าแผลตัวเองที่เกิดขึ้นในอดีต และว่าเธอปลอดภัยแล้ว .

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.