In a busy bus station, there is a l

In a busy bus station, there is a little girl sitting all alone on a bench. She stares at the floor as all the busy travelers rush around her. She does not move.

Some of the people are in such a big hurry that they do not notice her. Other people look at her, but they think, "She is not my daughter. She is someone else's responsibility. I am sure her mother and father must be close." They continue running to where they need to go.

After some time, a man stops next to the girl. He is very tired after a long day of work, and he just wants to get to his home as quickly as possible so that he can be with his family. But he cannot just leave this little girl alone. He cannot see her parents anywhere. The little girl is no older than his own little daughter!

The man walks up the girl. "Hello," he says. "Are you all right? Are your parents here with you?"

The little girl does not even look up at him. He gently sits down next to her and touches her shoulder. Now she lifts her head, and he can see that she is crying. He feels terrible!

But he gives her a very warm smile and holds out his hand. She looks scared, but she takes his hand and lets him lead her to the bus station information desk. He helps her sit down on a chair next to the desk and explains the situation to the security guard.

The guard makes an announcement over the speakers. "Attention: a young girl is waiting for her parents at the information desk. If you are looking for your daughter, please come immediately! Thank you."

A couple of minutes later, a woman comes running toward the desk. As soon as she sees the little girl, she shouts and runs up to her. She lifts the girl into her arms and holds her very tight. Then she separates herself from her daughter and looks at her face while she says, "I am here, Andrea. Everything is okay. I love you, honey."

Then she turns and greets the man. "Thank you so much, sir," she says. "We got separated in the crowd earlier. My daughter is deaf, so I could not make an announcement over the speakers for her. I was looking for her everywhere. I was so worried!"

Now the man understands why the little girl did not look at him until he touched her shoulder. He feels happy that he has helped. It must have been very scary for little Andrea and her mother! He smiles and thinks of how he will tell his family about this. He is a father, too. He knows how important it is to love and help all children.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

In a busy bus station, there is a little girl sitting all alone on a bench. She stares at the floor as all the busy travelers rush around her. She does not move. Some of the people are in such a big hurry that they do not notice her. Other people look at her, but they think, "She is not my daughter. She is someone else's responsibility. I am sure her mother and father must be close." They continue running to where they need to go.After some time, a man stops next to the girl. He is very tired after a long day of work, and he just wants to get to his home as quickly as possible so that he can be with his family. But he cannot just leave this little girl alone. He cannot see her parents anywhere. The little girl is no older than his own little daughter!The man walks up the girl. "Hello," he says. "Are you all right? Are your parents here with you?" The little girl does not even look up at him. He gently sits down next to her and touches her shoulder. Now she lifts her head, and he can see that she is crying. He feels terrible! But he gives her a very warm smile and holds out his hand. She looks scared, but she takes his hand and lets him lead her to the bus station information desk. He helps her sit down on a chair next to the desk and explains the situation to the security guard.The guard makes an announcement over the speakers. "Attention: a young girl is waiting for her parents at the information desk. If you are looking for your daughter, please come immediately! Thank you."สองนาทีต่อมา ผู้หญิงมาทำงานต่อโต๊ะ ทันทีที่เธอเห็นลูกสาว เธอ shouts และวิ่งขึ้นกับเธอ เธอยกหญิงสาวในอ้อมแขนของเธอ และมีเธอแน่นมาก เธอแยกตัวเองจากลูกสาวของเธอและดูที่ใบหน้าของเธอ ขณะที่เธอพูดว่า "ฉันอยู่ที่นี่ แอนเดรีย ทุกอย่างมีครบ ฉันรักเธอ น้ำผึ้ง"แล้วเธอเปลี่ยน และทักทายคน ขอบคุณมาก รัก เธอกล่าว "เราได้แยกในฝูงชนก่อนหน้านี้ ลูกสาวของฉันเป็นคนหูหนวก ดังนั้นฉันไม่สามารถทำการประกาศผ่านลำโพงสำหรับเธอ ผมกำลังมองหาเธอทุกที่ กังวลมาก" ตอนนี้ คนเข้าใจทำไมสาวน้อยดูที่เขาจนเขาสัมผัสไหล่ของเธอ เขารู้สึกว่า เขาได้ช่วยให้มีความสุข ก็ต้องได้รับน่ากลัวมากสำหรับ Andrea เล็ก ๆ และแม่ของเธอ เขายิ้ม และตระหนักถึงวิธีการที่เขาจะบอกครอบครัวของเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาเป็นพ่อ เกินไป เขารู้ว่าให้ความสำคัญกับความรัก และช่วยเหลือเด็กทุกคน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในรถบัส ไม่ว่าง มีสาวน้อยนั่งอยู่คนเดียวบนม้านั่ง เธอจ้องมองที่พื้นทั้งหมดว่างคน วิ่งรอบๆ ตัวเธอ เธอไม่ขยับบางคนเป็นเช่นใหญ่ๆที่พวกเขาไม่สังเกตเห็นเธอ คนอื่น ๆมองเธอ แต่พวกเขาคิดว่า " เธอไม่ใช่ลูกฉัน เธอ คือ ใครรับผิดชอบ ฉันมั่นใจว่าแม่และพ่อจะต้องปิด " พวกเขาวิ่งต่อไปเพื่อที่พวกเขาต้องการที่จะไปหลังจากเวลาผ่านไป ชายหนุ่มหยุดข้างหญิงสาว เขาเหนื่อยหลังจากวันที่ยาวนานของการทำงาน และเขาก็ต้องการที่จะได้รับที่บ้านของเขาโดยเร็วที่สุด เพื่อที่เขาจะได้อยู่กับครอบครัว แต่เขาไม่ปล่อยให้ผู้หญิงตัวเล็กๆ คนเดียว เขาไม่สามารถเห็นพ่อแม่เธอเลย สาวน้อยไม่แก่กว่าลูกสาวตัวน้อยของเขาเองคนเดินขึ้น เกิร์ล " สวัสดี , " เขากล่าว . " คุณไม่เป็นไรใช่มั้ย ? พ่อแม่ของคุณที่นี่กับคุณ ? "สาวน้อยไม่ได้มองเขา เค้าค่อยๆนั่งลงข้างๆเธอและโอบไหล่เธอ ตอนนี้เธอยกหัวของเธอ และเขาก็พบว่าเธอกำลังร้องไห้ เขารู้สึกแย่ !แต่เขาทำให้เธอยิ้มได้อบอุ่นมาก และถือมือของเขา เธอดูตกใจ แต่เธอใช้เวลาในมือของเขาและให้เขาพาเธอไปที่สถานีรถบัสข้อมูลโต๊ะ เขาช่วยเธอนั่งลงบนเก้าอี้ข้างๆโต๊ะและอธิบายสถานการณ์การรักษาความปลอดภัยยามให้ประกาศผ่านลำโพง . ความสนใจ : หนุ่มสาวรอพ่อแม่ของเธอที่โต๊ะประชาสัมพันธ์ หากคุณกำลังมองหาลูกสาว มาทันที ขอบคุณ . . . "สองนาทีต่อมา ผู้หญิงมาวิ่งต่อที่โต๊ะ ทันทีที่เธอเห็นสาวน้อย เธอตะโกนและวิ่งมาหาเธอ เธอยกสาวในอ้อมแขนของเธอและถือของเธอแน่นมาก แล้วเธอก็แยกตนเองจากลูกสาวของเธอและมองไปที่ใบหน้าของเธอขณะที่เธอกล่าวว่า " ฉันมาที่นี่ , แอนเดรีย ทุกอย่างจะต้องโอเค ผมรักคุณนะที่รัก "แล้วเธอหันมาทักทายผู้ชาย " . ขอบคุณมากครับ , " เธอกล่าว . " เราแยกจากกันในฝูงชนก่อนหน้านี้ ลูกสาวของฉันคือหูหนวก ดังนั้นผมจะไม่ประกาศผ่านลำโพงสำหรับเธอ ฉันตามหาเธอทุกที่ ฉันเป็นห่วงมาก !ตอนนี้เขาเข้าใจเหตุผลที่สาวน้อยไม่ได้มองเขาจนเขาจับไหล่เธอ เขารู้สึกมีความสุขที่เขาได้ช่วย มันต้องน่ากลัวมากๆสำหรับแอนเดรีย และแม่ของเธอ เขายิ้ม และคิดว่าเขาจะบอกกับครอบครัวของเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาเป็นพ่อด้วย เขารู้วิธีการที่สำคัญก็คือการรัก และช่วยให้เด็กทุกคน