A significant increase in the amoun

A significant increase in the amount of waste resulting from the industrial processing of fish has become a problem, both for the environment and for the processing plants. About 45% of processed seafood consists of shrimp, the waste of which is composed of the exoskeleton and cephalothorax. This waste can represent 50–70% of the total weight of the raw material, and is a rich source of biomolecules, including chitin, proteins, carotenoid, flavours, nutritive components, and enzymes. Therefore, making use of such waste is of economical value and has drawn much interest from researchers in recent years.

Shrimp waste has been explored as a potential source of carotenoids, proteins, and chitin. In crustaceans, carotenoids occur as carotenoproteins, which are stable complexes of carotenoids bound to a high-density lipoprotein (Shahidi & Metusalach & Brown, 1998). Studies have been carried out on the recovery of carotenoids from shrimp waste in the form of carotenoprotein by different techniques (Sachindra and Mahendrakar, 2005 and Sowmya and Sachindra, 2012). Attempts have also been made to isolate carotenoproteins from crustacean processing discards by using proteases (Cremades et al., 2003, Holanda and Netto, 2006, Klomklao et al., 2009 and Sila et al., 2012).

Synthetic antioxidants, such as butylated hydroxyanisole (BHA), butylated hydroxytoluene (BHT), t-butylhydroquinone (TBHQ) and propyl gallate, have been widely used in food products to delay the deterioration caused by lipid oxidation. However, these antioxidants pose potential health hazards, and their use is restricted in some countries. Thus, it is essential to develop safe and natural antioxidants as alternatives to synthetic ones. Several peptides from protein ingredients have been found to possess antioxidant capacity (Korhonen and Pihlanto, 2003 and Sarmadia and Amin, 2010). Bioactive peptides are regarded as specific protein fragments which are inactive in the parent protein sequence. They can exert several physiological functions after they are released by enzymatic hydrolysis (Faithong et al., 2010, He et al., 2006 and Synowiecki and Al-Khateeb, 2000).

Functional properties can be defined as the overall physicochemical behaviour of performance of proteins in food systems during processing, storage and consumption. Protein hydrolysates have an excellent solubility at a high degree of hydrolysis (Gbogouri, Linder, Fanni, & Parmentier, 2004). High solubility of fish protein hydrolysate, over a wide range of pH is a substantially useful characteristic for many food applications. Furthermore, it influences the other functional properties, such as emulsifying and foaming (Kristinsson & Rasco, 2000a).

The deep-water rose shrimp (P. longirostris) is a large decapod crustacean. It has a pink-orange carapace with a reddish rostrum. It shows a wide geographic distribution, being found in the eastern Atlantic from northern Spain to the southern waters of Angola and the whole basin of the Mediterranean.

The objective of this investigation was to study some functional properties and the antioxidant activity and bioactive potential of the peptidic fraction of carotenoproteins extracted from deep-water pink shrimp by treatment with Alcalase®.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การเพิ่มจำนวนขยะที่เกิดจากการประมวลผลอุตสาหกรรมปลาได้กลายเป็น ปัญหา ทั้งสิ่งแวดล้อม และพืชการประมวลผล อาหารทะเลแปรรูปประมาณ 45% ประกอบด้วยกุ้ง เสียซึ่งประกอบด้วยโครงกระดูกภายนอกและ cephalothorax ขยะนี้สามารถแสดงถึง 50 – 70% ของน้ำหนักรวมของวัตถุดิบ และเป็นแหล่งอุดมไปด้วยชื่อโมเลกุลชีวภาพ ไคทิน โปรตีน carotenoid รสชาติ ส่วนวิจัย และเอนไซม์ ดังนั้น ใช้ของเสียดังกล่าวเป็นมูลค่าที่ประหยัด และได้วาดสนใจมากจากนักวิจัยในปีที่ผ่านมามีการสำรวจกุ้งเสียเป็นแหล่งที่มีศักยภาพของ carotenoids โปรตีน และไคทิน ในพบ carotenoids เกิดเป็น carotenoproteins ซึ่งเป็นคอมเพล็กซ์ที่มีเสถียรภาพของ carotenoids กับไลโพโปรตีน high-density (Shahidi และ Metusalach & Brown, 1998) การศึกษามีการดำเนินการในการฟื้นตัวของ carotenoids จากกุ้งในรูปแบบของ carotenoprotein โดยเทคนิคต่าง ๆ (Sachindra และ Mahendrakar, 2005 และ Sowmya และ Sachindra, 2012) ยังได้ทำความพยายามที่จะแยก carotenoproteins จากครัสเตเชียนประมวลผลละทิ้งโดย proteases (Cremades et al., 2003, Holanda และ Netto, 2006, Klomklao et al., 2009 และศิลา et al., 2012)สังเคราะห์สารต้านอนุมูลอิสระ butylated hydroxyanisole (BHA), butylated hydroxytoluene (บาท), t-butylhydroquinone (TBHQ) และ propyl gallate มีการใช้ในผลิตภัณฑ์อาหารเพื่อชะลอการเสื่อมสภาพที่เกิดจากการออกซิเดชันของไขมัน อย่างไรก็ตาม อนุมูลเหล่านี้ก่อให้เกิดภัยสุขภาพที่อาจเกิดขึ้น และการใช้ที่ถูกจำกัดในบางประเทศ จึง มันเป็นสิ่งสำคัญในการพัฒนาสารต้านอนุมูลอิสระจากธรรมชาติ และปลอดภัยเป็นตัวเลือกสังเคราะห์ พบเปปไทด์หลายจากส่วนผสมของโปรตีนจะมีกำลังการผลิตสารต้านอนุมูลอิสระ (Korhonen และ Pihlanto, 2003 และ Sarmadia และเสื้อผ้า ของ 2010) เปปไทด์กรรมการกถือเป็นชิ้นส่วนเฉพาะโปรตีนที่ไม่ได้ใช้งานในลำดับโปรตีนหลัก พวกเขาสามารถสำแดงหน้าที่สรีรวิทยาหลายหลังจากที่มีออก โดยเอนไซม์ในระบบไฮโตรไลซ์ (Faithong et al., 2010 เขาและ al., 2006 และ Synowiecki และ Al-Khateeb, 2000) ได้คุณสมบัติการทำงานสามารถกำหนดเป็นพฤติกรรม physicochemical โดยรวมของประสิทธิภาพการทำงานของโปรตีนในอาหารระบบในระหว่างการประมวลผล เก็บรักษาและการใช้ Hydrolysates โปรตีนมีการละลายดีในระดับสูงของไฮโตรไลซ์ (Gbogouri, Linder, Fanni และ Parmentier, 2004) ละลายสูงของปลาโปรตีนด้วย มีช่วง pH กว้างเป็นลักษณะที่มีประโยชน์มากสำหรับงานอาหารหลาย ๆ นอกจากนี้ มันมีผลต่อการทำงานคุณสมบัติอื่น ๆ สกัด และมีฟอง (Kristinsson & Rasco, 2000a)ส่วนกุ้งกุหลาบ (P. longirostris) เป็นครัสเตเชียนเป็นใหญ่ decapod มี carapace สีชมพูอมส้ม มี rostrum น้ำตาล มันแสดงให้เห็นการกระจายทางภูมิศาสตร์กว้าง ถูกพบในมหาสมุทรแอตแลนติกตะวันออกจากสเปนเหนือน่านน้ำภาคใต้ของประเทศแองโกลาและลุ่มน้ำทั้งหมดของวัตถุประสงค์ของการตรวจสอบนี้เป็นการ ศึกษาคุณสมบัติการทำงานบางอย่าง และกิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระ และศักยภาพกรรมการกของเศษส่วน peptidic ของ carotenoproteins ที่สกัดจากกุ้งส่วนสีชมพู โดยรักษาด้วย Alcalase ®

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพิ่มขึ้นอย่างมากในปริมาณของเสียที่เกิดจากการประมวลผลอุตสาหกรรมของปลาได้กลายเป็นปัญหาทั้งสภาพแวดล้อมและสำหรับโรงงานแปรรูป ประมาณ 45% ของอาหารทะเลแปรรูปประกอบด้วยกุ้งเสียซึ่งประกอบด้วยรพและ cephalothorax เสียนี้สามารถเป็นตัวแทนของ 50-70% ของน้ำหนักรวมของวัตถุดิบและเป็นแหล่งที่อุดมไปด้วยสารชีวโมเลกุลรวมทั้งไคตินโปรตีน carotenoid รสชาติส่วนประกอบทางโภชนาการและเอนไซม์ ดังนั้นการใช้ของเสียดังกล่าวเป็นของมูลค่าที่ประหยัดและได้รับความสนใจมากจากนักวิจัยในปีที่ผ่านมา. เสียกุ้งได้รับการสำรวจเป็นแหล่งที่มีศักยภาพของ carotenoids โปรตีนและไคติน ในกุ้ง carotenoids เกิดขึ้นเป็น carotenoproteins ซึ่งเป็นคอมเพล็กซ์ที่มั่นคงของ carotenoids ผูกพันกับไลโปโปรตีนความหนาแน่นสูง (Shahidi และ Metusalach & Brown, 1998) การศึกษาได้รับการดำเนินการเกี่ยวกับการฟื้นตัวของนอยด์จากของเสียจากการเลี้ยงกุ้งในรูปแบบของ carotenoprotein โดยใช้เทคนิคที่แตกต่างกัน (Sachindra และ Mahendrakar 2005 และ sowmya และ Sachindra 2012) ความพยายามที่จะทำให้การแยก carotenoproteins จากเหลือใช้การประมวลผลกุ้งโดยใช้โปรตีเอส (Cremades et al., 2003 Holanda และ Netto 2006 Klomklao et al., 2009 และศิลา et al., 2012). สารต้านอนุมูลอิสระสังเคราะห์เช่น butylated hydroxyanisole (BHA) butylated hydroxytoluene (BHT), เสื้อ butylhydroquinone (TBHQ) และ gallate โพรพิลได้รับการใช้กันอย่างแพร่หลายในผลิตภัณฑ์อาหารที่จะชะลอการเสื่อมสภาพที่เกิดจากการเกิดออกซิเดชันของไขมัน อย่างไรก็ตามสารต้านอนุมูลอิสระเหล่านี้ก่อให้เกิดอันตรายต่อสุขภาพที่อาจเกิดขึ้นและการใช้งานของพวกเขาถูก จำกัด ในบางประเทศ ดังนั้นจึงเป็นสิ่งสำคัญในการพัฒนาสารต้านอนุมูลอิสระธรรมชาติที่ปลอดภัยและเป็นทางเลือกในการสังเคราะห์ เปปไทด์จากหลายส่วนผสมโปรตีนที่ได้รับพบว่ามีสารต้านอนุมูลอิสระ (Korhonen และ Pihlanto, 2003 และ Sarmadia และอามิน, 2010) เปปไทด์ที่ออกฤทธิ์ทางชีวภาพได้รับการยกย่องว่าเป็นเศษโปรตีนเฉพาะที่ไม่ได้ใช้งานในลำดับโปรตีนแม่ พวกเขาสามารถออกแรงหน้าที่ทางสรีรวิทยาหลายหลังจากที่พวกเขาได้รับการปล่อยตัวจากการย่อยของเอนไซม์ (Faithong et al., 2010 เขา et al., 2006 และ Synowiecki และอัล Khateeb, 2000). คุณสมบัติการทำงานสามารถกำหนดเป็นพฤติกรรมทางเคมีกายภาพโดยรวมของประสิทธิภาพการทำงานของ โปรตีนในระบบอาหารระหว่างการประมวลผลการจัดเก็บและการบริโภค โปรตีนไฮโดรไลเซมีการละลายที่ดีเยี่ยมในระดับสูงของการย่อยสลาย (Gbogouri, ลินเดอ, Fanni และ Parmentier, 2004) สามารถในการละลายสูงของโปรตีนไฮโดรไลปลาในช่วงกว้างของค่าความเป็นกรดเป็นลักษณะที่มีประโยชน์อย่างมากสำหรับการใช้งานอาหารจำนวนมาก นอกจากนี้ยังมีผลต่อคุณสมบัติการทำงานอื่น ๆ เช่นการผสมและการเกิดฟอง (Kristinsson และ Rasco, 2000a). ลึกน้ำเพิ่มขึ้นกุ้ง (พี longirostris) เป็นกุ้ง Decapod ขนาดใหญ่ แต่ก็มีกระดองสีชมพูสีส้มกับสีแดงพลับพลา มันแสดงให้เห็นการกระจายทางภูมิศาสตร์กว้างถูกพบในภาคตะวันออกของมหาสมุทรแอตแลนติกจากทางตอนเหนือของประเทศสเปนไปยังน่านน้ำทางตอนใต้ของแองโกลาและลุ่มน้ำทั้งของทะเลเมดิเตอร์เรเนียน. วัตถุประสงค์ของการวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาบางคุณสมบัติการทำงานและการทำงานของสารต้านอนุมูลอิสระและศักยภาพออกฤทธิ์ทางชีวภาพของ ส่วน peptidic ของ carotenoproteins สกัดจากกุ้งสีชมพูน้ำลึกโดยการรักษาด้วยAlcalase®

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลการเพิ่มปริมาณของเสียที่เกิดจากอุตสาหกรรมแปรรูปปลาได้กลายเป็นปัญหาทั้งสำหรับสภาพแวดล้อมและสำหรับโรงงานแปรรูป ประมาณ 45% ของอาหารทะเลแปรรูป ประกอบด้วย กุ้ง ของเสียที่ประกอบด้วยเปลือกและซีฟาโลโทแรกซ์ . ขยะนี้สามารถเป็นตัวแทนของ 50 – 70 % ของน้ำหนักรวมของวัตถุดิบและเป็นแหล่งอุดมของชีวโมเลกุล ได้แก่ ไคติน โปรตีน แคโรทีนอยด์ รสชาติ ส่วนประกอบ โปรตีนและเอนไซม์ ดังนั้น การใช้ของเสียดังกล่าวมีมูลค่าประหยัด และดึงความสนใจจากนักวิจัยมากในปีล่าสุด

เศษกุ้งได้ถูกสำรวจเป็นแหล่งที่มีศักยภาพของ carotenoids , โปรตีน , และไคติน ในกลุ่มคาโรทีนอยด์เป็น carotenoproteins , เกิดขึ้น ,ซึ่งเป็นสารประกอบเชิงซ้อนของ carotenoids มีผูกพันกับไลโปโปรตีนความหนาแน่นสูง ( shahidi & metusalach &สีน้ำตาล , 1998 ) การศึกษาได้ดำเนินการในการกู้คืนของแคโรทีนอยด์จากเศษกุ้งในรูปของ carotenoprotein ด้วยเทคนิคต่าง ๆ ( sachindra และ mahendrakar 2005 และ sowmya และ sachindra , 2012 )ความพยายามยังได้แยก carotenoproteins จากการประมวลผลของครัสเตเชียน โดยใช้ทาง ( cremades et al . , 2003 , และ holanda เน็ตโต้ , 2006 , klomklao et al . , 2009 และศิลา et al . , 2012 ) .

สังเคราะห์สารต้านอนุมูลอิสระ เช่น อาการเกร็งหลังแอ่น ( bha ) จักรภพ ( บาท ) , t-butylhydroquinone ( TBHQ ) และโพรพิลศึกษามีการใช้กันอย่างแพร่หลายในผลิตภัณฑ์อาหาร เพื่อชะลอการเสื่อมที่เกิดจากปฏิกิริยาออกซิเดชันของลิพิด . อย่างไรก็ตาม สารต้านอนุมูลอิสระเหล่านี้ก่อให้เกิดอันตรายต่อสุขภาพที่อาจเกิดขึ้น และ ใช้ ของพวกเขาถูก จำกัด ในบางประเทศ ดังนั้น , มันเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อพัฒนาความปลอดภัยและสารต้านอนุมูลอิสระจากธรรมชาติเป็นทางเลือกที่สังเคราะห์เปปไทด์จากโปรตีนหลายส่วนผสมที่ได้รับพบว่ามีสารต้านอนุมูลอิสระ ( korhonen และ pihlanto , 2003 และ sarmadia และอามิน , 2010 ) สารเปปไทด์โปรตีนที่เฉพาะเจาะจงซึ่งถือว่าเป็นชิ้นส่วนที่ไม่ได้ใช้งานในครอบครัวโปรตีน ตามลำดับ พวกเขาสามารถใช้ฟังก์ชั่นทางสรีรวิทยาหลาย หลังจากที่พวกเขาจะถูกปล่อยออกมาโดยเอนไซม์ ( faithong et al . , 2010 , เขา et al . ,2006 และ synowiecki และอัล khateeb , 2000 ) .

การทำงาน คุณสมบัติที่สามารถกำหนดเป็นพฤติกรรมโดยรวมและประสิทธิภาพของโปรตีนในอาหารระบบในระหว่างการประมวลผล การจัดเก็บ และการบริโภค ของโปรตีนมีความสามารถในการละลายที่ยอดเยี่ยมที่ระดับสูง ( gbogouri ลิน fanni การย่อย , , , & Parmentier , 2004 ) การละลายสูง โปรตีนไฮโดรไลเซทปลาช่วงกว้างของ pH เป็นคุณลักษณะที่มีประโยชน์มากสำหรับโปรแกรมอาหารมากมาย นอกจากนี้อิทธิพลอื่น ๆการทำงาน คุณสมบัติเช่น emulsifying และการเกิดฟอง ( kristinsson &รัสโค่ประกอบ , )

น้ําลึก โรส กุ้ง ( หน้า longirostris ) เป็นครัสเตเชียน decapod ขนาดใหญ่ มันมีกระดอง ส้ม ชมพู กับเวทีสีแดง มันแสดงให้เห็นกว้างทางภูมิศาสตร์กระจายถูกพบในมหาสมุทรแอตแลนติกทางทิศตะวันออกจากทางตอนเหนือของประเทศสเปน เพื่อให้น้ำที่ภาคใต้ของแองโกลา และลุ่มน้ำทั้งหมดของทะเลเมดิเตอร์เรเนียน .

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาหน้าที่และคุณสมบัติต้านอนุมูลอิสระและศักยภาพทางชีวภาพของเศษส่วน peptidic ของ carotenoproteins สกัดจากกุ้งสีชมพูใหญ่โดยการรักษาด้วยประสบการณ์® .