A systematic review of music therap

A systematic review of music therapy practice and outcomes with acute adult psychiatric in-patients.

BACKGROUND AND OBJECTIVES: There is an emerging evidence base for the use of music therapy in the treatment of severe mental illness. Whilst different models of music therapy have been developed in mental health care, none have specifically accounted for the features and context of acute in-patient settings. This review aimed to identify how music therapy is provided for acute adult psychiatric in-patients and what outcomes have been reported.

REVIEW METHODS: A systematic review using medical, psychological and music therapy databases. Papers describing music therapy with acute adult psychiatric in-patients were included. Analysis utilised narrative synthesis.

RESULTS: 98 papers were identified, of which 35 reported research findings. Open group work and active music making for nonverbal expression alongside verbal reflection was emphasised. Aims were engagement, communication and interpersonal relationships focusing upon immediate areas of need rather than longer term insight. The short stay, patient diversity and institutional structure influenced delivery and resulted in a focus on single sessions, high session frequency, more therapist direction, flexible use of musical activities, predictable musical structures, and clear realistic goals. Outcome studies suggested effectiveness in addressing a range of symptoms, but were limited by methodological shortcomings and small sample sizes. Studies with significant positive effects all used active musical participation with a degree of structure and were delivered in four or more sessions.

CONCLUSIONS: No single clearly defined model exists for music therapy with adults in acute psychiatric in-patient settings, and described models are not conclusive. Greater frequency of therapy, active structured music making with verbal discussion, consistency of contact and boundaries, an emphasis on building a therapeutic relationship and building patient resources may be of particular importance. Further research is required to develop specific music therapy models for this patient group that can be tested in experimental studies.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตรวจสอบระบบของดนตรีบำบัดปฏิบัติและผลที่ได้กับ in-patients จิตเวชผู้ใหญ่เฉียบพลันพื้นหลังและวัตถุประสงค์: มีหลักฐานการเกิดพื้นฐานสำหรับการใช้ดนตรีบำบัดในการรักษาโรคจิตอย่างรุนแรง ขณะที่รูปแบบต่าง ๆ ของดนตรีบำบัดได้รับการพัฒนาในการดูแลสุขภาพจิต ไม่มีการลงบัญชีลักษณะและบริบทของผู้ป่วยเฉียบพลันในการตั้งค่าเฉพาะ บทความนี้มุ่งเพื่อระบุวิธีให้ดนตรีบำบัดสำหรับ in-patients จิตเวชผู้ใหญ่เฉียบพลันและมีการรายงานผลใดวิธีการตรวจสอบ: ระบบทบทวนใช้แพทย์ จิตวิทยาและฐานข้อมูลดนตรีบำบัด รวมเอกสารอธิบายดนตรีบำบัด ด้วย in-patients จิตเวชผู้ใหญ่เฉียบพลันได้ วิเคราะห์ใช้สังเคราะห์บรรยาย ผลลัพธ์: 98 เอกสารระบุ สิ่งใดรายงานวิจัย 35 เปิดกลุ่มงานและงานเพลงที่ทำให้นิพจน์ nonverbal ควบคู่ไปกับการสะท้อนด้วยวาจาถูก emphasised จุดมุ่งหมายได้หมั้น สื่อสาร และมนุษยสัมพันธ์เน้นตามพื้นที่ต้องมากกว่าความเข้าใจระยะยาวทันที สั้น พัก ผู้ป่วยหลากหลายและจัดโครงสร้างสถาบันที่มีอิทธิพลต่อ และผลในการโฟกัสในเซสชันเดียว ความถี่สูงช่วง ทิศบำบัดโรคเพิ่มมากขึ้น มีความยืดหยุ่นใช้กิจกรรมดนตรี โครงสร้างทางดนตรีได้ และล้างเป้าหมายจริง ผลการศึกษาแนะนำประสิทธิภาพในการแก้ปัญหาของอาการ แต่ถูกจำกัด ด้วย methodological แสดงและขนาดตัวอย่างขนาดเล็ก การศึกษา มีผลในเชิงบวกอย่างมีนัยสำคัญทั้งหมดใช้ร่วมงานดนตรีระดับของโครงสร้าง และถูกจัดส่งอย่าง น้อยสี่รอบบทสรุป: มีรุ่นไว้อย่างชัดเจนไม่เดี่ยวสำหรับดนตรีบำบัดกับผู้ใหญ่ในการตั้งค่าของผู้ป่วยในจิตเวชเฉียบพลัน และแบบจำลองที่อธิบายไม่ได้ข้อสรุป ความถี่ที่มากกว่าการรักษาด้วย เพลงโครงสร้างใช้การสนทนาด้วยวาจา ความสอดคล้องของผู้ติดต่อและขอบเขต เน้นสร้างความสัมพันธ์การรักษา และสร้างทรัพยากรที่ผู้ป่วยอาจมีความสำคัญเฉพาะ วิจัยเพิ่มเติมจะต้องพัฒนารุ่นบำบัดเพลงเฉพาะสำหรับกลุ่มนี้ผู้ป่วยที่สามารถทดสอบในการศึกษาทดลอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระบบตรวจสอบของการปฏิบัติดนตรีบำบัดและผลลัพธ์ที่มีจิตเวชผู้ใหญ่เฉียบพลันในผู้ป่วย. มาและวัตถุประสงค์: มีหลักฐานที่เกิดขึ้นใหม่สำหรับการใช้ดนตรีบำบัดในการรักษาความเจ็บป่วยทางจิตอย่างรุนแรง ในขณะที่รูปแบบที่แตกต่างกันของดนตรีบำบัดได้รับการพัฒนาในการดูแลสุขภาพจิตไม่มีโดยเฉพาะคิดเป็นคุณสมบัติและบริบทของเฉียบพลันในผู้ป่วยตั้งค่า การตรวจสอบครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อระบุว่าดนตรีบำบัดมีไว้สำหรับจิตเวชผู้ใหญ่เฉียบพลันในผู้ป่วยและสิ่งที่ผลลัพธ์ที่ได้รับรายงาน. วิธีทาน: ระบบตรวจสอบโดยใช้การแพทย์ทางจิตวิทยาและฐานข้อมูลดนตรีบำบัด เอกสารอธิบายกับดนตรีบำบัดจิตเวชผู้ใหญ่เฉียบพลันในผู้ป่วยถูกรวม การวิเคราะห์สังเคราะห์ใช้. ผลการศึกษา: 98 เอกสารมีการระบุของที่ 35 รายงานผลการวิจัย การทำงานเป็นกลุ่มและการเปิดเพลงที่ใช้งานสำหรับการแสดงออกอวัจนภาษาควบคู่ไปกับการสะท้อนวาจาเน้น มีจุดมุ่งหมายอยู่ที่การมีส่วนร่วม, การสื่อสารและความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลที่เน้นตามพื้นที่ทันทีของความต้องการมากกว่าความเข้าใจในระยะยาว เข้าพักระยะสั้น, ความหลากหลายของผู้ป่วยและโครงสร้างสถาบันที่ได้รับอิทธิพลการส่งมอบและส่งผลให้ความสำคัญกับช่วงเดียวความถี่เซสชั่นสูงทิศทางบำบัดโรคมากขึ้นใช้ความยืดหยุ่นของกิจกรรมดนตรีโครงสร้างดนตรีสามารถคาดเดาได้และเป้าหมายมีเหตุผลที่ชัดเจน ผลการศึกษาชี้ให้เห็นความมีประสิทธิภาพในการแก้ไขช่วงของอาการ แต่ถูก จำกัด ด้วยข้อบกพร่องเกี่ยวกับระเบียบวิธีและขนาดกลุ่มตัวอย่างขนาดเล็ก การศึกษาที่มีผลในเชิงบวกอย่างมีนัยสำคัญทั้งหมดที่ใช้ในการเข้าร่วมงานกับนักดนตรีระดับของโครงสร้างและได้รับการส่งมอบในสี่หรือมากกว่าการประชุม. สรุป: ไม่มีรูปแบบที่กำหนดไว้อย่างชัดเจนเดียวที่มีอยู่สำหรับดนตรีบำบัดกับผู้ใหญ่ในเฉียบพลันจิตเวชการตั้งค่าในผู้ป่วยและอธิบายรูปแบบไม่ได้ เป็นข้อสรุป ความถี่มากขึ้นของการรักษาด้วยการทำเพลงที่มีโครงสร้างที่ใช้งานกับการอภิปรายด้วยวาจาความสอดคล้องของการติดต่อและขอบเขตความสำคัญกับการสร้างความสัมพันธ์ในการรักษาและการสร้างทรัพยากรป่วยอาจจะมีความสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่ง นอกจากนี้การวิจัยจะต้องพัฒนารูปแบบดนตรีบำบัดที่เฉพาะเจาะจงสำหรับกลุ่มผู้ป่วยที่สามารถผ่านการทดสอบในการศึกษาทดลอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

A systematic review of music therapy practice and outcomes with acute adult psychiatric in-patients.

BACKGROUND AND OBJECTIVES: There is an emerging evidence base for the use of music therapy in the treatment of severe mental illness. Whilst different models of music therapy have been developed in mental health care, none have specifically accounted for the features and context of acute in-patient settings. This review aimed to identify how music therapy is provided for acute adult psychiatric in-patients and what outcomes have been reported.

REVIEW METHODS: A systematic review using medical, psychological and music therapy databases. Papers describing music therapy with acute adult psychiatric in-patients were included. Analysis utilised narrative synthesis.

RESULTS: 98 papers were identified, of which 35 reported research findings. Open group work and active music making for nonverbal expression alongside verbal reflection was emphasised. Aims were engagement,การสื่อสารและสัมพันธภาพระหว่างบุคคลเน้นพื้นที่ทันที ต้องมีความเข้าใจในระยะมากกว่าอีก ที่พักระยะสั้น ความหลากหลายของผู้ป่วยและสถาบันโครงสร้างอิทธิพลและจัดส่งให้เน้นช่วงเดียว ช่วงความถี่สูง บำบัด ทิศทาง ใช้ความยืดหยุ่นของกิจกรรมดนตรี , โครงสร้างดนตรีอย่างชัดเจนมีเหตุผลและเป้าหมาย Outcome studies suggested effectiveness in addressing a range of symptoms, but were limited by methodological shortcomings and small sample sizes. Studies with significant positive effects all used active musical participation with a degree of structure and were delivered in four or more sessions.

CONCLUSIONS: No single clearly defined model exists for music therapy with adults in acute psychiatric in-patient settings, and described models are not conclusive. Greater frequency of therapy, active structured music making with verbal discussion, consistency of contact and boundaries, an emphasis on building a therapeutic relationship and building patient resources may be of particular importance.ต้องมีการวิจัยเพิ่มเติมเพื่อพัฒนารูปแบบดนตรีเฉพาะสำหรับคนไข้กลุ่มที่สามารถใช้ในการศึกษาทดลอง