Mr Craven put his hands on the boy'

Mr Craven put his hands on the boy's shoulders. For a moment he could not speak. 'Take me into the garden, my boy,' he said at last, 'and tell me all about it.'

And in the secret garden, where the roses were at their best, and the butterflies were flying from flower to flower in the summer sunshine, they told Colin's father their story. Sometimes he laughed and sometimes he cried, but most of the time he just looked, unbelieving, into the handsome face of the son that he had almost forgotten.

'Now,' said Colin at the end, 'it isn't a secret any more. I'll never use the wheelchair again. I'm going to walk back with you, Father - to the house.'

And so, that afternoon, Mrs Medlock, Martha, and the other servants had the greatest shock of their lives. Through the gardens towards the house came Mr Craven, looking happier than they had ever seen him. And by his side, with his shoulders straight, his head held high and a smile on his
lips, walked young Colin!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นาย Craven ใส่มือของเขาบนหัวไหล่ของเด็กผู้ชาย ช่วง เขาอาจพูดไม่ 'พาฉันเข้าไปในสวน เด็กผู้ชายของฉัน เขากล่าวว่า ในที่สุด, ' และบอกฉันเกี่ยวกับมัน "

และในสวนลับ ที่กุหลาบได้ที่ดีสุด และผีเสื้อบินจากดอกไม้ดอกแดดร้อน เขาบอกของโคลินพ่อเรื่องราวของพวกเขา บางครั้งเขาหัวเราะ และบางครั้งเขาก็ ร้อง แต่ส่วนใหญ่เวลาที่เขาเพิ่ง ดู ไม่ ในหน้าหล่อของบุตร ว่าเกือบลืม

'ทันที กล่าวว่า โคลินท้าย, ' มันไม่ใช่ความลับอีก ฉันไม่เคยจะใช้รถเข็นอีก ฉันจะเดินทางกลับกับคุณ พ่อ - บ้าน.'

ดังนั้น ตอนบ่ายนั้น นางเม็ดล็อค มาร์ธา และข้าราชการอื่น ๆ มีช็อคมากที่สุดของชีวิต ผ่านสวนไปทางบ้านมานาย Craven มีความสุขกว่าที่เคยเห็นเขามอง โดยด้านข้างของเขา กับไหล่ของเขาตรง ศีรษะของเขาขึ้นสูงและรอยยิ้มบนเขา
ริมฝีปาก โคลินหนุ่มเดิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นายขี้ขลาดใส่มือของเขาบนไหล่ของเด็ก สำหรับช่วงเวลาที่เขาไม่สามารถพูด 'พาฉันเข้าไปในสวนเด็กของฉัน "เขากล่าวว่าที่ผ่านมาและบอกฉันเกี่ยวกับมัน. และในสวนลับที่ดอกกุหลาบเป็นที่ที่ดีที่สุดและผีเสื้อที่กำลังบินจากดอกไม้ดอกไม้ แสงแดดฤดูร้อนที่พวกเขาบอกพ่อของโคลินเรื่องราวของพวกเขา บางครั้งเขาก็หัวเราะและบางครั้งเขาร้องไห้ แต่ส่วนมากของเวลาที่เขาเพียงแค่มองดูไม่เชื่อในใบหน้าหล่อเหลาของลูกชายที่เขาเกือบลืม'ตอนนี้' โคลินกล่าวในท้ายที่สุดมันไม่ได้เป็นความลับใด ๆ เพิ่มเติม ฉันไม่เคยจะใช้รถเข็นอีกครั้ง ฉันจะเดินกลับมาพร้อมกับคุณพ่อ. - บ้าน ' ดังนั้นในบ่ายวันนั้นนางเมดล็อคมาร์ธาและคนอื่น ๆ ที่มีช็อตที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของชีวิตของพวกเขา ผ่านสวนไปที่บ้านมานายขี้ขลาดมองความสุขมากขึ้นกว่าที่พวกเขาเคยเห็นเขาเคย และด้านข้างของเขากับไหล่ของเขาตรงหัวของเขาจัดขึ้นที่สูงและรอยยิ้มบนของเขาริมฝีปากเดินหนุ่มโคลิน!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นายคราเวน วางมือบนไหล่ของเด็ก สักครู่เขาก็ไม่พูด . . . รับผมเข้าสวน ไอ้หนู ' เขาตอบ ' และบอกฉันเกี่ยวกับมัน . '

และสวนลับที่ดอกกุหลาบที่ดีที่สุดของพวกเขา และ ผีเสื้อบินจากดอกไม้ในแสงแดดในฤดูร้อน พวกเขาบอกพ่อโคลิน เป็นเรื่องของพวกเขา บางครั้ง เขาหัวเราะ และบางครั้งเขาก็ร้องไห้แต่ส่วนใหญ่เวลาเขาเพิ่งดู ไม่เชื่อในใบหน้าหล่อเหลาของลูกชายที่เขาเกือบจะลืมไปแล้ว

ตอนนี้ ' โคลิน ที่ปลายมันไม่เป็นความลับอีกต่อไป ฉันจะไม่ใช้รถเข็นอีกครั้ง ฉันกำลังจะเดินกลับกับพ่อ - บ้าน '

แล้วบ่ายวันนั้น นางเมดล็ มาร์ธา และข้าราชการอื่นๆ มีช็อตที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของชีวิตของพวกเขาผ่านสวนข้างบ้านมา นายคราเวน ดูมีความสุขมากกว่าที่พวกเขาเคยเห็นเขา โดยด้านข้างของเขากับบ่าตรงหัวขึ้นสูงและรอยยิ้มบนริมฝีปากของเขา
เดินเด็กคอลลิน