Haploid gynogens have been produced

Haploid gynogens have been produced in all three species by in vitro fertil-
ization of eggs with genetically inert ultraviolet (UV)-irradiated spermato-
zoa. The “Hertwig effect”, a paradoxical increase in fertilization rates with
increased UV spermatozoa irradiation, has been observed, enabling optimi-
zation of UV doses to give fertilization rates in excess of 90°h, with all em-
bryos being haploid (Don and Avtalion, 1988a; Penman, 1989). Optimum
doses of UV, applied to 0.66 to 1 mm thick samples of spermatozoa, diluted
with a physiological saline, range from 200 to 2750 J mW2. Although the same
UV dose optimized for 0. niloticus at 200 J mm2 has been successfully applied
to all three of the aforementioned species (Penman et al., 1987a; Mair et al.,
199 1 b), doses have been separately optimized at 360-372 J me2 for 0. nilo-
ticus ( Casayuran-Darning, 1992), 1228-2763 J mm2 for 0. aureus (Don and
Avtalion, 1988a), and 1764-2520 J mm2 for 0. mossambicus and red tilapia
(Varadaraj, 1990a; Pandian and Varadaraj, 1990). Haploids are inviable in
all species, exhibiting typical “haploid syndrome” form and rarely surviving
more than 48 h post hatching. There is no firm evidence for spontaneous di-
ploidization of eggs fertilized with UV-irradiated spermatozoa as has been
observed in plaice, Pleuronectes platessa (Thompson et al., 198 1) and carp,
Cyprinus carpio (Cherfas et al., 199 1).
Haploid androgens have been produced by UV irradiation (430-540 J mW2)
of eggs in 0. niloticus with an average yield, at the pigmented stage of embryo
development, in excess of 30% (J.M. Myers, personal communication, 1992).
Diploid gynogens have also been produced in these three species by appli-
cation of physical shocks (cold, heat or pressure) to eggs fertilized with UV-
irradiated spermatozoa. Early shocks induce retention of the second polar
body (meiotic gynogenesis) while later shocks suppress the first mitotic di-
vision preceding cleavage (mitotic gynogenesis); see reviews by Purdom
(1983) and Chourrout (1987).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Haploid gynogens มีถูกผลิตในทั้งหมด 3 พันธุ์ โดยการเพาะเลี้ยง fertil- ization ไข่ inert แปลงพันธุกรรมรังสีอัลตราไวโอเลต (UV) - irradiated spermato- zoa "ผล Hertwig" เพิ่ม paradoxical ในอัตราการปฏิสนธิด้วย เพิ่ม UV spermatozoa วิธีการฉายรังสี มีการสังเกต การเปิดใช้งาน optimi- ความของปริมาณรังสียูวีให้ปฏิสนธิราคาเกินกว่า° h 90 กับ em ทั้งหมด- bryos เป็น haploid (ดอนและ Avtalion, 1988a Penman, 1989) เหมาะสม ปริมาณของรังสียูวี กับ 0.66 การตัวอย่างหนา 1 มม. spermatozoa ยกเว้น ด้วยน้ำเกลือเป็น physiological ตั้งแต่ 200 ไป mW2 2750 J แม้ว่าจะเหมือนกัน ปริมาณรังสี UV ที่เหมาะ 0 niloticus มม 2 เจ 200 ได้ภายในได้ถูกนำไปใช้ กับทั้งสามชนิดดังกล่าว (Penman et al., 1987a Mair et al., 199 1 b), ปริมาณมีการแยกกันเหมาะที่พักเจที่ 360-372 me2 สำหรับ 0 nilo- ticus (Casayuran-Darning, 1992), เจ 1228-2763 มม 2 ได้ภายใน 0 หมอเทศข้างลาย (ดอน และ Avtalion, 1988a), และ J 1764-2520 มม 2 ได้ภายใน 0 ปลานิลหมอเทศและสีแดง (Varadaraj, 1990a Pandian และ Varadaraj, 1990) Haploids เป็น inviable ใน ทุกชนิด แบบฟอร์มทั่วไป "haploid กลุ่มอาการ" อย่างมีระดับ และไม่ค่อยรอด กว่า 48 h ลงฟักไข่ ไม่ยืนยันสำหรับอยู่ดิ ploidization ของไข่ที่ปฏิสนธิ ด้วย UV irradiated spermatozoa เป็นได้ สังเกตใน plaice, Pleuronectes platessa (ทอมป์สันและ al., 198 1) และปลา คาร์ฟ ไน (Cherfas et al., 199 1) มีการผลิต haploid androgens โดยวิธีการฉายรังสี UV (430 540 J mW2) ของไข่ใน 0 niloticus มีการเฉลี่ยผลตอบแทน ในระยะที่มีสีของตัวอ่อน พัฒนา เกินกว่า 30% (J.M. เยอร์ส สื่อสาร 1992) Diploid gynogens มียังถูกผลิตในสปีชีส์เหล่านี้สาม โดย appli- cation ของจริงแรงกระแทก (เย็น ความร้อน หรือแรงดัน) ให้ไข่ที่ปฏิสนธิ ด้วย UV- irradiated spermatozoa แรงกระแทกที่ต้นก่อให้เกิดการรักษาสองขั้ว ร่างกาย (meiotic gynogenesis) ในขณะที่แรงกระแทกภายหลังระงับการแรก mitotic di- วิสัยทัศน์ก่อนหน้านี้ปริ (mitotic gynogenesis); ดูรีวิว โดย Purdom (1983) และ Chourrout (1987)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เดี่ยว gynogens ได้รับการผลิตในทั้งสามสายพันธุ์โดยการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อ fertil-
ization ของไข่ที่มีรังสีอัลตราไวโอเลตเฉื่อยพันธุกรรม (UV) -irradiated spermato-
ZOA "การ Hertwig ผล"
ที่เพิ่มความขัดแย้งในอัตราการปฏิสนธิกับการฉายรังสียูวีตัวอสุจิเพิ่มขึ้นได้รับการปฏิบัติที่ช่วยให้optimi-
zation ของปริมาณรังสียูวีที่จะให้อัตราการปฏิสนธิในส่วนที่เกินจาก 90 °ซมี em- ทั้งหมด
bryos เป็นเดี่ยว (ดอน Avtalion, 1988a; นักเขียน, 1989) ที่เหมาะสมปริมาณของรังสียูวีที่นำไปใช้กับ 0.66-1 มมหนาตัวอย่างของตัวอสุจิเจือจางด้วยน้ำเกลือทางสรีรวิทยาช่วง200-2,750 J MW2 แม้ว่าเดียวกันปริมาณรังสี UV เหมาะสำหรับ 0. niloticus ที่ 200 mm2 เจได้รับการใช้ประสบความสำเร็จกับทั้งสามสายพันธุ์ดังกล่าวข้างต้น(นักเขียน, et al, 1987A.. แมร์, et al, 199 1 ข) ปริมาณที่ได้รับการปรับให้เหมาะสมแยกที่ 360 -372 เจ me2 สำหรับ 0. nilo- ticus (Casayuran-ตำหนิ, 1992) 1228-2763 J mm2 สำหรับ 0. เรีย (และอย่าAvtalion, 1988a) และ 1764-2520 J mm2 สำหรับ 0. mossambicus และปลานิลแดง(Varadaraj , 1990a; Pandian และ Varadaraj, 1990) haploids มี inviable ในทุกชนิดการแสดงทั่วไปsyndrome "เดี่ยว" รูปแบบและไม่ค่อยรอดตายมากกว่า48 ชั่วโมงฟักโพสต์ ไม่มีหลักฐานที่มั่นคงสำหรับดิบุตรเป็นploidization ของไข่ที่ปฏิสนธิกับอสุจิฉายรังสียูวีได้มีการตั้งข้อสังเกตในเพลส, Pleuronectes platessa (ธ อมป์สัน et al., 198 1) และปลาคาร์พCyprinus ไน (Cherfas et al., 199 1) . Haploid แอนโดรเจนที่ได้รับการผลิตโดยการฉายรังสียูวี (430-540 J MW2) ของไข่ใน 0. นิลที่มีอัตราผลตอบแทนเฉลี่ยในขั้นตอนการสีของตัวอ่อนพัฒนาในส่วนที่เกิน30% (JM ไมเออร์, การสื่อสารส่วนบุคคล, 1992) gynogens ซ้ำยังได้รับการผลิตในทั้งสามสายพันธุ์โดยปพลิเคชั่ไอออนบวกของปัจจัยทางกายภาพ(เย็นความร้อนหรือความดัน) เพื่อไข่กับรังสียูวีรังสีอสุจิ ทำให้เกิดแรงกระแทกในช่วงต้นของการเก็บรักษาของสองขั้วร่างกาย (meiotic gynogenesis) ในขณะที่แรงกระแทกต่อมาปราบปรามดิทิคส์แรกที่มองเห็นความแตกแยกก่อนหน้า(ทิคส์ gynogenesis); ดูความคิดเห็นโดย Purdom (1983) และ Chourrout (1987)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เดี่ยว gynogens ได้ผลิตทั้ง 3 ชนิดในหลอดทดลอง fertil -
รับรองเอกสารของไข่ที่มีพันธุกรรมรังสีอัลตราไวโอเลต ( UV ) - ฉายรังสีแบบ spermato -
ซ้อ . " เฮิร์ตวิกผล , ขัดแย้งเพิ่มขึ้นในอัตราการปฏิสนธิกับอสุจิ
เพิ่ม UV การฉายรังสีได้รับการตรวจสอบให้ optimi -
รับรองเอกสารของยูวีขนาดยาให้ปุ๋ยอัตราเกิน 90 องศา H -
กับเอ็มbryos เป็นแฮพลอยด์ ( ไม่ avtalion หนังสือ ; และ , Penman , 1989 ) เหมาะสม
( UV ใช้กับ 0.66 ถึง 1 มม. หนาตัวอย่างอสุจิเจือจางด้วยน้ำเกลือ
, สรีรวิทยา , ช่วง 200 - 2750 J MW2 . แม้ว่าปริมาณรังสี UV ที่เหมาะสมกัน
0 niloticus ที่ 200 J แน่นได้ประยุกต์
เรียบร้อยแล้วทั้งสามชนิดดังกล่าว ( Penman et al . , 1987a ; Mair et al . ,
199 1 B )ซึ่งได้แยกต่างหากเหมาะที่ 360-372 J จุดสำหรับ 0 nilo -
ticus ( casayuran ชุน , 1992 ) , 1228-2763 J แน่นสำหรับ 0 ( ไม่ ) และหนังสือ avtalion
, J ) และ 1764-2520 แน่นสำหรับ 0 และ mossambicus
ปลานิลสีแดง ( varadaraj 1990a ; และ , pandian varadaraj , 2533 ) haploids เป็น inviable ใน
ทุกชนิด โดยทั่วไป " เดี่ยว ซินโดรม " และไม่ค่อยรอด
แบบฟอร์มมากกว่า 48 ชั่วโมงหลังฟัก ไม่มีหลักฐานที่แน่ชัดธรรมชาติ Di -
ploidization ของไข่ที่ผสมกับอสุจิที่ผ่านการฉายรังสี UV ที่ได้รับการพบในปลาชนิดหนึ่ง pleuronectes
, platessa ( Thompson et al . , 198 1 ) และปลาคาร์พ
cyprinus Carpio ( cherfas et al . , 199 1 )
แฮพลอยด์ androgens ได้รับการผลิตโดยการฉายรังสี UV ( 430-540 J ไข่ใน MW2 )
0 niloticus ที่มีผลผลิตเฉลี่ยในขั้นตอนของการพัฒนาของตัวอ่อนจะมี
เกิน 30% ( JM ไมเออร์ , การสื่อสารส่วนบุคคล , 1992 )
gynogens ซ้ำยังถูกผลิตทั้ง 3 ชนิดโดย appli -
การกายภาพกระแทก ( ร้อนเย็น หรือความดัน ) ไข่ที่ผสมกับอสุจิที่ผ่านการฉายรังสี UV -
. ก่อนกระแทกทำให้ความคงทนของ
ขั้วที่สองร่างกาย ( เซลล์ไจโนเจเนซิส ) ในขณะที่ช็อกในภายหลังการแรกบรรจุด้วยดิ -
วิสัยทัศน์ที่ผ่านมาแนวแตกเรียบ ( mitotic ไจโนเจเนซิส ) ; เห็นบทวิจารณ์โดย เปอร์ดอม
( 1983 ) และ chourrout ( 1987 )