Metal contaminants in the marine se

Metal contaminants in the marine sediments could be divided into two groups : less toxic (Fe and Mn) and highly toxic metals (Cd, Cu, Cr, Hg. Ni. Pb and Zn). For less toxic metals, Fe reached its highest concentration in both rainy and winter seasons. followed by Mn in the rainy season. Among toxic elements. Pb and Cr reached the highest in the rainy season (154.28±26.68 mg/kg) and in winter (578.16±126.74 mg/kg), respectively. The amount of metals was slightly higher in winter than in the rainy season due to water dilution. strong wind and waves in the rainy season.. However, the amount of heavy metals did not exceed the standard metals contamination in marine sediments. A high contamination was found at the industrial and shipping areas .
Assessment of radionuclides and heavy metals along the Upper Gulf of Thailand was very important to address the concern about human risk to exposure. The benthic communities could be used as a biological index of a tolerance level guideline for primary producers and consumers. Continuous monitoring of toxic materials not only radionuclides and heavy metals but organic compounds (PAH s,VOCs, pesticides and others) was very important in marine surveillance and could be used as baseline data for management of marine ecology. The amount of toxic substances should be evaluated together with soil parameters: pH and organic matters, to determine the kinetic and thermodynamic parameters.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สารปนเปื้อนโลหะในตะกอนทะเลสามารถแบ่งออกเป็นสองกลุ่ม: พิษ (Fe และ Mn) และโลหะเป็นพิษสูง (Cd, Cu, Cr, Hg. Ni ได้น้อย Pb และ Zn) สำหรับน้อยกว่าโลหะที่เป็นพิษ Fe แล้วความเข้มข้นสูงสุดในฤดูฝน และฤดูหนาว ตาม ด้วย Mn ในฤดูฝน ระหว่างองค์ประกอบที่เป็นพิษ Pb และ Cr แล้วที่สูงที่สุดจาก ในฤดูฝน (154.28±26.68 mg/kg) และ ในฤดูหนาว (578.16±126.74 mg/kg), ตามลำดับ จำนวนโลหะสูงขึ้นเล็กน้อยในฤดูหนาวมากกว่าฤดูฝนเนื่องจากน้ำเจือจาง ลมแรงและคลื่นในฤดูฝน... อย่างไรก็ตาม ปริมาณโลหะหนักได้ไม่เกินมาตรฐานโลหะการปนเปื้อนในตะกอนทะเล พบการปนเปื้อนสูงที่พื้นที่อุตสาหกรรม และการจัดส่งการประเมินผลของกัมมันตภาพรังสีและโลหะหนักตามด้านบนของอ่าวไทยถูกสำคัญกังวลเกี่ยวกับความเสี่ยงมนุษย์เพื่อเปิดรับแสง ชุมชนธรรมชาติสามารถใช้เป็นดัชนีชีวภาพของหลักเกณฑ์ระดับการยอมรับหลักการผู้ผลิตและผู้บริโภค อย่างต่อเนื่องตรวจสอบวัสดุและพิษกัมมันตภาพรังสีไม่เพียง และโลหะหนัก แต่สารอินทรีย์ (ละ s, VOCs ยาฆ่าแมลง และอื่น ๆ) เป็นสิ่งสำคัญมากในการรักษาความปลอดภัยทางทะเล และสามารถใช้เป็นข้อมูลพื้นฐานสำหรับการจัดการของระบบนิเวศทางทะเล ควรมีประเมินจำนวนสารพิษกับดินพารามิเตอร์: ค่า pH และเรื่องเกษตรอินทรีย์ การกำหนดพารามิเตอร์เดิม ๆ และขอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สารปนเปื้อนโลหะในตะกอนทะเลอาจจะมีการแบ่งออกเป็นสองกลุ่มคือกลุ่มที่เป็นพิษน้อยกว่า (เฟและ Mn) และโลหะที่เป็นพิษสูง (.. แคดเมียมทองแดงโครเมียมปรอทนิกเกิลตะกั่วและสังกะสี) สำหรับโลหะที่เป็นพิษน้อยกว่าเฟถึงความเข้มข้นสูงสุดทั้งในฤดูฝนและฤดูหนาว ตามด้วย Mn ในช่วงฤดูฝน ในบรรดาองค์ประกอบที่เป็นพิษ Pb และ Cr ถึงที่สูงที่สุดในฤดูฝน (154.28 ± 26.68 mg / kg) และในฤดูหนาว (578.16 ± 126.74 mg / kg) ตามลำดับ ปริมาณของโลหะที่ได้สูงขึ้นเล็กน้อยในช่วงฤดูหนาวกว่าในฤดูฝนเนื่องจากการเจือจางน้ำ ลมแรงและคลื่นในช่วงฤดูฝน .. อย่างไรก็ตามปริมาณของโลหะหนักไม่เกินการปนเปื้อนโลหะมาตรฐานในตะกอนทะเล ปนเปื้อนสูงถูกพบในพื้นที่อุตสาหกรรมและการขนส่ง.
ประเมินกัมมันตรังสีและโลหะหนักตามแนวอ่าวไทยตอนบนมีความสำคัญมากที่จะอยู่ที่ความกังวลเกี่ยวกับความเสี่ยงของมนุษย์ที่จะเปิดรับ ชุมชนหน้าดินสามารถใช้เป็นดัชนีทางชีวภาพของแนวทางระดับความอดทนสำหรับผู้ผลิตและผู้บริโภคหลัก การตรวจสอบอย่างต่อเนื่องของวัสดุที่เป็นพิษไม่เพียง แต่ radionuclides และโลหะหนัก แต่สารอินทรีย์ (PAH วินาที, สารอินทรีย์ระเหยสารกำจัดศัตรูพืชและอื่น ๆ ) เป็นสิ่งที่สำคัญมากในการเฝ้าระวังทางทะเลและสามารถใช้เป็นข้อมูลพื้นฐานสำหรับการจัดการระบบนิเวศทางทะเลของ ปริมาณของสารพิษที่ควรได้รับการประเมินร่วมกับพารามิเตอร์ดิน: พีเอชและสารอินทรีย์ในการกำหนดค่าพารามิเตอร์การเคลื่อนไหวและความร้อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โลหะปนเปื้อนในตะกอนทะเล สามารถแบ่งออกเป็นสองกลุ่ม : เป็นพิษน้อยกว่า ( Fe และ Mn ) และเป็นพิษสูงโลหะแคดเมียม , ทองแดง โครเมียม ปรอท . นิ ตะกั่ว และสังกะสี ) สำหรับความเป็นพิษน้อยกว่าโลหะ เหล็กถึงความเข้มข้นสูงสุด ทั้งในฤดูฝนและฤดูหนาว . ตามด้วย และในฤดูฝน ขององค์ประกอบที่เป็นพิษ ตะกั่วและโครเมียมถึงสูงสุดในฤดูฝน ( 154.28 ± 2668 มิลลิกรัม / กิโลกรัม ) และในฤดูหนาว ( 578.16 ± 126.74 มิลลิกรัม / กิโลกรัม ตามลำดับ ปริมาณของโลหะได้สูงขึ้นเล็กน้อยในฤดูหนาวมากกว่าในฤดูฝนเนื่องจากน้ำเจือจาง แรงลมและคลื่นในฤดูฝน . . . . . . . อย่างไรก็ตาม ปริมาณโลหะหนักที่ปนเปื้อนโลหะ ไม่เกินมาตรฐานในดินตะกอนทะเล การปนเปื้อนสูง พบใน อุตสาหกรรมและขนส่งพื้นที่ .
การประเมินของสารกัมมันตรังสีและโลหะหนัก รวมทั้ง อ่าวไทยตอนบน เป็นสำคัญเพื่อที่อยู่ความกังวลเกี่ยวกับความเสี่ยงของการเปิดรับแสง สังคมสัตว์หน้าดิน สามารถใช้เป็นดัชนีทางชีวภาพของระดับการยอมรับแนวทางการผู้ผลิตและผู้บริโภค การตรวจสอบอย่างต่อเนื่องของวัสดุที่เป็นพิษ ไม่เพียง แต่สารกัมมันตรังสีและโลหะหนัก แต่สารอินทรีย์สาร PAH ( s ,ยาฆ่าแมลงและอื่น ๆ ) เป็นสิ่งสำคัญมากในการเฝ้าระวังทางทะเลและสามารถใช้เป็นข้อมูลพื้นฐานสำหรับการจัดการนิเวศวิทยาทางทะเล ปริมาณของสารพิษที่ควรจะได้รับการประเมินร่วมกับพารามิเตอร์ของดิน pH และสารอินทรีย์ เพื่อหาค่าพารามิเตอร์จลน์ Thermodynamic
และ .