Alternative cultivation practices s

Alternative cultivation practices such as organic and integrated farming are generally proposed as a mean to reduce environmental impacts associated with food production and consumption. For the same reason, various schemes of direct sale or distribution of local agricultural products have been increasingly developed as an alternative to large-scale distribution of nationally or globally sourced products. However, for a variety of vegetable crops such as salads and leaves, there is few scientific evidence about the relative environmental performance of alternative farming techniques. Similarly, alternative distribution systems have mainly been investigated only in terms of their energy and climate change performance, and mostly within the debate on domestic/local versus imported/delocalised food supply. In this paper, life cycle assessment (LCA) was used to compare the potential environmental impacts of two agricultural supply chains, with the primary aim of testing the expected benefits of vegetable organic farming and of alternative forms of distribution promoting packaging reduction and a shortened supply chain. Organic and integrated production of endive (Cichorium endivia) in Lombardia (northern Italy) were firstly compared, according to a cradle-to-farm gate approach. The comparison was then extended to the whole supply chain, considering the direct distribution of raw organic endive to local networks of ethical purchasing groups by means of returnable crates, and the large-scale retailing of conventional endive as a ready-to-use product after its industrial cutting, washing and packing. Fourteen environmental and human health impact categories were considered as terms of comparison, along with the cumulative energy demand. Results revealed that none of the examined farming techniques has a better overall environmental profile. In fact, when impacts are expressed per hectare of cultivated area, nearly half impact categories (7/15) are favourable to organic farming, with impact reductions ranging from 13% to 55%. However, organic fertilisation practices are responsible for higher impacts of this cultivation form in terms of acidification (+16%), terrestrial eutrophication (+32%) and non-carcinogenic human toxicity (+127%). Per kg of harvested product, impact categories favourable to organic farming are reduced to five, while six are favourable to integrated farming (which achieves higher yields). Organic farming techniques thus need to be further improved in terms of fertilisation practices and achievable yields in order to achieve a more sustainable production system. Considering the whole supply chain, the direct distribution of the raw organic product loose at the local level is preferable for all impact categories except one, where the impact of the farming stage is dominant and against organic production. This exception however disappears if farming is excluded from the comparison (i.e. only distribution and consumption are considered). Observed reductions in overall supply chain impacts range mostly between 20% and 48% and are mainly enabled by the absence of disposable packaging items and industrial processin

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพาะปลูกอื่นปฏิบัติเช่นเกษตรอินทรีย์ และบูรณาการจะเสนอเป็นหมายถึงการลดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมที่เกี่ยวข้องกับการผลิตอาหารและการบริโภคโดยทั่วไป ด้วยเหตุผลเดียวกัน แบบแผนต่าง ๆ ของขายตรงหรือการกระจายสินค้าเกษตรในท้องถิ่นได้รับเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ พัฒนาแทนการแจกจ่ายขนาดใหญ่ของผลิตภัณฑ์ในระดับประเทศ หรือระดับโลกมา อย่างไรก็ตาม สำหรับความหลากหลายของพืชผักสลัดและใบ มีบางหลักฐานทางวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมสัมพันธ์เทคนิคเกษตรทางเลือก ในทำนองเดียวกัน แจกจ่ายทางเลือกที่มีส่วนใหญ่รับการตรวจสอบระบบเฉพาะในแง่ของพลังงานและภูมิอากาศเปลี่ยนแปลงประสิทธิภาพ และในการอภิปรายในภายในเครื่องภายในประเทศและอาหารนำ เข้า/delocalised จัดหา ในกระดาษนี้ การประเมินวัฏจักรชีวิต (LCA) ถูกใช้เพื่อเปรียบเทียบศักยภาพส่งโซ่อุปทานสินค้าเกษตรที่สอง มีจุดมุ่งหมายหลักของการทดสอบประโยชน์ที่คาดหวัง ของเกษตรอินทรีย์ผัก และการกระจายสินค้าส่งเสริมการลดบรรจุภัณฑ์และห่วงโซ่อุปทานย่อ การผลิตอินทรีย์ และบูรณาการของ endive (Cichorium endivia) ในแคว้นลอมบาร์เดีย (อิตาลีเหนือ) ประการแรกมาเปรียบเทียบ ตามแนวทางประตูอู่ฟาร์ม การเปรียบเทียบก็แล้วขยายไปถึงห่วงโซ่อุปทาน พิจารณาการกระจายโดยตรงของดิบอินทรีย์ endive กับเครือข่ายท้องถิ่นของกลุ่มจริยธรรมซื้อลังแบบคืน และการค้าปลีกขนาดใหญ่ของ endive ทั่วไปเป็นผลิตภัณฑ์พร้อมใช้หลังจากอุตสาหกรรมตัด ล้าง และบรรจุ สิบสี่ประเภทผลกระทบต่อสุขภาพมนุษย์ และสิ่งแวดล้อมได้ถือว่าเป็นเงื่อนไขของการเปรียบเทียบ พร้อมกับความต้องการพลังงานสะสม ผลการเปิดเผยว่า เทคนิคเกษตรตรวจสอบไม่มีโปรไฟล์สิ่งแวดล้อมโดยรวมดีขึ้น ในความเป็นจริง เมื่อแสดงผลกระทบต่อตารางเมตรของพื้นที่เพาะปลูก เกือบครึ่งมีผลกระทบต่อประเภท (7/15) มีถึงเกษตรอินทรีย์ ลดผลกระทบตั้งแต่ 13%-55% อย่างไรก็ตาม อินทรีย์ปฏิสนธิปฏิบัติรับผิดชอบผลกระทบต่อฟอร์มนี้ปลูกในแง่ของการเป็นกรดสูง (อายุมากกว่า 16%), ผลกระทบต่อโลก (+ 32%) และปลอดสารพิษที่มนุษย์ (+127%) ต่อกิโลกรัมของผลิตภัณฑ์เก็บเกี่ยว ผลกระทบประเภทถึงเกษตรอินทรีย์จะลดลงถึงห้า ในขณะที่หกถึงทำฟาร์มแบบผสมผสาน (ซึ่งให้ผลผลิตสูง) เทคนิคเกษตรอินทรีย์จึงจำเป็นต้องสามารถปรับปรุงเพิ่มในแง่ปฏิบัติการปฏิสนธิและอัตราผลตอบแทนที่ทำได้เพื่อให้ระบบการผลิตยั่งยืนมากขึ้น พิจารณาห่วงโซ่อุปทาน การกระจายวัตถุดิบอินทรีย์ผลิตภัณฑ์หลวมในระดับท้องถิ่นโดยตรงเป็นที่นิยมสำหรับประเภทผลกระทบทั้งหมดยก เว้น หนึ่ง ซึ่งเป็นที่โดดเด่นของผลกระทบของระยะการเลี้ยง และการผลิตอินทรีย์ อย่างไรก็ตามข้อยกเว้นนี้หายไปถ้าทำการเกษตรจะถูกแยกออกจากการเปรียบเทียบ (เช่นเฉพาะการกระจายและการบริโภคจะพิจารณา) ในการสังเกตลดซัพพลายเชนผลกระทบในช่วงระหว่าง 20% และ 48% เป็นส่วนใหญ่ และส่วนใหญ่มีการเปิดใช้งาน โดยการขาดสินค้าบรรจุภัณฑ์ใช้แล้วทิ้งและ processin อุตสาหกรรมโดยรวม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การปฏิบัติที่เพาะปลูกทางเลือกเช่นการทำเกษตรอินทรีย์แบบบูรณาการและมีการเสนอโดยทั่วไปเป็นค่าเฉลี่ยในการลดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมที่เกี่ยวข้องกับการผลิตอาหารและการบริโภค ด้วยเหตุผลเดียวกันรูปแบบต่างๆของการขายตรงหรือการกระจายสินค้าเกษตรในท้องถิ่นได้รับการพัฒนามากขึ้นเป็นทางเลือกในการกระจายขนาดใหญ่ของผลิตภัณฑ์ในระดับประเทศหรือทั่วโลกมา อย่างไรก็ตามสำหรับความหลากหลายของพืชผักเช่นสลัดและใบมีหลักฐานทางวิทยาศาสตร์บางอย่างเกี่ยวกับผลการดำเนินงานด้านสิ่งแวดล้อมของญาติของเทคนิคการทำการเกษตรทางเลือก ในทำนองเดียวกันระบบการกระจายทางเลือกที่ได้รับการตรวจสอบส่วนใหญ่เฉพาะในแง่ของประสิทธิภาพการใช้พลังงานและการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศของพวกเขาและส่วนใหญ่ที่อยู่ในการอภิปรายในประเทศ / ท้องถิ่นเมื่อเทียบกับการนำเข้า / การจัดหาอาหาร delocalised ในบทความนี้การประเมินวัฏจักรชีวิต (LCA) ถูกนำมาใช้เพื่อเปรียบเทียบผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมที่อาจเกิดขึ้นของทั้งสองโซ่อุปทานทางการเกษตรที่มีจุดมุ่งหมายหลักของการทดสอบผลประโยชน์ที่คาดหวังของผักเกษตรอินทรีย์และของรูปแบบทางเลือกของการกระจายการส่งเสริมการลดการบรรจุภัณฑ์และการจัดหาสั้นลง โซ่ ผลิตเกษตรอินทรีย์และบูรณาการของพืชชนิดหนึ่ง (Cichorium endivia) ใน Lombardia (ภาคเหนือของอิตาลี) ถูกนำมาเปรียบเทียบประการแรกตามอู่ต่อการฟาร์มวิธีประตู การเปรียบเทียบที่ยื่นออกมาจากนั้นไปที่ห่วงโซ่อุปทานทั้งพิจารณาการจัดจำหน่ายโดยตรงของพืชชนิดหนึ่งอินทรีย์ดิบไปยังเครือข่ายของกลุ่มการจัดซื้อจริยธรรมโดยวิธีการของลังส่งคืนและการค้าปลีกขนาดใหญ่ของพืชชนิดหนึ่งเดิมเป็นผลิตภัณฑ์ที่พร้อมต่อการใช้งานหลังจาก อุตสาหกรรมตัดของการซักผ้าและการบรรจุ สิบสี่ด้านสิ่งแวดล้อมและมนุษย์ประเภทผลกระทบทางสุขภาพได้รับการพิจารณาเป็นแง่ของการเปรียบเทียบพร้อมกับความต้องการพลังงานที่สะสม ผลการศึกษาพบว่าไม่มีการตรวจสอบเทคนิคการทำการเกษตรมีรายละเอียดด้านสิ่งแวดล้อมโดยรวมดีขึ้น ในความเป็นจริงเมื่อผลกระทบที่จะแสดงต่อเฮกตาร์ของพื้นที่เพาะปลูกเกือบครึ่งหนึ่งประเภทผลกระทบ (7/15) เป็นอย่างดีในการทำเกษตรอินทรีย์ที่มีการลดผลกระทบตั้งแต่ 13% ถึง 55% อย่างไรก็ตามการปฏิบัติปฏิสนธิอินทรีย์มีความรับผิดชอบสำหรับผลกระทบที่สูงขึ้นของรูปแบบการเพาะปลูกนี้ในแง่ของความเป็นกรด (+ 16%) eutrophication บก (+ 32%) และความเป็นพิษของมนุษย์ไม่ใช่สารก่อมะเร็ง (+ 127%) ต่อกิโลกรัมของผลิตภัณฑ์เก็บเกี่ยวประเภทผลกระทบที่ดีในการทำเกษตรอินทรีย์จะลดลงถึงห้าในขณะที่หกเป็นอย่างดีกับการทำการเกษตรแบบบูรณาการ (ซึ่งประสบความสำเร็จในอัตราผลตอบแทนสูงกว่า) เทคนิคการทำเกษตรอินทรีย์จึงจะต้องมีการปรับปรุงเพิ่มเติมในแง่ของการปฏิบัติที่ปฏิสนธิและอัตราผลตอบแทนที่ทำได้เพื่อให้บรรลุระบบการผลิตที่ยั่งยืนมากขึ้น พิจารณาห่วงโซ่อุปทานทั้งการกระจายโดยตรงของสินค้าอินทรีย์ดิบหลวมในระดับท้องถิ่นเป็นที่นิยมสำหรับทุกประเภทยกเว้นหนึ่งผลกระทบที่ส่งผลกระทบต่อขั้นตอนของการทำการเกษตรเป็นที่โดดเด่นและต่อต้านการผลิตอินทรีย์ ข้อยกเว้นนี้ แต่จะหายไปหากทำการเกษตรได้รับการยกเว้นจากการเปรียบเทียบ (IE เท่านั้นการจัดจำหน่ายและการบริโภคได้รับการพิจารณา) สังเกตการลดลงส่งผลกระทบต่อห่วงโซ่อุปทานโดยรวมส่วนใหญ่อยู่ในช่วงระหว่าง 20% และ 48% และมีการใช้งานส่วนใหญ่โดยไม่มีสินค้าบรรจุภัณฑ์ที่ใช้แล้วทิ้งและ processin อุตสาหกรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การปฏิบัติการปลูกทดแทน เช่น เกษตรอินทรีย์ และเกษตรผสมผสาน โดยเสนอเป็นหมายถึงการลดผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อมที่เกี่ยวข้องกับการผลิตอาหารและการบริโภค สำหรับเหตุผลเดียวกัน ของโครงการต่าง ๆโดยตรงขายหรือกระจายสินค้าทางการเกษตรในท้องถิ่นได้รับการพัฒนามากขึ้น เป็นทางเลือกในการกระจายขนาดใหญ่ของประเทศ หรือ ทั่วโลกที่มาผลิตภัณฑ์ อย่างไรก็ตาม สำหรับความหลากหลายของพืชผัก เช่น สลัด และ ใบ มีหลักฐานทางวิทยาศาสตร์ไม่กี่เกี่ยวกับสมรรถนะทางสิ่งแวดล้อมของญาติของเทคนิคเกษตรทางเลือก และระบบการกระจายทางเลือกส่วนใหญ่ถูกใช้ในแง่ของพลังงานและการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและประสิทธิภาพ , ส่วนใหญ่ในการอภิปรายในประเทศ / ท้องถิ่นและนำเข้า / delocalised จัดหาอาหาร ในกระดาษนี้ การประเมินวัฏจักรชีวิตผลิตภัณฑ์ ( LCA ) คือใช้ในการเปรียบเทียบผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมที่อาจเกิดขึ้นจากสองจัดหาการเกษตรโซ่ กับจุดประสงค์หลักของการทดสอบคาดว่าประโยชน์ของผักเกษตรอินทรีย์และรูปแบบทางเลือกของการส่งเสริมการบรรจุภัณฑ์และย่อ ห่วงโซ่อุปทาน อินทรีย์และการผลิตรวมของเต่าลายตีนเป็ด ( cichorium endivia ) ใน ลอมบาร์เดีย ( ตอนเหนือของอิตาลี ) 2 . เมื่อเปรียบเทียบ ตามอู่ฟาร์มเข้าหาประตู การเปรียบเทียบแล้ว ขยายห่วงโซ่อุปทานทั้งหมด โดยพิจารณาจากการกระจายโดยตรงของดิบอินทรีย์เต่าลายตีนเป็ดเครือข่ายท้องถิ่นของจริยธรรม กลุ่มการจัดซื้อโดยวิธีการของการกลับคืนลัง , และขนาดใหญ่ค้าปลีกของเต่าลายตีนเป็ดปกติและพร้อมที่จะใช้ผลิตภัณฑ์หลังจากการตัดของอุตสาหกรรมการบรรจุ สิ่งแวดล้อมและผลกระทบต่อสุขภาพของมนุษย์ 14 ประเภท ถือว่าเป็นเงื่อนไขของการเปรียบเทียบพร้อมกับอุปสงค์พลังงานสะสม ผลการศึกษาพบว่า ไม่มีการตรวจสอบเทคนิคการเลี้ยงมีโปรไฟล์สิ่งแวดล้อมที่ดีขึ้นโดยรวม ในความเป็นจริง เมื่อผลกระทบที่แสดงต่อไร่ของพื้นที่เพาะปลูกเกือบครึ่งหนึ่งประเภทผลกระทบ ( 7 / 15 ) ที่ดี เพื่อการทำเกษตรอินทรีย์ที่มีผลกระทบลดลงตั้งแต่ 5% ถึง 55 % อย่างไรก็ตาม การปฏิบัติปฏิสนธิ อินทรีย์ รับผิดชอบสูง ผลกระทบของรูปแบบนี้ในแง่ของการสร้าง ( + 16% ) บกบานชื่น ( + 32% ) และไม่ก่อให้เกิดมะเร็ง มนุษย์พิษ ( + 127 % ) ต่อกิโลกรัมของการเก็บเกี่ยวผลิตภัณฑ์ผลกระทบประเภทที่ดีกับเกษตรอินทรีย์จะลดลงถึงห้า ในขณะที่หกดีที่จะผสมผสาน ( ซึ่งใช้ผลผลิตสูง ) เทคนิคการทำเกษตรอินทรีย์จึงจำเป็นต้องปรับปรุงเพิ่มเติมในแง่ของจริยธรรมและการปฏิบัติ เพื่อให้ได้ผลผลิตในระบบการผลิตแบบยั่งยืนมากขึ้น การพิจารณาโซ่อุปทานทั้งหมด โดยตรง จำหน่ายวัตถุดิบผลิตภัณฑ์อินทรีย์หลวมในระดับท้องถิ่นที่เป็นที่นิยมสำหรับทุกประเภทผลกระทบยกเว้นหนึ่งที่ผลกระทบของการเลี้ยงเวทีเด่นและต่อต้านการผลิตอินทรีย์ ข้อยกเว้นนี้อย่างไรก็ตามจะหายไปหากเขาแยกออกจากการเปรียบเทียบ ( เช่น การกระจาย และการบริโภคเป็นเพียงพิจารณา ) พบการรวมห่วงโซ่อุปทานผลกระทบช่วงส่วนใหญ่ระหว่าง 20% และ 48 % และส่วนใหญ่จะเปิดใช้งานโดยการทิ้งและอุตสาหกรรมบรรจุภัณฑ์เพื่อสินค้า