3.2.4. Fat detection thresholds and

3.2.4. Fat detection thresholds and the reinforcing value of food
Fat detection threshold was a significant predictor of breakpoint (β= 6.73; p= .017). Higher fat detection thresholds (indicating low sensitivity) predicted greater breakpoints for the reinforcing value of food (Fig. 3). There was a trend for swallowed fat detection thresholds to predict the reinforcing value of food as well, but this did not reach statistical significance (p= .062). Unlike sucrose thresholds, swallowed detection thresholds (mean= 6.7) were not significantly different from expectorated detection thresholds (mean= 7.46; p> 0.1) nor were any of the other predictor variables (all p> 0.3).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.2.4. ไขมันเกณฑ์การตรวจสอบและเสริมคุณค่าของอาหารเกณฑ์การตรวจหาไขมันถูกทำนายสำคัญของเบรกพอยต์ (β = 6.73; p =.017). เกณฑ์การตรวจสอบที่ไขมันสูง (ระบุความไวแสง) คาดการณ์มากขึ้นจุดสั่งหยุดสำหรับค่าเสริมอาหาร (3 รูป) มีแนวโน้มสำหรับเกณฑ์การตรวจสอบไขมันกลืนกินเพื่อทำนายค่าเสริมของอาหารเป็นอย่างดี แต่นี้ไม่ถึงนัยสำคัญทางสถิติ (p =.062). ซึ่งแตกต่างจากเกณฑ์ซูโครส กลืนกินเกณฑ์การตรวจสอบ (หมายถึง = 6.7) ไม่ได้แตกต่างจากเกณฑ์การตรวจสอบ expectorated (หมายถึง = 7.46; p > 0.1) และ ไม่ได้ของการทำนายตัวแปรอื่น ๆ (ทั้งหมด p > 0.3)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.2.4 เกณฑ์การตรวจจับไขมันและค่าอาหารเสริมของ
เกณฑ์การตรวจจับไขมันเป็นปัจจัยบ่งชี้ที่สำคัญของการเบรกพอยต์ (β = 6.73; p = 0.017) สูงกว่าเกณฑ์การตรวจจับไขมัน (ระบุไวต่ำ) คาดการณ์จุดพักมากขึ้นสำหรับค่าเสริมอาหาร (รูปที่. 3) มีแนวโน้มกลืนเกณฑ์การตรวจจับไขมันที่จะคาดการณ์มูลค่าการเสริมอาหารได้เป็นอย่างดีเป็น แต่ตอนนี้ยังไม่ถึงนัยสำคัญทางสถิติ (p = 0.062) ซึ่งแตกต่างจากเกณฑ์ซูโครสกลืนเกณฑ์การตรวจสอบ (ค่าเฉลี่ย = 6.7) ไม่แตกต่างจาก expectorated เกณฑ์การตรวจสอบ (ค่าเฉลี่ย = 7.46; p> 0.1) หรือคนใดของตัวแปรอื่น ๆ (ทุก p> 0.3)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.2.4 . ซึ่งตรวจจับไขมันและเสริมคุณค่าของอาหารเกณฑ์การตรวจสอบไขมัน ) ที่สําคัญของคนบ้านเดียวกัน ( บีตา = 6.73 ; p = . 017 ) การตรวจหาไขมันสูงกว่าเกณฑ์ ระบุความไวต่ำ ) คาดการณ์จุดมากขึ้นเพื่อเสริมคุณค่าของอาหาร ( รูปที่ 3 ) มีการตรวจสอบ ซึ่งแนวโน้มกลืนไขมันเป็นตัวเสริมคุณค่าของอาหารเช่นกัน แต่นี้ไม่ได้เข้าถึงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P = . 062 ) ซึ่งแตกต่างจากน้ำตาลซูโครส กลืนกิน ซึ่งการตรวจสอบ ( ค่าเฉลี่ย = 6.7 ) ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ซึ่งมีการตรวจสอบ ( ค่าเฉลี่ย = 7.46 ; p > 0.1 ) หรือใด ๆของตัวแปรทำนาย ( P > 0.3 )