Prologue: The KillingAdlet had been

Prologue: The Killing

Adlet had been running across the dry, craggy earth, with rocks spread all over it. In fact, he was devoting all of his energy into the run as he trampled over the wilting weeds that were sparsely sticking out of the ground.

He was on the peninsula jutting out of the western edge of the continent called The Wailing Demon Territory. It was where The Majin and the Kyoma resided. And at the moment Adlet was in the eastern section, in a land called The Valley of the Bleeding Lung.

Though it was night, Adlet continued under the moonlight. The only thing he had to illuminate the way was the light given off by the jewel mounted into his armor’s chest plate.

“Hurry!” Adlet shouted as he ran.

There were three lights behind him, belonging to Fremy, Chamo, and Goldof, who were all following him. He was out of breath, his heart was throbbing violently, his lips were trembling, and he wasn’t able to control his legs properly. But putting all his energy into the run wasn’t the cause. It was the fact that they were on the verge of confronting a nightmare.

“Hans! Rolonia! Where are you?!” Adlet called out, but no response came back from the deep darkness.

“Are you dead?! Hans! Rolonia! Answer me!” As Adlet shouted he jumped onto a cliff in front of him. Both his hands and feet found their way into the indentations of the cliff and in the blink of an eye he started to scale up the rock.

As he climbed, he unintentionally looked at the back of his hand. On it laid the proof he was one of the heroes fated to save the world, the crest of the Six Flowers, which always gave off a faint light.

However, one of the petals was missing on the crest. And that meant one of the heroes had lost their life.

“Hans!”

Adlet kicked up the cliffside and leaped through the air. As he flew he drew his sword, then landed atop the cliff and assumed a battle stance. But the sight he saw the instant his jewel’s light illuminated the cliff top put him at a loss for words.

Hans Humpty. The unusual assassin who fought while imitating a cat. A man possessing the crest of the Six Flowers was on the ground, his face looking up to the sky. One of the arteries in his neck had been ripped open and his blood was spilled all over the parched earth creating a repulsive sight. And as for his face, all the blood had completely drained from it.

“…Hans.” Adlet dropped his sword. He couldn’t believe what he was seeing. He had placed absolute trust in Hans’ overwhelming strength and quick wit.

“…You were too late Adlet,” a woman standing slightly apart from Hans said quietly. She was standing with her back facing Adlet; the woman went by the name of Mora Chester.

“Hans, it can’t be….”

Fremy followed Adlet up the cliff, with Goldof appearing after. Upon seeing the situation, they immediately pointed their weapons towards Mora.

“This situation probably doesn’t even need an explanation. I just killed Hans,” Mora confessed as she turned around.

Her face, chest, and both of her unarmored hands were all covered in blood. Even her armor was broken all over. It seemed like an ordinary person would have died a long time ago from the same injuries.

“Mora, it was you…”

“That’s right…I’m the seventh.” Her voice was dispirited, as if she were exhausted. She then raised her hands, quietly kneeled down, and hung her head powerlessly.

No one could make a sound after that. There was only silence.

#

Adlet stared at the kneeling Mora, completely at a loss for words. It was a state shared by Fremy, Chamo, and Goldof behind him.But there was another person there bearing the crest of the Six Flowers, and she was sitting at Hans’ side.

“…Rolonia,” Adlet called out.

Her name was Rolonia Manchetta. With the ability to manipulate blood, she was the Saint of Fresh Blood. And she was also the eighth person to appear with the crest of the Six Flowers.

She had a round face, glasses, and often wore a timid expression. On top of that she was short and small and in no way could she be seen as an excellent warrior. In fact, if she wasn’t clad in heavy armor, or didn’t have a long whip attached to her hip, she would look just like a village girl.

At the moment her hands were touching Hans’ chest and throat, her palms glowing slightly.

“How did Hans lose?” Adlet asked her, but Rolonia didn’t answer. She just stared at Hans’ body.

“Rolonia answer! Why is Hans dead?! What happened?!”

Adlet then noticed that Rolonia was muttering something. He drew close to her face and listened to both her breathing and the words spilling out from her mouth.

“Please don’t die…please don’t die…I will definitely help…you…“

Rolonia was the Saint of Fresh Blood so she could control a person’s blood to heal wounds. So, not wanting to disturb her, Adlet touched Hans’ wrist. He had no pulse and he was cold.

It’s impossible, Rolonia, Adlet thought. There was almost no blood left in Hans’ body, plus his heart had stopped. Hans was already dead.

“What’s the meaning of this? Why is Hans dead, but you’re unharmed?” Adlet asked.

He wanted to know why Rolonia didn’t fight the seventh, Mora. And what’s more, he wondered why Mora didn’t attack the defenseless girl.

However, Rolonia was focusing solely on trying to help Hans. It was as if she completely couldn’t see what was happening around her.

“Rolonia, you must have been traveling together with Hans. What in the world happened?” Fremy asked her. Yet even her words didn’t seem to reach Rolonia’s ears.

“I will help…I’ll help, you’ll see. If I can’t…”

Chamo then strolled towards Mora while wearing her usual carefree smile. It was as if she weren’t paying any attention to the fact that Hans had died.

“Ah…Cat-san died? That’s too bad.” Chamo looked down at the kneeling Mora. “Chamo quite liked Cat-san. He was cute, strong, and he talked amusingly. Though at first Chamo hated him after he hit Chamo very hard, over time traveling with him became a little fun.”

Chamo made a fist and struck Mora in the face. Her fist was small though so Mora’s face only moved slightly.

“I will never forgive you. I will kill you. I won’t let you have a normal death!”

Mora averted her gaze from the angry girl in front of her. “I don’t care if you kill me. I’m ready.”

“Really? Obachan’s prepared to die? Well, Chamo’s extremely disappointed.”

Chamo raised her fist again, but Fremy grabbed it and stopped her.

“Before that, give us some time to hear her out,” Fremy said to Chamo, then turned to Mora. Her eye was full of silent anger. “Talk Mora and make it as brief as possible. When you’re finished, we’ll kill you.”

Looking down to the ground, Mora spoke. “I didn’t hope for this to happen. I didn’t want to kill him. I didn’t want to kill Hans or anyone.”

“What are you talking about?”

“I couldn’t think of anything else to do. All other paths besides killing Hans had been closed to me.” A single tear fell from Mora’s eye. “I wanted to protect the world. I wanted to defeat the Kyoma alongside all of you and prevent The Majin’s revival.”

“Chamo doesn’t believe you,” Chamo said, but Adlet disagreed. Mora wasn’t lying, she was speaking from her true feelings.

“And only until yesterday, no, only until an hour ago, I had intended to do just that.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ช่วง: ฆ่าAdlet ได้ถูกเรียกใช้ข้ามแผ่นดินแห้ง craggy กระจายอยู่ทั่วทั้งก้อนหิน ในความเป็นจริง เขาถูก devoting พลังงานของเขาทั้งหมดในการเรียกใช้ ตามเขา trampled กว่าวัชพืช wilting ที่เบาบางติดจากพื้นดินเขาอยู่ jutting ออกจากขอบด้านตะวันตกของทวีปที่เรียกว่าดินแดนของปีศาจที่ Wailing เดอะเพนนินซูล่า มันเป็นที่ Majin และ Kyoma ที่อยู่ และในขณะนี้ Adlet อยู่ในส่วนตะวันออก ในดินแดนที่เรียกว่าเดอะวัลเลย์ของปอดมีเลือดออกแม้มันเป็นคืน Adlet อย่างต่อเนื่องภายใต้แสงจันทร์ สิ่งเดียวที่เขามีให้แสงสว่างแบบแสงที่ให้ออกจากอัญมณีที่ติดเป็นแผ่นหน้าอกของเกราะของเขาได้"รีบ" Adlet ตะโกน ตามเขาไฟสามด้านหลัง เป็นของ Fremy ชาโม และ Goldof ซึ่งทั้งหมดก็ตามเขาได้ เขาหายใจ หัวใจไม่กระเพื่อมโหง ริมฝีปากของเขาได้ตะลึงงัน และเขาไม่สามารถที่จะควบคุมขาของเขาอย่างถูกต้อง แต่ทำให้พลังงานทั้งหมดของเขาในการรันไม่ได้สาเหตุ ก็จริงที่ว่าบริหารเผชิญฝันร้าย"ฮันส์ Rolonia คุณ!" เรียก Adlet แต่ไม่ตอบรับกลับมาจากความมืดลึก"คุณใจตาย ฮันส์ Rolonia ตอบฉัน" เป็น Adlet ตะโกนเขาไปบนหน้าผาหน้าเขา เขามือและเท้าทั้งพบทางเข้าเยื้อง ของหน้าผา และ ในชั่วพริบตาเขาเริ่มปรับร็อคขณะที่ปีนเขา เขาตั้งใจดูด้านหลังมือของเขา การวางหลักฐานที่เขาเป็นหนึ่งในวีรบุรุษ fated บันทึกโลก ยอดดอกไม้ 6 ที่เสมอให้ปิดไฟหน้ามืดตามัวอย่างไรก็ตาม กลีบดอกไม้อย่างใดอย่างหนึ่งได้สูญหายบนยอด และที่หมาย หนึ่งของวีรบุรุษที่ได้สูญเสียชีวิต"ฮันส์"Adlet เตะค่าจุด และ leaped ผ่านอากาศ ขณะที่เขาบิน เขาดาบ ที่ดินบนยอดหน้าผา แล้วถือว่าท่าทางการต่อสู้ แต่ภาพที่เขาเห็นทันทีบนหน้าผาทำให้เขาขาดทุนคำอร่ามแสงของอัญมณีของเขาHumpty ฮันส์ ฆาตกรผิดปกติที่ไปรบในขณะที่เลียนแบบแมว เป็นคนที่มียอดดอกไม้หกบนพื้นดิน หน้ามองขึ้นท้องฟ้าได้ หลอดเลือดแดงในคอของเขาอย่างใดอย่างหนึ่งได้ถูกริพมาเปิด และเลือดของเขามีหกทั่วโลก parched สร้างภาพ repulsive และสำหรับหน้า เลือดทั้งหมดมีทั้งระบายออกจาก“… ฮันส์" Adlet ลดลงดาบ เขาไม่เชื่อว่าสิ่งที่เขาได้เห็น เขามีวางแน่นอนน่าเชื่อถือในความครอบงำของฮันส์และเชาวน์“… คุณมีสาย Adlet, "ผู้หญิงคนหนึ่งยืนอยู่ห่างกันเล็กน้อยจากฮันส์กล่าวอย่างเงียบ ๆ เธอยืนกับเธอกลับหัน Adlet หญิงไปตามชื่อของเชสเตอร์มา"ฮันส์ มันไม่..."Fremy หลัง Adlet cliff กับ Goldof ปรากฏขึ้นหลังจาก เมื่อเห็นสถานการณ์ พวกเขาทันทีชี้อาวุธของพวกเขาต่อมา"สถานการณ์นี้คงไม่จำเป็นต้องมีคำอธิบาย ฉันเพียงฆ่าฮันส์ มาสารภาพกับเธอหันไปรอบ ๆใบหน้า หน้าอก และทั้งสองมือของเธอ unarmored ได้ทั้งหมดครอบคลุมในเลือด แม้แต่เกราะของเธอถูกตัดขาดทั้งหมดกว่า ดูเหมือนคนธรรมดาจะตายเป็นเวลานานที่ผ่านมาจากการบาดเจ็บเดียวกัน"มา มันเป็นคุณ...""ถูกต้อง... ฉันเจ็ด" เสียงของเธอถูก dispirited ว่าเธอก็เหนื่อย เธอยกมือของเธอ kneeled ลงอย่างเงียบ ๆ แล้วแขวนศีรษะของเธอ powerlesslyไม่มีใครสามารถทำให้เสียงหลังจากนั้น มีความเงียบเท่านั้น#Adlet จ้องไปที่อิมา kneeling สมบูรณ์ที่สูญเสียคำ มันเป็นสิ่งที่ใช้ร่วมกัน โดย Fremy ชาโม Goldof หลังเขา มีแต่ถูกบุคคลอื่นมีภาระยอดดอกไม้หก และเธอนั่งที่ด้านข้างของฮันส์“… Rolonia," Adlet เรียกออกเธอชื่อ Rolonia Manchetta ได้ มีความสามารถในการควบคุมเลือด เธอเซนต์ของสดเลือด และเธอยังเป็นคนแปดปรากฏ มียอดดอกไม้หกเธอมีใบหน้ากลม แว่นตา และมักสวมเป็นนิพจน์เป็นพิเศษ ด้านบนของที่ เธอสั้น และเล็ก และในไม่สามารถเธอถือเป็นนักรบดีเยี่ยม ในความเป็นจริง ถ้าเธอไม่ได้ห่มเกราะหนัก หรือไม่มีแส้ยาวที่แนบกับสะโพกของเธอ เธอจะดูเหมือนเป็นสาวในหมู่บ้านในขณะที่ มือของเธอถูกสัมผัสของฮันส์หน้าอกและคอ ปาล์มเธอเรืองเล็กน้อย"วิธีทำฮันส์เสีย" Adlet ถามเธอ แต่ Rolonia ไม่ได้ตอบ เพียงเธอจ้องไปที่ร่างกายของฮันส์"Rolonia คำตอบ ทำไมเป็นฮันส์ตาย เกิดอะไรขึ้น!"Adlet แล้วสังเกตเห็นว่า Rolonia มี muttering อะไร เขาวาดใกล้กับใบหน้าของเธอ และฟังการหายใจของเธอและคำที่ออกจากปากของเธอออก"กรุณาอย่าตาย...กรุณาอย่าตาย... ฉันจะแน่นอนช่วย...คุณ..."Rolonia ถูกเซนต์ของสดเลือดดังนั้นเธอสามารถควบคุมบุคคลเลือดสมานแผล ดังนั้น Adlet ไม่อยากรบกวนเธอ สัมผัสข้อมือของฮันส์ เขาไม่มีชีพจร และเขาเย็นมันเป็นไปไม่ได้ Rolonia, Adlet คิดว่า มีเลือดแทบไม่เหลือในร่างกายของฮันส์ บวกหยุดหัวใจ ฮันส์แล้วตายอะไรคือความหมายของนี้ ทำไมเป็นฮันส์ตาย แต่คุณ unharmed ? " Adlet ถามเขาอยากรู้ว่าทำไม Rolonia ไม่ต่อสู้เจ็ด นาอิมา และมากขึ้นอะไร เขาสงสัยว่า ทำไมมาไม่ได้โจมตีสาวพึ่งอย่างไรก็ตาม Rolonia ได้เน้นแต่เพียงผู้เดียวในการพยายามช่วยฮันส์ มันเป็นเหมือนเธอหมดไม่เห็นเกิดอะไรขึ้นรอบ ๆ เธอ"Rolonia คุณต้องได้เดินทางร่วมกับฮันส์ ในโลกเกิดอะไรขึ้น" Fremy ถามเธอ แม้แต่คำของเธอยัง ไม่ได้ดูถึงหูของ Rolonia"ฉันจะช่วย... ฉันจะช่วย คุณจะเห็น ถ้าฉันไม่..."ชาโมแล้ว strolled ต่อมาขณะที่รอยยิ้มของเธอปกติที่ใช้สวมใส่ เหมือนเธอไม่จ่ายมีความสนใจในความเป็นจริงที่ฮันส์เสียชีวิตได้"อา... แมวซังตาย ที่ได้ดีเกินไป" ชาโมมองลงที่มา kneeling "ชาโมค่อนข้างชอบแมวซัง กำลังน่ารัก แข็งแรง และเขาคุยกัน amusingly ว่าชาโมแรกที่เกลียดชังท่านหลังจากที่เขาตีชาโมยากมาก เวลา เดินทางกับเขากลายเป็น ความสนุกเล็ก ๆ น้อย ๆ "ชาโมกลายเป็นกำปั้น และหลงมาในหน้า กำปั้นของเธอมีขนาดเล็กว่าให้มาหน้าเดียวย้ายไปเล็กน้อย"ฉันจะไม่ยกโทษให้คุณ ฉันจะฆ่าคุณ ฉันจะไม่ปล่อยให้คุณมีชีวิตที่ปกติ"มา averted สายตาของเธอจากสาวโกรธหน้าเธอ "ฉันไม่ดูแลถ้าคุณฆ่าฉัน ฉันพร้อม""จริง ๆ Obachan ของเตรียมตาย ดี ของชาโมมากผิดหวัง"ชาโมยกกำปั้นของเธออีกครั้ง แต่ Fremy คว้ามัน และหยุดเธอ"ก่อนที่ ให้เวลาฟังออก Fremy ว่า ชาโม แล้วหันไปมา ตาของเธอก็เต็มไป ด้วยความเงียบ "พูดมา แล้วทำให้เป็นสุด เมื่อคุณเสร็จสิ้นแล้ว เราจะฆ่าคุณ"มองลงไปพื้นดิน มาพูด "ฉันไม่ได้หวังว่านี้จะเกิดขึ้น ฉันไม่ต้องการฆ่าเขา ไม่ได้ต้องการฆ่าฮันส์หรือใครกัน""สิ่งคุณพูดหรือไม่""ฉันไม่คิดว่า อะไรทำ เส้นทางทั้งหมดนอกจากฆ่าฮันส์ได้ปิดกับฉัน" น้ำตาเดียวตกจากตาของมา "ฉันอยากจะปกป้องโลก อยากจะกำจัด Kyoma ควบคู่ไปกับทั้งหมดของคุณ และป้องกันไม่ให้ Majin ฟื้นฟู""ชาโมไม่เชื่อ ชาโมกล่าว แต่ Adlet disagreed ไม่ได้โกหกมา เธอถูกพูดจากความรู้สึกที่แท้จริงของเธอ"และจนถึงเมื่อวานนี้ ไม่ จนถึงหนึ่งชั่วโมงที่ผ่านมา ผมก็ตั้งใจทำเพียงที่"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อารัมภบท: ฆ่าAdlet ได้รับการวิ่งข้ามแห้งดินขรุขระด้วยหินกระจายไปทั่วมัน ในความเป็นจริงเขาได้ทุ่มเทพลังงานทั้งหมดของเขาในการทำงานในขณะที่เขาเหยียบย่ำกว่าวัชพืชเหี่ยวแห้งที่ถูกเบาบางโผล่ออกมาจากพื้นดิน. เขาเป็นบนคาบสมุทรที่ยื่นออกมาจากขอบตะวันตกของทวีปที่เรียกว่าดินแดนปีศาจครวญคราง มันเป็นที่จินและ Kyoma อาศัยอยู่ และในขณะ Adlet อยู่ในส่วนทางทิศตะวันออกในดินแดนที่เรียกว่าหุบเขาของเลือดปอด. แม้ว่ามันจะเป็นคืน Adlet ต่อไปภายใต้แสงจันทร์ สิ่งเดียวที่เขามีเพื่อเพิ่มความสว่างทางแสงที่กำหนดโดยอัญมณีที่ติดตั้งลงในแผ่นอกเกราะของเขา. "รีบ" Adlet ตะโกนขณะที่เขาวิ่ง. มีสามไฟอยู่ข้างหลังเขาก็เป็นของ Fremy, Chamo และ Goldof, ที่ทุกคนทำตามเขา เขาได้รับการออกจากลมหายใจหัวใจของเขาถูกสั่นอย่างรุนแรงริมฝีปากของเขาถูกสั่นและเขาก็ไม่สามารถที่จะควบคุมขาของเขาอย่างถูกต้อง แต่การวางพลังงานทั้งหมดของเขาในการทำงานที่ไม่ได้ก่อให้เกิด มันเป็นความจริงที่ว่าพวกเขาอยู่บนปากเหวของการเผชิญหน้ากับฝันร้ายที่. "ฮันส์! Rolonia! คุณกำลังอยู่ที่ไหน ?! "Adlet เรียกว่าออกมา แต่ไม่มีการตอบสนองกลับมาจากความมืดลึก." คุณตาย ?! ฮันส์! Rolonia! คำตอบฉัน! "ในขณะที่ Adlet ตะโกนเขากระโดดลงหน้าผาในด้านหน้าของเขา ทั้งมือและเท้าของเขาพบวิธีการของพวกเขาเป็นรอยบุ๋มของหน้าผาและในพริบตาที่เขาเริ่มที่จะไต่ขึ้นร็อค. ขณะที่เขาปีนขึ้นเขาไม่ได้ตั้งใจมองไปที่ด้านหลังของมือของเขา ที่มันวางพิสูจน์เขาเป็นหนึ่งในวีรบุรุษโชคที่จะช่วยโลก, ยอดหกดอกไม้ซึ่งมักจะให้ปิดไฟลม. แต่หนึ่งของกลีบที่ขาดหายไปบนยอด และนั่นหมายความว่าหนึ่งในวีรบุรุษได้สูญเสียชีวิตของพวกเขา. "ฮันส์!" Adlet เตะขึ้นริมหน้าผาและกระโดดขึ้นไปในอากาศ ในขณะที่เขาบินเขาชักดาบของเขาแล้วที่ดินบนยอดหน้าผาและสันนิษฐานว่าท่าทางการต่อสู้ แต่สายตาที่เขาเห็นแสงทันทีอัญมณีของเขาสว่างหน้าผาด้านบนทำให้เขาที่สูญเสียคำ. ฮันส์ฮัมพ์ ฆาตกรที่ผิดปกติที่ต่อสู้ในขณะที่เลียนแบบแมว ชายคนหนึ่งที่มียอดหกดอกไม้อยู่บนพื้นดินที่ใบหน้าของเขามองขึ้นไปบนฟ้า หนึ่งของหลอดเลือดแดงที่คอของเขาถูกฉีกเปิดและเลือดของเขาได้รับการหกรั่วไหลทั่วแผ่นดินแห้งสร้างเป็นภาพที่น่ารังเกียจ และเป็นใบหน้าของเขาเลือดทั้งหมดได้ประจุจากมัน. "... ฮันส์." Adlet ลดลงดาบของเขา เขาไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เขาได้เห็น เขาได้วางไว้วางใจแน่นอนในความแข็งแรงของฮันส์ 'ครอบงำและปัญญาอย่างรวดเร็ว. "... คุณก็สายเกินไป Adlet" ผู้หญิงที่ยืนอยู่ห่างกันเล็กน้อยจากฮันส์กล่าวอย่างเงียบ ๆ เธอเป็นคนที่ยืนอยู่กับเธอกลับหันหน้าไปทาง Adlet; หญิงนั้นก็ไปโดยใช้ชื่อของโมราเชสเตอร์. "ฮันส์ก็ไม่สามารถจะ ... ." Fremy ตาม Adlet ขึ้นหน้าผาที่มี Goldof ปรากฏหลังจาก เมื่อเห็นสถานการณ์ที่พวกเขาทันทีชี้อาวุธของพวกเขาที่มีต่อโมรา. "สถานการณ์นี้อาจไม่จำเป็นต้องมีคำอธิบาย ฉันเพียงแค่ฆ่าฮันส์ "โมราสารภาพขณะที่เธอหันไปรอบ ๆ . ใบหน้าของเธอ, หน้าอกและมือทั้งสองของเธอ unarmored ทุกคนเต็มไปด้วยเลือด แม้เกราะของเธอถูกทำลายไปทั่ว มันดูเหมือนคนธรรมดาจะมีผู้เสียชีวิตเป็นเวลานานที่ผ่านมาจากการบาดเจ็บเช่นเดียวกัน. "โมราก็คือคุณ ... " "นั่นถูกต้อง ... ฉันเจ็ด." เสียงของเธอเป็นหดหู่เช่นถ้าเธอหมด จากนั้นเธอก็ยกมือของเธออย่างเงียบ ๆ คุกเข่าลงและแขวนหัวของเธอ powerlessly. ไม่มีใครสามารถทำให้เสียงหลังจากที่ มีเพียงอย่างเดียวคือความเงียบ. # Adlet จ้องที่คุกเข่าโมราสมบูรณ์ที่สูญเสียสำหรับคำ มันเป็นรัฐที่ใช้ร่วมกันโดย Fremy, Chamo และ Goldof อยู่เบื้องหลัง him.But มีบุคคลอื่นที่มีแบริ่งยอดหกดอกไม้และเธอกำลังนั่งอยู่ที่ด้านข้างของฮันส์ '. "... Rolonia" Adlet เรียกว่าออก. ชื่อของเธอคือ Rolonia Manchetta ด้วยความสามารถในการจัดการกับเลือดเธอเป็นนักบุญเลือดสด และเธอก็เป็นคนที่แปดที่จะปรากฏขึ้นพร้อมกับยอดหกดอกไม้. เธอมีใบหน้ากลม, แว่นตาและมักจะสวมแสดงออกขี้อาย ด้านบนของที่เธอเป็นในระยะสั้นและขนาดเล็กและไม่มีทางที่เธอจะถูกมองว่าเป็นนักรบที่ยอดเยี่ยม ในความเป็นจริงถ้าเธอไม่ได้อยู่ในชุดเกราะหนักหรือไม่ได้มีแส้ยาวที่แนบมากับสะโพกของเธอเธอจะมีลักษณะเช่นเดียวกับหญิงสาวที่หมู่บ้าน. ในขณะที่มือของเธอถูกสัมผัสหน้าอกของฮันส์ 'และลำคอฝ่ามือของเธอ เรืองแสงเล็กน้อย. "อย่างไรฮันส์สูญเสีย?" Adlet ถามเธอ แต่ Rolonia ไม่ได้ตอบ เธอเพียงแค่จ้องมองมาที่ร่างกายของฮันส์ '. "คำตอบ Rolonia! นี่คือเหตุผลที่ฮันส์ตาย ?! สิ่งที่เกิดขึ้น ?! "Adlet แล้วสังเกตเห็นว่า Rolonia ถูกพึมพำบางสิ่งบางอย่าง เขาดึงใกล้กับใบหน้าของเธอและได้ฟังทั้งการหายใจและคำพูดของเธอทะลักออกมาจากปากของเธอ. "กรุณาอย่าตาย ... โปรดอย่าตาย ... ฉันแน่นอนจะช่วยให้ ... คุณ ... " Rolonia เป็นนักบุญของเลือดใหม่เพื่อให้ เธอสามารถควบคุมเลือดของคนในการรักษาแผล ดังนั้นไม่อยากจะรบกวนเธอ Adlet สัมผัสข้อมือฮันส์ ' เขาไม่มีชีพจรและเขาก็เย็น. มันเป็นไปไม่ได้ Rolonia, Adlet คิด มีเลือดเกือบจะไม่มีเหลืออยู่ในร่างกายของฮานส์บวกกับหัวใจของเขาหยุด ฮันส์ตายแล้ว. "มีอะไรความหมายของนี้หรือไม่? นี่คือเหตุผลที่ฮันส์ตาย แต่คุณจะไม่เป็นอันตราย? "ถาม Adlet. เขาต้องการที่จะรู้ว่าทำไม Rolonia ไม่ได้ต่อสู้เจ็ดโมรา และสิ่งที่เพิ่มเติมเขาสงสัยว่าทำไมโมราไม่โจมตีสาวที่พึ่ง. อย่างไรก็ตาม Rolonia ได้มุ่งเน้น แต่เพียงผู้เดียวในการพยายามที่จะช่วยให้ฮันส์ มันเป็นเหมือนกับว่าเธอสมบูรณ์ไม่สามารถมองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นรอบ ๆ ตัวเธอ. "Rolonia คุณต้องได้รับการเดินทางร่วมกับฮันส์ อะไรในโลกที่เกิดขึ้น? "Fremy ถามเธอ แม้คำพูดของเธอไม่ได้ดูเหมือนจะไปถึงหูของ Rolonia. "ผมจะช่วยให้ ... ฉันจะช่วยให้คุณจะเห็น ถ้าฉันไม่สามารถ ... "Chamo แล้วเดินไปทางโมราขณะที่สวมใส่รอยยิ้มของเธอไม่ห่วงปกติ มันเป็นเหมือนกับว่าเธอไม่ได้ให้ความสนใจใด ๆ กับความจริงที่ว่าฮันส์เสียชีวิต. "อ่า ... แมวซังเสียชีวิต? ที่เลวร้ายเกินไป. "Chamo มองลงไปที่คุกเข่าโมรา "Chamo ค่อนข้างชอบแมวซัง เขาเป็นคนที่น่ารัก, ที่แข็งแกร่งและเขาได้พูดคุยอย่างสนุกสนาน แม้ว่าในตอนแรก Chamo เกลียดเขาหลังจากที่เขาตี Chamo ยากมากในช่วงเวลาที่เดินทางไปพร้อมกับเขากลายเป็นความสนุกเล็ก ๆ น้อย ๆ . "Chamo ทำกำปั้นและหลงโมราในหน้า กำปั้นของเธอมีขนาดเล็ก แต่เพื่อใบหน้าโมราเพียงย้ายเล็กน้อย. "ฉันจะไม่ให้อภัยคุณ ฉันจะฆ่าคุณ ฉันจะไม่ยอมให้คุณมีความตายปกติ! "โมราหันไปจ้องมองเธอจากหญิงสาวโกรธอยู่ตรงหน้าเธอ "ผมไม่สนใจว่าคุณฆ่าฉัน ฉันพร้อม. "" จริงเหรอ? Obachan ของเตรียมที่จะตาย? ดี Chamo ของผิดหวังมาก. "Chamo ยกกำปั้นของเธออีกครั้ง แต่ Fremy คว้ามันและหยุดของเธอ." ก่อนที่จะให้เราบางครั้งที่จะได้ยินเสียงของเธอออกมา "Fremy กล่าวว่า Chamo แล้วหันไปโมรา ตาของเธอเต็มไปด้วยความโกรธเงียบ "คุยโมราและทำให้มันสั้น ๆ เท่าที่จะทำได้ เมื่อคุณทำเสร็จแล้วเราจะฆ่าคุณ. "มองลงไปที่พื้นโมราพูด "ผมไม่ได้หวังว่านี้จะเกิดขึ้น ฉันไม่ต้องการที่จะฆ่าเขา ผมไม่ได้ต้องการที่จะฆ่าฮันส์หรือใคร. "" สิ่งที่คุณกำลังพูดถึง? "" ผมไม่สามารถคิดอะไรอื่นที่จะทำ ทุกเส้นทางอื่น ๆ นอกเหนือจากการฆ่าฮันส์ก็ถูกปิดให้ฉัน. "น้ำตาเดียวลดลงจากตาของโมรา "ผมอยากจะปกป้องโลก ผมอยากที่จะเอาชนะ Kyoma ควบคู่ไปกับทุกท่านและป้องกันการคืนชีพของจิน. "" Chamo ไม่เชื่อคุณ "Chamo กล่าวว่าไม่เห็นด้วย แต่ Adlet โมราไม่ได้โกหกเธอก็พูดจากความรู้สึกที่แท้จริงของเธอ. "และจนกระทั่งเมื่อวานนี้ไม่เพียงจนกว่าชั่วโมงที่ผ่านมาผมตั้งใจว่าจะทำแค่นั้น."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทนำ : ฆ่า

adlet ได้วิ่งข้ามแห้ง หิน ดิน หิน กระจายไปทั่วแล้ว ในความเป็นจริง เขาทุ่มเทพลังงานทั้งหมดของเขาในวิ่งที่เขาย่ำผ่านเหี่ยวแห้งวัชพืชที่เบาบางที่ยื่นออกมาจากพื้นดิน

เขาอยู่บนคาบสมุทรที่ยื่นออกมาจากขอบด้านตะวันตกของทวีปที่เรียกว่าโอดครวญปีศาจดินแดนมันคือที่มาจินและ kyoma อาศัยอยู่ร่วมกัน และในขณะนี้ adlet อยู่ในส่วนตะวันออก ในดินแดนที่เรียกว่า หุบเขาของเลือดปอด

แต่มันก็คืน adlet อย่างต่อเนื่องภายใต้แสงจันทร์ สิ่งเดียวที่เขามีให้ส่องทางเป็นแสงให้ปิด โดยอัญมณีที่ติดเข้าไปในหน้าอกของเขาเกราะจาน

" เร็วเข้า ! " adlet ตะโกนขณะที่เขาวิ่ง

3 มีไฟหลังเขา เป็นของ fremy คาโมะ , และ goldof ที่กำลังติดตามเขา เขาหายใจ หัวใจของเขาก็เต้นแรง ริมฝีปากของเขาสั่น เขาไม่สามารถควบคุมขาของเขาได้อย่างถูกต้อง แต่การใส่พลังงานทั้งหมดของเขาในการหนีไม่ใช่สาเหตุ มันคือความจริงที่ว่าพวกเขากำลังจะเผชิญหน้ากับฝันร้าย

" ฮานส์ rolonia ! คุณอยู่ไหน ? !" adlet เรียก แต่ไม่มีการตอบรับกลับมาจากความมืดลึก

" คุณตายแล้วเหรอ ! ฮั่น ! rolonia ! ตอบฉันมา ! " เป็น adlet ตะโกน เขากระโดดลงหน้าผา ต่อหน้าเขา ทั้งมือและเท้าของเขาพบวิธีการของพวกเขาในการเยื้องของหน้าผา และในชั่วพริบตา เขาเริ่มปรับขึ้นหิน

ขณะที่เขาปีนเขาตั้งใจมองฝ่ามือของเขามันได้พิสูจน์ว่าเขาเป็นวีรบุรุษแห่งโชคชะตาเพื่อบันทึกโลก ยอดของหกดอก ซึ่งมักจะให้ปิดแสงรำไร

แต่หนึ่งของกลีบดอกหายไปบนยอด . และนั่นหมายถึงหนึ่งในวีรบุรุษที่ได้สูญเสียชีวิต

" ฮานส์ "

adlet เตะขึ้นและที่กระโดดผ่านอากาศ ขณะที่เขาบิน เขาชักดาบของเขาแล้วลงจอดบนยอดหน้าผา และคิดว่าการต่อสู้มัน แต่สายตาเขาเห็นแสงของเขาอัญมณีเป็นทันทีสว่างหน้าผาด้านบนทำให้เขาพูดไม่ออก

Hans ฮัมพ์ตี้ ปกติมือสังหารที่ต่อสู้ในขณะที่เลียนแบบแมว ผู้ชายมียอดหกดอกไม้บนพื้น ใบหน้าของเขามองขึ้นไปบนท้องฟ้าหนึ่งในหลอดเลือดแดงในคอของเขามีแผลและเลือดเขานองทั่วแผ่นดินที่แตกระแหงสร้างสายตาที่น่ารังเกียจ และสำหรับใบหน้าของเขา เลือดทั้งหมดได้ถูกสูบเลือดจากมัน .

" . . . . . . . ฮั่น " adlet ทิ้งดาบของตน เขาไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เขาเห็น เขาได้วางความไว้เนื้อเชื่อใจในพวกท่วมท้นความแข็งแรงและปัญญารวดเร็ว .

" . . . . . . . adlet มาช้าเกินไป ," ผู้หญิงที่ยืนห่างกันเล็กน้อยจากฮั่นพูดอย่างเงียบๆ เธอยืนเผชิญหน้ากับเธอกลับ adlet ; ผู้หญิงไปโดยชื่อของโมรา เชสเตอร์

" ฮั่น มันไม่ได้ . . . . . . . "

fremy ตาม adlet ขึ้นหน้าผา กับ goldof ปรากฏหลัง เมื่อเห็นสถานการณ์ พวกเขาทันทีชี้อาวุธของพวกเขาต่อโมรา

" สถานการณ์นี้อาจจะไม่ได้ต้องการคำอธิบายฉันเพิ่งฆ่าฮันส์ " โมราสารภาพเธอหันไปรอบๆ

เธอหน้า หน้าอก และมือทั้ง 2 ข้าง Unarmored ของเธอทั้งหมดเต็มไปด้วยเลือด แม้แต่เกราะของเธอเสียทั้งหมด ดูเหมือนคนธรรมดาอาจตายไปนานแล้วจากการบาดเจ็บเดียวกัน

" โมรา เป็นคุณ . . . . . . . "

" ใช่แล้ว . . . . . . . ชั้นเจ็ด " เสียงเธอท้อใจ ถ้าเธอได้หมดจากนั้นเธอก็ยกมือของเธอเงียบๆ คุกเข่าลง และแขวนหัวของเธออย่างไม่เหลืออำนาจเลย

ไม่มีใครส่งเสียง หลังจากนั้น มีเพียงความเงียบ #



adlet จ้องมองคุกเข่าโมราไม่เสียคำพูด มันเป็นสภาพที่ fremy คาโมะ , และ goldof ข้างหลังเขา แต่อีกคนมีเรืองยอดของหกดอก เธอนั่งอยู่ข้างฮั่น ' .

" . . . . . . . rolonia ," adlet เรียก

ชื่อของเธอคือ rolonia manchetta . กับความสามารถในการจัดการกับเลือด เธอเป็นนักบุญของเลือดสด เธอยัง / คนปรากฏกับยอดของหกดอก

เธอมีใบหน้ากลมและมักจะสวมแว่นท่าทางขี้ขลาด ด้านบนของที่เธอสั้นและเล็ก และไม่มีทางที่เธอจะเห็นเป็นนักรบที่ยอดเยี่ยม ในความเป็นจริงถ้าเธอไม่ใช่เกราะในชุดเกราะหนัก หรือไม่มีนานแส้แนบกับสะโพกของเธอ เธอจะดูเหมือนบ้านนอก

ตอนนี้มือของเธอสัมผัสพวกหน้าอกและลำคอ ฝ่ามือของเธอเรืองแสงเล็กน้อย

" แล้วฮั่นเสีย ? " adlet ถามเธอ แต่ rolonia ไม่ตอบ เธอแค่จ้องร่างกาย Hans ' .

" rolonia ตอบ ! ทำไมฮั่นแล้ว ! เกิดอะไรขึ้น ? "

!adlet แล้วสังเกตเห็นว่า rolonia ก็พึมพำอะไรบางอย่าง เขามาใกล้ใบหน้าของเธอ และฟังทั้งการหายใจ และคำพูดที่ไหลล้นออกมาจากปากของเธอ . . . . .

" อย่าตายนะ . . . . . . . อย่าตายนะ . . . . . . . ฉันจะช่วยเธอ . . . . . . . . . . . . "

rolonia เป็นนักบุญของเลือดสด ดังนั้นเธอสามารถควบคุมคนเลือดเพื่อรักษาบาดแผล ดังนั้น ไม่อยากจะรบกวนเธอ adlet สัมผัสข้อมือ Hans 'ชีพจรเขาไม่เต้น และเขาก็หนาว

มันเป็นไปไม่ได้ rolonia adlet , คิด เกือบจะไม่มีเลือดเหลืออยู่ในตัวพวก บวกหัวใจของเขาหยุดเต้น ฮันส์ตายแล้ว

" นี้หมายความว่าอะไร ทำไมฮั่นแน่ แต่คุณจะปลอดภัย " adlet ถาม

เค้าอยากรู้ว่าทำไม rolonia ไม่ได้ต่อสู้ที่เจ็ด โมรา . และมีอะไรเพิ่มเติมเขาสงสัยว่าทำไมโมราไม่ได้โจมตีผู้หญิงที่พึ่ง

แต่ rolonia ถูกเน้น แต่เพียงผู้เดียวในการพยายามที่จะช่วยฮั่น มันเหมือนกับว่าเธอจะไม่สามารถเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นรอบๆตัวเธอ

" rolonia , คุณต้องเดินทางพร้อมกับฮั่น เกิดอะไรขึ้น ? " fremy ถามเธอ แม้คำพูดดูเหมือนจะไม่ได้ไปถึงหู rolonia .

" ผมจะช่วย . . . . . . . ผมจะช่วยคุณจะเห็น ถ้าฉันไม่สามารถ . . . . . . . . "

คาโมแล้วกลับมาต่อโมราในขณะที่ใส่ปกติไม่ยิ้ม มันเหมือนกับว่าเธอไม่ได้สนใจข้อเท็จจริงที่ฮันส์ตาย

" เอ่อ . . . . . . . แมวซังเสียชีวิต มันเลวร้ายเกินไป . " คาโมะมองลงไปที่คุกเข่าโมรา . " คาโมะค่อนข้างชอบแมวซัง เขาน่ารัก แข็งแรง และเขาได้พูดคุยอย่างสนุกสนาน แต่ที่ชาโม ตอนแรกเกลียดเขา หลังจากที่เขาโดนชาโม ลำบากมากตลอดเวลาที่เดินทางไปกับเขา กลายเป็นความสนุกเล็ก ๆน้อย ๆ "

คาโมได้หมัดและขีดโมราในหน้า กำปั้นของเธอมีขนาดเล็กแม้ว่าใบหน้าของโมรา เพียงย้ายเล็กน้อย

" ผมจะไม่มีวันให้อภัยคุณ ผมจะฆ่าคุณ ผมจะไม่ปล่อยให้คุณมีความตายเป็นปกติ ! "

โมราเบนสายตาเธอจากโกรธหญิงสาวตรงหน้าเธอ " ฉันไม่ดูแลถ้าคุณฆ่าฉัน ผมพร้อมแล้ว "

" จริงๆเหรอ ? คุณน้าพร้อมที่จะตาย ?อืม คาโมะก็ผิดหวังมาก . "

คาโมะยกกำปั้นของเธออีกครั้ง แต่ fremy คว้ามันและหยุดเธอ

" ก่อน ให้เวลาเราหน่อยจะได้ยินเธอกล่าวว่า " fremy คาโมะ แล้วหันไปโมรา . ตาของเธอเต็มไปด้วยความโกรธเงียบ " คุย โมรา และให้สั้นที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ เมื่อคุณทำเสร็จแล้ว เราจะฆ่าคุณ "

มองลงไปที่พื้น โมราพูด" ผมไม่ได้หวังให้มันเกิดขึ้น ผมไม่ได้อยากฆ่าเขา ฉันไม่ต้องการที่จะฆ่าฮัน หรือใคร "

" เธอพูดเรื่องอะไร ? "

" ผมไม่สามารถคิดเรื่องอื่นที่ต้องทำ ทุกเส้นทางอื่น ๆ นอกจากการฆ่าฮันได้ปิด ผมเลยตกลงมาจากโมรา เป็นตา " ฉันต้องการที่จะปกป้องโลกฉันต้องการที่จะเอาชนะ kyoma ร่วมกับคุณทั้งหมด และป้องกันของมาจินฟื้นฟู "

" คาโมะ ไม่เชื่อคุณ " คาโมะพูด แต่ adlet ไม่เห็นด้วย โมรา ไม่ได้โกหก เธอพูดมาจากความรู้สึกที่แท้จริงของเธอ . . . . .

" แต่เมื่อวานไม่ จนเมื่อชั่วโมงที่แล้ว ผมตั้งใจจะทำ "