Hello teacher and everyone. my name

Hello teacher and everyone. my names taweesak intharathet. my nickname kawoat. today I will present the story about the important person in my life
I would suggest that an important person in my life. Is my aunt.
She is name amornrat intharahthet. Now she is 42-year-old. she is older sister of my mother. She work is owner phone shop at Nong Bua Daeng District in Chaiyaphum.
she stays about 8 years. I will visit my aunt and help to look after the phone shop during the semester.
When I entered university. I'm not visiting about 3 years. This vacation I would visit her.
After I introduced my aunt to everyone know. I will begin to tell you why she made me feel is the most important in my life.
When I was a child. I'm fatherless. I have my mother, my grandparents, and my aunt helps together to takes care me.
.My mother takes care me shortly. She's worked out the provinces since I was a child.
She's leaving me to give my grandparents and my aunt takes care me only.
My aunt doesn't have children. She takes care me like her son.
My aunt to dedicate me and give me everything made me happy.
She is like parents and friends talk all about everyting.
My aunt sent me to study. She gives money to me.
My mother didn't to takes care me since she work out the provinces untill now.
My aunt always says " Although you don't have the mother to takes care but you still have aunt and grandparents, don't to be offended your mother."
I feel lucky and so glad have to meet my aunt.
my aunt is the most important person in my life.
If I don't have my aunt Now I would not have standing here.
thank you for attention

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สวัสดีครูและทุกคน ชื่อของฉันทวีศักดิ์ intharathet kawoat ชื่อเล่นของฉัน วันนี้ผมจะนำเสนอเรื่องราวเกี่ยวกับคนที่สำคัญในชีวิตของฉัน
ฉันจะแสดงให้เห็นว่าเป็นบุคคลสำคัญในชีวิตของฉัน เป็นป้าของฉัน.
เธอเป็นชื่ออมรรัตน์ intharahthet ตอนนี้เธอเป็น 42 ปี เธอเป็นพี่สาวของแม่ฉัน เธอทำงานเป็นเจ้าของร้านโทรศัพท์ที่อำเภอหนองบัวแดงชัยภูมิ.
เธออยู่ประมาณ 8 ปี ฉันจะไปเยี่ยมป้าของฉันและช่วยให้ดูหลังร้านโทรศัพท์ในช่วงปิดเทอม.
เมื่อฉันเข้ามหาวิทยาลัย ฉันไม่ได้เข้ามาเยี่ยมชมประมาณ 3 ปี วันหยุดนี้ฉันจะไปเยี่ยมเธอ.
หลังจากที่ผมได้แนะนำให้รู้จักกับป้าของฉันให้ทุกคนรู้ว่า ฉันจะเริ่มต้นที่จะบอกคุณว่าทำไมเธอทำให้ฉันรู้สึกเป็นสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิตของฉัน.
เมื่อฉันยังเป็นเด็ก ฉันกำพร้าพ่อ ฉันมีแม่ปู่ย่าตายายและป้าของฉันช่วยกันเพื่อดูแลฉัน.
แม่ .My ดูแลฉันในไม่ช้า เธอออกไปทำงานต่างจังหวัดตั้งแต่ผมยังเป็นเด็ก.
เธอทิ้งฉันเพื่อให้ปู่ย่าตายายของฉันและป้าของฉันจะดูแลฉันเท่านั้น.
ป้าของฉันไม่ได้มีลูก เธอดูแลผมเหมือนลูกชายของเธอ.
ป้าของฉันที่จะอุทิศฉันและให้ฉันทำทุกอย่างที่ฉันมีความสุข.
เธอเป็นเหมือนพ่อแม่และเพื่อน ๆ พูดคุยทุกเรื่องเกี่ยวกับทุกสิ่ง.
ป้าของฉันส่งฉันไปเรียน เธอให้เงินฉัน.
แม่ของฉันไม่ได้ที่จะดูแลฉันเพราะเธอทำงานออกต่างจังหวัดจนถึงขณะนี้.
ป้าของฉันพูดเสมอว่า "แม้ว่าคุณไม่ได้มีแม่ที่จะดูแล แต่คุณยังมีป้าและปู่ย่าตายายดอน ' T เพื่อจะโกรธเคืองแม่ของคุณ. "
ฉันรู้สึกโชคดีและดีใจที่จะต้องพบกับป้าของฉัน.
ป้าของฉันคือคนที่สำคัญที่สุดในชีวิตของฉัน.
ถ้าฉันไม่ได้มีป้าของฉันตอนนี้ฉันจะไม่ได้ยืนอยู่ที่นี่.
ขอขอบคุณสำหรับ ความสนใจ