Shape is a two-dimensional area tha

Shape is a two-dimensional area that is defined by a change in value or some other form of contrast.
All shapes are two-dimensional, meaning that they have only length and width.
All shapes will fall into one of two categories. Geometric shapes or regular shapes are easy to recognize. Math can be used to find information about these shapes and these shapes generally have a specific name associated with them. Examples include: circle, triangle, square, and trapezoid.
Organic or freeform shapes are shapes that seem to follow no rules. Organic shapes generally do not have a name associated with them and are typically not man-made.
We can learn to see the world around us as shapes. Recognizing the shapes that we see will lead to improved drawing and painting.
Shapes defined by objects are positive shapes (space). Shapes defined around objects are negative shapes (space).
The relationships between the positive and negative shapes help the brain of our viewers understand what they are seeing. Our brains are even capable of making sense of complex relationships between positive and negative shapes.
By organizing geometric and organic shapes, we can draw anything. Even complicated objects become easy to draw when we isolate basic geometric and organic shapes.
Shape- an element of art that is a two-dimensional area that is defined in some way. A shape may have an outline around it or you may recognize it by its area.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รูปร่างเป็นพื้นที่สองมิติที่กำหนดไว้ โดยการเปลี่ยนค่าหรือรูปแบบอื่น ๆ ของความคมชัด รูปทั้งหมดสอง หมายความ ว่า พวกเขามีความยาวและความกว้างเท่ากัน รูปทั้งหมดจะตกอยู่ในสองประเภทหนึ่ง รูปทรงเรขาคณิตหรือรูปร่างปกติจะง่ายต่อการจดจำ คณิตศาสตร์สามารถใช้ในการค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับรูปร่างเหล่านี้ และโดยทั่วไปรูปร่างเหล่านี้มีชื่อเฉพาะที่เกี่ยวข้อง ตัวอย่างเช่น: วงกลม สามเหลี่ยม สี่เหลี่ยม และสี่เหลี่ยมคางหมู รูปอินทรีย์ หรือรูปร่างอิสระเป็นรูปร่างที่ดูเหมือนจะทำตามกฎไม่ รูปทรงอินทรีย์โดยทั่วไปไม่มีชื่อที่เกี่ยวข้อง และโดยทั่วไปจะไม่จำลอง เราสามารถเรียนรู้การมองเห็นโลกรอบตัวเราเป็นรูปร่าง จดจำรูปทรงที่เราเห็นจะนำไปสู่การปรับปรุงการวาด และการวาดภาพ รูปร่างที่ถูกกำหนด โดยวัตถุมีรูปร่างบวก (พื้นที่) กำหนดรอบวัตถุรูปร่างเป็นรูปร่างลบ (พื้นที่) ความสัมพันธ์ระหว่างการบวก และลบรูปร่างช่วยให้สมองของผู้ชมของเราเข้าใจสิ่งที่พวกเขาเห็น สมองของเราจะยังสามารถทำให้ความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนระหว่างบวก และลบรูปร่าง โดยการจัดรูปทรงเรขาคณิต และอินทรีย์ เราสามารถวาดอะไร วัตถุแม้แต่ซับซ้อนกลายเป็นง่ายต่อการวาดเมื่อเราแยกรูปร่างเรขาคณิต และอินทรีย์พื้นฐาน รูปร่าง-ที่องค์ประกอบของศิลปะที่เป็นพื้นที่สองมิติที่กำหนดไว้ในบางวิธี รูปร่างอาจมีเค้าอยู่รอบ ๆ หรือคุณอาจรู้จักมันตามพื้นที่ของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูปร่างเป็นพื้นที่สองมิติที่กำหนดโดยการเปลี่ยนแปลงในมูลค่าหรือบางรูปแบบอื่น ๆ ของความคมชัด.
รูปร่างทั้งหมดอยู่ในสองมิติหมายความว่าพวกเขามีความยาวและความกว้างเพียง.
รูปร่างทั้งหมดจะตกอยู่ในหนึ่งในสองประเภท รูปทรงเรขาคณิตหรือรูปร่างปกติง่ายต่อการจดจำ คณิตศาสตร์สามารถนำมาใช้ในการค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับรูปร่างและรูปทรงเหล่านี้เหล่านี้มักจะมีชื่อเฉพาะที่เกี่ยวข้องกับพวกเขา ตัวอย่างเช่น: วงกลม, สามเหลี่ยมสี่เหลี่ยมและรูปสี่เหลี่ยมคางหมู.
อินทรีย์หรือรูปร่างแบบอิสระมีรูปทรงที่ดูเหมือนจะไม่ปฏิบัติตามกฎ รูปร่างอินทรีย์ทั่วไปไม่ได้มีชื่อที่เกี่ยวข้องกับพวกเขาและมักจะไม่ที่มนุษย์สร้างขึ้น.
เราสามารถเรียนรู้ที่จะมองเห็นโลกรอบตัวเราเป็นรูปร่าง ตระหนักถึงรูปทรงที่เราเห็นจะนำไปสู่การปรับปรุงการวาดภาพและการวาดภาพ.
รูปร่างที่กำหนดโดยวัตถุที่มีรูปทรงที่เป็นบวก (เว้นวรรค) รูปร่างที่กำหนดไว้รอบวัตถุรูปทรงเชิงลบ (เว้นวรรค).
ความสัมพันธ์ระหว่างรูปทรงบวกและลบช่วยให้สมองของผู้ชมของเราเข้าใจในสิ่งที่พวกเขาจะเห็น สมองของเราจะได้มีความสามารถในการทำให้ความรู้สึกของความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนระหว่างรูปทรงบวกและลบ.
โดยการจัดรูปทรงเรขาคณิตและอินทรีย์เราสามารถวาดอะไร วัตถุที่ซับซ้อนแม้จะกลายเป็นเรื่องง่ายที่จะวาดเมื่อเราแยกรูปทรงเรขาคณิตและอินทรีย์พื้นฐาน.
รูปทรงองค์ประกอบของศิลปะที่เป็นพื้นที่สองมิติที่กำหนดไว้ในทางใดทางหนึ่ง รูปร่างอาจจะมีร่างรอบหรือคุณอาจรับรู้ได้จากพื้นที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รูปร่างพื้นที่สองมิติที่กำหนดไว้ โดยเปลี่ยนค่า หรือบางรูปแบบอื่น ๆของความแตกต่าง .
รูปร่างทั้งหมดสองมิติ หมายความ ว่า พวกเขามีความกว้างและความยาว .
รูปทรงจะตกอยู่ในหนึ่งในสองประเภท รูปทรงเรขาคณิต หรือรูปทรงปกติง่ายต่อการรับรู้คณิตศาสตร์สามารถใช้เพื่อค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับรูปร่างและรูปทรงเหล่านี้โดยทั่วไปมีเฉพาะชื่อที่เกี่ยวข้องกับพวกเขา ตัวอย่าง ได้แก่ วงกลม สามเหลี่ยม สี่เหลี่ยม และมีลักษณะเป็นสี่เหลี่ยมคางหมู
อินทรีย์หรือฟรีสรูปร่างรูปร่างที่ดูเหมือนจะไม่มีการปฏิบัติตามกฎ รูปร่างอินทรีย์โดยทั่วไปไม่ได้เป็นชื่อที่เกี่ยวข้องกับพวกเขาและมักจะไม่ขึ้น
เราสามารถเรียนรู้ที่จะมองเห็นโลกรอบตัวเรา เช่น รูปร่าง จำรูปร่างที่เราเห็น จะนำไปสู่การปรับปรุงการวาดภาพและระบายสี โดยวัตถุที่กำหนด
รูปร่างรูปร่างบวก ( พื้นที่ ) รูปร่างที่กำหนดไว้รอบวัตถุมีรูปร่างเป็นลบ ( พื้นที่ ) .
ความสัมพันธ์ระหว่างรูปร่างบวกและลบ ช่วยให้สมองของผู้ชมของเราเข้าใจสิ่งที่พวกเขาเห็นสมองของเราจะสามารถทำให้ความรู้สึกของความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนระหว่างรูปร่างบวกและลบ .
โดยการจัดรูปทรงเรขาคณิต และอินทรีย์ เราสามารถวาดอะไร แม้วัตถุที่ซับซ้อนกลายเป็นเรื่องง่ายที่จะวาด เมื่อเราแยกรูปทรงเรขาคณิตและอินทรีย์พื้นฐาน .
รูปร่าง - องค์ประกอบของศิลปะที่เป็น พื้นที่สองมิติที่กำหนดไว้ ในบางวิธีรูปร่างอาจจะร่างๆมันหรือคุณอาจจะรู้จักมันด้วย

พื้นที่ของมัน