The negotiations leading to Vietnam

The negotiations leading to Vietnam's entry into ASEAN in 1995 were made difficult not by any political conditions but by the arguments over the commitments that Hanoi would have to undertake under the CEPT scheme for AFTA, including the time lag that it insisted upon. Finally, it was agreed that, like the original signatories, Vietnam would have ten years from the effective date of its accession within which to lower its tariffs on imports from other ASEAN countries to 0-5 per cent; that is, until 1 January 2006. The other three new members followed the same pattern: up to 2008 for Laos and Myanmar, which joined ASEAN in 1997, and until 2010 for Cambodia, which was admitted in 1999. When I asked Vietnamese and Cambodian authorities why they insisted on the time lag f integrating into the regional economy would be good for the country, why delay it, I inquired the responses indicated more than concern over the loss of revenue from customs duties; it was the uncertainty over the potential political, as well as economic, impact. In any case, trade ministries were normally more willing to liberalize intra-regional trade than the more-cautious finance ministries.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทำยากไม่ ตามเงื่อนไขทางการเมืองใด ๆ แต่ โดยอาร์กิวเมนต์มากกว่าภาระผูกพันที่ฮานอยจะมีการดำเนินการภายใต้โครงการ CEPT สำหรับ AFTA รวมทั้งการหน่วงเวลาที่มันยืนยันเมื่อการเจรจาสู่ของเวียดนามเข้าสู่อาเซียนในปี 1995 ในที่สุด มันถูกยอมรับว่า เช่นลงนามเดิม เวียดนามจะมีสิบปีจากวันทำการภาคยานุวัติที่ลดอัตราภาษีการนำเข้าจากประเทศอาเซียนอื่น ๆ 0 5 ร้อย นั่นคือ จนถึง 1 2549 มกราคม สมาชิกใหม่สามอื่น ๆ ตามรูปแบบเดียวกัน: ถึง 2008 สำหรับลาวและพม่า ซึ่งร่วมอาเซียน ในปี 1997 และ 2553 สำหรับกัมพูชา ที่รับเข้าในปี 1999 เมื่อผมถามเจ้าหน้าที่เวียดนาม และกัมพูชาทำไมพวกเขายืนยันบน f เวลาหน่วงที่บูรณาการในภูมิภาคที่เศรษฐกิจจะดีสำหรับประเทศ ทำไมล่าช้ามัน ผมถามระบุการตอบสนองมากกว่าการกังวลผ่านการสูญเสียรายได้จากภาษีศุลกากร มันเป็นความไม่แน่นอนมากกว่าผลกระทบทางการเมือง รวมทั้งทาง เศรษฐกิจ ในกรณีใด ๆ กระทรวงการค้าได้ตามปกติยอม liberalize ค้าภายในกระทรวงการเงินระมัดระวังมากขึ้นกว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเจรจาที่นำไปสู่​​การเข้ามาของเวียดนามเข้าสู่อาเซียนในปี 1995 ได้ทำยากที่จะไม่ตามเงื่อนไขทางการเมืองใด ๆ แต่ข้อโต้แย้งกว่าภาระผูกพันที่ฮานอยจะต้องดำเนินการภายใต้โครงการ CEPT ​​สำหรับ AFTA รวมทั้งความล่าช้าเวลาที่ยืนยัน ในที่สุดมันก็ตกลงกันว่าเหมือนเดิมลงนามเวียดนามจะมีสิบปีนับจากวันที่มีประสิทธิภาพของการภาคยานุวัติภายในที่จะลดอัตราภาษีศุลกากรที่เกี่ยวกับการนำเข้าจากประเทศอาเซียนอื่น ๆ ร้อยละ 0-5; นั่นคือจนถึง 1 มกราคม 2006 อีกสามสมาชิกใหม่ตามรูปแบบเดียวกัน: ถึงปี 2008 สำหรับลาวและพม่าซึ่งเข้าร่วมอาเซียนในปี 1997 จนถึงปี 2010 และกัมพูชาซึ่งได้รับการยอมรับในปี 1999 เมื่อผมถามเวียดนามและกัมพูชา เจ้าหน้าที่ว่าทำไมพวกเขายืนยันในเวลาหน่วง F การบูรณาการเข้าสู่เศรษฐกิจระดับภูมิภาคจะดีสำหรับประเทศทำไมล่าช้ามันฉันถามตอบชี้ให้เห็นมากกว่าความกังวลเรื่องการสูญเสียรายได้จากภาษีศุลกากร; มันเป็นความไม่แน่นอนของศักยภาพทางการเมืองเช่นเดียวกับเศรษฐกิจผลกระทบ ในกรณีใด ๆ กระทรวงการค้าเป็นปกติมีความเต็มใจที่จะเปิดเสรีการค้าภายในภูมิภาคกว่ากระทรวงการคลังมากขึ้นระมัดระวัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเจรจาที่นำไปสู่ของเวียดนามเข้าสู่อาเซียนในปี 2538 ทำให้ยากด้วยเงื่อนไขทางการเมือง แต่อาร์กิวเมนต์มากกว่าส่วนที่ฮานอยจะต้องดำเนินการภายใต้โครงการ CEPT สำหรับเขตการค้าเสรีอาเซียน รวมทั้งเวลาที่ล่าช้านั้น ยืนยันตาม ในที่สุดได้ตกลงกันว่า เหมือนฉบับเดิม เวียดนามจะได้ 10 ปี นับแต่วันที่มีประสิทธิภาพของการลดภาษีศุลกากรของตนภายใน ซึ่งในการนำเข้าจากประเทศอาเซียนอื่น ๆที่จะ 0-5 เปอร์เซ็นต์ ; นั่นคือจนถึงวันที่ 1 มกราคม 2549 อีกสามสมาชิกใหม่ตามรูปแบบเดียวกัน : ถึง 2008 ลาวและพม่า ซึ่งเข้าร่วมอาเซียนในปี 1997 และจนกว่า 2010 สำหรับกัมพูชาซึ่งเข้ารับการรักษาใน 1999 เมื่อผมถามเจ้าหน้าที่เวียดนามและกัมพูชา ทำไมเขายืนกรานที่จะล่าช้าเวลา F รวมในเศรษฐกิจภูมิภาค จะเป็นผลดีต่อประเทศ ช้าอยู่ทำไม ผมถามการตอบสนองที่พบมากกว่าความกังวลเกี่ยวกับการสูญเสียของรายได้จากภาษีศุลกากร มันคือความไม่แน่นอนทางการเมืองที่มีศักยภาพ ตลอดจนเศรษฐกิจ ผลกระทบ ในกรณีใด ๆ , การค้ากระทรวงได้โดยปกติจะมากกว่ายินดีที่จะเปิดเสรีการค้าภายในภูมิภาคกว่ากระทรวงการคลังที่ระมัดระวังมากขึ้น