He was a keen reader, but since his

He was a keen reader, but since his parents couldn’t afford him books or manga, he had to borrow "whatever he could find in his local library".[1] The books he read at the time were sometimes beyond his reading capabilities, with parts of text he couldn't understand fully. Miyazaki used his imagination to fill in the blanks using the accompanying illustrations, which later inspired some of his ideas for game design

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาเป็นผู้กระตือรือร้น แต่เนื่องจากพ่อไม่จ่ายเขาหนังสือหรือการ์ตูน เขาต้องยืม "หากเขาพบในห้องสมุดท้องถิ่นของเขา" [1] หนังสือที่เขาอ่านในเวลาได้ในบางครั้งเกินความสามารถในการอ่านของเขา กับส่วนของข้อความที่เขาไม่สามารถเข้าใจอย่าง มิยาซากิใช้จินตนาการของเขาเพื่อเติมในช่องว่างโดยใช้ภาพประกอบประกอบ ซึ่งภายหลังเป็นแรงบันดาลใจของความคิดของเขาสำหรับการออกแบบเกม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาเป็นผู้อ่านกระตือรือร้น แต่เนื่องจากพ่อแม่ของเขาไม่สามารถจ่ายเขาหนังสือหรือการ์ตูนที่เขาจะต้องกู้ "สิ่งที่เขาสามารถหาในห้องสมุดท้องถิ่นของเขา". [1] หนังสือที่เขาอ่านในเวลาที่บางครั้งก็เกินความสามารถในการอ่านของเขา กับชิ้นส่วนของข้อความที่เขาไม่สามารถเข้าใจได้อย่างเต็มที่ มิยาซากิใช้จินตนาการของเขากรอกในช่องว่างโดยใช้ภาพประกอบประกอบซึ่งต่อมาได้รับแรงบันดาลใจบางส่วนของความคิดของเขาสำหรับการออกแบบเกม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาเป็นนักอ่าน คีน แต่เนื่องจากพ่อแม่ของเขาไม่สามารถจ่ายเขาหนังสือหรือการ์ตูน เขาต้องยืม " ไม่ว่าเขาจะพบในห้องสมุดของเขา " ท้องถิ่น [ 1 ] หนังสือที่เขาอ่านในเวลาบางครั้งเกินความสามารถในการอ่านของเขา กับส่วนของข้อความที่เขาไม่ได้เข้าใจอย่างเต็มที่ มิยาซากิเคยจินตนาการของเขาเพื่อเติมเต็มในช่องว่างที่ใช้ประกอบภาพ ซึ่งต่อมาได้รับแรงบันดาลใจบางส่วนของความคิดของเขาสำหรับการออกแบบเกม