Uranium is a toxic radioactive elem

Uranium is a toxic radioactive element that is found in traces in almost all types of rocks, soils, air and water. Uranium occurs in tetravalent (UO2 and U4+) and hexavalent (UO3 and UO22+) oxidation states (Banks et al., 1995). Uranium is soluble in aqueous solutions in its oxidised (U6+) form and precipitates in its reduced form (U4+) (Herczeg et al., 1988; Szabo and Zapecza, 1991). The World Health Organization (2004) and UNSCEAR, (2000) have set 15 and 9 µg/L respectively, as the safe limit for uranium concentration in drinking water, whereas United States Environmental Protection Agency (2004) has recommended it as 30 µg/L. According to World Health Organization (WHO, Mulloy et al., 2001), the major hazard from uranium is lung and bone cancer. After ingestion, uranium appears in the blood (La Touche et al., 1987) and combines with red blood cells (Fisenne and Perry, 1985) to form a non-diffusible uranyl-albumin complex in equilibrium with (UO2HCO3+) complex which has high affinity for phosphate, carboxyl, and hydroxyl groups and readily combines with proteins and nucleotides to form stable complexes (Moss, 1985). It is immediately cleared from the blood but subsequently accumulates in the kidneys, skeleton and upto some extent; in the liver (La Touche et al., 1987; Wrenn et al., 1985). In the skeleton, the uranyl ion replaces Ca in the hydrox-ylapatite complex of bone crystal (Moss, 1985)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยูเรเนียมเป็นองค์ประกอบสัมผัสกัมมันตภาพรังสีเป็นพิษที่พบในร่องรอยในเกือบทุกประเภทของหิน ดินเนื้อปูน อากาศ และน้ำ ยูเรเนียมเกิด tetravalent (UO2 และ U4) และ hexavalent ออกซิเดชัน (UO3 และ UO22) อเมริกา (ธนาคารและ al., 1995) ยูเรเนียมจะละลายในโซลูชั่นอควีแบบ (U6) oxidised และ precipitates (U4) แบบลดลง (Herczeg et al., 1988 Szabo ก Zapecza, 1991) องค์การอนามัยโลก (2004) และ UNSCEAR, (2000) ได้ตั้ง 15 และ 9 ไมโครกรัมเป็น เครื่อง/L ตามลำดับ เป็นขีดจำกัดปลอดภัยสำหรับความเข้มข้นยูเรเนียมในน้ำดื่ม ในขณะที่สถาบันคุ้มครองสิ่งแวดล้อมสหรัฐอเมริกา (2004) ได้แนะนำมันเป็น L. 30 ไมโครกรัมเป็นเครื่อง ตามองค์การอนามัยโลกผู้ Mulloy และ al., 2001), อันตรายสำคัญจากยูเรเนียมเป็นมะเร็งปอดและกระดูก หลังจากกิน ยูเรเนียมปรากฏในเลือด (ลา Touche et al., 1987) และรวมกับเม็ดเลือดแดง (Fisenne และเพอร์รี 1985) ในรูปแบบคอมเพล็กซ์ไม่ diffusible uranyl-albumin ในสมดุลกับ (UO2HCO3) ซับซ้อนซึ่งมีความเกี่ยวข้องสูงในกลุ่มฟอสเฟต carboxyl และไฮดรอกซิล และพร้อมรวมกับโปรตีนและนิวคลีโอไทด์ เพื่อฟอร์มมีเสถียรภาพคอมเพล็กซ์ (มอส 1985) มันไว้ทันทีจากเลือด แต่มาสะสมในไต โครงกระดูก และสำหรับบางกรณี ในตับ (ลา Touche et al., 1987 Wrenn และ al., 1985) ในโครงกระดูก ไอออน uranyl แทน Ca ในคอมเพล็กซ์ hydrox ylapatite ของคริสตัลกระดูก (มอส 1985)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยูเรเนียมเป็นธาตุกัมมันตรังสีที่เป็นพิษที่พบในร่องรอยในเกือบทุกประเภทของหินดินอากาศและน้ำ ยูเรเนียมเกิดขึ้นใน tetravalent (UO2 และ U4 +) และเฮกซะ (UO3 และ UO22 +) ออกซิเดชัน (ธนาคาร et al., 1995) ยูเรเนียมเป็นที่ละลายในสารละลายน้ำในเหลี่ยม (U6 +) รูปแบบและการตกตะกอนในรูปแบบของตนลดลง (+ U4) (Herczeg et al, 1988. ปัและ Zapecza, 1991) องค์การอนามัยโลก (2004) และ UNSCEAR, (2000) ได้ตั้ง 15 และ 9 ไมโครกรัม / ลิตรตามลำดับขีด จำกัด ที่ปลอดภัยสำหรับความเข้มข้นยูเรเนียมในน้ำดื่มในขณะที่สหรัฐอเมริกาหน่วยงานคุ้มครองสิ่งแวดล้อม (2004) ได้ให้คำแนะนำว่ามันเป็น 30 ไมโครกรัม / ลิตร ตามที่องค์การอนามัยโลก (WHO, Mulloy et al., 2001) อันตรายที่สำคัญจากยูเรเนียมเป็นปอดและโรคมะเร็งกระดูก หลังจากกินยูเรเนียมปรากฏในเลือด (La Touche et al., 1987) และรวมตัวกับเซลล์เม็ดเลือดแดง (Fisenne และเพอร์รี่, 1985) ในรูปแบบที่ซับซ้อนไม่แพร่ uranyl-โปรตีนชนิดหนึ่งอยู่ในภาวะสมดุลกับ (UO2HCO3 +) ที่ซับซ้อนซึ่งมีความสูง ใกล้ชิดกับฟอสเฟต carboxyl และกลุ่มมักซ์พลังค์และพร้อมรวมตัวกับโปรตีนและนิวคลีโอในรูปแบบคอมเพล็กซ์ที่มีเสถียรภาพ (มอสส์, 1985) มันจะถูกล้างออกทันทีจากเลือด แต่ต่อมาสะสมอยู่ในไตกระดูกและไม่เกินขอบเขต; ในตับ (La Touche et al, 1987.. Wrenn และคณะ, 1985) ในโครงกระดูกไอออน uranyl แทนที่ Ca ในที่ซับซ้อน Hydrox-ylapatite ของผลึกกระดูก (มอสส์, 1985)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยูเรเนียมเป็นธาตุกัมมันตรังสีที่เป็นพิษที่พบในร่องรอยในเกือบทุกประเภทของหิน ดิน อากาศ และน้ำ ยูเรเนียมเกิดขึ้นในที่ ( uo2 และพีเอ็มทีแอร์ ) และ process ( uo3 และ uo22 ) สถานะออกซิเดชัน ( ธนาคาร et al . , 1995 ) ยูเรเนียมสามารถละลายได้ในสารละลายของหมด ( u6 ) ในรูปแบบของรูปแบบและตะกอนลดลง ( พีเอ็มทีแอร์ ) ( herczeg et al . , 1988 ; ซาโบ และ zapecza , 1991 )องค์การ อนามัยโลก ( 2004 ) แต่ ( 2000 ) มีตั้ง 15 และ 9 µ g / l ตามลำดับ ขณะที่วงเงินปลอดภัยสำหรับความเข้มข้นของยูเรเนียมในการดื่มน้ำ ขณะที่องค์การพิทักษ์สิ่งแวดล้อมแห่งสหรัฐอเมริกา ( 2004 ) ได้แนะนำให้มันเป็น 30 µกรัม / ลิตร ตามที่องค์การอนามัยโลก ( WHO มัลลอย et al , . , 2001 ) , อันตรายที่สำคัญจากยูเรเนียมคือ มะเร็งปอดและมะเร็งกระดูก หลังจากการกินยูเรเนียมจะปรากฏในเลือด ( la แต่ง et al . , 1987 ) และรวมกับเซลล์เม็ดเลือดแดง ( fisenne กับเพอร์รี่ , 1985 ) รูปแบบไม่ซ่านยูเรนิลอัลบูมินซับซ้อนในสมดุล ( uo2hco3 ) ที่ซับซ้อนซึ่งมี affinity สูงฟอสเฟต คาร์บอกซิล และกลุ่มไฮดรอกซิล และพร้อมจะรวมตัวกับโปรตีนและนิวคลีโอไทด์ ในรูปแบบคอมเพล็กซ์มั่นคง ( มอส , 1985 )มันเป็นทันทีล้างออกจากเลือด แต่ต่อมาสะสมในไต โครงกระดูก และเกินขอบเขต ในตับ ( LA ใช่ et al . , 1987 ; เรน et al . , 1985 ) ในโครงกระดูก , ยูเรนิลไอออนแทนที่ CA ใน hydrox ylapatite ซับซ้อนของคริสตัล ( มอส , 1985 ) กระดูก