Marian enters the home, the bulging

Marian enters the home, the bulging linoleum on the floor makes her feel as if she is walking on the waves, and the smell in the building is like the interior of a clock. When the mannish nurse tells Marian that there are “two” in each room, Marian asks, “Two what?” The garrulous old woman is described as a birdlike creature who plucks Marian’s hat off with a hand like a claw, while old Addie has a “bunchy white forehead and red eyes like a sheep”; she even “bleats” when she says, “Who—are—you?” Marian feels as if she has been caught in a robber’s cave; she cannot even...

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มาเรียนเข้าสู่บ้าน เสื่อน้ำมันนูนบนทำให้ชั้นของเธอรู้สึกว่าเธอได้เดินบนคลื่น และกลิ่นในอาคารเป็นชอบภายในของนาฬิกา เมื่อพยาบาล mannish บอกมาเรียน "สอง" ในห้องพัก มาเรียนถาม, "สองอะไร? " หญิงชรา garrulous ได้อธิบายไว้เป็นสิ่งมีชีวิต birdlike ที่ plucks ของมาเรียนหมวกปิด ด้วยมือเช่นกรงเล็บ เก่า Addie มี "หน้าผากขาว bunchy และตาแดงชอบแกะ" เธอยัง "bleats" เมื่อเธอพูดว่า, "ที่ซึ่งมี — คุณ? " มาเรียนรู้สึกว่าเธอได้รับการติดอยู่ในถ้ำของโจร เธอไม่ได้...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แมเข้าบ้านเสื่อน้ำมันปูดบนพื้นทำให้เธอรู้สึกราวกับว่าเธอกำลังเดินบนเกลียวคลื่นและกลิ่นในอาคารที่เป็นเหมือนการตกแต่งภายในของนาฬิกา เมื่อพยาบาลเหมือนผู้ชายบอกแมเรียนว่ามี "สอง" ในแต่ละห้องแมเรียนถามว่า "สองอะไร?" หญิงชราพูดพล่ามอธิบายว่าเ​​ป็นสิ่งมีชีวิตนกที่กระตุกหมวกของแมเรียนออกด้วยมือเหมือนกรงเล็บในขณะที่เก่าแอดดี้มี เป็น "พุ่มฝอยหน้าผากสีขาวและตาสีแดงเหมือนแกะ"; "ใคร-มีคุณ" เธอแม้แต่ "bleats" เมื่อเธอบอกว่าแมรู้สึกราวกับว่าเธอได้รับการติดอยู่ในถ้ำโจรของ; เธอไม่สามารถแม้ ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มาเรียน เข้าสู่บ้าน โป่งเสื่อน้ำมันบนพื้น ทำให้เธอรู้สึกว่าเธอเดินบนคลื่น และกลิ่นในอาคาร เช่น ภายในของนาฬิกา เมื่อพยาบาลผู้ชายบอกมาเรียน ว่ามี " สอง " ในแต่ละห้อง มาเรียน ถามว่า " สองสิ่งที่ ? " หญิงชราพูดเรื่อยเจื้อย ลักษณะเป็นสิ่งมีชีวิตที่ birdlike plucks มาเรียน หมวกปิดกับมือเป็นกรงเล็บ ส่วนเก่าแอดดี้มี " เป็นพวงสีขาวหน้าผากและดวงตาสีแดงเหมือนแกะ " เธอ " bleats " เมื่อเธอกล่าวว่า " ท่านเป็นใคร ? " มาเรียน รู้สึกว่าเธอถูกจับในถ้ำของพวกโจร เธอไม่ได้ . . . . . . .