The Blind Concubine was expressionl

The Blind Concubine was expressionless. Motionless. Also speechless.

The Emperor said again: “You told me, you hope that I could often come to see you. Accompany you and talk with you. I am now here with you, for all my life I will never leave. Please smile a little.”

The Blind Concubine retreated a step backward. Mockingly he said: “That was all merely a joke. Your Majesty took it seriously?”

The Emperor’s fingers were smoothing out the sleeve of The Blind Concubine. Looking down he said, “All that you have said, I took it all seriously.”

The Blind Concubine hurriedly pushed away his hand, “You only lie to me!!”

The Emperor stepped forward to hug him, “I am truly earnest towards you. Why are you unwilling to believe me, Mu Yan?”

The Blind Concubine desperately struggled from his hug. His hands were slapping the Emperor’s shoulder and upper arms unstopping. “Don’t use that name to call me!” Each and every word, he shouted out his with his saddened and hoarsened voice. He pushed and struggled to get free, resulting in him falling to the floor. His hand accidentally pressed on the smashed porcelain.

The Emperor’s face became pale, with a strict voice he warned him: “Why are you being so careless?! To flare up and do as you please just to act recklessly!”

He took Wen Mu Yan’s pair of hands. Spread them to examine. In the center of that palm was filled with the pieces of broken porcelain. The blood was pouring.

Even though the Imperial Physician had been summoned, yet he still anxiously ordered the Palace’s servant to go to the General’s residence to call Jue Yu to enter the Palace.

When Jue Yu hurriedly came to the serving quarter, the Blind Concubine had already fallen asleep. His sleep was not comfortable. He was sleeping lightly.

“Mu Yan’s body is already so broken. At this rate, I was afraid that he wouldn’t hold up until he’s thirty-five. If he doesn’t take good care of himself like this, even if the greatest doctor, Hua Tuo, was still alive, he would also feel quite helpless for this situation.”

The Emperor retorted: “I also don’t want him to be like this, however with his current temper, sometimes, he truly asks me to lose my temper to the point that I would kill him if I could.”

Jue Yu said again: “Wen Mu Yan, his first time meeting Your Majesty in that Cold Palace, had no idea that Your Majesty was the one who caused his blindness. That was because Your Majesty’s voice at that time was still of a youth. Not same at all with the current voice. Afterwards, it was known, yet, there wasn’t the slightest bit of intention for revenge. He only thought about leaving this place and going faraway. He is a good child. From his early ages he already suffered that kind of misery. This sickness of the heart needs the heart to be cured. For now, you must just yield to him and listen to his will.”

The Emperor hesitated for a moment, then said: “I can agree to whatever he wants, all except the matter of leaving the Palace. For all my life, I will never let him go.”

Jue Yu fell silent all of a sudden.

At that time, the first time when Qi Sheng went down the mountain to enter the court, if he was the same as the Emperor today, definitely without compromising, who knows what kind of relationship the both of them might have had now.

Even if Qi Sheng might have hated him, however, he wouldn’t have had to suffer the pain in his heart for bitterly waiting for him.

The Emperor asked him: “Mu Yan’s eyes, are they curable?”

Jue Yu cast a quick glance to the inner room, said in a soft voice: “There is no way to cure his eyes. It can’t be cured anymore.”

The Emperor stroke his folding fan, his fingers because of the pressure had become white. After a long while later, he said: “Can’t be cured anymore, it is also good.”

Jue Yu stood on the outside for quite some time. Looking at the Palace’s servant cooking the medicine on the slow fire. Entered in and out from the serving quarter, but he didn’t see Xiao Bao’s figure. He asked lightly: “Where is Xiao Bao?”

The Emperor answered him: “He is someone assigned by the Empress Dowager after all. I can’t be relaxed. I placed him somewhere else.

Jue Yu said again: “Xiao Bao has served Mu Yan with all his heart. Besides, when he was assigned to serve at the Cold Palace, he was still a little child. He didn’t have any calculated plans. He only accepted the order from the Empress Dowager. He had followed Mu Yan by his side for so many years. Making an all out effort. Dependably taking care of him. Mu Yan actually couldn’t be parted with him.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Expressionless นางสนมตาบอดได้ นิ่ง ยังพูดกล่าวว่า จักรพรรดิอีกครั้ง: "บอกฉัน คุณหวังว่า ฉันสามารถมักจะเห็นคุณ มากับคุณ และพูดคุยกับคุณ ตอนนี้ฉันที่นี่กับคุณ สำหรับชีวิตของฉันจะไม่ปล่อยให้ โปรดยิ้มเล็กน้อย"นางสนมตาบอดสภาพระส่ำขั้นตอนย้อนหลัง ป่าเขากล่าวว่า: "ที่เป็นตลกทั้งหมดเพียง มหาบพิตรเอามันอย่างจริงจัง"นิ้วมือของจักรพรรดิถูกปรับออกจากแขนของนางสนมคนตาบอด กำลังลงเขากล่าวว่า, "ทั้งหมดที่คุณได้กล่าวว่า เอามันทั้งหมดอย่างจริงจังด้วย"นางสนมตาบอดรีบผลักออกไปมือของเขา "คุณเท่านั้น โกหกฉัน!!"จักรพรรดิที่ก้าวไปข้างหน้าไปกอดเขา "ฉันอย่างจริงจังต่อคุณอย่างแท้จริง คุณไปเชื่อฉัน ยันหมู? "นางสนมตาบอดหมดท่าต่อสู้จากกอดของเขา มือของเขาถูกตบของจักรพรรดิไหล่บนแขนและ unstopping "อย่าใช้ชื่อที่โทรหาผม" แต่ละคำ เขาตะโกนเขา ด้วยเสียงของเขาเสียใจ และ hoarsened เขาผลักดัน และต่อสู้เพื่อรับฟรี ส่งผลให้เขาล้มลงกับพื้น มือของเขากดลงบนเลนถูกทุบโดยบังเอิญใบหน้าของจักรพรรดิกลายเป็นซีด ด้วยเสียงเข้มงวด เขาเตือนเขา: "ทำไมคุณกำลังประมาทดังนั้น กริ้ว และทำ ตามที่คุณเพียงแค่จะทำหน้าที่โดยประมาทเลินเล่อโปรด"เขาเอามือ Wen Mu ยันคู่ กระจายการตรวจสอบ กลางที่ ปาล์มก็เต็มไป ด้วยชิ้นส่วนของเครื่องเคลือบดินเผาเสีย เลือดอย่างล้นหลามแม้ได้รับเรียกแพทย์อิมพีเรียล แต่เขายังคงเฝ้าสั่งข้าราชการของพระราชวังเพื่อไปของเรสโทร Jue ยูสู่พระราชวังเมื่อ Jue Yu รีบมาเสิร์ฟไตรมาส นางสนมตาบอดได้แล้วลดลงนอนหลับ เขานอนหลับไม่สบาย เขานอนหลับอยู่เบา ๆ"ร่างกายหมูยันไม่อยู่แล้วดังนั้น ในอัตราที่นี้ ผมกลัวว่า เขาจะไม่ค้างไว้จนกว่าเขาจะสามสิบห้า หากเขาไม่ทำดีดูแลตัวเองเช่นนี้ แม้ว่าคุณหมอสุด Hua Tuo ยังมีชีวิตอยู่ เขาจะยังรู้สึกค่อนข้างหมดหนทางสำหรับสถานการณ์นี้"จักรพรรดิที่โต้ว่า: "ยังไม่อยากให้เขาเป็นเช่นนี้ อย่างไรก็ ตาม ด้วยอารมณ์ปัจจุบันของเขา บางครั้ง เขาอย่างแท้จริงขอให้ข้าพเจ้าสูญเสียอารมณ์ของฉันว่า ฉันจะฆ่าเขาในจุดถ้า ไม่"Jue Yu กล่าวอีก: "เหวินยันหมู่ ครั้งแรกของเขาที่ประชุมพระในที่วังเย็น มีความคิดว่า พระของคุณเป็นคนหนึ่งที่เกิดจากเขาตาบอด นั่นเป็น เพราะเสียงของพระที่ยังคงอยู่ของเยาวชน เดียวกันทั้งหมด ด้วยเสียงปัจจุบันไม่ หลังจากนั้น มันเป็นที่รู้จัก ยัง นิดแสดงความจำนงเพื่อแก้แค้นที่ไม่มี เขาเพียงคิดเกี่ยวกับออกจากสถานที่แห่งนี้ และไปไกล เขาเป็นเด็กดี อายุของเขาล่วงหน้า เขาแล้วประสบความทุกข์ยากของ นี้โรคหัวใจต้องการจะรักษาหัวใจ สำหรับตอนนี้ คุณเพียงแค่ต้องให้เขา และจะฟังเขา"จักรพรรดิลังเลครู่ แล้วกล่าวว่า: "ฉันสามารถยอมรับสิ่งเขาต้องการ ทั้งหมดยกเว้นเรื่องของการออกจากวัง สำหรับชีวิตของฉัน ฉันจะไม่ให้เขาไป"Jue Yu ตกเงียบทันทีในเวลานั้น เป็นครั้งแรกเมื่อฉีเซิ่งไปลงจากภูเขาสู่ศาล ถ้าพระองค์เป็นจักรพรรดิวันนี้ แน่นอนโดยไม่สูญเสีย ผู้รู้ชนิดของความสัมพันธ์ของพวกเขาทั้งสองอาจจะมีตอนนี้แม้ว่าฉีเซิ่งอาจมีคนเกลียดเขา อย่างไรก็ตาม จะไม่มีเขาจะได้รับความเจ็บปวดในใจสำหรับพิรี้พิไรรอเขาจักรพรรดิถามเขา: "มูยันตา เป็นพวกเขารักษาได้"Jue Yu ชำเลืองรวดเร็วไปห้องด้านใน กล่าวเสียงนุ่มนวล: "มีวิธีการรักษาดวงตาของเขา มันไม่สามารถรักษาให้หายอีกต่อไป"จักรพรรดิจังหวะเขาพัดด้ามจิ้ว นิ้วมือของเขาเนื่องจากความดันกลายเป็นสีขาว ระยะยาวในภายหลัง หลังจากที่เขากล่าวว่า: "ไม่สามารถรักษาให้หายอีกต่อไป ก็ยังดีได้"Jue Yu ยืนด้านนอกสำหรับค่อนข้างบางเวลา กำลังดูคนใช้ของ Palace อาหารยาไฟช้า ป้อนเข้าและออกจากไตรมาสให้บริการ แต่เขาไม่เห็นรูปเสี่ยวเปา เขาถามเบา ๆ: "ซึ่งคือเสี่ยวเปาจักรพรรดิตรัส: "เขาเป็นคนกำหนด โดยพระจักรพรรดินีหลังจากทั้งหมด ผมไม่สามารถจะผ่อนคลาย วางไว้ที่อื่นเขาJue Yu กล่าวอีก: "เสี่ยวเปาให้บริการย่านหมู่กับหัวใจของเขา เมื่อเขากำหนดให้ที่วังเย็น เขาก็ยังเด็กเล็ก เขาไม่มีแผนใด ๆ คำนวณได้ เขายอมรับใบสั่งจากพระจักรพรรดินีเท่านั้น เขาได้ตามย่านหมู่ข้างของเขาหลายปี ทำทั้งหมดการออกแรง เพิ่มการดูแลของเขา มูยันจริงไม่มีแยกกับเขา"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คนตาบอดเมียน้อยเป็นอารมณ์ ไม่ไหวติง . นอกจากนี้ยังพูดจักรพรรดิอีกครั้งกล่าวว่า: "คุณบอกผมว่าคุณหวังว่าฉันมักจะได้มาจะเห็นคุณ มากับคุณและพูดคุยกับคุณ ตอนนี้ฉันอยู่ที่นี่กับคุณสำหรับทุกชีวิตของฉันฉันจะไม่ปล่อยให้ กรุณารอยยิ้มเล็ก ๆ น้อย ๆ . " คนตาบอดเมียน้อยถอยย้อนกลับขั้นตอน เย้ยหยันเขากล่าวว่า "นั่นคือทั้งหมดเป็นเพียงเรื่องตลก พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของคุณเอามันอย่างจริงจัง? " นิ้วมือของจักรพรรดิถูกเรียบออกแขนของคนตาบอดนางสนม มองลงมาเขากล่าวว่า "สิ่งที่คุณต้องบอกว่าผมเอามันทั้งหมดอย่างจริงจัง." คนตาบอดเมียน้อยรีบผลักออกมือของเขา "คุณโกหกฉัน !!" จักรพรรดิก้าวไปข้างหน้าจะกอดเขา "ผมอย่างแท้จริงอย่างจริงจัง ต่อคุณ ทำไมคุณไม่เต็มใจที่จะเชื่อฉันหมู่ยัน? " คนตาบอดเมียน้อยหมดท่าต่อสู้จากอ้อมกอดของเขา มือของเขาได้รับการตบของจักรพรรดิไหล่และแขน unstopping "อย่าใช้ชื่อที่โทรหาฉัน!" แต่ละคนและทุกคำเขาตะโกนออกมาพร้อมกับเสียงของเขาเสียใจและ hoarsened ของเขา เขาผลักและพยายามที่จะได้รับฟรีส่งผลให้ในตัวเขาลดลงไปกองกับพื้น มือของเขาโดยบังเอิญกดลงบนเครื่องเคลือบดินเผาทุบ. ใบหน้าของจักรพรรดิกลายเป็นซีดด้วยเสียงที่เข้มงวดเขาเตือนเขาว่า "ทำไมคุณจึงเป็นความประมาทดังนั้น ?! จะลุกเป็นไฟขึ้นและทำตามที่คุณโปรดเพียงเพื่อมุทะลุ! " เขาเอาคู่เหวินยันหมู่ของมือ กระจายพวกเขาในการตรวจสอบ ในใจกลางของปาล์มก็เต็มไปด้วยชิ้นส่วนของเครื่องเคลือบดินเผาเสีย เลือดที่ถูกเท. แม้ว่าแพทย์อิมพีเรียลได้รับการเรียกตัว แต่เขาก็ยังคงได้รับคำสั่งอย่างใจจดใจจ่อคนรับใช้พาเลซเพื่อไปยังที่อยู่อาศัยทั่วไปจะเรียกจือยูที่จะเข้าสู่พระราชวัง. เมื่อจือยูรีบมาถึงไตรมาสที่ให้บริการคนตาบอดเมียน้อย ได้ลดลงแล้วหลับไป การนอนของเขาไม่สบาย เขาได้รับการนอนหลับเบา ๆ . "ยันร่างกายหมู่อยู่แล้วเสียดังนั้น ในอัตราที่นี้ผมกลัวว่าเขาจะไม่ถือขึ้นจนกว่าเขาสามสิบห้า . ถ้าเขาไม่ได้ดูแลที่ดีของตัวเองเช่นนี้แม้ว่าแพทย์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดฮัวโต๋ก็ยังมีชีวิตอยู่เขาจะยังรู้สึกค่อนข้างกำพร้าสำหรับสถานการณ์นี้ " จักรพรรดิโต้" ผมยังไม่ต้องการให้เขา . เป็นเช่นนี้ แต่กับอารมณ์ปัจจุบันของเขาบางครั้งเขาอย่างแท้จริงขอให้ฉันเสียอารมณ์ของฉันไปยังจุดที่ฉันจะฆ่าเขาถ้าหากฉันสามารถทำได้ " จือหยูกล่าวอีกครั้ง:" เหวินหมู่ยันครั้งแรกของเขาประชุมพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของคุณใน ที่พระราชวังเย็นมีความคิดว่าพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของคุณเป็นคนหนึ่งที่ก่อให้เกิดอาการตาบอดของเขาไม่มี นั่นเป็นเพราะเสียงของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของคุณในเวลานั้นยังคงเป็นของเด็กหนุ่มคนหนึ่ง ไม่เหมือนกันเลยกับเสียงในปัจจุบัน หลังจากนั้นมันก็เป็นที่รู้จักกัน แต่มีไม่นิดของความตั้งใจที่จะแก้แค้น เขาเพียง แต่คิดว่าเกี่ยวกับการออกและสถานที่แห่งนี้จะห่างไกล เขาเป็นเด็กดี จากทุกเพศทุกวัยต้นของเขาเขามีอยู่แล้วได้รับความเดือดร้อนจากความทุกข์ยากชนิดที่ โรคภัยไข้เจ็บของหัวใจนี้ต้องหัวใจที่จะรักษาให้หายขาดได้ . สำหรับตอนนี้คุณก็ต้องยอมจำนนต่อเขาและฟังความประสงค์ของเขา " The Emperor ลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วกล่าวว่า" ผมสามารถเห็นด้วยกับสิ่งที่เขาต้องการทั้งหมดยกเว้นเรื่องของการออกจากพระราชวัง สำหรับทุกชีวิตของฉันฉันจะไม่ปล่อยให้เขาไป. " จือยูเงียบทั้งหมดในทันที. ในเวลานั้นเป็นครั้งแรกเมื่อฉี Sheng ลงไปภูเขาเพื่อเข้าไปในสนามถ้าเขาเป็นเช่นเดียวกับสมเด็จพระจักรพรรดิในวันนี้ แน่นอนโดยไม่สูญเสียใครจะรู้ว่าสิ่งที่ชนิดของความสัมพันธ์ของทั้งคู่อาจจะมีในขณะนี้. แม้ว่าฉี Sheng อาจจะเกลียดเขา แต่เขาจะไม่ได้มีที่จะประสบความเจ็บปวดในหัวใจของเขาสำหรับขมขื่นรอให้เขาจักรพรรดิถามเขา: "ตามูยันของพวกเขารักษาได้?" จือยูทิ้งอย่างรวดเร็วไปยังห้องพักภายในกล่าวว่าในเสียงนุ่ม "ไม่มีทางที่จะรักษาดวงตาของเขาไม่เป็น มันไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้อีกต่อไป. " จักรพรรดิจังหวะด้ามจิ้วของนิ้วมือของเขาเนื่องจากความดันได้กลายเป็นสีขาว หลังจากที่ในขณะยาวต่อมาเขากล่าวว่า: "ไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้อีกต่อไปก็ยังดี." จือยูยืนอยู่ด้านนอกสำหรับค่อนข้างบางเวลา มองไปที่คนรับใช้ในวังของการปรุงอาหารยาบนไฟช้า ป้อนเข้าและออกจากไตรมาสที่ให้บริการ แต่เขาไม่ได้ดูรูปเสี่ยวเบ้า เขาถามเบา ๆ : "Where is เสี่ยวเปา?" จักรพรรดิตอบเขาว่า "เขาเป็นคนที่ได้รับมอบหมายจากอัครมเหสีหลังจากทั้งหมด ฉันไม่สามารถจะผ่อนคลาย ฉันวางเขาไว้ที่อื่น. จือหยูกล่าวอีกครั้ง: "เสี่ยวเปาได้ทำหน้าที่หมู่ยันด้วยหัวใจของเขาทั้งหมด นอกจากนี้เมื่อเขาได้รับมอบหมายให้ทำหน้าที่ที่วังเย็นที่เขายังเป็นเด็กเล็ก ๆ เขาไม่ได้มีแผนคำนวณใด ๆ เขาเท่านั้นที่ได้รับการยอมรับคำสั่งซื้อจากอัครมเหสี เขาได้ปฏิบัติตามหมู่ยันเคียงข้างเขามาหลายปี ทำให้ความพยายามทั้งหมดออก dependably การดูแลของเขา มูยันจริงอาจไม่ได้รับการแยกทางกับเขา. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นางสนมบอดก็ไม่แสดงออก . นิ่งไม่ขยับ ยังอึ้งองค์จักรพรรดิกล่าวอีกว่า : " คุณบอกฉันว่า คุณหวังว่าฉันมักจะมาหาคุณ ไปกับคุณและพูดคุยกับคุณ ตอนนี้ฉันอยู่กับคุณตลอดชีวิตของฉัน ฉันจะไม่มีวันทิ้ง ยิ้มหน่อย "นางสนมตาบอดถอยถอยหลังไป เย้ยหยัน เขากล่าวว่า : " นั่นเป็นแค่เรื่องตลก ฝ่าบาทมันจริงๆเหรอ ? "นิ้วมือของจักรพรรดิถูกเรียบออกจากแขนของนางสนมตาบอด มองลงมาที่เขากล่าวว่า " ทั้งหมดที่คุณได้กล่าวว่า ฉันได้มันมาทั้งหมดนี่นางสนมบอดรีบผลักมือของเขาออกไป " คุณโกหกฉัน ! "จักรพรรดิก้าวไปข้างหน้าเพื่อกอดเขา " แท้จริงฉันจริงจังกับเธอ ทำไมคุณไม่ยอมเชื่อผม มู่เหยียน ? "นางสนมตาบอดหมดดิ้นรนจากอ้อมกอดของเขา มือของเขาถูกตบไหล่ของจักรพรรดิ และต้นแขน unstopping . " อย่าใช้ชื่อที่เรียกฉัน " แต่ละคำที่เขาตะโกนของเขากับของเขาเสียใจและ hoarsened เสียง เขาผลักและพยายามที่จะได้รับฟรี ส่งผลให้เขาล้มลงกับพื้น มือเผลอกดบนทุบเครื่องลายครามใบหน้าของจักรพรรดิก็หน้าซีด เข้มงวด เสียงเขาเตือนเขา : " ทำไมคุณถึงไม่สนใจ ? ! จะกริ้ว และทำตามที่คุณโปรดกระทำประมาทเลย ! "เขาเอาเหวินมู่เหยียน คู่มือ กระจายกำลังเพื่อตรวจสอบ ในศูนย์กลางของปาล์มก็เต็มไปด้วยเศษกระเบื้องแตก เลือดที่ถูกเทแม้ว่าหมอหลวงถูกเรียก แต่เขาก็ยังใจจดใจจ่อสั่งคนรับใช้ในวังไปทั่วไป เรสซิเดนซ์ เรียก จู ยู เข้าวังเมื่อ จู ยู ก็รีบมาเสิร์ฟไตรมาส , นางสนม ตาบอด แล้วเผลอหลับไป เขาหลับได้สบาย เขากำลังหลับอยู่เบาๆ" ร่างกายของมูหยันแล้วแตก ราคานี้ ผมกลัวว่าเขาจะไม่รอจนกว่าเขาจะสามสิบห้า ถ้าเขาไม่ได้ดูแลตัวเองอย่างนี้ แม้ที่สุด หมอ ฮัวโต๋ อยู่ยังมีชีวิตอยู่ เขาคงจะรู้สึกค่อนข้างสิ้นหวังกับสถานการณ์นี้ "จักรพรรดิโต้กลับ : " ฉันยังไม่อยากให้เขาต้องเป็นแบบนี้ แต่ด้วยอารมณ์ปัจจุบันของเขาบางครั้งเขาอย่างแท้จริงขอให้ฉันอารมณ์เสียไปยังจุดที่ผมจะฆ่าเขา ถ้าฉันสามารถ . "จู ยู กล่าวอีกว่า : " เหวินมู่เหยียนของเขาครั้งแรกฝ่าบาท วังเย็น มีความคิดว่า ฝ่าบาทคือคนที่ทำให้ตาบอดของเขา นั่นเป็นเพราะ ฝ่าบาทเป็นเสียงที่ยังเป็นเยาวชน ไม่เหมือนกันเลยกับเสียงในปัจจุบัน หลังจากนั้น มันก็รู้จัก แต่ไม่ได้มีนิดเดียวเจตนาเพื่อแก้แค้น เขาคิดแต่เพียงว่าต้องไปจากที่นี่ และไปไกล เขาเป็นเด็กที่ดี จากยุคแรกเริ่ม เขาก็เจ็บปวดที่ชนิดของความทุกข์ นี้ป่วยทางใจ ต้องการหัวใจหาย ตอนนี้คุณต้องยอมเขาและฟังเขา . "จักรพรรดิลังเลอยู่สักพัก แล้วกล่าวว่า : " ฉันสามารถเห็นด้วยกับสิ่งที่เขาต้องการ ยกเว้น เรื่องที่ออกจากวัง สำหรับทุกชีวิตของฉัน ฉันจะไม่ปล่อยให้เขาไปจู ยู ก็เงียบเลยตอนนั้น ครั้งแรกเมื่อฉีเซิงลงจากเขาเพื่อเข้าสู่ศาล ถ้าเขาเป็นเหมือนจักรพรรดิวันนี้แน่นอนโดยไม่รู้สิ่งที่ชนิดของความสัมพันธ์ของพวกเขาทั้ง 2 ก็มีแล้วแม้ว่าฉีเซิงอาจจะเกลียดเขา แต่เขาก็ต้องประสบความเจ็บปวดในหัวใจของเขาที่รอคอยเขาอยู่จักรพรรดิถามเขา : " มู ยันตา พวกเขาจะรักษาได้ ? "จู ยู หล่ออย่างรวดเร็วไปยังห้องด้านใน กล่าวเสียงนุ่ม " ไม่มีวิธีแก้ ตาของเขา มันไม่หายเลย "จักรพรรดิจังหวะด้ามจิ้วของเขา นิ้วมือ เพราะดันได้กลายเป็นสีขาว หลังจากนั้นต่อมาเขากล่าวว่า : " ไม่หายแล้ว ก็ยังดีจู ยู ยืนอยู่ด้านนอกสำหรับค่อนข้างบางเวลา มองที่ของพระราชวังปรุงยาไฟช้า เข้าและออกจากการให้บริการเพิ่มขึ้น แต่เขาไม่ได้ดูรูปเสี่ยวเปา เขาถามเบาๆ " แล้วเสี่ยวเปา ? "องค์จักรพรรดิตรัสตอบเขาว่า : " เขาเป็นคนที่ได้รับมอบหมายจากจักรพรรดินีหม้ายหลังจากทั้งหมด ฉันไม่สามารถผ่อนคลาย ฉันส่งเขาไปที่อื่นจู ยู กล่าวอีกว่า " เสี่ยวเปาได้ให้มู่เหยียนด้วยหัวใจทั้งหมดของเขา นอกจากนี้ เมื่อเขาได้รับมอบหมายให้ทำหน้าที่ที่วังเย็น เขายังเด็กอยู่ เขาไม่มีคำนวณแผนการ เขาได้รับคำสั่งจากพระราชินีหม้าย เขาเดินตามมู่เหยียนโดยด้านข้างของเขามานานหลายปี การหมดความพยายาม dependably ที่ดูแลเขา มู่เหยียนจริงไม่สามารถแยกกับเขา " .